ေမ့ေလ်ာ႔ ခံအားကစား

ခပ္လွမ္းလွမ္းမွအရွိန္ျဖင့္ ေျပးလာၿပီး ခံုျပားေစာင္းေလးေပၚမွ တစ္ဆင့္  ေလထဲသို႔ ေပ အနည္းငယ္ ခန္႔ ေျမာက္တက္သြားခ်ိန္ေျခေခ်ာ္ကာ ေျမေပၚလဲက်သြားသည့္လူငယ္က  နာက်င္ဟန္ မျပဘဲ ျပန္ထလာသည္။ အသက္ (၁၇)ႏွစ္ရွိၿပီျဖစ္သည့္ ထိုလူငယ္ေလးက ေနာက္တစ္ႀကိမ္    ထပ္မံစမ္းသပ္ေလ့က်င့္ရန္  အ သင့္ျဖစ္ေနသည္။

သူ႔ေျခေထာက္ေအာက္တြင္ စကိတ္ဘုတ္တစ္ခုရွိသည္။ အဆို ပါစကိတ္ဘုတ္ကို ကြၽမ္းက်င္ ပိုင္ ႏုိင္စြာစီးရင္း အဆင့္တစ္ခုၿပီးတစ္ ခု ေက်ာ္ျဖတ္ႏုိင္ရန္   ေလ့က်င့္ ေနျခင္းျဖစ္သည္။ ညေန ၅ နာရီမွ ည ၉ နာရီခန္႔အၾကားေလ့က်င့္ေန သည့္ လူငယ္မ်ားကို ဝဲယာတစ္ ဖက္တစ္ခ်က္ရွိ ျဖတ္သြားျဖတ္ လာ လူမ်ားက အထူးအဆန္းေငး ေမာလ်က္။

ေနရာက လွည္းတန္းခံုး ေက်ာ္တံတားေအာက္တြင္ျဖစ္ပါ သည္။ တံတားေအာက္ခင္းထား သည့္ ကြန္ကရစ္ေနရာက ကစား ကြင္းေပ်ာက္ဆံုးေနၾကသည့္ စကိတ္ဝါသနာရွင္လူငယ္တုိ႔အ တြက္ မွီခိုအားထားရာ  ျဖစ္လာ သည္။ တံတားေအာက္ေဘးတစ္ ဖက္တစ္ခ်က္တြင္ သံျပားစည္း႐ိုး ကာထားသည့္အတြက္ လမ္းေပၚ သို႔ ေခ်ာ္ထြက္ႏုိင္သည့္ အႏၲရာယ္ မွ ကာကြယ္ေပးထားသည္။

ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးဝတ္ဆင္ထား သည့္ ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္ လူငယ္ေလးမ်ားက စကိတ္ဘုတ္ (ေလးဘီးစကိတ္)၊ အတန္းလိုက္ ဘီးစကိတ္ (Rollerblade)စသည့္ စကိတ္ကိုယ္စီျဖင့္ မိမိတို႔ကြၽမ္း က်င္ရာေလ့က်င့္၍ လွည္းတန္း ခံုးေက်ာ္တံတားႀကီးေအာက္တြင္ လာေရာက္စုစည္းမိေနၾကသည္။ ထိုေနရာတြင္ ေသာၾကာေန႔ည တုိင္း ရန္ကုန္တစ္ၿမိဳ႕လံုးမွ စကိတ္ ဝါသနာရွင္လူငယ္ေလးမ်ား ဆံု စည္းၾကကာ စကိတ္ၿပိဳင္ပြဲငယ္ မ်ား ျပဳလုပ္ေလ့ရွိၾကသည္။

ၿပိဳင္ပြဲငယ္မ်ားတြင္ ေတာ္ သည့္လူငယ္ေလးမ်ားကို စကိတ္ ဝါသနာရွင္မ်ားျဖင့္ စုဖြဲ႕ထား သည့္ ျမန္မာႏုိင္ငံစကိတ္ဝါသနာ ရွင္မ်ားအသင္း (MSA)က စကိတ္ အားကစားႏွင့္ပတ္သက္သည့္ ပစၥည္းေလးမ်ားကို ဆုအျဖစ္ခ်ီး ျမႇင့္ၾကသည္။ ေသာၾကာေန႔ မေရာက္မီ ၾကားရက္မ်ားမွာေတာ့ လူငယ္တို႔က မိမိတို႔ႏွင့္နီးစပ္ရာသင့္ေလ်ာ္သည့္ေနရာမ်ားတြင္အ ဖြဲ႕လိုက္ေလ့က်င့္ၾကသည္။  မ်ား ေသာအားျဖင့္ေတာ့ ဆူးေလေစတီ၀န္းက်င္ႏွင့္ လွည္းတန္းခံုးေက်ာ္တံတားႀကီးေအာက္တြင္သာျဖစ္ ၾကသည္။

‘‘ကြၽမ္းတဲ့လူေတြက မတတ္ ေသးတဲ့လူေတြကို ျပန္သင္ျပတယ္။ ကစားခ်င္ေပမယ့္ မတတ္ႏုိင္တဲ့ ကေလးေတြက်ေတာ့ ေထာက္ပံ့ ေပးရတယ္။ စကိတ္နဲ႔ပတ္သက္ တာ အကုန္သင္ေပး ျပေပး တယ္။ ေဘးကေန လိုက္ေျပာေပးရ တယ္’’ဟု MSA အဖြဲ႕မွ ကိုသစ္က ေျပာသည္။

စကိတ္စီးပါက ေခါင္းကြဲ၊ ေျခလက္က်ိဳးျခင္းမ်ားျဖစ္ႏုိင္ သည္ဟု မိဘတို႔က ထင္မွတ္ထား ၾက၍ ဝါသနာပါသူ လူငယ္တုိ႔အား ခြင့္မျပဳျခင္းမ်ားလည္းရွိသည္။ သို႔ရာတြင္ စကိတ္ကိုနည္းစနစ္ တက်စီးနင္းပါက ထိခိုက္မႈနည္း ပါးသည္ဟု စကိတ္စီးသူတုိ႔က ေျပာၾကသည္။

MSA တည္ေထာင္သူအဖြဲ႕ ဝင္ ကိုသစ္ကလည္း ‘‘မိဘေတာ္ ေတာ္မ်ားမ်ားက မႀကိဳက္ဘူး။ စိုးရိမ္ၾကတယ္။ အခုေတာ့ က်ယ္ ျပန္႔လာတဲ့အေျခအေနမွာ ခြင့္ျပဳ လာၾကတယ္။ ၿပိဳင္ပြဲေတြလုပ္ ေတာ့ မိဘေတြကိုပါဖိတ္တယ္။ သူတို႔လာၿပီးၾကည့္ၾကေတာ့  အျမင္ေတြေျပာင္းလာၾကပါတယ္’’  ဟု ေျပာသည္။

ျမန္မာႏုိင္ငံ စကိတ္ဝါသနာ ရွင္မ်ားအသင္း (MSA)ကုိ စကိတ္ဝါသနာရွင္လူလတ္ပိုင္း ၁၁ ဦးက ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ ေမလ ၅ ရက္တြင္ စတင္ဖြဲ႕စည္းခဲ့ၿပီး ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ လစ္ဟာေနသည့္ စကိတ္အားကစား တစ္ရပ္  ျဖစ္ ထြန္းလာေစရန္ ႀကိဳးပမ္းလ်က္ရွိ ၾကသည္။

‘‘ေသာၾကာေန႔ည စကိတ္စီး မယ္။ လွည္းတန္းတံတားေအာက္ မွာ။ ၇ နာရီစမယ္ေနာ္။ အားလံုး ႀကိဳဆိုပါ၏။ စကိတ္သင္ေပး မည္’’ဟူသည့္ ေၾကာ္ျငာေလးက ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္ေပၚရွိ Myanmar Skate Association စာမ်က္ႏွာ တြင္ ေသာၾကာေန႔မတုိင္မီရက္ မ်ား၌ ေပၚထြက္လာေလ့ရိွသည္။

MSA ကိုဖြဲ႕စည္းၿပီး ယခု အခါ အဖြဲ႕ဝင္အင္အားမွာ ရန္ ကုန္တစ္ၿမိဳ႕လံုးတြင္ ၂၀၀ ေက်ာ္ရွိ လာၿပီး   တစ္ႏိုင္ငံလံုးေပါင္းပါက ၆၀၀   ေက်ာ္လာခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ MSA အဖြဲ႕က   ဦးစီးစီစဥ္သည့္ စကိတ္ၿပိဳင္ပြဲကို ၂၀၁၃ ခုႏွစ္က ေမရီခ်က္ပ္မင္းေက်ာင္းတြင္တစ္ ႀကိမ္၊ ယခုႏွစ္ လသာေက်ာင္းတြင္ တစ္ႀကိမ္ က်င္းပခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။ လာမည့္ ဇူလုိင္ ၂၇ ရက္တြင္ မႏၲေလးၿမိဳ႕၌ က်င္းပမည့္ စကိတ္ၿပိဳင္ပြဲအတြက္လည္း MSA အဖြဲ႕သားမ်ားက အထူးေလ့က်င့္လ်က္ ရွိၾကသည္။

MSA တြင္ စကိတ္ဝါသနာ ရွင္ အသက္ (၅)ႏွစ္မွ (၂၅)ႏွစ္ခန္႔ အထိ လူငယ္မ်ားစြာပါဝင္သည့္ အနက္ ယခုအခါ မိန္းကေလးငယ္ မ်ားလည္း ပါဝင္လာၾကၿပီျဖစ္ သည္။‘‘ဒီမွာစီးတာ ႏွစ္လနီးပါးရွိ ၿပီ။ အရင္က ၾကက္ေတာင္႐ိုက္ တယ္။ ေက်ာင္းကပြဲေတြၿပိဳင္ တယ္။ အခု ဒီဘက္ကိုေျပာင္း လုိက္တာ။ တကယ္တမ္းက ၾကက္ေတာင္ထက္စာရင္ စကိတ္ ကိုပုိစိတ္ဝင္စားတာေပါ့ေနာ္။ မိဘေတြက စိုးရိမ္တာေတာ့ရွိ တာေပါ့။ အစပိုင္းကအဆင္မေျပ ဘူး။ ေနာက္ပိုင္းေတာ့ အိမ္က လူေတြက သိပ္ၿပီးေတာ့မေျပာ ေတာဘူး’’ဟု လွည္းတန္းခံုး တံတားေအာက္တြင္ စကိတ္စီး ေလ့က်င့္ေနသည့္ အသက္ (၁၈) ႏွစ္အရြယ္ ေမဟန္က ေျပာျပ သည္။

ျမန္မာႏုိင္ငံမွ စကိတ္ဝါ သနာရွင္လူငယ္မ်ားအတြက္ အဓိကအေရးႀကီးဆံုးလိုအပ္ေန သည့္ အခက္အခဲႀကီးကေတာ့ ကစားကြင္းမ်ားေပ်ာက္ဆံုးေန ျခင္းပင္။ ယခင္က သုဝဏၰကြင္း ၌ရွိခဲ့သည့္ စကိတ္ကြင္းမွာ ယခု အခါ သံုးမရေတာ့။ ၿမိဳ႕လယ္ရွိ City Center တြင္ ဖြင့္လွစ္ထား သည့္ စကိတ္ကြင္းကလည္း အုိ မင္းေဟာင္းႏြမ္းေနၿပီး သံုးစြဲရန္ မသင့္ေတာ့။

ထိုအခါ စကိတ္လူငယ္မ်ား မွာ နီးစပ္ရာေနရာအသီးသီး၌ အဖြဲ႕ေလးမ်ားစု၍ ျဖစ္သလိုေလ့ က်င့္ေနခဲ့ရသည္။ ယခုအခါ လွည္းတန္းခံုးေက်ာ္တံတား ေအာက္ရွိ ကြန္ကရစ္ေပၚ၌ ေနရာ ေကာင္းေလးတစ္ခုရရွိလာသည့္ အတြက္ ထိုေနရာသို႔စုၿပံဳေရာက္ ရွိလာၾကရသည္။ ဆူးေလတြင္ လည္း ညေနပိုင္း၌ စကိတ္စီး ေလ့က်င့္ေနသည့္ လူငယ္ေလး မ်ားကို ေတြ႕ႏိုင္သည္။

စကိတ္ဝါသနာရွင္လူငယ္ တုိ႔က ေတာ့ စကိတ္ကြင္းေကာင္း တစ္ခုရရွိရန္မွာ သူတို႔အိပ္မက္ျဖစ္ေန သည္။ ေျမေနရာတစ္ခုရရွိပါက လုိအပ္သည့္စကိတ္ကြင္းႏွင့္ ႏုိင္ငံတကာ အဆင့္မီကြင္း ဒီဇိုင္း ပံုေဖာ္ရန္အတြက္လည္းႏုိင္ငံ တကာမွ ကူညီေပးမည့္ပညာရွင္ တို႔အသင့္ရွိေနသည္။ MSA အဖြဲ႕ ႏွင့္အတူ ဝါသနာအရ လာေရာက္ ပူးေပါင္း ၍ စကိတ္စီးေနၾကသည့္ ႏုိင္ငံ ျခားသားမ်ားလည္း ရွိလာ ေနၿပီျဖစ္သည္။

‘‘အား/ကာကို စာတင္ထား တာ သံုးႀကိမ္ရွိပါၿပီ’’ဟု MSA ကို ဦးစီးေနသူမ်ားထဲမွတစ္ဦးျဖစ္ သည့္ ကိုလြင္လတ္ကေျပာသည္။

‘‘လိုေနတာကြင္းပဲ။ ရန္ကုန္ မွာ အင္တာေနရွင္နယ္အဆင့္ ကြင္းေကာင္းေကာင္းလိုတယ္။ ေျမေနရာ လိုတယ္။ ကိုယ့္ဘာ သာငွားဖို႔မလြယ္ဘူး။ ေျမေနရာ အတြက္ ဝန္ႀကီးကိုစာတင္တယ္။ ကြင္းကကိုယ့္ဘာသာေဆာက္လို႔ ရတယ္။ ဂ်ာမန္ပညာရွင္ရွိတယ္။ စာတင္ထားတာ တစ္ႏွစ္ေလာက္ ရွိပါၿပီ။ ထပ္ႀကိဳးစားရဦးမယ္’’ဟု MSA မွ ကိုသစ္ကလည္း ေျပာ သည္။

စကိတ္စီးျခင္းကို ျမန္မာႏိုင္ငံ တြင္ လူအျမင္မက်ယ္ျပန္႔ေသး ေပ။ သို႔ရာတြင္ စကိတ္အား ကစားသည္ စရိတ္ႀကီးမားသည့္ အားကစားထဲတြင္ ပါဝင္ေနသည္။ စကိတ္ဘုတ္တစ္ခုလွ်င္ ေငြက်ပ္ တစ္ေသာင္းခြဲမွ ေလးသိန္းဝန္း က်င္အထိ ေဈးႏႈန္းရွိၿပီး ထို႔ထက္ ပိုမ်ားသည့္ ေဈးႏႈန္းမ်ားရွိသည္။

‘‘ကြင္းသတ္သတ္မွတ္မွတ္ မရွိေတာ့ ေနရာေတြကို လာရတာ အခက္အခဲနည္းနည္းရွိတယ္။ စကိတ္ဘုတ္ကို ကိုင္သြားရင္ လူ ေတြက အလကားေကာင္ေတြ အေလလိုက္ေနတာဆိုၿပီး အထင္ ေသးတာမ်ိဳးရွိတယ္’’ဟု စမ္း ေခ်ာင္းၿမိဳ႕နယ္တြင္ေနထိုင္ၿပီး လွည္းတန္းသို႔ လာေရာက္ေလ့ က်င့္ေနရသည့္ အသက္ (၁၇)ႏွစ္ အရြယ္ ကိုထက္က ဆုိသည္။

စကိတ္စီးအားကစားနည္း ကို စြဲလမ္း၍ ေလ့က်င့္လာရင္း တျခားအေပ်ာ္အပါးေလွ်ာ့လာ သည့္ လူငယ္မ်ားစြာရွိလာေန သည္။ စကိတ္စီးျခင္းျဖင့္ အေမာ ခံႏိုင္ေအာင္ ေလ့က်င့္ရင္း ေဆး လိပ္ျဖတ္လိုက္ၾကသူမ်ားရွိသည္။ ယခင္က ဂိမ္းဆိုင္မ်ားတြင္ ေပ်ာ္ ေမြ႕ေနၾကသည့္ လူငယ္အခ်ိဳ႕ လည္း စကိတ္ဘုတ္ကို ေျခ ေထာက္တြင္ တပ္ဆင္လာၾက သည္။ က်န္းမာေရးအရ ေကာင္း မြန္သည့္အားကစားနည္းျဖစ္ သည့္အတြက္ က်န္းမာေရးအျမင္ ျဖင့္ စီးနင္းလာၾကသည္။

‘‘ေသာၾကာေန႔ ညေနေတြဆို လူငယ္ေတြက ကလပ္သြား၊ အရက္စုေသာက္တာေတြရွိတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔က ေသာၾကာေန႔ည ေတြ စကိတ္ပြဲေလးေတြလုပ္ေတာ့ လာတဲ့လူငယ္ေတြကို ေဆးလိပ္ လံုးဝမေသာက္ခုိင္းဘူး။ စည္း ကမ္းနဲ႔ထိန္းထားတယ္။ ဩစေၾတး လ်က နည္းျပႏွစ္ဦးခန္႔ထားေပး တယ္။ က်န္းမာေရးအေနနဲ႔လည္း တစ္မိနစ္အတြင္း မရပ္မနားစီးရင္ ေျခာက္ကယ္လိုရီအဆီက်တယ္။ တကယ္ေကာင္းတဲ့အားကစား ပါ’’ဟု ကိုလြင္လတ္က ေျပာျပ သည္။

ယခုအခါ ေျမာက္ဒဂံုတစ္ ေနရာတြင္ စကိတ္ကြင္းေလးတစ္ ခုရွိေသာ္လည္း အဆုိပါကြင္းက က်ဥ္းလြန္းသည့္အတြက္ အဆင္ မေျပႏိုင္ေပ။ မေကြးၿမိဳ႕တြင္ စကိတ္ကြင္းတစ္ခုတည္ေဆာက္ ထားရွိေသာ္လည္း ၿပိဳင္ပြဲမ်ားသြား ေရာက္က်င္းပရန္သာ အေျခ အေနရွိေနသည္။

ျမန္မာစကိတ္လူငယ္မ်ားက ေတာ့ ႏုိင္ငံတကာအထိ ဝင္ဆံ့ႏုိင္ ေစရန္ ဤအားကစားအေပၚ ေမွ်ာ္လင့္ ထားၾကသည္။ ႏိုင္ငံ တကာၿပိဳင္ပြဲအခ်ိဳ႕က ျမန္မာ စကိတ္လူငယ္တို႔ကို ဖိတ္ေခၚျခင္း မ်ားရွိေသာ္လည္း မသြားေရာက္ ျဖစ္ၾကေသးေပ။ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံၿပိဳင္ ပြဲတစ္ခုက ေခၚယူစဥ္ စရိတ္ ေၾကာင့္ မသြားေရာက္ႏုိင္ခဲ့ျခင္း လည္း ရွိသည္။

‘‘ေလးႀကိမ္ေျမာက္ အာရွ သဲေသာင္ျပင္အားကစားၿပိဳင္ပြဲကို ဖိတ္ထားတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က သြားဖို႔အသင့္ျဖစ္ေနၿပီ။ ကိုယ့္ စရိတ္နဲ႔ကိုယ္သြားမယ္။ ဒါေပမဲ့ အားကစားဝန္ႀကီးဌာနက ဘာမ အေၾကာင္းမျပန္ဘူး’’ဟု ကိုလြင္ လတ္က မခ်င့္မရဲေျပာသည္။

ၿပီးခဲ့သည့္ ဒုတိယအႀကိမ္ ေျမာက္ MSA စကိတ္ၿပိဳင္ပြဲကို လသာအထက္တန္းေက်ာင္းတြင္ က်င္းပခဲ့ရာ ရန္ကုန္၊ မႏၲေလး၊ ျပင္ဦးလြင္၊ တြံေတး၊ ပဲခူး၊ ပုသိမ္တုိ႔မွ စကိတ္စီးလူငယ္မ်ား လာေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ခဲ့ၾကသည္။ လာမည့္ မႏၲေလးတြင္ျပဳလုပ္မည့္ ၿပိဳင္ပြဲတြင္လည္း မိန္းကေလး မ်ား ပါဝင္ယွဥ္ၿပိဳင္ႏုိင္ရန္စီစဥ္ ေလ့က်င့္ေနၾကသည္ကို ေတြ႕ရ သည္။

မိမိတို႔ရပ္ကြက္၊ မိမိေနအိမ္၊ မိမိေက်ာင္း စသျဖင့္ နီးစပ္ရာ တြင္ အဖြဲ႕ငယ္ေလးမ်ားစုဖြဲ႕၍ စကိတ္စီးေနၾကသည့္ လူငယ္ ေလးမ်ားက MSA အဖြဲ႕အစည္း သို႔ ပူးေပါင္းဝင္ေရာက္လာၾက သည္။ တစ္ေနရာခ်င္းစီမွ အခ်င္း ခ်င္းမသိဘဲ လာေရာက္ၾကသူမ်ား က တျဖည္းျဖည္းရင္းႏွီးမႈခုိင္ၿမဲ လာကာ ငယ္ေပါင္းသဖြယ္၊ မိသားစုသဖြယ္၊ ညီအစ္ကိုေမာင္ ႏွမအရင္းသဖြယ္ ရင္းႏွီးလာခဲ့ၾက သည္။ စကိတ္စီးသူမ်ားအၾကား စည္းလံုးမႈႀကီးတစ္ရပ္လည္း ျဖစ္ထြန္းလာသည္။ MSA ဦးစီး သူတုိ႔ကလည္း လူငယ္မ်ားကို လိုအပ္သည့္ပစၥည္းႏွင့္ ေငြေၾကး ကို မိမိတို႔အိတ္ထဲမွ စိုက္ထုတ္ ကာ ကူညီပံ့ပိုးေပးလ်က္ရွိသည္။

သူတို႔၏ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္က ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ စကိတ္အား ကစားနည္းတစ္ရပ္ျဖစ္ထြန္းလာ ေစရန္ပင္ျဖစ္ သည္။ ‘‘ကြၽန္ေတာ္ တုိ႔မွမလုပ္ရင္ ဒီစကိတ္အားကစား နည္းက ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ေသဆံုး သြားေတာ့မွာ’’ဟု ကိုသစ္က သူ၏အယူအဆကို ေျပာသည္။ ေအာင္ျမင္လိမ့္မည္ဟုလည္း သူ ကေမွ်ာ္လင့္ထားသည္။ ေအာင္ ျမင္ေစရန္လည္း သူတို႔က ႀကိဳး စားေနၾကသည္။

ေပ်ာ္စရာေကာင္းသည့္ အားကစားတစ္ခု၊ အဖြဲ႕အစည္း ႏွင့္ ေနထုိင္တတ္သည့္ အား ကစားတစ္ခု၊ အခ်င္းခ်င္းအျပန္ အလွန္ေလးစားမႈရွိေစသည့္ အား ကစားတစ္ခု၊ က်န္းမာေရးအရ ေကာင္းမြန္သည့္ အားကစားတစ္ ခု၊ လူငယ္တို႔လမ္းမွားမေရာက္ ေစရန္ ထိန္းေက်ာင္းေပးႏုိင္သည့္ အားကစားတစ္ခု။ အဆိုပါအား ကစားတစ္ခုကို ႏိုင္ငံေတာ္က ေထာက္ပံ့မႈေပးအပ္ရန္လိုအပ္ ေနသည္။ ကစားကြင္းေပ်ာက္ဆံုး ေနသည့္ လူငယ္တုိ႔အတြက္ စဥ္း စားေပးရန္ လိုအပ္ေနသည္။

7 Day News Journals