ပလက္ေဖာင္း မရွိ၊ ကားပါကင္ မရွိ၊ အဆင့္မီလမ္းစနစ္ေတြ မရွိနဲ႔ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ျပရဲ႕ ယာဥ္ေၾကာက်ပ္မႈျပႆနာ အေျခအေနဆိုးလာမလား

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၏ ယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆို႔မႈျပႆနာ တစ္ေန႔တျခား ပိုမိုဆိုးရြားလာသည္။ ေျဖရွင္းရန္ႀကိဳး ပမ္းေနသည့္ ျပႆနာတစ္စတစ္စ ႀကီးထြားလာ၍ ယင္းအထဲတြင္ လံုးလည္ခ်ာလည္လိုက္ေနသည္။ ယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆို႔မႈေၾကာင့္ သြားေရးလာေရး ထိခိုက္႐ံုသာမက ေန႔စဥ္လူေနမႈဘဝမ်ားကိုပါ ႐ိုက္ခတ္လာခဲ့သည္။

ခရီးသြားျပည္သူမ်ား လမ္းေပၚတြင္သာ အခ်ိန္မ်ားစြာ ကုန္ဆံုးေနရၿပီး အခ်ိန္ႏွင့္လႈပ္ရွား ႐ုန္းကန္ေနရသူမ်ား၊ သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရးလုပ္ငန္းျဖင့္ ဝင္ေငြရွာေဖြေနသူမ်ား၊ ဆက္ႏႊယ္ေနသူမ်ားပါ စီးပြားေရးထိခိုက္လာၾကသည္။ တစ္ေန႔လွ်င္ ပံုမွန္ ၁ဝ ေခါက္ေျပးဆြဲေနေသာ ခရီးသည္တင္ယာဥ္လိုင္းမ်ား ယခုတစ္ေန႔လွ်င္ ငါးေခါက္ပင္ အႏုိင္ႏုိင္ေျပးဆြဲလာရၿပီး ဝင္ေငြမ်ားေလ်ာ့နည္းလာသည္ဟု ညည္းညဴေနၾကသည္။

ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ယာဥ္တင္သြင္းမႈမူဝါဒ ေျပာင္းလဲၿပီးေနာက္ပိုင္း ျပည္ပမွ ယာဥ္အသစ္မ်ားစြာ ဝင္ေရာက္လာသည္။ လမ္းစနစ္မ်ား၊ ယာဥ္ရပ္နား ေနရာမ်ား အဆင္သင့္ မျဖစ္ေသးသည့္အခ်ိန္၌ ဝင္ေရာက္လာေသာ ယာဥ္မ်ားအတြက္ ေနရာမေပးႏိုင္ဘဲ ယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆို႔မႈမ်ား ႏွစ္ပိုင္းအတြင္း ဆိုးရြားလာခဲ့သည္။

ယင္းျပႆနာကို ကုစားေျဖရွင္းရန္ ခံုးေက်ာ္တံတားမ်ား ေဆာက္လုပ္မည္ဟု ၂ဝ၁၁ ခုႏွစ္ကုန္ပိုင္းက စတင္စီစဥ္ခဲ့ၿပီး ယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆို႔မႈ အမ်ားဆံုးျဖစ္သည့္ လမ္းဆံုမ်ားျဖစ္ေသာ လွည္းတန္း၊ ေရႊဂံုတိုင္၊ ဘုရင့္ေနာင္ႏွင့္ တာေမြအဝိုင္းငါးခြဆံုတို႔တြင္ ခံုးေက်ာ္တံတားမ်ားကို ေလးလအတြင္း အၿပီးတည္ေဆာက္သြားမည္ဟု ယခင္စက္မႈဝန္ႀကီး ဦးစိုးသိန္းက ေနျပည္ေတာ္တြင္ျပဳလုပ္သည့္ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲတြင္ ေျပာၾကားသည္။

သို႔ေသာ္ ယာဥ္သြားလာမႈစစ္တမ္းမ်ား ေကာက္ယူခဲ့ရာတြင္ တာေမြအဝိုင္း ငါးခြဆံုမွာ ခံုးေက်ာ္တံတားေဆာက္လုပ္ရန္ မလိုအပ္ျခင္းေၾကာင့္ ယင္းေနရာတြင္ မေဆာက္ေတာ့ဘဲ က်န္ေနရာသံုးခုတြင္သာေဆာက္ရန္ ဆက္လက္စီစဥ္ခဲ့ၿပီး လွည္းတန္းခံုးေက်ာ္တံတားကို နာမည္ႀကီး ေရႊေတာင္ကုမၸဏီ၊ ေရႊဂံုတိုင္ခံုးေက်ာ္တံတားကို Capital Development ကုမၸဏီ၊ ဘုရင့္ေနာင္ခံုးေက်ာ္တံတားကို FMI ကုမၸဏီတို႔ကို ေဆာက္လုပ္ခြင့္ေပးခဲ့သည္။

ယင္းတို႔အနက္မွ ပထမဆံုးအျဖစ္ လွည္းတန္းခံုးေက်ာ္တံတားကို ၂ဝ၁၂ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလတြင္ ပႏၷက္တင္၍ စတင္ေဆာက္လုပ္ခဲ့ၿပီး ဘုရင့္ေနာင္ခံုးေက်ာ္တံတားကို ၂ဝ၁၃ ခုႏွစ္ ဇြန္လ၊ ေရႊဂံုတိုင္ခံုးေက်ာ္တံတားကို ၂ဝ၁၂ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလတို႔တြင္ အသီးသီး ပႏၷက္တင္ကာ စတင္ေဆာက္လုပ္ခဲ့သည္။

မေဆာက္မီက ေလးလအတြင္း ေဆာက္လုပ္မည္ဟု ေျပာၾကားခဲ့ေသာ္လည္း လွည္းတန္းခံုးေက်ာ္တံတားကို ၂ဝ၁၂ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလတြင္ ပႏၷက္တင္ခဲ့ေသာ္လည္း ၂ဝ၁၃ ခုႏွစ္ ဧၿပီ ၁ဝ ရက္မွသာ စတင္အသံုးျပဳႏိုင္ ခဲ့ေၾကာင္း၊ ဘုရင့္ေနာင္ခံုးေက်ာ္တံတားအား ၂ဝ၁၂ ဇြန္လတြင္ စတင္ပႏၷက္ တင္ခဲ့ၿပီး ၂ဝ၁၃ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလမွသာ စတင္အသံုးျပဳႏုိင္ခဲ့ ေၾကာင္း၊ ေရႊဂံုတိုင္ခံုးေက်ာ္တံတားကို ၂ဝ၁၂ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလတြင္ စတင္ပႏၷက္တင္ခဲ့ေသာ္လည္း ၂ဝ၁၃ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလမွသာ စတင္အသံုးျပဳခြင့္ရခဲ့သည္။

ခံုးေက်ာ္တံတားမ်ား ေဆာက္လုပ္စဥ္က ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းခြင္မ်ား၏ ေနရာယူမႈမ်ားေၾကာင့္ ပတ္ဝန္းက်င္မ်ားတြင္ ယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆို႔မႈမ်ား ဆိုးရြားစြာျဖစ္ေပၚခဲ့ၿပီး ခံုးေက်ာ္တံတား တည္ေဆာက္ၿပီးပါက ယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆို႔မႈမ်ား အထိုက္အေလ်ာက္ ေျပလည္လာႏုိင္မည္ဟု ခရီးသြားျပည္သူမ်ား ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ၾကေသာ္လည္း ခံုးေက်ာ္တံတားမ်ား ၿပီးစီးသည့္အခ်ိန္တြင္ ယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆို႔မႈျပႆနာမွာ ဒံုရင္းမွဒံုရင္းပင္ ျဖစ္လာခဲ့သည္ကို ေတြ႕ရသည္။

ယင္းသို႔ ဒံုရင္းပင္ျဖစ္လာရသည့္ အေၾကာင္းရင္းတြင္ ယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆို႔မႈမ်ားကို ေျဖရွင္းေပးမည့္ ခံုးေက်ာ္တံတား စီမံကိန္းမ်ား ေရးဆြဲသည့္အေပၚတြင္ စနစ္တက် သုေတသနျပဳလုပ္ထားမႈမရွိျခင္း၊ ခံုးေက်ာ္တံတားစီမံကိန္းမွာ ယာဥ္အစီးေရ မည္မွ်အေပးတြင္ အက်ဳိးသက္ေရာက္မႈရွိမည္ကို ႀကိဳတင္တြက္ခ်က္ထားမႈ အားနည္းျခင္းမ်ားႏွင့္ ကြ်မ္းက်င္ပညာရွင္မ်ားႏွင့္မဟုတ္ဘဲ နီးစပ္ရာမ်ားကိုသာ ေဆာက္လုပ္ခြင့္ေပးခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ေဆာက္လုပ္စဥ္က ယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆို႔မႈမ်ားျဖစ္ခဲ့ၿပီး ေဆာက္လုပ္ၿပီးသည့္အခါတြင္လည္း ယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆို႔မႈမ်ား ျဖစ္ေပၚေနရဆဲပင္ျဖစ္ေၾကာင္း သံုးသပ္ေနၾကသည္။

ထပ္မံ၍ ေျမနီကုန္းခံုးေက်ာ္တံတားကို ထပ္မံေဆာက္လုပ္ေနၿပီး ၂ဝ၁၅ မတ္လကုန္တြင္ အၿပီးတည္ေဆာက္ရမည္ဟု ၫႊန္ၾကားထားသည္ဟု ဆိုသည္။ သို႔ေသာ္ ယင္းခံုးေက်ာ္တံတားမွာလည္း ယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆို႔မႈကို မည္သို႔ကုစားေပးႏုိင္မည္ဆိုသည္ကို ေစာင့္ၾကည့္ရဦးမည္ျဖစ္သည္။

“ခံုးေက်ာ္တံတားေတြက ေဆာက္တာေတြပဲရွိတယ္။ အမွန္တကယ္ ကားက်ပ္တဲ့ျပႆနာေတြကို ဘာမွမေျဖရွင္းႏိုင္တဲ့အျပင္ သူတို႔ေတြလုပ္ေဆာင္ေနတဲ့ ကာလအတြင္းမွာဆိုရင္ ပိုၿပီးေတာင္ ကားက်ပ္တာေတြ ဆိုးေနေသးတယ္။ အခုက ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရဲ႕ ၿမိဳ႕ထဲေတြမွ မဟုတ္ဘူး။ ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေတြမွာကို ၾကပ္ေနတာ။ တစ္ေန႔တစ္ေန႔ လမ္းမွာပဲ အခ်ိန္ကုန္ေနရတယ္။ ေနာက္ၿပီး ကားေတြရပ္စရာမရွိေတာ့ လမ္းၾကားထဲဝင္ၿပီး ကားႏွစ္ထပ္ပိတ္ရပ္ၾကတာေတြက ေတာ္ေတာ္ဆိုးလာတယ္။ ကားသံုးစီးေလာက္ သြားလို႔ရတဲ့ လမ္းေတြကလည္း စည္းကမ္းမရွိ ရပ္တဲ့ကားေတြေၾကာင့္ ႏွစ္စီးေလာက္ပဲ သြားလို႔ရမယ္။ ရန္ကုန္လို ၿမိဳ႕လယ္ေကာင္မွာ ကားပါကင္ေတြ အလံုအေလာက္မရွိေတာ့ ပိုဆိုးတာေပါ့။ ဘယ္ေလာက္ပဲ တာဝန္ရွိသူေတြက လုပ္ေပးလုပ္ေပး ဒီလိုမ်ဳိးေတြျဖစ္ေနသမွ် ကာလပတ္လံုးက ဒီျပႆ နာက ဆက္ၿပီးျဖစ္ေနဦး မွာပဲ” ဟု စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ ဦးလႈိင္ကိုကိုက သံုးသပ္ေျပာၾကားသည္။

ထို႔ျပင္ ယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆို႔မႈကို ေျဖရွင္းရန္ႏွင့္ ယာဥ္စည္းကမ္း၊ လမ္းစည္းကမ္း လိုက္နာေစရန္ရည္ရြယ္၍ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္း လမ္းအေတာ္မ်ားမ်ားတြင္ ယာဥ္မရပ္ရလမ္းမ်ား သတ္မွတ္၍ ရပ္သည့္ယာဥ္မ်ားကို ကရိန္းျဖင့္ဆြဲယူသည့္ အစီအစဥ္ကို ၂ဝ၁၃ ခုႏွစ္ ႏိုဝင္ဘာလတြင္ စတင္အေကာင္အထည္ေဖာ္ခဲ့ၿပီး အဓိကလမ္းမႀကီး ၃၇ လမ္းတြင္ စတင္ခဲ့သည္။

မူလကတည္းက ယာဥ္ရပ္နားရန္ ေနရာအလံုအေလာက္မရွိဘဲ လမ္းမမ်ားတြင္ ယာဥ္ရပ္နားျခင္းကို ကန္႔သတ္လိုက္သည့္အတြက္ ယာဥ္မ်ားက နီးစပ္ရာလမ္းသြယ္မ်ားထဲတြင္ ဝင္ေရာက္ရပ္နားကာ အဆိုပါလမ္းသြယ္မ်ားထဲတြင္ ယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆို႔မႈမ်ား ဆိုးရြားလာသည္။ လမ္းထဲရွိ အိမ္စီးကားမ်ားပင္ ရပ္နား၍မရႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ဆိုးရြားလာ၍ အခ်ဳိ႕က သက္ဆိုင္ရာသို႔ တိုင္ၾကားမႈမ်ားပင္ရွိသည္ဟု သိရသည္။

“ကြ်န္မတို႔လမ္းထဲမွာ အရင္ ကားအရမ္းမပိတ္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ အခုေနာက္ပိုင္း ကားေတြအရမ္းပိတ္လာတယ္။ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာေအာင္ ပိတ္တာပါ။ ကြ်န္မတို႔ကားေတာင္ ေအာက္မွာရပ္ဖို႔ ေနရာမရွိဘူး။ တစ္ေန႔လည္းမဟုတ္ဘူး။ ေန႔စဥ္ရက္ဆက္လို ျဖစ္လာတာ။ အဲဒီလိုျဖစ္လာရတာ ယာဥ္မရပ္ရလမ္းေတြ သတ္မွတ္လိုက္ၿပီးေနာက္ပိုင္း ပိုဆိုးလာတာပါ။ အဲဒီအတြက္ ဒီျပႆနာကိုေျဖရွင္းေပးဖို႔ တင္ျပထားတယ္” ဟု ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လယ္ မဟာဗႏၶဳလပန္းျခံလမ္းတြင္ ေနထုိင္သူတစ္ဦးက ဆိုသည္။

ယာဥ္ေၾကာရွင္းေစရန္ ျပဳလုပ္သည့္စနစ္ ျဖစ္ေသာ္လည္း အျခားတစ္ဖက္တြင္ ဆိုးရြာစြာ ယာဥ္ေၾကာသြားေရာက္ပိတ္ဆို႔မႈေၾကာင့္ ယင္းစနစ္မွာ ေအာင္ျမင္မႈမရရွိခဲ့ေပ။ သို႔ေသာ္လည္း ယင္းသို႔ ယာဥ္မရပ္ရလမ္း ၃၇ လမ္းကို ထပ္မံတိုးခ်ဲ႕ခဲ့ကာ ၂ဝ၁၃ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာ ၁၂ ရက္တြင္ ဒုတိယအႀကိမ္အျဖစ္ ထပ္မံ၍ ယာဥ္မရပ္ရလမ္း ၂ဝ အားလည္းေကာင္း၊ တတိယအႀကိမ္ ၂ဝ၁၄ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီ ၂၇ ရက္တြင္ လမ္း ၁ဝ လမ္းအားလည္းေကာင္း၊ စတုတၱအႀကိမ္အျဖစ္ ၂ဝ၁၄ ခုႏွစ္ ေမ ၆ ရက္တြင္ လမ္း ၁ဝ လမ္းအားလည္းေကာင္း၊ ပဥၥမအႀကိမ္အျဖစ္ ၂ဝ၁၄ ခုႏွစ္ ဇြန္ ၁ဝ ရက္တြင္ လမ္း ၅ လမ္း၊ ဆ႒မအႀကိမ္အျဖစ္ ေနာက္ထပ္ လမ္း ၆ လမ္း ထပ္မံသတ္မွတ္ခဲ့ၿပီး ေနာက္ဆံုးအျဖစ္ ႏိုဝင္ဘာလအတြင္း ယာဥ္မရပ္ရလမ္း ခုနစ္လမ္း ထပ္မံသတ္မွတ္လိုက္၍ ယာဥ္မရပ္ရလမ္း ၉၅ လမ္းအထိ ရွိလာၿပီျဖစ္ၿပီး ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္းရွိ လမ္းအေတာ္မ်ားမ်ားတြင္ သတ္မွတ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ကာ ၿမိဳ႕ျပင္ရွိလမ္းအခ်ဳိ႕ပင္ ပါဝင္လာခဲ့သည္။

ယာဥ္မရပ္ရ သတ္မွတ္သည့္လမ္းမ်ားတြင္ ခရီးသည္အတင္အခ် ျပဳလုပ္ရန္မွတစ္ပါး မည္သည့္ယာဥ္မွ ရပ္နားျခင္းမျပဳဘဲ ရပ္နားသည့္ယာဥ္မ်ားကို ကရိန္းျဖင့္ဆြဲယူကာ ဒဏ္ေငြျဖင့္အေရးယူေၾကာင္း၊ ယင္းစနစ္စတင္ခဲ့သည့္ ၂ဝ၁၃ ခုႏွစ္ ႏိုဝင္ဘာလမွ ၂ဝ၁၄ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလေနာက္ဆံုးပတ္အထိ ယာဥ္အစီးေရ ၁၃၅ဝဝ ေက်ာ္အေရးယူခဲ့ၿပီး ဒဏ္ေငြက်ပ္သန္း ၃၁ဝဝ ေက်ာ္ရရွိခဲ့ေၾကာင္း၊ အေရးယူသည့္ ဒဏ္ေၾကးအေနျဖင့္ ယာဥ္တစ္စီး က်ပ္ႏွစ္ေသာင္းခြဲသာ ရွိေသာ္လည္း ကရိန္းျဖင့္ဆြဲယူခမွာ တစ္စီးက်ပ္ငါးေသာင္းႏွင့္အထက္ ေပးေဆာင္ရ၍ ကရိန္းလုပ္ငန္း လုပ္ကိုင္သူမ်ားသာ ပိုမိုအက်ိဳးျဖစ္ထြန္းေနသည့္ပံုစံမ်ဳိးပင္ ျဖစ္ေနသည္။

ကရိန္းျဖင့္ဆြဲယူ၍ အေရးယူရာတြင္လည္း ဖမ္းဆီးအေရးယူခံသည့္ေနရာႏွင့္ အနီးဆံုးယာဥ္ထိန္း႐ံုးတြင္ ဒဏ္႐ိုက္ရမည့္အစား ၅၁ လမ္းယာဥ္ထိန္း႐ံုးသို႔ သြားေရာက္ေရြးယူ ဒဏ္ေၾကးေဆာင္ရသည့္အတြက္ အခ်ိန္ၾကန္႔ၾကာမႈမ်ား ျပႆနာမ်ားရွိကာ ေငြေၾကးလည္းပိုမိုကုန္က်သည္ဟု ဖမ္းဆီးအေရးယူခံခဲ့ရသည့္ ယာဥ္ပိုင္ရွင္မ်ားက ဆိုၾကသည္။

“ေနျပည္ေတာ္ကို ၿမိဳ႕ေတာ္အျဖစ္ေျပာင္းသြားေတာ့ ရန္ကုန္ကို ၿမိဳ႕ပ်က္ႀကီးအျဖစ္ ထားပစ္ခဲ့တာ။ အဲဒီေတာ့ လူႀကီးေတြမရွိေတာ့ဘူး ဘာညာဆိုၿပီးေတာ့ ျဖစ္သလိုလုပ္သြားတာ။ အဲဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ အခုလို ျဖစ္ပ်က္ေနတာ။ ယာဥ္စည္းကမ္းကအစေပါ့။ အစတုန္းက ယာဥ္စည္းကမ္း အရမ္းတင္းက်ပ္ၿပီး စည္းကမ္းရွိတဲ့ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕က အခုဆိုရင္ စည္းကမ္းယိုယြင္းသြားၿပီးေတာ့ အခုယာဥ္ေမာင္းအားလံုးက လံုးဝအရည္အခ်င္း မမီေတာ့ဘူး။ အဓိက,က အဲဒါေတြအားလံုးက ဘယ္သူ႔မွာအျပစ္ရွိလဲဆိုေတာ့ ယာဥ္ေမာင္းအားလံုးမွာလည္း ျပစ္ခ်က္ရွိတဲ့အျပင္ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့သူေတြမွာလည္း အျပစ္ပိုရွိတယ္။ အဲဒါေတြေၾကာင့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ႀကီးမွာ ကားက်ပ္တဲ့ျပႆနာ က ေတာ္ေတာ္ေလးကို ဆိုးရြားလာတာေပါ့။ ယာဥ္ေမာင္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကလည္း စည္းကမ္းမရွိသလို၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအပိုင္းကလည္း လိုအပ္ေနတဲ့အတြက္ ဒီလိုအေျခအေနမ်ဳိး ျဖစ္လာတာ။ စည္းစနစ္တက်သာ ရွိမယ္ဆိုရင္ ယာဥ္က်ပ္ရင္ေတာင္မွ သူဟာနဲ႔သူ အဆင္ေျပႏိုင္တယ္” ဟု ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေန ျပည္သူတစ္ဦးျဖစ္သူ ဦးရဲျမင့္က ေျပာၾကားသည္။

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၏လမ္းမ်ား ျပဳျပင္ခင္းက်င္းရာတြင္ ေအာက္ခံရွိၿပီးသား ပ်က္စီးေနသည့္အလႊာကိုလွန္ၿပီး ထပ္ခင္းျခင္းမ်ဳိးမဟုတ္ဘဲ ပ်က္စီးေနေသာ အလႊာအထက္မွ ထပ္မံခင္းျခင္းေၾကာင့္ လမ္းမ်က္ႏွာျပင္မ်ား ျမင့္လာသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္မိုးရြာလွ်င္ ေရမ်ားအိမ္ထဲသို႔ဝင္လာသည္။ အေပၚက ထပ္ခင္းျခင္းျဖစ္၍ လမ္းနံေဘးပလက္ေဖာင္းမ်ား မရွိေတာ့။ လူအမ်ားအတြက္ လမ္းနံေဘးေလွ်ာက္စရာ ပလက္ေဖာင္း . . . . .

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ျပဖြံ႕ၿဖိဳးေရး စီမံကိန္းအား JICA ႏွင့္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ရန္ JICA က ေလ့လာမႈမ်ား ျပဳလုပ္ရာ၌ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၏ ယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆုိ႔မႈမ်ား ျဖစ္ပြားရသည့္ အေၾကာင္းရင္းတြင္ ယာဥ္ရပ္နားေနရာ အလံုအေလာက္ မရွိျခင္းကလည္း တစ္ခုအပါအဝင္ျဖစ္သည္ဟု ဆိုခဲ့သည္။ အမွန္တကယ္လည္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ ယာဥ္ရပ္နားေနရာ အလံုအေလာက္မရွိဘဲ မ်ားစြာလုိအပ္ေနသည္။ ထုိျပႆ နာကိုေျဖရွင္းရန္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္းရွိ အေနာ္ရထာ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၊ သိမ္ျဖဴ၊ မဟာဗႏၶဳလ၊ ကမ္းနားလမ္း စသည့္လမ္းမ်ားတြင္ အခမဲ့ယာဥ္ရပ္နားေနရာမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။

သို႔ေသာ္ အဆင္မေျပေသး။ အရင္ထက္ေတာ့ ယာဥ္ရပ္နားရန္ေနရာ အနည္းငယ္ပိုရလာသည္။ သို႔ေသာ္ အခ်ဳိ႕ယာဥ္ရပ္မ်ားမွာ အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာ ရက္ဆက္ရပ္နားထားျခင္းမ်ားေၾကာင့္ အမွန္တကယ္ရပ္နားခ်င္သည့္ယာဥ္မ်ား ရပ္နားခြင့္မရ၊ ထုိ႔ျပင္ အခ်ဳိ႕ေနရာမ်ား၌ ဓာတ္တိုင္မ်ား၊ သစ္ပင္မ်ား ခံေနျခင္းေၾကာင့္လည္း အျပည့္အဝရပ္နားခြင့္ မရရွိခဲ့ဘဲ ခ်ဲ႕ေပးသည့္ေနရာတြင္ ေစ်းတက္ေရာင္းသည့္ လမ္းေဘးေစ်းသည္ အခ်ဳိ႕ေၾကာင့္လည္း ယာဥ္အျပည့္အဝရပ္နားခြင့္ မရရွိခဲ့ၾကေပ။

အလားတူ အခ်ဳိ႕ၿမိဳ႕နယ္မ်ားရွိ လမ္းမ်ားတြင္လည္း လူေနတိုက္ခန္းမ်ား သိသာစြာမ်ားျပားလာၿပီး ယာဥ္ဝင္ထြက္မႈမ်ားျပားကာ ပိတ္ဆို႔လာျခင္းေၾကာင့္ ယခင္ႏွစ္လမ္းေမာင္းမွ ယခုတစ္လမ္းေမာင္းသို႔ ေျပာင္းလဲလိုက္ရသည့္လမ္းမ်ားလည္း ရွိသည္။ အဆိုပါကိစၥမ်ားတြင္ အေရးႀကီးဆံုးမွာ ယာဥ္ရပ္နားရန္ေနရာပင္ ျဖစ္သည္။

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ ယာဥ္ရပ္နားေနရာမ်ား အေကာင္အထည္ေဖာ္ရန္ ေျမေနရာ၊ ဘ႑ာေငြ၊ အေျခခံအေဆာက္အအံု၊ နည္းပညာ မျပည့္စံုေသးေပ။ ယင္းအခက္အခဲမ်ားေၾကာင့္ ယာဥ္ရပ္နားေနရာမ်ားျပဳလုပ္ရန္ ၾကန္႔ၾကာေနျခင္းျဖစ္သည္ဟု ဆိုသည္။

ယာဥ္အစီးေရမ်ားစြာ ရပ္နားႏိုင္သည့္ ေနရာက်ယ္က်ယ္ လုပ္မည္ဆိုလွ်င္လည္း ေျမပိုင္ဆိုင္မႈ၊ စီမံခန္႔ခြဲမႈမ်ားမရွိ၍ မလုပ္ႏုိင္ဟုဆိုသည္။ အထူးသျဖင့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ စည္ပင္သာယာေရးေကာ္မတီက ၎တို႔စီမံခန္႔ခြဲပိုင္ခြင့္ရွိသည့္ ေျမကြက္က်ယ္ႀကီးမ်ားမရိွ၍ ႀကီးက်ယ္သည့္ ယာဥ္ရပ္နားခစန္းမလုပ္ႏိုင္၊ ရွိသည့္ေျမကြက္ႏွင့္ အဆင့္ျမင့္ယာဥ္ရပ္နားစခန္း၊ အထပ္ျမင့္ယာဥ္ရပ္နားစခန္းမ်ား အေကာင္အထည္ေဖာ္ရန္ တင္ဒါမ်ားေခၚယူထားရာ ႏိုဝင္ဘာ ၂၅ ရက္တြင္ တင္ဒါေရြးခ်ယ္ေတာ့မည္ဟု ဆိုသည္။

အဆိုပါေနရာမ်ားတြင္ ဗိုလ္တေထာင္ ၄၅ လမ္း၊ ကမာရြတ္လွည္းတန္းလမ္းႏွင့္ ထန္းတပင္လမ္းေထာင့္တို႔ ပါဝင္သည္။ ဆိပ္ကမ္းသာရွိ စည္ပင္ပိုင္ေျမတြင္ ေဆာက္လုပ္ရန္စီစဥ္ခဲ့သည့္ ပထမဆံုး ၁၅ ထပ္အျမင့္ရွိ အထပ္ျမင့္ယာဥ္ရပ္နားစခန္းမွာလည္း တည္ေဆာက္မႈကို ကန္ထ႐ိုက္တစ္ဦးက ကန္႔ကြက္ေန၍ ေဆာက္လုပ္မႈရပ္ဆုိင္းထားရသည္။ သို႔ျဖစ္ရာ ယာဥ္ရပ္နားစခန္းမ်ား ေဆာက္လုပ္ရန္မွာလည္း လြယ္ကူသည့္အေျခအေန မဟုတ္ေသးဘဲ တင္ဒါေခၚထားသည့္ ယာဥ္ရပ္နားစခန္းမ်ားသည္လည္း တည္ေဆာက္မႈ မည္မွ်ၾကာမည္ႏွင့္ မည္သည့္အခ်ိန္တြင္ အသံုးျပဳႏိုင္မည္ဆိုသည္မွာလည္း တိတိက်က် မေျပာႏိုင္ေသးသည့္ အေျခအေနျဖစ္ေနသည္။ ယခုထပ္မံ၍ အေနာ္ရထာလမ္း၊ မဟာဗႏၶဳလမ္း၊ ကုန္သည္လမ္း၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္လမ္း ယာဘက္ျခမ္းမ်ားရွိ ရွိၿပီးသားကားပါကင္မ်ားကို ျပန္လည္ဖ်က္သိမ္းမည္ျဖစ္ၿပီး ယင္းသို႔ဖ်က္သိမ္းျခင္းမွာ ခရီးသည္တင္ယာဥ္မ်ား ပိုမိုသြားလာႏုိင္ေစရန္ ရည္ရြယ္သည္ဟုဆိုသည္။ မူလကတည္းက ကားပါကင္မလံုေလာက္သည့္အထဲ ယခုထပ္မံ၍ ကားပါကင္မ်ား ဖ်က္သိမ္းမည္ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ ယာဥ္ရပ္နားရန္ေနရာ အခက္အခဲမ်ား ပိုမိုျဖစ္လာႏုိင္မည္ျဖစ္သည္။

“အဓိက,ကေတာ့ ကားအစီးေရနဲ႔ညီမွ်တဲ့ ယာဥ္ရပ္နားစခန္းေတြ ဖန္တီးေပးဖို႔ လိုပါတယ္။ အခု ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာ ယာဥ္ရပ္နားစခန္းက မလံုေလာက္ေသးဘူး” ဟု ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ စည္ပင္သာယာေရးေကာ္မတီအၾကံေပး ဦးသန္းက ေျပာၾကားသည္။

“ကားပါကင္ေတြလိုအပ္မႈ။ သူတို႔အစကတည္းက Plan တစ္ခုလုပ္မယ္ဆိုရင္ ႀကိဳတင္စဥ္းစားထားတာ ဘာတစ္ခုမွမရွိဘူး။ လုပ္ငန္းမကြ်မ္းက်င္တဲ့သူေတြက ေနရာအႀကီးအႀကီးေတြ ယူထားၾကတယ္။ အဓိက,က အဲဒါျပႆနာပဲ။ ေနရာတိုင္းမွာ လူမွန္ေနရာမွန္ျဖစ္ဖို႔ လိုတယ္။ အဲဒါက အဓိကပဲ။ မတတ္ရင္ဌားၾကပါ။ ေဘာလံုးအသင္းမွာေတာင္ Trainer တစ္ေယာက္ကိုဌားရင္ ေဒၚလာသန္းခ်ီေပးၿပီး ဌားရတယ္။ တတ္ေနရင္ေတာ့ မလိုဘူးေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ္မတတ္တဲ့က႑ေတြမွာ ငွားၾကပါ။ ဒါမွလည္း အဆင္ေျပႏိုင္မွာေလ။ ေနာက္ရွိေသးတယ္ ယာဥ္မရပ္ရေနရာေတြမွာ ကားရပ္ရင္ ကရိန္းေတြနဲ႔ ဆြဲတာေတြေပါ့။ ဒါေတြက ေဆးၿမီးတိုေတြပဲ။ ေရာဂါေပ်ာက္ခ်င္လို႔ ေဆးၿမီးတုိေတြနဲ႔ ေလွ်ာက္လုပ္ေနရင္ ဦးပဲ့ေထာင္မွာပဲ ပဲ့နင္းလည္းဦးေထာင္မွာပဲ။ ကုန္ရက်ဳိးလည္းမနပ္ဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္ Master Plan တစ္ခုကို တကယ္တတ္ကြ်မ္းနားလည္သူေတြနဲ႔ပဲ တိုင္ပင္ေဆြးေႏြးလိုက္တာ အေကာင္းဆံုးပဲ” ဟု ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေန ျပည္သူတစ္ဦးျဖစ္သူ ဦးရဲျမင့္က ဆက္လက္ေျပာၾကားသည္။

ထုိသို႔အေျခအေနမ်ားေၾကာင့္ ကားႏွင့္လမ္းမမွ်တမႈကို ေျဖရွင္းရန္မွာ ကားတင္သြင္းမႈမူဝါဒကို ျပန္လည္စဥ္းစားရန္ လိုအပ္လာၿပီျဖစ္သည္။ တစ္ႏွစ္လွ်င္ ကားအစီးေရ တစ္သိန္းခန္႔တင္သြင္းေနၿပီး တင္သြင္းသည့္ကားအစီးေရ၏ ရာခိုင္ႏႈန္း ၈ဝ မွ ၉ဝ ၾကားမွာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သို႔ ဝင္ေရာက္လာျခင္းျဖစ္ၿပီး ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ ယာဥ္အစီးေရ ေလးသိန္းေက်ာ္လာၿပီျဖစ္သည္။

ထုိ႔ေၾကာင့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ ကန္႔သတ္သင့္ၿပီျဖစ္သည္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ထက္ အျခားလိုအပ္သည့္ ျပည္နယ္ႏွင့္တုိင္းေဒသႀကီးမ်ားသုိ႔ ပိုမိုတင္သြင္းခြင့္ေပးသင့္သည္။သို႔ေသာ္လည္း အျခားျပည္နယ္ႏွင့္တုိင္းမ်ားတြင္ ေျပးဆြဲရန္ေစ်းကြက္ မရွိျခင္းေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ လိုင္စင္ေၾကး သက္သာျခင္းေၾကာင့္ နယ္လိုင္စင္လုပ္ၿပီး ရန္ကုန္တြင္လာေရာက္ ေျပးဆြဲေနသာ အငွားယာဥ္၊ အျခားယာဥ္မ်ားလည္းရွိသည္။

အဆိုပါ နယ္လိုင္စင္ယာဥ္မ်ားမွာ ရန္ကုန္ယာဥ္အစီးေရ၏ သံုးပံုတစ္ပုံခန္႔ရွိမည္ဟု ရန္ကုန္တုိင္းေဒသႀကီး အစိုးရအဖြဲ႕မွ ခန႔္မွန္းထားၿပီး ၎တို႔ေၾကာင့္လည္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၏ ယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆို႔မႈ ဆိုးရြားေနသည္ဟု ထင္ျမင္ခ်က္မ်ားေပးေနသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ၎တို႔အား သက္ဆိုင္ရာျပည္နယ္ႏွင့္တိုင္းမ်ားသို႔ ျပန္လည္ေျပးဆြဲရန္ သတိေပးခဲ့ၿပီး ေျပးဆြဲျခင္းမရွိ၍ အဖြဲ႕မ်ားျဖင့္ ပူးေပါင္းပိုက္စိပ္တိုက္ဖမ္းဆီးေနသည္။ ထပ္မံ၍ အဆိုပါ နယ္ေက်ာ္ယာဥ္မ်ားကို ထိန္းခ်ဳပ္ရန္ ၿမိဳ႕ဝင္ေၾကးေကာက္ခံမည့္ အစီအစဥ္ကိုလည္း ႏုိဝင္ဘာ ၂၆ ရက္တြင္ စတင္မည္ျဖစ္သည္။

ယင္းအစီအစဥ္အရ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ စည္ပင္သာယာေရးေကာ္မတီ နယ္နိမိတ္ျပင္ပရွိယာဥ္မ်ား စည္ပင္နယ္နိမိတ္အတြင္းသို႔ ဝင္ေရာက္ေျပးဆြဲ အသံုးျပဳပါက ၿမိဳ႕ဝင္ေၾကးကို သတ္မွတ္ႏႈန္းထားမ်ားအတိုင္း တစ္ရက္ႏႈန္းျဖင့္ ေကာက္ခံမည္ဟု ေၾကညာထားသည္။ ထုိသုိ႔ေကာက္ခံျခင္းျဖင့္ မေပးေဆာင္ႏုိင္သည့္ယာဥ္မ်ား ျပန္လည္ထြက္ခြာကာ ယာဥ္ေၾကာက်ပ္တည္းမႈကို ေျဖရွင္းႏိုင္ရန္ ရည္ရြယ္သည္ဟုဆိုသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ေအာင္ျမင္မႈရႏုိင္မရႏိုင္ ေစာင့္ၾကည့္ရမည္ျဖစ္သည္။

“ကားတင္သြင္းမႈကို ျပန္စဥ္းစားဖို႔ လိုေနပါၿပီ။ ဒီလိုကားအစီးေရ တင္သြင္းမႈကိုေလွ်ာ့ခ်ၿပီး တစ္ဖက္ကလိုအပ္တဲ့ အေျခခံအေဆာက္အအံု က႑ကိုသာ ျဖည့္ဆည္းေပးမယ္ဆိုရင္ အဆင္ေျပႏိုင္မယ့္သေဘာ ရွိပါတယ္” ဟု ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ စည္ပင္သာယာေရးေကာ္မတီအၾကံေပး ဦးသန္းက ဆက္လက္ေျပာၾကားသည္။

အလားတူ သြားလာေရးက႑တြင္ အေရးႀကီးသည့္လမ္းမ်ား ျပဳျပင္ထိန္းသိမ္းမႈ လုပ္ငန္းမ်ား၌လည္း ျပဳျပင္မႈမ်ားလုိအပ္ေနသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ အထူးသျဖင့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၏လမ္းမ်ား ျပဳျပင္ခင္းက်င္းရာတြင္ ေအာက္ခံရွိၿပီးသား ပ်က္စီးေနသည့္အလႊာကိုလွန္ၿပီး ထပ္ခင္းျခင္းမ်ဳိးမဟုတ္ဘဲ ပ်က္စီးေနေသာ အလႊာအထက္မွ ထပ္မံခင္းျခင္းေၾကာင့္ လမ္းမ်က္ႏွာျပင္မ်ား ျမင့္လာသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္မိုးရြာလွ်င္ ေရမ်ားအိမ္ထဲသို႔ဝင္လာသည္။ အေပၚက ထပ္ခင္းျခင္းျဖစ္၍ လမ္းနံေဘးပလက္ေဖာင္းမ်ား မရွိေတာ့။ လူအမ်ားအတြက္ လမ္းနံေဘးေလွ်ာက္စရာ ပလက္ေဖာင္းမရွိေတာ့၍ လမ္းေပၚတက္ေလွ်ာက္ရသည္။ လမ္းေပၚတြင္လည္း ယာဥ္မ်ားရပ္နားထား၍ ယာဥ္အႏၱရာယ္အတြက္ မ်ားစြာစိုးရိမ္ေနရသည္။ သို႔ျဖစ္၍ လူသြားလမ္းပလက္ေဖာင္းေတြ ျပန္လုပ္ေပးဖို႔လိုသလို ပလက္ေဖာင္းမ်ားတြင္ ပိတ္ဆို႔ေနေသာ ေစ်းသည္မ်ားအား စနစ္တက် စည္း႐ံုးရွင္းလင္းရန္လည္း လိုအပ္ေနသည္။

ေရေျမာင္းစနစ္မ်ား အားနည္းျခင္းေၾကာင့္ ေရလွ်ံၿပီးျမင့္တက္လာေသာ ေရမ်ားေၾကာင့္ ႏွစ္စဥ္မိုးေရဒဏ္ကို ရန္ကုန္ၿမိဳ႕အေနျဖင့္ အလူးအလဲ ခံေနရသည္။ တစ္ႏွစ္လည္းမဟုတ္ေတာ့။ ႏွစ္စဥ္ျဖစ္ေနသည္။ မိုးရြာလို႔ေရႀကီးၿပီဆိုရင္ ယာဥ္သြားလာမႈမ်ားလည္း ပိုမိုပိတ္ဆို႔ကာ တစ္ၿမိဳ႕လံုး ခ်ိတ္ဆက္ထားသည့္ ကြန္ရက္မ်ားအားလံုး ရပ္တန္႔ထားရသည့္ အေျခအေနထိပင္ ျဖစ္ေပၚမႈမ်ားကို ေတြ႕ခဲ့ရသည္။ သို႔ျဖစ္ရာ ေရေျမာင္းမ်ားစနစ္မ်ားကို ယခုထက္ပိုမိုေကာင္းမြန္ေအာင္ ျပင္ဆင္သင့္ၿပီး လမ္းတံတားဆိုင္ရာ လုပ္ငန္းမ်ားအတြက္ ေငြက်ပ္ဘီလ်ံမ်ားစြာ အကုန္အက်ခံသံုးစြဲရန္ လ်ာထားသည့္အတြက္ ပင္မစီမံခ်က္မ်ားေရးဆြဲကာ ထိေရာက္စြာေျဖရွင္းသင့္ေနၿပီျဖစ္သည္။

ထို႔ျပင္ စနစ္မက်နေသးေသာ ေခတ္မီမႈမရွိေတာ့သည့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၏ မီးပြိဳင့္စနစ္မ်ားကို ျပဳျပင္မည္ျဖစ္ၿပီး ေျခာက္လအတြင္း ယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆို႔မႈမ်ားကို ေျဖရွင္းရန္လည္း ၫႊန္ၾကားခ်က္ရွိေနသည္ဟုဆိုသည္။ မီးပြဳိင့္မ်ားကို ေအာ္တိုအခ်က္ျပစနစ္ အသံုးျပဳကာ ဗဟိုစနစ္မွ ထိန္းခ်ဳပ္သည့္ပံုစံကို စတင္စမ္းသပ္သံုးစြဲေနၿပီး ရွစ္မိုင္လမ္းဆံုတြင္ အသံုးျပဳရာ ယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆို႔မႈကို အနည္းငယ္သက္သာသြားသည္ဟု ဆိုသည္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ မီးပြိဳင့္မ်ားအားလံုး ခ်ိတ္ဆက္တပ္ဆင္မည္ဆိုပါက အေမရိကန္ေဒၚလာ သန္း ၄ဝ ကုန္က်မည္ျဖစ္သည္။ ထိုစနစ္ကို မျဖစ္မေန လုပ္ေဆာင္မည္ဟုလည္းဆိုထားရာ အမွန္တကယ္ထိေရာက္သည့္ ေျဖရွင္းမႈမ်ိဳးျဖစ္ပါက ယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆို႔မႈကို အနည္းငယ္သက္သာေစႏုိင္မည္ ျဖစ္သည္။

“ယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆို႔မႈနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး လႊတ္ေတာ္ကိုအဆိုတင္သြင္းဖို႔ ရွိပါတယ္။ အရင္တုန္းကလည္း ႏွစ္ခါေလာက္တင္ဖူးတယ္။ သဃၤန္းကြ်န္းမွာပဲ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္တဲ့ ကိစၥဆိုေတာ့လည္း ေဆာင္ရြက္ပါ့မယ္ဆိုၿပီး ကတိမတည္ဘူး။ အခုက ဘယ္လိုျဖစ္ေနလဲဆိုေတာ့ အလုပ္႐ုံေဆြးေႏြးပြဲေတြလုပ္ၿပီး ေနာင္ ၄၊ ၅၊ ၁ဝ ႏွစ္မွ အေကာင္အထည္ေပၚမယ့္ စီမံကိန္းေတြခ်ည္း တင္ၾကတယ္။ အခုေလာေလာဆယ္ျဖစ္ေနတဲ့ ျပႆနာကိုေတာ့ ဘယ္လိုေျဖရွင္းရမယ္ဆိုတာ မလုပ္ၾကဘူး။ အလုပ္႐ုံေဆြးေႏြးပြဲေတြကလည္း သီအိုရီေတြပဲေျပာတယ္။ အခုက ခံုးေက်ာ္တံတားေတြပဲရွိတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲ့ဒါကိုလည္း ဘယ္ေလာက္အဆင္ေျပမလဲဆိုတာ စဥ္းစားရမယ္။ အခုက လူမမာက အသက္ငင္ေနတုန္း ေဆးက်မ္းလွန္တဲ့အဆင့္ပဲ ရွိေနတယ္” ဟု သဃၤန္းကြ်န္းၿမိဳ႕နယ္မွ တိုင္းေဒသႀကီးလႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ဦးေက်ာ္က သံုးသပ္ခဲ့သည္။

သို႔ျဖစ္ရာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၏ ယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆို႔မႈ ျပႆနာအတြက္ မည္သို႔ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္ ေျဖရွင္းမည္ကို ေမးခြန္းထုတ္စရာျဖစ္ေနၿပီး စနစ္တက်ပိုင္ႏုိင္စြာေျဖရွင္းရန္ စီမံကိန္းမ်ား ခ်မွတ္လုပ္ေဆာင္သင့္ေနၿပီျဖစ္ သည္။ ထုိ႔ျပင္ လာမည့္ ၂ဝ၂ဝ၊ ၂ဝ၃ဝ၊ ၂ဝ၄ဝ ခုႏွစ္မ်ားတြင္ တိုပြားလာမည့္ လူဦးေရႏွင့္ ယာဥ္အစီးေရမ်ားအတြက္ ႀကိဳတင္ေျဖရွင္းသင့္ေနၿပီျဖစ္သည္။

Eleven Media Group