ႏွစ္ ၄၀ ၾကာၿပီး အိႏၵိယကို ေျခခ်တဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ခရီးအစ

ႏိုဝင္ဘာ ၁၃ ရက္ မနက္ ၁၂း၁၅ (ေဒသစံေတာ္ခ်ိန္) မွာ အိႏၵိယႏိုုင္ငံ နယူးေဒလီ ၿမိဳ႕ေတာ္ အင္ဒီရာဂႏၵီ ေလဆိပ္ကိုု ေရာက္လာတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ (ဓာတ္ပံု – ဇာနည္မာန္ / ဧရာဝတီ)

အင္ဒီရာဂႏၵီ ေလဆိပ္ ဧည့္ႀကိဳေနရာမွာ ျမန္မာတိုုင္းရင္းသား၀တ္စံုု၊ ခ်င္းတိုုင္းရင္းသား၀တ္စံုု ကိုုယ္စီ၊ ပန္းကံုုးကိုုယ္စီနဲ႔ အမ်ိဳးသမီးေတြ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္ အလာကိုု ၾကိဳဆုုိဖိုု႔ ေစာင့္ေနၾကတယ္။

ၾကိဳဆိုုဖိုု႔ လာတယ္သာ ဆိုုေပမယ့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္ဟာ ဘယ္ေလယာဥ္နဲ႔ ပါလာမယ္၊ ဘယ္အခ်ိန္ ေရာက္မယ္ဆိုုတာ ေသေသခ်ာခ်ာ မသိျဖစ္ေနၾကတယ္။

သူတိုု႔မျမင္ဖူးတဲ့ အ၀တ္အစားေတြနဲ႔ လူေတြ အံုုလိုုက္ျဖစ္ေနေလေတာ့ ေလဆိပ္လံုုၿခံဳေရးနဲ႔ ေထာက္လွမ္းေရးေတြက မင္းတိုု႔က ဘယ္ကလဲ၊ ဘာလာလုုပ္ၾကတာလဲ၊ ဘယ္သူလာမွာမိုု႔လိုု႔လဲ စတာေတြ လာေမးပါတယ္။

ျမန္မာႏိုုင္ငံကေနလာမယ့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္ကိုု လာႀကိဳၾကတာပဲ ဆိုုေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္ဆိုုတာ ဘယ္သူလဲတဲ့ေလ။ အက်ိဳးအေၾကာင္း ရွင္းျပျပီးေတာ့ သူတိုု႔ကိုု ေလယာဥ္အခ်ိန္သိလားဆိုုတာ ျပန္ေမးေတာ့ သူတိုု႔မွာ ဒီအေၾကာင္း ဘာသတင္း အခ်က္အလက္မွ မရွိပါဘူးတဲ့ေလ။

မၾကာခင္မွာပဲ အိႏၵိယသတင္းဌာန NDTV က သတင္းေထာက္တေယာက္ ေရာက္လာျပန္ပါတယ္။ သူက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္ ဘယ္ေတာ့ ေရာက္လာမလဲလိုု႔ က်မကိုု ေမးျပန္ပါတယ္။

က်မတိုု႔ စိတ္ထဲမွာေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္လိုု လူတေယာက္ လာတာကိုုေတာင္ ေလဆိပ္လံုုၿခံဳေရး၊ ေထာက္လွမ္းေရးကအစ မသိဘူးဆိုုေတာ့ အေလးမထားတာလား၊ ဒါမွမဟုုတ္ ဘယ္သူမွ မသိေအာင္ တမင္လွ်ိဳ႕၀ွက္ လုုပ္ေနလားလိုု႔ ေတြးမိပါတယ္။

ေလဆိပ္က ေလယာဥ္အခ်ိန္စာရင္း ေၾကညာတဲ့ေနရာမွာ ၾကည့္ေတာ့ ဒီေန႔မနက္ ထိုုင္းႏိုုင္ငံ ဘန္ေကာက္ကေန လာမယ့္ ေလယာဥ္က ၂ စီး ရွိေနပါတယ္။ မနက္ ၁၀ နာရီ ၅၀ မွာ ဆိုုက္မယ့္ ထိုုင္းေလေၾကာင္းလိုုင္းနဲ႔ ေန႔လည္ ၁၂ နာရီ ၁၅ မွာ ဆိုုက္မယ့္ အိႏၵိယေလေၾကာင္းလိုုင္း ၂ ခုုပါ။

အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ တေယာက္က “ေဟး … ဟိုုဖက္မွာ VIP ေတြ စီးတဲ့ ကားမည္းႀကီးေတြ ေရာက္လာၿပီ၊ ဒီဖက္ကပဲ ထြက္မွာ ေသခ်ာတယ္” လိုု႔ လွမ္းေျပာလိုုက္တာနဲ႔ ခရီးသည္အမ်ားစုု ထြက္လာရတဲ့ ဂိတ္နံပါတ္ ၅ မွာ ေစာင့္ေနရင္းက အေရးႀကီး ပုုဂိၢဳလ္ေတြအတြက္ ထြက္ေပါက္သီးသန္႔ေနရာမွာ သြားေစာင့္ဖိုု႔ ေနရာေျပာင္းၾကပါတယ္။

သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ သူေျပာတဲ့ ကား ၃ စီးဟာ ထြက္ေပါက္နားကိုု ေရာက္လာတာေၾကာင့္ လာၿပီေဟ့ဆိုုျပီး အသင့္ျပင္ၾကတာေပါ့။

ဒါေပမယ့္ ထြက္လာတဲ့ သူေတြဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္နဲ႔ အဖြဲ႔မဟုုတ္ဘဲ ႏိုုင္ငံျခား သံတမန္တေယာက္ျဖစ္ေနေတာ့ က်မတိုု႔မွာ ငိုုရမလိုု ရယ္ရမလိုု ျဖစ္ရပါေရာ။

အင္ဒီရာဂႏၵီ ေလဆိပ္မွာကလည္း ထြက္ေပါက္ ၂ ခုု ရွိေနေတာ့ သတင္းသမားေတြ အပါအ၀င္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္ကိုု ႀကိဳမယ့္သူေတြမွာ ဘယ္ေနရာမွာေစာင့္လိုု႔ ေစာင့္ရမွန္းမသိ ျဖစ္ေနၾကပါတယ္။

အိႏၵိယမွာက အစြန္းေရာက္ အၾကမ္းဖက္သမားေတြရဲ႕အေရး အျမဲစိုုးရိမ္ပူပန္ေနရေတာ့ အိႏၵိယအစိုုးရဖက္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္ရဲ႕ ခရီးစဥ္အတြက္ လံုုၿခံဳေရးကိုု အထူးၾကပ္မတ္ထားတာမွာ သူဘယ္အခ်ိန္ ဘယ္ကိုု သြားမယ္ဆိုုတာကိုု အခ်ိန္နီးကပ္မွ အသိေပးတာမ်ိဳး၊ အစိုုးရအဖြဲ႔နဲ႔ အင္မတန္ နီးစပ္သူေတြကိုုသာ အသိေပးတာမ်ိဳးေတြေၾကာင့္ပါပဲ။

၁၀ နာရီ ၅၀ မွာ ဆိုုက္ရမယ့္ ေလယာဥ္ကလည္း ဆိုုက္ၿပီ၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္တိုု႔ရဲ႕ အရိပ္အေယာင္ကိုုလည္း မေတြ႔ရေသး၊ ဒီလိုုနဲ႔ပဲ အခ်ိန္တျဖည္းျဖည္း ကုုန္လာေတာ့ ၾကိဳဆိုုေရးအဖြဲ႔ထဲက တေယာက္က ျမန္မာသံ႐ံုးနံပါတ္နဲ႔ ကားတစီးေလဆိပ္ရဲ႕ သီးျခားအေဆာင္ဖက္ကိုု ေမာင္းသြားတာေတြ႔လိုု႔ သြားစံုုစမ္းတာမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္တိုု႔ဟာ အဲဒီ အထူးအေဆာက္အဦကေန ထြက္မယ္ဆိုုတာ သိလိုုိက္ရပါတယ္။

ဒါနဲ႔ပဲ “ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္ကိုု ႀကိဳဆိုုပါ၏” ဆိုုတဲ့ ဆိုုင္းဘုုတ္ႀကီးေတြကိုုင္ၿပီး အေျပးအလႊားနဲ႔ ေနရာေျပာင္းၾကရျပန္ပါတယ္။ အဲဒီအေဆာင္ေရွ႕ကိုုလည္း ေရာက္ေရာ လုုံၿခံဳေရးေတြက သတင္းသမားေတြကိုုေတာ့ ကန္႔သတ္တာ မရွိေပမယ့္ ႀကိဳဆိုုေရးသမားေတြကိုုေတာ့ ဒီမွာ ဒီလိုုလာၿပီး ႀကိဳဆိုုခြင့္မရွိဘူးဆိုုၿပီး တားပါေတာ့တယ္။

“တိုု႔တိုုင္းျပည္က လူထုုေခါင္းေဆာင္လာတာကိုု ဒီတိုုင္းေလးပဲ လာႀကိဳတာပါ၊ တိုု႔က အၾကမ္းဖက္မယ့္သူေတြလည္း မဟုုတ္ပါဘူး၊ ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းပဲ ႀကိဳဆိုုမွာပါ” လိုု႔ အေျခအတင္ ေျပာၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ ပန္းကံုုးမစြပ္ရ၊ ပန္းစည္းမေပးရ၊ ဘာမွ မေပးရ၊ အနားမကပ္ရ၊ သတ္မွတ္တဲ့ ႀကိဳးတန္းေနာက္မွာပဲေနဆိုုၿပီး ခြင့္ျပဳခ်က္ ရလိုုက္ပါတယ္။

ႀကိဳဆိုုတဲ့သူေတြကိုု ေနခိုုင္းတဲ့ေနရာဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္ ထြက္လာမယ့္ တံခါး၀နဲ႔ ေပ ၅၀ ေက်ာ္ အကြာေလာက္ ေနရာမွာပါ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္ဟာ ၁၂ နာရီ ၁၅ မိနစ္က်မွ ေရာက္မယ္ဆိုုတာကိုုလည္း သိလိုုက္ရပါတယ္။

“က်မတိုု႔ကိုု နားလည္ေပးပါ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္ရဲ႕ လံုျခံဳေရး၊ သူစိတ္အေႏွာင့္အယွက္ မျဖစ္ေရးအတြက္ ဒီလိုုလုုပ္ရတာပါ။ ဒီေနရာမွာပဲေနပါ၊ မဟုုတ္ရင္ေတာ့ အေရးယူရလိမ့္မယ္” လိုု႔ လံုုၿခံဳေရး အၾကီးအကဲ အမ်ိဳးသမီးက ေျပာပါတယ္။

၁ နာရီေက်ာ္ၾကာ ထိုုင္လိုုက္၊ ထလိုုက္နဲ႔ ေစာင့္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္ စီးလာတဲ့ ေလယာဥ္ဆိုုက္ၿပီလိုု႔ လံုုၿခံဳေရးေတြက ေျပာပါတယ္။

က်မတိုု႔ သတင္းသမားေတြ အဲဒီတံခါး၀နားကိုု ေနရာသြားယူေတာ့ တံခါးနဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုုင္က လမ္းတဖက္ကမ္းကိုု မီဒီယာသမားေတြ အကုုန္သြားဆိုုျပီး ေမာင္းထုုတ္ပါတယ္။ က်မက မၾကားခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ေပရပ္ေနတုုန္း တျခား အိႏၵိယ မီဒီယာသမားေတြက “အဲ့ဒီဖက္ ဘာသြားလုုပ္ရမလဲ၊ အဲဒီဘက္ကေနသာ ႐ိုုက္ရရင္ ပံုုေကာင္းမရႏိုုင္လိုု႔ ဒီဘက္ကေနပဲ ႐ိုုက္မယ္၊ တိုု႔အလုုပ္ကိုု နားလည္ေပးပါ” လိုု႔ ၀ိုုင္းေျပာၾကေတာ့ ေမာင္းမထုုတ္ေတာ့ပါဘူး။

ဒါေပမယ့္ လံုုၿခံဳေရးေတြက အေ၀းကေနပဲ လွမ္းရိုုက္ဖိုု႔၊ အနားမတိုုးဖိုု႔ တားတဲ့ လံုုၿခံဳေရး၀န္ထမ္းေတြက ကင္မရာျမင္ကြင္းကိုု ပိတ္ရပ္ေနတာမိုု႔ အိႏၵိယ သတင္းသမားေတြက ျပႆနာရွာပါေတာ့တယ္။

“ခင္ဗ်ားတိုု႔က အေ၀းကေနလည္း ႐ိုုက္ခိုုင္းေသးတယ္။ ေရွ႕ကလည္း ပိတ္ရပ္ေနေတာ့ က်ေနာ္တိုု႔က ဘယ္လုုိ အလုုပ္လုုပ္ရမလဲ” လိုု႔ လံုုၿခံဳေရးအႀကီးအကဲကိုု ကင္မရာသမားတေယာက္က လွမ္းေအာ္ပါတယ္။

“သူထြက္လာရင္ ဖယ္ေပးပါ့မယ္” လိုု႔ လံုုၿခံဳေရးသမားေတြက ေျပာေပမယ့္လည္း “မရဘူး ခုုကတည္းက အဲဒီမွာ မရပ္နဲ႔” ဆိုုၿပီး ျပန္ေအာ္ၾကပါတယ္။ ဒီလိုုျဖစ္ေနရင္းက အမ်ိဳးသမီး လံုုၿခံဳေရးတေယာက္က ကင္မရာသမားေတြေရွ႕က ျဖတ္ေလွ်ာက္လာေတာ့ “ဖယ္စမ္းပါ” ဆိုုၿပီး ၀ိုုင္းေအာ္လိုုက္ၾကတာေလ။

ေၾသာ္ … သူတိုု႔ဆီမွာေတာ့ ဒီလိုုအျဖစ္မ်ိဳးေတြ ရွိတယ္ေပါ့ဆိုုျပီး က်မျဖင့္ အေတာ္ေလး အ့ံအားသင့္သြားတယ္။

လံုုၿခံဳေရး၀န္ထမ္းေတြကလည္း သူတို႔ မီဒီယာသမားေတြကို စိတ္မၿငိဳျငင္ေစခ်င္ဘူး ထင္ပါတယ္။ ခ်က္ျခင္းကိုု ေတာင္းပန္ၿပီး အားလံုုး ေနရာရွင္းေပးၾကပါတယ္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္ ေရာက္လာပါၿပီ။ ခရမ္းရင့္ေရာင္ ၀မ္းဆက္ေပၚက အျဖဴေရာက္ ကုုတ္အက်ႌ အျဖဴေရာင္ ပု၀ါေလးလႊမ္းထားတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္၊ အိႏၵိယ ႏိုုင္ငံျခားေရး အတြင္း၀န္ ရွရီရန္ဂ်န္ မတိုုင္း နဲ႔အတူ ရႊင္ရႊင္ပ်ပ်နဲ႔ တံခါး၀ကိုု ေရာက္တဲ့အခါမွာ သတင္းသမားေတြဘက္ကိုု လွည့္ၿပီး အိႏၵိယ႐ိုုးရာ ႏႈတ္ဆက္ပံုုစံအတိုင္း လက္အုုပ္ခ်ီၿပီး ႏႈတ္ဆက္ပါတယ္။

သတင္းသမားေတြက တခုုေလာက္ေတာ့ ေမးခြင့္ျပဳပါဆိုုေတာ့ ခနေလး ကိုုယ္ရွိန္သတ္ၿပီး က်မတိုု႔ဖက္ကိုု လွည့္ၾကည့္ပါတယ္။ အိႏၵိယကိုု ႏွစ္ ၄၀ အတြင္း ပထမဆံုုးအႀကိမ္ ျပန္ေရာက္လာတာ ဘယ္လိုုခံစားရပါလဲလိုု႔ ၀ိုုင္းေမးတာကိုု သူျပန္ေျဖမလိုု႔ လုုပ္တုုန္းမွာပဲ ႐ုုတ္တရက္ က်မ ေနာက္က သတင္းသမားအုုပ္ႀကီး တိုုးေ၀ွ႔လိုုက္တာမ်ား ေရွ႕ဆံုုးက က်မ ေမွာက္လ်က္ လဲက်မတတ္ပါပဲ။

လံုုၿခံဳေရးေတြက တေယာက္တခြန္း ၀ိုုင္းေမးၾကတဲ့ သတင္းသမားေတြနဲ႔ သူ႔အၾကား ၀င္ကာဆီးၿပီး သူ႔ကိုု ကားေပၚတက္ေစတာေၾကာင့္ က်မတိုု႔မွာ သူ႔ပံုုရိပ္ကိုု ခနေလးပဲ မွတ္တမ္းတင္ခြင့္ ရလိုုက္ပါတယ္။

က်မတိုု႔ သတင္းသမားေတြထက္ ဆိုုးတာကေတာ့ သူ႔ကိုု လာႀကိဳတဲ့သူေတြပါပဲ။

“သူထြက္လာတုန္းေလးေတာ့ ျမင္လိုုက္ရတယ္။ မ်က္ႏွာေလးကိုု ေဖြးသန္႔ေနတာပါပဲ။ အေ၀းကေနပဲ လွမ္းျမင္ရလိုု႔ အားမရဘူး။ ဒါ့ထက္ဆိုုးတာက က်မတိုု႔က အေမစုုကိုု ကိုုယ္တိုုင္ကိုုယ္က် ပန္းကံုုးစြပ္ေပးခ်င္တာ၊ ႏႈတ္ဆက္ခ်င္တာ၊ အခုုက မနက္အေစာႀကီးကတည္း ဘယ္အခ်ိန္ ေရာက္မယ္မွန္းမသိ လာေစာင့္ရတာကိုု ဟိုုတားဒီတားနဲ႔ဆိုုေတာ့ ၀မ္းနည္းတာေပါ့” လိုု႔ လာၾကိဳတဲ့သူတေယာက္က ေျပာျပပါတယ္။

ေလဆိပ္မွာလာႀကိဳတုုန္း မေတြ႔လိုုက္ရဘူး ဆိုုေပမယ့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္ဟာ လာမယ့္ ေသာၾကာေန႔မွာ နယူးေဒလီေရာက္ ျမန္မာမိသားစုုေတြနဲ႔ ေတြ႔ဖိုု႔ ျပင္ဆင္ထားတာေၾကာင့္ အဲ့ဒီအခ်ိန္က် ေတြ႔ခြင့္ရရင္ေတာ့ ၀မ္းသာရမွာပါလိုု႔ သူက ဆိုုပါတယ္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္ရဲ႕ ခရီးစဥ္အဓိက အေၾကာင္းရင္းျဖစ္တဲ့ ဂ်၀ါဟလာေနရူး အထိမ္းအမွတ္ ေဟာေျပာပြဲမွာလည္း ျမန္မာမိသားစုုတခ်ိဳ႕ တက္ေရာက္ခြင့္ ရထားပါတယ္။

ဒီေန႔ညေနပိုုင္းမွာေတာ့ သူဟာ အိႏၵိယ အာဏာရပါတီျဖစ္တဲ့ ကြန္ဂရက္ပါတီ ဥကၠဌ ဆိုုနီယာ ဂႏၵီနဲ႔ ေတြ႔ဆံုုမွာပါ။ မနက္ျဖန္ မနက္ပိုုင္းမွာလည္း အိႏၵိယ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ မာမိုုဟမ္ဆင္းနဲ႔ေတြ႔မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ တိုုေတာင္းတဲ့ ခရီးစဥ္အတြင္းမွာ သူ႔အတြက္ အခ်ိန္ရွားပါးေပမယ့္ ျမန္မာမိသားစုုေတြနဲ႔လည္း လာမယ့္ ေသာၾကာေန႔မွာ ေတြ႔ဖိုု႔ စီစဥ္ထားပါတယ္။

From -ဧရာ၀တီ