ကၽြန္ေတာ္က စစ္ကိုင္းတိုင္းေဒသႀကီး ေကာလင္းၿမဳိ႕မွာ ေနထိုင္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ မိုးညႇင္းၿမဳိ႕ အစိုးရနည္းပညာေကာလိပ္မွ BE (Electronic)နဲ႔ ေက်ာင္းၿပီးထားပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က အခုမွ ပူပူေႏြးေႏြး ေက်ာင္းၿပီးထားတာဆိုေတာ့ ေက်ာင္းႏွင့္ပတ္သက္တဲ့ အေၾကာင္းပဲ ေျပာခ်င္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။ ၿမဳိ႕ႀကီးေက်ာင္းနဲ႔ နယ္ေက်ာင္း ခဲြျခားေနတဲ့ကိစၥပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ နည္းပညာေက်ာင္းမ်ားဟာ ႏိုင္ငံေတာ္အတြက္ မရွိမျဖစ္လိုအပ္တဲ့ ေက်ာင္းမ်ားျဖစ္ပါတယ္။
အခုလို ေျပာင္းလဲေရးေတြ လုပ္ေနတဲ့အခ်ိန္၊ နည္းပညာျမင့္ေတြ လိုအပ္ေနတဲ့ အခ်ိန္ေတြဆို ပိုလို႔ေတာင္ အေရးပါ ပါေသးတယ္ခင္ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ နည္းပညာေက်ာင္းမ်ားမွ မဟုတ္ပါဘူး။ တျခားေကာလိပ္၊ တကၠသိုလ္မ်ားလည္း နည္းပညာေက်ာင္းမ်ားနည္းတူ အေရးပါၾကပါတယ္ခင္ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္က နည္းပညာေက်ာင္းသားဆိုေတာ့ နည္းပညာေက်ာင္းေတြအေၾကာင္းပဲ ေျပာပါမယ္။ ကၽြန္ေတာ္က မိုးညႇင္း(GTC)မွာ တက္တာဆိုေတာ့ နယ္ေက်ာင္းမွာ တက္တာေပါ့ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ နယ္ေက်ာင္းေတြက ၿမဳိ႕ႀကီးေက်ာင္းေတြနဲ႔စာရင္ အခြင့္အေရးနည္းပါးပါတယ္။ နည္းပညာေက်ာင္းဆိုတာ လက္ေတြ႔နဲ႔ကင္းလို႔မရတဲ့ေက်ာင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေက်ာင္းေတြမွာ လက္ေတြ႕ဆိုတာ မရွိသေလာက္ ရွားပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး အင္တာနက္ဆိုတာလည္း နည္းပညာေက်ာင္းနဲ႔ ကင္းလို႔မရတဲ့ အရာျဖစ္တယ္လို႔ ထင္တယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ေက်ာင္းမွာသင္တဲ့ major ေတြထဲမွာ EC (Electronic & Communication)နဲ႔ IT (Information & Technology)ဆိုတဲ့ major ေတြကို သင္ေနတယ္ေလ။ အဲဒါေၾကာင့္ မကင္းသင့္ဘူးလို႔ ထင္တာပါ။ အခုေတာ့ျဖင့္ ေက်ာင္းမွာ Internet တပ္တယ္လို႔ပဲ ၾကားလိုက္ရတယ္။ Internet ဆိုတာ ဘယ္လိုအရာမွန္းေတာင္ မသိလိုက္ရပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ Internet ဆိုတာေတာ့ ေက်ာင္းသားေတြ သိတာေပါ့။ ေက်ာင္းသားေတြလည္း ေခတဲ့သူေတြမွ မဟုတ္တာ။ ေခတ္ေရစီးေၾကာင္းမွာ စီးေနတဲ့သူေတြပဲေလ။ ေက်ာင္းမွာ မသိလိုက္ရဘူးလို႔ ေျပာတာပါ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေက်ာင္းသာၿပီးသြားတယ္။ လက္ေတြ႕လည္း တစ္ခုမွမလုပ္လိုက္ရ၊ အင္တာနက္လည္း တစ္ခါမွ မသံုးလိုက္ရပါခင္ဗ်ာ။ ေနာက္ၿပီး သင္ၾကားေရးမွာလည္း နားလည္သေဘာေပါက္ႏိုင္စြမ္း မ်ားစြာနည္းပါးလွပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ေက်ာင္းၿပီးသြားလို႔ ဆရာ/မေတြကို ျပစ္မွားျခင္းမဟုတ္ပါ။ နယ္ေက်ာင္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေတာ့ အဲဒီလိုပဲျဖစ္မယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ နယ္ေက်ာင္းေတြ အမ်ားဆံုးေတြ႕ႀကံဳေနရတာေတာ့ သင္ၾကားသည့္ ဆရာ/မမ်ား မလံုေလာက္ျခင္း၊ သင္ၾကားေရးတြင္လည္း ဆရာ/မမ်ား အသိပညာဗဟုသုတ အားနည္းျခင္း၊ သင္ေထာက္ကူပစၥည္းမ်ား မလံုေလာက္ျခင္း၊ ဖတ္စာအုပ္မ်ား မလံုေလာက္ျခင္း၊ စာၾကည့္တိုက္ေကာင္းေကာင္းမရွိျခင္း စသည္တို႔ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေက်ာင္းမွာရွိတဲ့ စာၾကည့္တိုက္ကေတာ့ အၿမဲတမ္း ေသာ့ခတ္ထားတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ဒါက မျဖစ္သင့္ဘူးလို႔ ထင္ပါတယ္။ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းမွာ စာၾကည့္တိုက္မရွိျခင္းဟာ လူတစ္ေယာက္ မ်က္စိမရွိျခင္းနဲ႔ တူပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းမွာ စာၾကည့္တိုက္မရွိျခင္းက ၎ေက်ာင္းရဲ႕ မ်က္စိကန္းေနျခင္းနဲ႔ တူပါတယ္ခင္ဗ်ာ။ ေက်ာင္းတြင္း ေက်ာင္းျပင္ အသိပညာဗဟုသုတဆိုတာ မရွိသေလာက္ ျဖစ္သြားႏုိင္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ။ အထက္မွာ ေျပာသြားတာေတြကေတာ့ ေက်ာင္းနဲ႔ပတ္သက္တာပဲ ျဖစ္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။ ေက်ာင္းၿပီးသြားလို႔ ဘဲြ႕ရျပန္ရင္လည္း BE ဘဲြ႕ရတာခ်င္းအတူတူ နယ္ေက်ာင္းကရတဲ့ BE ဘဲြ႕ေတြက မ်က္ႏွာငယ္ရပါတယ္။ ၿမဳိ႕ႀကီးေက်ာင္းကရတဲ့ BE ဘဲြ႕လည္း ဒီစာပဲသင္ၿပီးရတာပါ။ နယ္ေက်ာင္းေတြကရတဲ့ BE ဘဲြ႕လည္း ဒီစာပဲသင္ၿပီး ရတာပါခင္ဗ်ာ။ ၿမဳိ႕ႀကီးေက်ာင္းနဲ႔ နယ္ေက်ာင္းေတြ ကြာလည္း နည္းနည္းပဲ ျဖစ္သင့္ပါတယ္။ ဘဲြ႕ရလို႔ အလုပ္ေလွ်ာက္လွ်င္လည္း နယ္ေက်ာင္းက ေက်ာင္းသားေတြ မ်က္ႏွာငယ္ရဆဲပါ။ တက္ရတဲ့အခ်ိန္ေတြ အရမ္းႏွေျမာဖို႔ေကာင္းပါတယ္။ ငါးႏွစ္ဆိုတဲ့ အခ်ိန္ေတြရယ္၊ ေငြေၾကးေတြရယ္၊ ေက်ာင္းသားမိဘေတြရဲ႕ လုပ္အားနဲ႔ေခၽြးေတြ ႏွေျမာစရာေပါ့ဗ်ာ။ ေနာက္ၿပီး ဘဲြ႕သာရတာ ဘာမွမတတ္ဘူးလို႔ ေျပာခံရပါေသးတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ၿမဳိ႕ႀကီးက ေက်ာင္းသားမွ ျပည္သူမဟုတ္ပါဘူး။ နယ္ကေက်ာင္းသားေတြလည္း ျပည္သူေတြျဖစ္ပါတယ္လို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။ ေနာက္ၿပီး
အခုလို ေျပာင္းလဲေရးေတြ လုပ္ေနတဲ့အခ်ိန္၊ နည္းပညာျမင့္ေတြ လိုအပ္ေနတဲ့ အခ်ိန္ေတြဆို ပိုလို႔ေတာင္ အေရးပါ ပါေသးတယ္ခင္ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ နည္းပညာေက်ာင္းမ်ားမွ မဟုတ္ပါဘူး။ တျခားေကာလိပ္၊ တကၠသိုလ္မ်ားလည္း နည္းပညာေက်ာင္းမ်ားနည္းတူ အေရးပါၾကပါတယ္ခင္ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္က နည္းပညာေက်ာင္းသားဆိုေတာ့ နည္းပညာေက်ာင္းေတြအေၾကာင္းပဲ ေျပာပါမယ္။ ကၽြန္ေတာ္က မိုးညႇင္း(GTC)မွာ တက္တာဆိုေတာ့ နယ္ေက်ာင္းမွာ တက္တာေပါ့ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ နယ္ေက်ာင္းေတြက ၿမဳိ႕ႀကီးေက်ာင္းေတြနဲ႔စာရင္ အခြင့္အေရးနည္းပါးပါတယ္။ နည္းပညာေက်ာင္းဆိုတာ လက္ေတြ႔နဲ႔ကင္းလို႔မရတဲ့ေက်ာင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေက်ာင္းေတြမွာ လက္ေတြ႕ဆိုတာ မရွိသေလာက္ ရွားပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး အင္တာနက္ဆိုတာလည္း နည္းပညာေက်ာင္းနဲ႔ ကင္းလို႔မရတဲ့ အရာျဖစ္တယ္လို႔ ထင္တယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ေက်ာင္းမွာသင္တဲ့ major ေတြထဲမွာ EC (Electronic & Communication)နဲ႔ IT (Information & Technology)ဆိုတဲ့ major ေတြကို သင္ေနတယ္ေလ။ အဲဒါေၾကာင့္ မကင္းသင့္ဘူးလို႔ ထင္တာပါ။ အခုေတာ့ျဖင့္ ေက်ာင္းမွာ Internet တပ္တယ္လို႔ပဲ ၾကားလိုက္ရတယ္။ Internet ဆိုတာ ဘယ္လိုအရာမွန္းေတာင္ မသိလိုက္ရပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ Internet ဆိုတာေတာ့ ေက်ာင္းသားေတြ သိတာေပါ့။ ေက်ာင္းသားေတြလည္း ေခတဲ့သူေတြမွ မဟုတ္တာ။ ေခတ္ေရစီးေၾကာင္းမွာ စီးေနတဲ့သူေတြပဲေလ။ ေက်ာင္းမွာ မသိလိုက္ရဘူးလို႔ ေျပာတာပါ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေက်ာင္းသာၿပီးသြားတယ္။ လက္ေတြ႕လည္း တစ္ခုမွမလုပ္လိုက္ရ၊ အင္တာနက္လည္း တစ္ခါမွ မသံုးလိုက္ရပါခင္ဗ်ာ။ ေနာက္ၿပီး သင္ၾကားေရးမွာလည္း နားလည္သေဘာေပါက္ႏိုင္စြမ္း မ်ားစြာနည္းပါးလွပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ေက်ာင္းၿပီးသြားလို႔ ဆရာ/မေတြကို ျပစ္မွားျခင္းမဟုတ္ပါ။ နယ္ေက်ာင္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေတာ့ အဲဒီလိုပဲျဖစ္မယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ နယ္ေက်ာင္းေတြ အမ်ားဆံုးေတြ႕ႀကံဳေနရတာေတာ့ သင္ၾကားသည့္ ဆရာ/မမ်ား မလံုေလာက္ျခင္း၊ သင္ၾကားေရးတြင္လည္း ဆရာ/မမ်ား အသိပညာဗဟုသုတ အားနည္းျခင္း၊ သင္ေထာက္ကူပစၥည္းမ်ား မလံုေလာက္ျခင္း၊ ဖတ္စာအုပ္မ်ား မလံုေလာက္ျခင္း၊ စာၾကည့္တိုက္ေကာင္းေကာင္းမရွိျခင္း စသည္တို႔ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေက်ာင္းမွာရွိတဲ့ စာၾကည့္တိုက္ကေတာ့ အၿမဲတမ္း ေသာ့ခတ္ထားတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ဒါက မျဖစ္သင့္ဘူးလို႔ ထင္ပါတယ္။ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းမွာ စာၾကည့္တိုက္မရွိျခင္းဟာ လူတစ္ေယာက္ မ်က္စိမရွိျခင္းနဲ႔ တူပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းမွာ စာၾကည့္တိုက္မရွိျခင္းက ၎ေက်ာင္းရဲ႕ မ်က္စိကန္းေနျခင္းနဲ႔ တူပါတယ္ခင္ဗ်ာ။ ေက်ာင္းတြင္း ေက်ာင္းျပင္ အသိပညာဗဟုသုတဆိုတာ မရွိသေလာက္ ျဖစ္သြားႏုိင္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ။ အထက္မွာ ေျပာသြားတာေတြကေတာ့ ေက်ာင္းနဲ႔ပတ္သက္တာပဲ ျဖစ္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။ ေက်ာင္းၿပီးသြားလို႔ ဘဲြ႕ရျပန္ရင္လည္း BE ဘဲြ႕ရတာခ်င္းအတူတူ နယ္ေက်ာင္းကရတဲ့ BE ဘဲြ႕ေတြက မ်က္ႏွာငယ္ရပါတယ္။ ၿမဳိ႕ႀကီးေက်ာင္းကရတဲ့ BE ဘဲြ႕လည္း ဒီစာပဲသင္ၿပီးရတာပါ။ နယ္ေက်ာင္းေတြကရတဲ့ BE ဘဲြ႕လည္း ဒီစာပဲသင္ၿပီး ရတာပါခင္ဗ်ာ။ ၿမဳိ႕ႀကီးေက်ာင္းနဲ႔ နယ္ေက်ာင္းေတြ ကြာလည္း နည္းနည္းပဲ ျဖစ္သင့္ပါတယ္။ ဘဲြ႕ရလို႔ အလုပ္ေလွ်ာက္လွ်င္လည္း နယ္ေက်ာင္းက ေက်ာင္းသားေတြ မ်က္ႏွာငယ္ရဆဲပါ။ တက္ရတဲ့အခ်ိန္ေတြ အရမ္းႏွေျမာဖို႔ေကာင္းပါတယ္။ ငါးႏွစ္ဆိုတဲ့ အခ်ိန္ေတြရယ္၊ ေငြေၾကးေတြရယ္၊ ေက်ာင္းသားမိဘေတြရဲ႕ လုပ္အားနဲ႔ေခၽြးေတြ ႏွေျမာစရာေပါ့ဗ်ာ။ ေနာက္ၿပီး ဘဲြ႕သာရတာ ဘာမွမတတ္ဘူးလို႔ ေျပာခံရပါေသးတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ၿမဳိ႕ႀကီးက ေက်ာင္းသားမွ ျပည္သူမဟုတ္ပါဘူး။ နယ္ကေက်ာင္းသားေတြလည္း ျပည္သူေတြျဖစ္ပါတယ္လို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။ ေနာက္ၿပီး
ေျပာလက္စနဲ႔ ဆက္ေျပာရပါဦးမယ္။ ဟိုတစ္ေလာက သတင္းတစ္ပုဒ္ ဖတ္လိုက္ရပါတယ္။ ရန္ကုန္ျပည္သူ႔ေဆး႐ံုႀကီးကို အဆင့္ျမႇင့္တင္ေတာ့မည္တဲ့။ ကၽြန္ေတာ္ ၀မ္းသာပါတယ္။ ရန္ကုန္ၿမဳိ႕ေန ျပည္သူေတြရယ္၊ ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီးအတြင္း ေနထိုင္တဲ့ ျပည္သူေတြအတြက္ ၀မ္းသာစရာပါ။ ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔လို စစ္ကိုင္းတိုင္းေဒသႀကီး အထက္ပိုင္းက ျပည္သူေတြ တျခားတျခားေသာ တိုင္းေဒသႀကီးက ျပည္သူအတြက္လည္း စဥ္းစားေစခ်င္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။ သြားလာေရး ခရီးၾကန္႔ၾကာခက္ခဲတဲ့ ေဒသေတြ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အေရးေပၚအခ်ိန္ေတြ၊ ၿမဳိ႕နယ္ေဆး႐ံုေတြမွာ ကုသလို႔မရေတာ့တဲ့ အခ်ိန္ေတြမွာ နယ္ကျပည္သူေတြမွာ အခက္အခဲနဲ႔ ရင္ဆိုင္ေနရပါတယ္။ နယ္ကျပည္သူေတြလည္း ႏိုင္ငံရဲ႕ ျပည္သူမ်ား ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စီးပြားေရးအခ်က္အခ်ာျဖစ္တဲ့ ၿမဳိ႕ႀကီးေတြ၊ အစိုးရ႐ံုးမ်ားစိုက္တဲ့ ၿမဳိ႕ႀကီးအျပင္ က်န္တိုင္းေဒသႀကီးမ်ားမွာလည္း အဆင့္ျမင့္ေဆး႐ံု၊ ေဆးခန္းမ်ား ရွိသင့္တယ္လို႔ ထင္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ။ နိဂံုးခ်ဳပ္ေျပာရပါလွ်င္ က်န္းမာေရး၊ ပညာေရး၊ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး၊ လွ်ပ္စစ္မီးရရွိေရး၊ လံုၿခံဳေရးနဲ႔ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးမ်ားကို ဖြံ႕ၿဖဳိးတိုးတက္ေကာင္းမြန္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္လွ်င္လည္း နယ္မွျပည္သူေတြအတြက္ ဦးစားေပးမဟုတ္ေတာင္ ေနာက္က်မက်န္ခဲ့ရင္ ထည့္သြင္းစဥ္းစား ေပးေစခ်င္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။ ၿမဳိ႕ႀကီးေန ျပည္သူမ်ားႏွင့္ နယ္က ျပည္သူမ်ား အဆင့္အတန္းကြာဟမႈမရွိဘဲ ႏုိင္ငံတစ္ႏိုင္ငံလံုး ဖံြ႕ၿဖဳိးတိုးတက္တာကို ျမင္ခ်င္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။ ဒါေၾကာင့္ ၿမဳိ႕ႀကီးမွာေနမွ ျပည္သူမဟုတ္ပါဘူးခင္ဗ်ာ။ နယ္မွာေနလည္း ဒီႏိုင္ငံရဲ႕ ျပည္သူေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္လို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ။
နယ္သား
No comments:
Post a Comment