ေမး- ယခုအတည္ျပဳၿပီးျဖစ္တဲ့ လယ္ယာ ေျမဥပေဒသစ္မွာ ယခင္ဥပေဒမ်ားနဲ႔ ကြဲျပားခ်က္မ်ားကို သိပါရေစ။ေျဖ- လယ္ယာေျမဆုိတဲ့ ဥပေဒသစ္မွာ ပါတဲ့ လယ္ယာေျမဆုိတာကို အရွင္းဆံုး ေျပာရရင္ လယ္ေျမ၊ ယာေျမ၊ ကိုင္းကၽြန္း ေျမ၊ ေတာင္ယာေျ မ၊ ႏွစ္ရွည္ပင္စိုက္ၿခံေျမ၊ ဓနိေျမ၊ ဥယ်ာဥ္ေျမ၊ ဟင္းသီး ဟင္းရြက္ ပန္းမန္စိုက္တဲ့ၿခံေျမနဲ႔ ေျမႏုကၽြန္းေျမတို႔ ျဖစ္ပါတယ္။
ေနာက္တစ္ခုက ေတာင္သူလယ္သမား ဆုိတဲ့ စကားရပ္ရဲ႕ အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆိုခ်က္ ျဖစ္ပါတယ္။ အရင္ဥပေဒျဖစ္တဲ့ ၁၉၅၃ ခုႏွစ္ လယ္ယာေျမႏိုင္ငံပိုင္ ျပဳလုပ္ေရး အက္ဥပေဒမွာ ေတာင္သူလယ္သမားဆို တာလယ္ယာေျမကို မိမိရဲ႕ အဓိကအသက္ ေမြး၀မ္းေက်ာင္းအျဖစ္ မိမိကိုယ္တုိင္လုပ္ ကိုင္သူ၊ အစဥ္တစိုက္လုပ္ကိုင္ခဲ့သူ၊ လုပ္ငန္းခ်ိန္တစ္ေလွ်ာက္လံုးကိုယ္တုိင္ ႀကီးၾကပ္လုပ္ကိုင္သူကိုေခၚပါတယ္။ “လယ္ယာေျမကို မိမိ၏ အဓိကအသက္ေမြး ၀မ္းေက်ာင္းအျဖစ္” လို႔ သံုးႏႈန္းထားတာ ကို သတိျပဳပါ။ အခု လယ္ယာေျမဥပေဒ သစ္မွာေတာ့ ေတာင္သူလယ္သမားဆုိတဲ့ ေ၀ါဟာရမွာ စိုက္ပ်ဳိးေရးလုပ္တဲ့သူေတြ အျပင္ ေမြးျမဴေရးလုပ္သူေတြကိုပါထည့္ ထားတာေၾကာင့္ ဒါကလည္း ကြဲလြဲခ်က္ တစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။
ယခင္ ဥပေဒအေဟာင္းရွိစဥ္ကာလ ႏိုင္ငံေတာ္ၿငိမ္၀ပ္ပိျပားမႈ တည္ေဆာက္ ေရးအဖြဲ႕လက္ထက္ ၁၉၉၁ ခုႏွစ္မွာ ေျမလြတ္ေျမလပ္ႏွင့္ ေျမ႐ိုင္းမ်ား စီမံခန္႔ ခြဲေရးဗဟိုအဖြဲ႕ဆုိၿပီး အဖြဲ႕ဖြဲ႕ေပးတယ္။ အဲဒီ ဗဟိုအဖြဲ႕က ေငြေၾကးရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံႏိုင္မယ့္ ပုဂ္ၢိဳလ္ေတြနဲ႔ အဖြဲ႕အစည္းေတြ ကို ေျမလြတ္ ၊ ေျမလပ္ႏွင့္ ေျမ႐ိုင္းေတြကို စိုက္ပ်ဳိးေရး၊ ေမြးျမဴေရးေတြလုပ္ဖို႔ လုပ္ပိုင္ခြင့္အသံုးျပဳ ခြင့္ေတြ ခ်ထားေပး တယ္။ ဧရိယာဧက ေထာင္ေသာင္းခ်ီၿပီး လုပ္ပိုင္ခြင့္ေပးၾက ေတာ့ အခုဆုိရင္ စုစုေပါင္းဧက သန္း ဂဏန္းထိခ်ထားေပးၿပီးၿပီ။ အဲဒီလို ခ်ထား ေပးျခင္းခံရတဲ့ ပုဂ္ၢိဳလ္ေတြ လုပ္ငန္းရွင္ေတြ ဟာ ေတာင္သူလယ္သမားလုိ႔ ဆိုႏိုင္မလား လို႔ ေမးလာၾကတယ္။ သူတို႔ေငြေၾကးရင္း ႏွီးျမႇဳပ္ႏွံၿပီး စိုက္ၾကပ်ဳိးၾက တဲ့ လုပ္ငန္းဟာ သူတုိ႔ရဲ႕ အဓိကအသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္း လုပ္ငန္း ဟုတ္မဟုတ္ဆုိတာ ရွင္းရွင္းလင္း လင္း မသိရေတာ့ အေျဖေပးဖို႔ ခက္ပါ တယ္လို႔ပဲ ေျဖလိုက္ရတယ္။ ဒါက ဥပေဒ အေဟာင္းေခတ္ကေပါ့။ အခု လယ္ယာ ေျမဥပေဒသစ္ပုဒ္မ ၃ (င) (၃) မွာ “မိမိ ၏ အဓိကအသက္ေ မြး၀မ္းေက်ာင္းအျဖစ္” ဆိုတဲ့ စကားရပ္ပါမလာဘူး။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔ဟာ လုပ္ငန္းခ်ိန္တစ္ေလွ်ာက္လံုး ကိုယ္တုိင္ႀကီးၾကပ္စီမံလုပ္ကိုင္သူျဖစ္ရင္ ေတာင္သူလယ္သမားဆိုတဲ့ စကားရပ္မွာ အက်ဳံး၀င္ပါလိမ့္မယ္။
ေမး- ေနာက္ထပ္ ကြဲလြဲမႈမ်ားကေရာ။
ေျဖ- လယ္ယာေျမ ဥပေဒသစ္အရ ေတာင္သူလယ္သမားက လယ္ယာေျမ လုပ္ပိုင္ခြင့္ရရွိဖို႔ သက္ဆုိင္ရာရပ္ကြက္ (သို႔မဟုတ္) ေက်းရြာအုပ္စု လယ္ယာေျမ စီမံခန္႔ခြဲမႈအဖြဲ႕ကတစ္ဆင့္ ၿမိဳ႕နယ္ဌာန႐ုံး ကို ေလွ်ာက္ထားရမယ္။ စိစစ္ၿပီး ခ႐ိုင္ အဆင့္က သေဘာတူၿပီဆိုရင္ ၿမိဳ႕နယ္ ဦးစီး႐ုံးမွာ သတ္မွတ္ထားတဲ့ မွတ္ပုံတင္ ေၾကးေပးသြင္းရမယ္။ လယ္ယာေျမလုပ္ ပိုင္ခြင့္လက္မွတ္ရမယ္။ ၁၉၆၃ ခုႏွစ္၊ သီးစားခ်ထားေရးဥပေဒအရ သီးစားမွတ္ပုံ တင္တုန္းကေတာ့ ဘာမွေလွ်ာက္စရာ မလိုတာမုိ႔ဒါကလည္း ကြဲလြဲခ်က္တစ္ခုျဖစ္ ပါတယ္။ ကိုယ္လုပ္တဲ့ လယ္ယာေျမ အတြက္ လုပ္ပိုင္ခြင့္လက္မွတ္မိမိလက္၀ယ္ ရရွိတာမို႔ ဒါဟာခိုင္လုံတဲ့ အေထာက္ အထားျဖစ္ပါတယ္။
ဒီေနရာမွာ စကားမစပ္ေျပာရရင္ သန္းခ်ီရွိတဲ့ ေတာင္သူလယ္သမားတိုင္း က ေလွ်ာက္ ထားၾကတဲ့ ေလွ်ာက္လႊာေတြ ကို စိစစ္ဖို႔၊ လုပ္ပိုင္ခြင့္လက္မွတ္ေတြ ထုတ္ေပးဖို႔ဆိုတဲ့ လုပ္ငန္းဟာ ပမာဏႀကီး ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ခ႐ိုင္ဦးစီး႐ုံးနဲ႔ ၿမိဳ႕နယ္ ဦးစီး႐ုံးေတြမွာ ၀န္ထမ္းအျပည့္အ၀ခန္႔ ထားေပးတာေတာင္ လုပ္ငန္းမႏုိင္ေလာက္ ဘူး။ လပိုင္းသတ္မွတ္ၿပီး အပို၀န္ထမ္းေတြ ခန္႔ထားေပး သင့္ေၾကာင္း အႀကံျပဳလုိပါ တယ္။ အရင္ေခတ္ကာလေတြတုန္းက အေရးႀကီး၊ အေရးေပၚ စီမံခ်က္ လုပ္ငန္း ေတြ လုပ္ၾကစဥ္တုန္းက ယာယီ၀န္ထမ္း ေတြကို လပိုင္းခန္႔ထားေပးခဲ့တဲ့ အစဥ္ အလာရွိခဲ့တယ္။
ေမး- ေတာင္သူလယ္သမားေတြရဲ႕ အခြင့္ အေရးပုိင္းထူးျခားတာေတြကို သိလုိပါ တယ္။
ေျဖ- အရင္ဥပေဒျဖစ္တဲ့ ၁၉၅၃ ခုႏွစ္၊ လယ္ယာေျမ ႏိုင္ငံပိုင္ျပဳလုပ္ေရးအက္ ဥပေဒအရဆုိရင္ လယ္ယာေျမကို ေပါင္ႏွံ ျခင္း၊ ေရာင္းခ်ျခင္း၊ ငွားရမ္းျခင္း၊ လဲလွယ္ ျခင္း၊ ေပးကမ္းျခင္း မလုပ္ရပါဘူး။ အခု လယ္ယာေျမဥပေဒသစ္အရဆိုရင္ လယ္ ယာေျမကို အားလံုးျဖစ္ေစ၊ တစ္စိတ္တစ္ ပိုင္းျဖစ္ေစ လုပ္ပိုင္ခြင့္အားသတ္မွတ္ထား ေသာ စည္းကမ္းခ်က္မ်ားႏွင့္ အညီ ေရာင္းခ်ခြင့္၊ ေပါင္ႏွံခြင့္၊ ငွားရမ္းခြင့္၊ လဲလွယ္ခြင့္ႏွင့္ ေပးကမ္းခြင့္စတဲ့ အခြင့္ အေရးေတြရပါမယ္။ ဒါကေတာ့ တကယ့္ ကို ထူးျခားတဲ့ အခြင့္အေရးျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလို ေရာင္း၊ ေပါင္၊ ငွား၊ လဲ၊ ေပး စတဲ့ လုပ္ငန္းေတြလုပ္တဲ့အခါမွာ သက္ဆိုင္ရာ ရပ္ကြက္ (သို႔မဟုတ္) ေက်းရြာအုပ္စုလယ္ ယာေျမစီမံခန္႔ခြဲမႈအဖြဲ႕ရဲ႕ ေရွ႕ေမွာက္မွာ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆိုၿပီး ၿမိဳ႕နယ္ဦးစီးဌာန႐ုံးမွာ စာခ်ဳပ္စာတမ္းမွတ္ပုံတင္ခေပးေဆာင္ၿပီး မွတ္ပုံတင္ရပါမယ္။ ဒါမွ တရား၀င္ျဖစ္ပါ တယ္။ ဒီေနရာမွာ ေပါင္ႏွံျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္လို႔လယ္ယာေျမဥပေဒသစ္ပုဒ္မ ၁၂ (င)မွာ “စိုက္ပ်ဳိးထုတ္လုပ္မႈ အရင္း အႏွီးအတြက္သာ လယ္ယာေျမလုပ္ပိုင္ ခြင့္ကို ေပါင္ႏွံခြင့္ရွိၿပီး အစိုးရဘဏ္ (သို႔မဟုတ္) အစိုးရက အသိအမွတ္ျပဳ ေသာ ဘဏ္တြင္သာ ေပါင္ႏွံရမည္”လို႔ ေဖာ္ျပထားတာမို႔ ကန္႔သတ္ခ်က္ေတာ့ရွိ တယ္လုိ႔ေျပာပါရေစ။
ေမး- ေနာက္ထပ္ထူးျခားတာရွိပါေသး သလား။
ေျဖ- လယ္ယာေျမဥပေဒသစ္ရဲ႕ ပုဒ္မ-၂၆ မွာ ကိုယ္လုပ္ပိုင္ခြင့္ရေျမကို ႏုိင္ငံေတာ္က သိမ္းယူခဲ့ရင္နစ္နာမႈ လံုး၀မရွိေစရန္ ေလ်ာ္ေၾကးေပးျခင္းႏွင့္ အျခားနည္းလမ္း ျဖင့္ စီမံေဆာင္ရြက္ျခင္းတုိ႔ကို သက္ဆိုင္ ရာက ျပဳလုပ္ေပးဖို႔ ျပ႒ာန္းေပးထားပါ တယ္။ အရင္တုန္းကေတာ့ ေျမအသိမ္းခံ ရရင္ ေလ်ာ္ေၾကးမရတာမ်ားပါတယ္။ ရျပန္ရင္လည္း ေျမကိုရယူသူက ေပးသ ေလာက္ပဲရၾကတယ္လုိ႔ မၾကာခဏဖတ္ ရတယ္။ လယ္ယာေျမကို လုပ္ပိုင္ခြင့္ပဲရ တာ၊ ပိုင္ဆုိင္တာမဟုတ္ဘူးဆိုတဲ့ အေျပာမ်ဳိးနဲ႔ ေတာင္သူလယ္သမားေတြ နစ္နာခဲ့ၾကတယ္။ အခုဥပေဒမွာကေတာ့ လုပ္ပိုင္ခြင့္ဆိုတဲ့ စကားရပ္ကို သံုးေပမယ့္ ေရာင္းႏိုင္၊ ေပါင္ႏိုင္၊ ေပးကမ္းႏိုင္ၿပီမို႔ ပိုင္ဆိုင္တဲ့ သေဘာေဆာင္ပါတယ္။ အခုေပး မယ့္ ေလ်ာ္ေၾကးကလည္း ေတာင္သူနစ္နာမႈလံုး၀မရွိေစရန္ဆုိေတာ့ ကာလေပါက္ေစ်းထက္ နည္းစရာအေၾကာင္း မရွိပါဘူး။ ဒီကိစၥမွာ ဗဟိုလယ္ယာေျမစီမံ ခန္႔ခြဲမႈအဖြဲ႕ကလုိသ လို ၫွိႏႈိင္းေ ဆာင္ရြက္ ရမည္လို႔လည္း စီမံကိန္းေတြ ေဆာင္ရြက္ ျခင္းမျပဳေတာ့ရင္ မူလ လယ္ယာေျမလုပ္ ပိုင္ခြင့္ရတဲ့ ပုဂ္ၢိဳလ္ကိုလယ္ယာေျမေတြ ျပန္ေပးရမယ္လို႔လည္း ပုဒ္မ- ၃၂ မွာ ေဖာ္ျပထားတယ္။ ဒါေတြဟာ ထူးျခား ခ်က္ေတြေပါ့။
ေမး- လယ္ယာေျမကို စီမံခန္႔ခြဲတဲ့ အဖြဲ႕ အဆင့္ဆင့္အေၾကာင္း ရွင္းျပေပးပါ။
ေျဖ- လယ္ယာေျမ စီမံခန္႔ခြဲမႈအဖြဲ႕ေတြ ကို (က) ဗဟို (ခ) တုိင္းေဒသႀကီး (သို႔မဟုတ္) ျပည္နယ္ (ဂ) ခ႐ိုင္ (ဃ) ၿမိဳ႕နယ္ (င) ရပ္ကြက္ (သို႔မဟုတ္) ေက်းရြာ အုပ္စုအဆင့္ဆိုၿပီး ဖြဲ႕မယ္။ အားလံုး (၅) ဆင့္ရွိမယ္။ ဒါဟာ ယခင္ပါလီမန္အစိုးရ ေခတ္၊ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီနဲ႔ လမ္းစဥ္ ပါတီေခတ္၊ တပ္မေတာ္ အစိုးရေခတ္စတဲ့ ေခတ္အဆက္ဆက္က ဖြဲ႕ခဲ့တဲ့အဖြဲ႕ေတြ ထက္ အဆင့္မ်ားပါတယ္။ ပါလီမန္ေခတ္ မွာ ၿမိဳ႕နယ္အဆင့္မရွိဘူး။ လမ္းစဥ္ပါတီ ေခတ္မွာ ခ႐ိုင္အဆင့္မရွိဘူး။ ၁၉၇၆ ခုႏွစ္မွာ ဗဟိုအဆင့္ကို ဖ်က္သိမ္းလိုက္ တယ္။ တပ္မေတာ္အစိုးရေခတ္မွာ ဗဟို အဆင့္မရွိဘူး။ ခ႐ိုင္အဆင့္ရွိေပမယ့္ စီမံခန္႔ခြဲခြင့္ေပးမထားပါဘူး။ ေနာက္ေၾကာင္း ျပန္ၾကည့္ရင္ ၁၉၅၃ ခုႏွစ္၊ လယ္ယာေျမ ႏိုင္ငံ ပိုင္ျပဳလုပ္ေရးအက္ဥပေဒျပ႒ာန္းၿပီး တဲ့အခ်ိန္က ဖြဲ႕စည္းခဲ့တဲ့ ဗဟိုေျမယာေကာ္ မတီကို ၁၉၇၆ ခုႏွစ္မွာ ဖ်က္သိမ္းလုိက္ေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္ကစၿပီး ဗဟိုအဆင့္က လယ္ ယာေျမစီမံခန္႔ခြဲေရးကိစၥေတြကို ေဆာင္ ရြက္ခဲ့ျခင္းမရွိေတာ့ဘူး။ အခုမွဗဟိုအဆင့္ ျပန္လည္ဖြဲ႕စည္းေပးတာျဖစ္တယ္။
အခုဖြဲ႕စည္းမယ့္ ဗဟိုလယ္ယာေျမ စီမံခန္႔ခြဲမႈ အဖြဲ႕ဟာ ေက်းလက္ႏွင့္ ၿမိဳ႕ျပ ေဒသမ်ားတြင္ တုိးပြားလာေသာ အိမ္ ေထာင္စုမ်ားအတြက္ အိမ္ရာတည္ေဆာက္ ရန္၊ေက်းလက္ေနျပည္သူလူထု၏ လူေန မႈဘ၀ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးအတြက္ စာသင္ေက်ာင္း၊ က်န္းမာေရးဌာန၊ ေဆး႐ုံ၊ ေဆးေပးခန္း၊ စာၾကည့္တုိက္၊ ေက်းလက္ေစ်း၊ သုသာန္ ႏွင့္ အျခား လုိအပ္ေသာ အေဆာက္အအံု မ်ား ေဆာက္လုပ္ရန္၊ လယ္ယာက႑ဖြံ႕ ၿဖိဳးတုိးတက္ေရးအတြက္ လက္မႈလယ္ယာ မွ စက္မႈလယ္ယာစနစ္သို႔ ကူးေျပာင္းရာ တြင္ လုိအပ္သည့္ လယ္ယာသံုးစက္ႏွင့္ စက္ကိရိယာမ်ားထားရွိရန္၊ ဆန္စက္မ်ား၊ သီးႏွံဂိုေဒါင္မ်ား၊ ကုန္ထုတ္လမ္းမ်ားႏွင့္ အေျခခံအေဆာက္အအုံမ်ားႏွင့္ လယ္ယာ ေျမျပဳျပင္ျခင္းလုပ္ငန္းမ်ားအတြက္ လယ္ ယာေျမေတြကို အသံုးျပဳရန္ကိစၥေတြမွာ အၿပီးသတ္စိစစ္အတည္ျပဳမွာျဖစ္တယ္။ ဒီအခ်က္ေတြကို လယ္ယာေျမဥပေဒသစ္ ပုဒ္မအရ (င) (စ) (ဆ) (ဇ) တို႔မွာ ေဖာ္ျပ ထားတယ္။ ဒါအျပင္ ပုဒ္မ ၃၀ (က)မွာ ဗဟိုလယ္ယာေျမ စီမံခန္႔ခြဲမႈ အဖြဲ႕သည္ လယ္ေျမကိုအျခားနည္းျဖင့္ အသံုးျပဳျခင္း ကို တုိင္းေဒသႀကီး (သို႔မဟုတ္) ျပည္နယ္ လယ္ယာေျမ စီမံခန္႔ခြဲမႈအဖြဲ႕ရဲ႕ စိစစ္ ေထာက္ခံခ်က္ျဖင့္ ခြင့္ျပဳႏိုင္တယ္ လုိ႔ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး လယ္ယာ ေျမဥပေဒသစ္ပုဒ္မ ၂၈ (က) မွာ ဗဟို လယ္ယာေျမ စီမံခန္႔ခြဲမႈအဖြဲ႕သည္ ႏိုင္ငံ ေတာ္၏ အဓိကစားသံုးသီးႏွံျဖစ္သည့္ဆန္စပါး ဖူလုံမႈကို ထိခိုက္မႈမရွိေစေရး အတြက္ သတ္မွတ္ခ်က္မ်ားႏွင့္ အညီ စိစစ္ၿပီး လယ္ေျမတြင္ အျခားသီးႏွံေျပာင္းလဲစိုက္ ပ်ဳိးရန္ ခြင့္ျပဳႏိုင္သည္လို႔ေဖာ္ျပထားတယ္။ ဒီပုဒ္မ ၂ ခုပါ အခ်က္ေတြအရ ဘာကို ျပသလဲဆိုရင္ စပါးစိုက္ပ်ဳိးတဲ့ ေျမျဖစ္တဲ့ “လယ္ေျမ” ေတြ အလဟႆ ေလ်ာ့နည္း သြားမွာ၊ စပါးအစားအျခား သီးႏွံေ တြေျပာင္း လဲစိုက္ပ်ဳိးမွာကို ေသေသခ်ာခ်ာစိစစ္ၿပီး မွ ခြင့္ျပဳလုိတဲ့အတြက္ ဗဟိုအဖြဲ႕ထိ တင္ျပ ဖို႔ျပ႒ာန္းထားတာျဖစ္ေၾကာင္း သိသာပါ တယ္။
ေမး- တျခားသိသင့္တာ ရွိပါသလား။
ေျဖ- လယ္ယာေျမဥပေဒသစ္ပုဒ္မ- ၃၄ မွာ “ေျမလြတ္ေျမလပ္ႏွင့္ ေျမ႐ိုင္းမ်ား စီမံခန္႔ခြဲေရးဗဟိုေကာ္မတီက စိုက္ပ်ဳိးေရး ႏွင့္ ေမြးျမဴေရးအတြက္ လုပ္ပိုင္ခြင့္ (သို႔မ ဟုတ္) အသံုးျပဳခြင့္ေပးထား သည့္ ေျမ လြတ္ ေျမလပ္ႏွင့္ ေျမ႐ိုင္းမ်ားႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ သီးႏွံစိုက္ပ်ဳိးထုတ္လုပ္မႈတည္ၿငိမ္သည့္ အခါ လယ္ယာေျမ အျဖစ္ေျပာင္းလဲ သတ္မွတ္ၿပီး ဤဥပေဒတြင္ အက်ဳံး၀င္ ေစရမည္”လို႔ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ ဒီပုဒ္မ ကို နားလည္သေဘာေပါက္ခ်င္ရင္တျခား ဥပေဒတစ္ခုျဖစ္တဲ့ “ေျမလြတ္ေျမလပ္ႏွင့္ ေျမ႐ိုင္းမ်ား စီမံခန္႔ခြဲေရးဥပေဒ” ကိုလည္း ေလ့လာမွာ ျဖစ္ပါမယ္။ ေစာေစာကေျပာ ခဲ့တဲ့ လယ္ယာေျမယာ ဥပေဒသစ္ရဲ႕ ပုဒ္မ ၃၄ မွာပါတဲ့ ဗဟိုေကာ္မတီဆိုတာ ေျမ လြတ္ေျမလပ္ႏွင့္ ေျမ႐ိုင္းမ်ားစီမံခန္႔ခြဲေရး ဥပေဒအရ ဖြဲ႕စည္းမယ့္ေကာ္မတီျဖစ္ပါ တယ္။ အခု အေမးအေျဖက႑အစပိုင္း မွာ ေျပာခဲ့တဲ့ ဗဟိုအဖြဲ႕နဲ႔ ဆင္တူပါတယ္။ အရင္တုန္းကေတာ့ ဗဟိုအဖြဲ႕လို႔ေခၚၿပီး အခုအသစ္ကိုေတာ့ ဗဟိုေကာ္မတီလို႔ သံုးႏႈန္းထားပါတယ္။ ယခင္ ဗဟိုအဖြဲ႕ လက္ထက္က ေျမလြတ္ ေျမ႐ိုင္းေတြကို ဧက ေထာင္ေသာင္းခ်ီၿပီး လုပ္ပိုင္ခြင့္ေပး ခဲ့တာေျပာခဲ့ၿပီးၿပီ။ ယခု ဖြဲ႕စည္းမယ့္ ဗဟို ေကာ္မတီကလည္း ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမယ့္ ပုဂ္ၢိဳလ္နဲ႔ အဖြဲ႕အစည္းေတြကို အလားတူ ပဲ လုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြေပးမယ့္ေကာ္မတီျဖစ္ ပါတယ္။ လယ္ယာေျမယာ ဥပေဒသစ္ပုဒ္မ ၃၄ မွာ ေဖာ္ျပထားခ်က္အရ အဲဒီဗဟို ေကာ္မတီကခ်ထားမယ့္ ေျမလြတ္၊ ေျမလပ္ နဲ႔ ေျမ႐ိုင္းေတြကို သီးႏွံ စိုက္ပ်ဳိးထုတ္လုပ္ မႈတည္ၿငိမ္သည့္အခါလယ္ယာေျမအျဖစ္ သို႔ ေျပာင္းလဲသတ္မွတ္ၿပီး လယ္ယာေျမ ဥပေဒသစ္မွာ အက်ဳံး၀င္ေစရမွာျဖစ္ ပါတယ္။ လယ္ယာေျမ ဥပေဒသစ္မွာ အက်ဳံး၀င္ၿပီဆိုရင္ ဒီေျမေတြကို သတ္မွတ္ ထားတဲ့ စည္းကမ္းႏွင့္ အညီ ေရာင္း၊ ေပါင္၊ ငွား၊ လဲ၊ ေပး လို႔ရသြားၿပီ။ လယ္ယာေျမ ဥပေဒသစ္နဲ႔ အက်ဳံးမ၀င္ေသး မီ ေျမလြတ္ ေျမ႐ိုင္း ဥပေဒေအာက္မွာရွိေနစဥ္အထိ အဲဒီဥပေဒအရ လုပ္ပိုင္ခြင့္ရထား တဲ့ ေျမ ေတြ ကို ျပည္ေထာင္စု အစိုးရအဖြဲ႕၏ ခြင့္ျပဳ ခ်က္မရရွိဘဲေပါင္ႏွံျခင္း၊ ေပးကမ္းျခင္း၊ ေရာင္းခ်ျခင္း၊ အငွားခ်ထားျခင္း၊ အျခား နည္းျခင္း လႊဲေျပာင္းျခင္း (သို႔မဟုတ္) ခြဲစိတ္ျခင္းမျပဳရလို႔တားျမစ္ထားပါတယ္။
အဲဒီေတာ့ ယခင္ န.၀.တ လက္ထက္ ကဖြဲ႕ခဲ့တဲ့ ဗဟိုအဖြဲ႕က ခ်ထားေပးခဲ့တဲ့ ဧကေပါင္းသန္းခ်ီ တဲ့ ေျမေတြကိုလည္း လယ္ယာေျမ ဥပေဒသစ္ပုဒ္မ ၃၄ အတုိင္းက်င့္သံုးမလားဆုိတာ နည္းဥပေဒ နဲ႔ ၫႊန္ၾကားခ်က္ေတြ ထြက္လာမွ သိရ ပါလိမ့္မယ္။ ကၽြန္ေတာ္အေနနဲ႔ေတာ့ အဲဒီ ေျမေတြကိုလည္း လယ္ယာေျမ ဥပေဒ သစ္ပုဒ္မ ၃၄ လို က်င့္သုံးလာလိမ့္မယ္လို႔ ယူဆပါတယ္။
ေမး- ယခု လက္ယာေျမဥပေဒသစ္ အေပၚ ထင္ျမင္ခ်က္ကို သိပါရေစ။
ေျဖ- ေရွ႕မွာေျပာခဲ့သလိုပါပဲ ယခင္တုန္း က တားျမစ္ထားတဲ့၊ ပိတ္ပင္ထားတဲ့၊ မရ ရွိခဲ့တဲ့၊ အခြင့္အေရးအပါအ၀င္ ေျမလြတ္၊ ေျမလပ္၊ ေျမ႐ိုင္းေတြမွာ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံခဲ့ၾက တဲ့ ပုဂ္ၢိဳလ္မ်ားနဲ႔ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားလည္း လယ္ယာေျမ ဥပေဒသစ္ကို ႀကိဳဆို ၾကလိမ့္မယ္လို႔ ယုံၾကည္ပါတယ္။
ေမး- နိဂံုးခ်ဳပ္အေနနဲ႔ အႀကံဳျပဳစရာမ်ား ပါရွိက ေျပာၾကားေပးပါ။
ေျဖ- ေရွ႕ပိုင္းမွာ ေျပာခဲ့သလိုပဲ ၀န္ထမ္း ကို အျပည့္အ၀ခန္႔ထားေပးဖို႔အျပင္ ယာယီ ၀န္ထမ္းမ်ားပါ လပိုင္းခန္႔ထားဖို႔ အႀကံျပဳ လုိပါတယ္။ ဒါကသိပ္အေရးႀကီးပါတယ္။ ေတာင္သူလယ္သမားေတြရဲ႕ လုပ္ပိုင္ခြင့္ မွတ္ပုံတင္ရာမွာ မွတ္ပုံတင္ေၾကးကို ဧက အနည္းအမ်ားအေပၚမူမတည္ဘဲ သက္သာ တဲ့ ႏႈန္းတစ္မ်ဳိးတည္းနဲ႔သာ သတ္မွတ္သင့္ ပါတယ္။ လယ္ယာေျမကို ေရာင္းခ် ရင္ ေတာင္သူ လယ္သမားအခ်င္းခ်င္းသို႔သာ ေရာင္းရန္နည္းဥပေဒမွာ ျပ႒ာန္းေပးသင့္ ပါတယ္။ဒါမွ ေတာင္သူ လယ္သမားမဟုတ္ တဲ့ ေျမရွင္ႀကီးစနစ္မေပၚေပါက္မွာ ျဖစ္ပါ တယ္။ ေရာင္း၊ ေပါင္၊ ငွား၊ လဲ၊ ေပး တဲ့ စာခ်ဳပ္ေတြမွာ ထမ္းေဆာင္ရမယ့္ တံဆိပ္ ေခါင္းခြန္ကို ဦးစီးဌာနက သတ္မွတ္ျခင္း မဟုတ္ပါ။ တံဆိပ္ေခါင္းခြန္ဥပေဒ (Stamp Act) အရ ထမ္းေဆာင္ရျခင္းျဖစ္ တဲ့အတြက္ ပုဒ္မ ၁၂ (ဂ) ပါ စာသားအခ်ဳိ႕ ကို ျပင္ဆင္သင့္ပါတယ္။ လယ္ယာေျမ ဥပေဒသစ္ပုဒ္မ ၃၄ မွာပါတဲ့ “သီးႏွံ စိုက္ပ်ဳိးထုတ္လုပ္မႈ တည္ၿငိမ္သည့္အခါ” ဆိုတဲ့ ကိစၥမွာ ေငြေၾကးရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံသူတစ္ ဦးရဲ႕ ဧကေပါင္းမ်ားစြာရွိတဲ့ သီးႏွံစိုက္ ဧရိယာဟာ တည္ၿငိမ္ၿပီလား၊ မတည္ၿငိမ္ ေသးဘူးလားဆိုတဲ့ အေျခအေနကိုဆံုးျဖတ္ ဖို႔က သိပ္အေရးႀကီးပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ လဲ မတည္ၿငိမ္ေသးပါလို႔ ဆံုးျဖတ္ရင္ လယ္ယာေျမဥပေဒသစ္ထဲမွာ အက်ဳံးမ၀င္ လို႔ ေရာင္း၊ ေပါင္၊ ငွား၊ လဲ၊ ေပးဆုိတာ လုပ္လုိ႔မရပါဘူး။ အဲ တည္ၿငိမ္ၿပီလို႔ ဆံုးျဖတ္ရင္ေတာ့ အဲဒါေတြအားလံုးလုပ္ လို႔ရပါၿပီ။ ဒါေၾကာင့္ အဲဒီေျမေတြမွာ စိုက္ပ်ဳိးထုတ္လုပ္မႈ တည္ၿငိမ္ျခင္းရွိမရွိ အေျခအေနကိုေတာ့ ဗဟိုအဆင့္ကပဲ စိစစ္ဆံုးျဖတ္ေပးသင့္ေၾကာင္း အႀကံျပဳ လိုပါတယ္။ ေက်းဇူး တင္ပါတယ္။
No comments:
Post a Comment