ဘာပဲေျပာေျပာ သိပ္မၾကာ ခင္မွာ ပါတီစည္း႐ံုးေရးေတြစပါ ေတာ့မယ္။ သူ႔ပါတီကုိ မဲေပးပါ။ ငါ့ပါတီကုိ မဲေပးပါ။ ဘာလုပ္ေပး ပါ့မယ္၊ ညာလုပ္ေပးပါ့မယ္ဆိုၿပီး မစားရ၀ခမန္း စကားလံုးအဆီ တံုးႀကီးေတြနဲ႔ ျပည္သူူေတြကုိ ခြံ႕ ေကၽြးၾကပါေတာ့မယ္။ သူႏုိင္ ကုိယ္ႏုိင္ အၿပိဳင္ႀကဲၾကေတာ့မယ့္ ပါတီေတြၾကားထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္ တို႔ျပည္သူေတြက ဘယ္ပါတီကုိ ေရြးခ်ယ္ရပါမလဲ။ ပါတီမွန္သမွ် ကေတာ့ မိမိတို႔ပါတီကုိမဲေပးဖို႔ သာ ေျပာဆုိစည္း႐ံုးၾကမွာ ေသ ခ်ာပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ပါတီက ေတာ့ သိပ္မစံြဘူးဗ်ာ။ ဟုိပါတီ ကိုပဲ မဲထည့္လိုက္ပါလားလို႔ ေျပာ မယ့္အမတ္ရွိမယ္မထင္ပါဘူး။ ကုိယ့္ပါတီမဲထည့္ဖုိ႔ ကုိယ္မစည္း ႐ံုးလို႔ ဘယ္သူစည္း႐ံုးပါ့မလဲ။ ဟုတ္တာေပါ့။ ကုိယ့္ပါတီကုိပဲ မဲ ထည့္ဖို႔စည္း႐ံုးတာ သဘာ၀က်ပါ တယ္။ ျဖစ္လည္းျဖစ္သင့္ပါတယ္။
သို႔ေသာ္ မိမိပါတီမဲအႏုိင္ရ ႐ံုနဲ႔ၿပီီးေရာလား။ မိမိပါတီ မဲအႏုိင္ ရဖို႔က အဓိကလား။ မိမိပါတီကုိ ပဲ မဲအမ်ားဆံုးထည့္ၾကဖို႔ ဘယ္လို နည္းလမ္းကိုမဆို သံုးၾကမွာပဲ လား။
ဘာလုပ္လုပ္ မဲအႏုိင္ရရင္ ၿပီးေရာလား။ ေမးစရာေမးခြန္း ေတြေပၚလာပါတယ္။ ျပည္သူ ေတြက အမတ္ေတြကုိ ေမးသင့္ ေမးထုိက္တဲ့ေမးခြန္းေတြပါပဲ။ ဒါ့ အျပင္ ပါတီေတြကုိယ္တိုင္လည္း ကုိယ့္ကိုယ္ကုိယ္ ျပန္ေမးရမယ့္ ေမးခြန္းေတြပါပဲ။
ဒီေနရာမွာ ရာဇ၀င္ထဲက အ ျဖစ္အပ်က္တစ္ခုကုိ ျပန္သတိရမိ ပါတယ္။ တေကာင္းရာဇ၀င္ထဲက ကံရာဇာႀကီးနဲ႔ ကံရာဇာငယ္အ ေၾကာင္းပါ။ သူတုိ႔ရဲ႕ဖခမည္း ေတာ္ႀကီး ကံေတာ္ကုန္တဲ့အခါ အဲဒီညီေနာင္ႏွစ္ပါးဟာ ထီးနန္း လုဖို႔အတြက္ စစ္တိုက္ဖို႔ျပင္ဆင္ ၾကပါတယ္။ သို႔ေသာ္ မွဴးမတ္ေတြ က ထိုကဲ့သုိ႔ ရန္စစ္မထိုးဘဲ ကု သိုလ္ စစ္ထိုးဖို႔အႀကံေပးၾကပါ တယ္။ အဲဒီအႀကံကေတာ့ ည တြင္းခ်င္း အလွဴမ႑ပ္ႏွစ္ေဆာင္ အၿပိဳင္ေဆာက္ရပါမယ္။ အရင္ ဆံုး မ႑ပ္ၿပီးတဲ့သူက ထီးနန္းကုိ ရမယ္ဆုိတဲ့သေဘာပါ။ ဒါနဲ႔ညီ ေနာင္ႏွစ္ပါး မ႑ပ္အၿပိဳင္ေဆာက္ ၾကပါတယ္။ ကံရာဇာငယ္ကျဖတ္ ထုိးဉာဏ္ေကာင္းၿပီး ပါးနပ္တဲ့အ တြက္ သူ႔အလွဴမ႑ပ္ကုိ ျမန္ျမန္ ၿပီးေအာင္ ၀ါးေတြ၊ ႏွီးေတြနဲ႔လုပ္ ထံုးျဖဴသုတ္ၿပီး ျဖစ္ကတတ္ဆန္း ေဆာက္လိုက္ပါတယ္။ မ႑ပ္ကုိ အခုိင္အခံ့ေဆာက္ေနတဲ့ ကံရာ ဇာႀကီးကေတာ့ မနက္မိုးလင္းတဲ့ အထိ မၿပီးေသးပါဘူး။ ေနာက္ဆံုး မွာေတာ့ သေဘာတူထားတဲ့အ တုိင္း မ႑ပ္အရင္ၿပီးတဲ့ ကံရာဇာ ငယ္က တေကာင္းျပည္ထီးနန္းကုိ ရရွိသြားပါတယ္။
ဒီေနရာမွာ ေျပာခ်င္တာက ကံရာဇာငယ္အဘယ္ပံုအဘယ္ နည္း အႏုိင္ရသြားသလဲဆိုတဲ့အ ခ်က္ပါပဲ။ ဒါဟာအေရးႀကီးပါ တယ္။ တေကာင္းျပည္သူေတြအ တြက္ အေရးႀကီးလွပါတယ္။ ကံ ရာဇာငယ္ဟာ သူအႏုိင္ရဖို႔ပဲ စိတ္ထဲမွာ တြက္ထားတဲ့သူပါ။ ဒါ ေၾကာင့္လည္း အစ္ကုိႀကီး ထီးထီး ႀကီးရွိေနပါလ်က္နဲ႔ ထီးနန္းကုိငါ့ လက္ထဲအပ္လို႔ ဓားႀကိမ္းႀကိမ္း၀ံ့ တာေပါ့။အခုလည္း မ႑ပ္ေဆာက္ ပံုကုိၾကည့္လိုက္ပါဦး၊ ျမန္ျမန္ၿပီး ၿပီးေရာဆုိၿပီး အႏုိင္ရလိုေဇာနဲ႔ ျဖတ္ကတတ္ဆန္းေဆာက္လိုက္ တဲ့မ႑ပ္ဟာ ဘယ္ေလာက္ၾကာ ၾကာခံပါ့မလဲ။ တေကာင္းမိုး တ ေကာင္းေလနဲ႔ေတြ႕ရင္ ဘယ္ႏွ ရက္ခံပါ့မလဲ။ အလွဴဘယ္ႏွရက္ ေပးႏုိင္ပါ့မလဲ။ ဒီလိုျဖစ္ကတတ္ ဆန္းၿပီးစလြယ္ လုပ္တတ္သူရဲ႕ လက္ထဲေရာက္သြားရင္ တ ေကာင္းျပည္ဘယ္လိုမ်ားေနလိမ့္ မလဲ။
တေကာင္းျပည္အတြက္ ေတြးၾကည့္ရင္ ေတာ္ေတာ္ရင္ ေလးစရာေကာင္းပါတယ္။ တ ကယ္ေတာ့ ကံရာဇာငယ္ဟာ အ ႏုိင္ရဖို႔ပဲ အဓိကထားတဲ့လူမ်ိဳးပါ။ သူဟာ အႏုိင္ရဖိ႔ုဆိုရင္ ဘနဖူး ေတာင္ သုိက္တူးမယ့္လူစားမ်ိဳး ပါ။ ေခတ္အဆက္ဆက္မွာလည္း ကံရာဇာငယ္လို လူမ်ိဳးေတြေပၚ ေပါက္ခဲ့ဖူးေပါင္း မ်ားလွပါၿပီ။ ဘာလုပ္လုပ္ ငါႏုိင္ရင္ၿပီးေရာဆုိ တဲ့ လူမ်ိဳးေတြ ႀကီးစုိးလႊမ္းမိုးေန သေရြ႕ ကမၻာႀကီးဟာ ဘယ္ေတာ့ မွ ၿငိမ္းခ်မ္းမွာမဟုတ္သလို သ မိုင္းစာမ်က္ႏွာေတြေပၚမွာလည္း ေသြးေရာင္ေတြ လႊမ္းေနဦးမွာ ေသခ်ာပါတယ္။
ဘယ္လိုနည္းနဲ႔ႏုိင္ႏုိင္ ႏုိင္ဖို႔ အေရးႀကီးေနတဲ့သူေတြ၊ အႏုိင္ ကုိသာ အဓိကထားသူေတြ၊ဘယ္ သူေသေသ ငေတမာရင္ၿပီးေရာ ဆုိသူေတြ၊ ကံရာဇာငယ္လိုမ႑ပ္ ေကာင္းဖို႔ထက္ မ႑ပ္ျမန္ျမန္္ၿပီး ဖို႔၊ သူအႏုိင္ရဖို႔ပဲ ေတြးေနသူေတြ အဲဒီလိုလူေတြ ခပ္မ်ားမ်ားရွိေနသ ေရြ႕ ကၽြန္ေတာ္တိို႔ႏုိင္ငံဟာမွ်တညီ ၫြတ္ၿပီး ေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ့ႏုိင္ငံ အျဖစ္ကုိ ေရာက္ရွိလာဦးမွာ မ ဟုတ္ပါဘူး။ တကယ္ဆုိရင္မိမိပါ တီႏုိင္ဖို႔ထက္ မိမိႏုိင္ငံေကာင္းစား ဖို႔က ပုိအေရးႀကီးပါတယ္။ မိိမိႏုိင္ ဖို႔ထက္ ျပည္သူေတြႏိုင္ဖုိ႔က ပိုအ ေရးႀကီးပါတယ္။ မိမိ႐ႈံးလို႔ျပည္သူ ေတြႏုိင္မယ္ဆိုရင္ အ႐ႈံးခံရဲရပါ မယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆုိေတာ့အႏုိင္
အ႐ႈံးထက္ အမွန္တရားက ပိုအ ေရးႀကီးလို႔ပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္လည္း ကဗ်ာဆရာ ေအာင္ခ်ိမ့္က‘ငါ႐ႈံးပါ ေစ တရားကႏုိင္ပါေစ’ လို႔ ကဗ်ာ စပ္ဆုိခဲ့တာေပါ့။
ကၽြန္ေတာ္ဖတ္ဖူးတဲ့ အဆို အမိန္႔ေလးတစ္ခုရွိပါတယ္။ ႏုိင္ငံ ေရးသမားက လာမယ့္ေရြးေကာက္ ပဲြကိုၾကည့္တယ္။ တိုင္းျပဳျပည္ျပဳ ပုဂၢိဳလ္က လာမယ့္မ်ိဳးဆက္ကုိ ၾကည့္တယ္တ့ဲ။ ေရြးေကာက္ပဲြမွာ အႏုိင္ရဖို႔ေလာက္ပဲၾကည့္ၿပီး အ နာဂတ္မ်ိဳးဆက္ကုိမၾကည့္ဘူးဆုိ ရင္ေတာ့ ျပည္သူေတြရဲ႕ အသည္း ၾကားက မဲျပားေပါင္းေျမာက္ျမား စြာဟာ ဘာမွအက်ိဳးမရွိဘဲ အ ေဟာသိကံ ျဖစ္သြားမွာေသခ်ာ ပါတယ္။ ေရြးေကာက္ပဲြမွာ အႏုိင္ ရမွသာ တုိင္းျပည္ေကာင္းေအာင္ လုပ္ႏိုင္မယ္ဆိုေသာ္လည္း ေရြးေကာက္ပဲြအႏုိင္က တုိင္းျပည္ အတြက္မျဖစ္ဘဲ ေနရာနဲ႔အာဏာ အတြက္သာ ျဖစ္ေနမယ္ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ျပည္သူေတြ ႐ႈံးေနဦး မွာေသခ်ာပါတယ္။
သိပ္မၾကာေသးခင္က မြန္ျပည္နယ္ ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ႕ခရီးစဥ္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ႏုိင္ငံေရးပါတီတစ္ခုသည္ တုိင္း ျပည္ကုိ အက်ိဳးျပဳလိုပါက ေရြး ေကာက္ပဲြေအာင္ႏုိင္ေရးကိစၥ တစ္ခုတည္းကုိသာ စဥ္းစား၍ မရ ေၾကာင္း၊ အခ်ိဳ႕ပါတီမ်ားသည္ ေရြးေကာက္ပဲြေအာင္ႏုိင္ေရးကိစၥ ကုိသာ စဥ္းစားေနေၾကာင္း၊ တုိင္း ျပည္၏ အမွန္တကယ္တိုးတက္ ေရးကုိ မစဥ္းစားေၾကာင္း ေျပာ ၾကားခဲ့တာကုိ သတင္းစာထဲမွာ ဖတ္႐ႈလိုက္ရပါတယ္။
ဒါ့အျပင္ သထံုၿမိဳ႕၀င္စဥ္ ျပည္သူလူထုကုိ ႏႈတ္ဆက္စကား ေျပာရာမွာလည္း ‘‘ကၽြန္မတို႔ ေရြး ေကာက္ပဲြႏုိင္ခ်င္ပါတယ္။ ဒါေပ မဲ့ ေရြးေကာက္ပဲြႏုိင္တာကိုေရြးမ လား။ တိုင္းျပည္အတြက္ မွန္တဲ့ လမ္းကုိေရြးမလားဆိုရင္ကၽြန္မတို႔ တုိင္းျပည္အတြက္ မွန္တဲ့လမ္းကုိ ေရြးမယ္။ ေရြးေကာက္ပဲြႏုိင္ျခင္း ႐ႈံးျခင္းသည္ တစ္ခဏပဲ။ တိုင္း ျပည္အတြက္ မွန္ကန္တဲ့လမ္းကုိ မေရြးမိလို႔ရွိရင္ ႏုိုင္ငံရဲ႕အနာဂတ္ အင္မတန္မွ နာသြားမယ္။ အဲဒီ ေတာ့ ကၽြန္မတို႔ ေရြးေကာက္ပဲြႏုိင္ ခ်င္တယ္။ ႏုိင္ေအာင္လည္းႀကိဳး စားမယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘာလုပ္လုပ္ႏုိင္ ရင္ၿပီးေရာဆုိတဲ့ စိတ္ဓာတ္မ်ိဳး ေတာ့ ကၽြန္မတို႔မလုပ္ဘူး’’လို႔ ေဒၚ ေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ေျပာခဲ့ပါ ေသးတယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏုိင္ငံကုိျပန္ငဲ့ ၾကည့္ရင္ မွန္ကန္တဲ့စနစ္ခ်ဳိ႕တဲ့ ခဲ့တာသိသာပါတယ္။ တုိင္းျပည္ ကုိ လမ္းေၾကာင္းမွန္ဆီဦးတည္ ေပးဖို႔လိုပါတယ္။ အဲဒီမွန္ကန္တဲ့ လမ္းေၾကာင္းကုိ ေဖာ္ေဆာင္ေပး ႏုိင္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္မ်ိဳးလိုအပ္ေန ပါတယ္။ အဲဒီအတြက္ ဘာလုပ္ လုပ္ႏုိင္ရင္ ၿပီးေရာဆုိတဲ့လူစား ေတြကုိ ျပည္သူကမေရြးခ်ယ္မိဖို႔ လိုပါတယ္။ ျပည္သူကလည္း မိမိ မဲအမ်ားဆံုးအႏုိင္ရဖို႔ေလာက္ပဲ ၾကည့္ေနတဲ့ ႏုိင္ငံေရးသမားမ်ိဳးကုိ မလိုခ်င္ေတာ့ပါဘူး။ ျပည္သူလိုခ်င္တာကေတာ့ ႏုိင္ငံရဲ႕အနာဂတ္မ်ိဳးဆက္ကို လွမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္မယ့္ တုိင္းျပဳျပည္ျပဳပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးပါပဲ။ ။
ေမာင္ၾကည္
7 day
No comments:
Post a Comment