ပြင့္လင္းရာသီေရာက္လာၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ရွမ္းျပည္နယ္ေျမာက္ပိုင္းေဒသမ်ားတြင္ မုန္႔ညွင္းခ်ဥ္ႏွင့္ မုန္လာဥခ်ဥ္တည္ရာ၌ အမ်ဳိးသမီး လုပ္သားအင္အားကို အထူးအားထားေနရသျဖင္႔ အမ်ဳိးသမီးမ်ား အေနျဖင္႔ အလုပ္အကိုင္အခြင္႔အလမ္းမ်ားရွိလာေၾကာင္း သိရသည္။ ထုိကဲ့သုိ႔ အခ်ဥ္တည္ရာတြင္ အမ်ဳိးသမီးမ်ားမွာ မုန္လာဥေရေဆးျခင္း အတြက္ မနက္ ၆း၀၀ နာရီမွ ၈း၀၀ ထိ မုန္လာခင္း ပုိင္ရွင္မ်ားထံတြင္ အလုပ္ဆင္းၾကၿပီး၊ ၈း၀၀ နာရီမွ ညေန ၄း၀၀ ထိ အခ်ဥ္တည္ေသာ အိမ္မ်ားတြင္ အခ်ဥ္တည္သည္႔ အလုပ္အား လုပ္ကိုင္ၾကရသည္။
ရွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္းရွိ အခ်ဥ္တည္ေသာအိမ္အမ်ားစုမွာ တရုတ္လူမ်ဳိးမ်ား၏ ေနအိမ္မ်ားျဖစ္ေၾကာင္း ႏွင္႔ တရုတ္လူမ်ဳိးမ်ား၏ အိမ္တုိင္းလုိလုိ မုန္႔ညွင္းခ်ဥ္ အပါအ၀င္ အခ်ဥ္တည္ေၾကာင္းသိရသည္။
အခ်ဥ္တည္ရာတြင္အမ်ဳိးသမီးမ်ားအားအဓိကအားထားေနရျခင္းမွာ မုန္ညင္းမ်ားအား အရြက္ဖ်င္ျခင္း၊ မုန္လာဥမ်ားအား ေလးျခမ္းခြဲျခင္းစသည္႔ လုပ္ငန္းမ်ား၌ အမ်ဳိးသမီးမ်ားက ပုိ၍ ကြ်မ္းက်င္ ေသာေၾကာင့္ျဖစ္ သည္ဟု အခ်ဥ္တည္သည္႔လုပ္ငန္းရွင္တစ္ဦးက ဆိုသည္။
“ေလာဘႀကီးတယ္ေတာ့မဟုတ္ပါဘူး၊ ကြ်န္မတုိ႔လည္း ရွာႏုိင္တဲ့အခ်ိန္ေလး ရွာထားရတာ၊ ေယာက်္ား လုပ္စာတစ္ခုထဲနဲ႔ဆုိ သိပ္မေခ်ာင္လည္ဘူး”ဟု အသက္ ၄၀ အရြယ္ခန္႔အခ်ဥ္တည္ အမ်ဳိးသမီးလုပ္သား တစ္ဦးကေျပာသည္။
၎တုိ႔၏ တစ္ရက္တာ၀င္ေငြမွာ မနက္ပုိင္း ႏွစ္နာရီအတြက္ တစ္ေထာင္က်ပ္ရွိၾကၿပီး အခ်ဥ္တည္ေသာ အိမ္တြင္ တစ္ေနကုန္ လုပ္ခအတြက္ ႏွစ္ေထာင္က်ပ္ရရွိေၾကာင္းႏွင္႔ အခ်ိန္ပုိဆင္းေန႔ျဖစ္လွ်င္ က်ပ္သံုးေထာင္ အထိ ရရွိ ေသာေၾကာင့္ တစ္ေန႔လွ်င္ သံုးေထာင္မွေလးေထာင္အထိ ၀င္ေငြရရွိေနေၾကာင္း သိရသည္။
အဆိုပါေဒသမ်ား၌ အမ်ဳိးသားမ်ားမွာ တစ္ရက္လွ်င္ မနက္ ၈း၀၀ နာရီမွ ညေန ၄း၀၀ အထိ ျခံဳရွင္းေျမေပါက္၊ ေရေလာင္းအစရွိသည္႔ အလုပ္ၾကမ္းမ်ားကုိ လုပ္ကိုင္ရၿပီး လုပ္အားခမွာ သံုးေထာင္မွ သံုးေထာင့္ငါးရာက်ပ္အထိ ရရွိေၾကာင္းကိုလည္း သိရသည္။
မုန္ညင္းခ်ဥ္အနီတည္ရာတြင္ မုန္ညင္းအား အရြက္ဖ်င္ၿပီးလွ်င္ အရုိးမ်ားအား ႏွစ္ရက္ခန္ ႔ေနလွန္းရၿပီး၊ အနည္းငယ္ ဖန္႔သြားေသာအခါ အရုိးအား လွီးျဖတ္ျခင္း ေရေဆးျခင္းႏွင့္ ဆားအခ်ဳိမႈန္႔၊ မဆလာ၊ၾကံသကာ တုိ႔ျဖင့္ နယ္ရကာ တစ္ပါတ္ခန္႔အုိးထဲတြင္ အခ်ဥ္တည္ထားၿပီးလွ်င္ ေရာင္း၍ရသည္႔ အေျခ အေနသို႔ ေရာက္ရွိေၾကာင္း ေနာင္ခ်ဳိၿမိဳ႕မွ စားေသာက္ကုန္ ဆိုင္ပိုင္ရွင္တစ္ဦးက ေျပာသည္။
မုန္ညင္းခ်ဥ္အျဖဴမွာမူ အရြက္ဖ်ဥ္စရာမလုိပဲ တစ္ခါတည္းလွီး၍၊ ဆားနယ္ကာ၊ ထမင္းအနည္းငယ္ထည့္၍ အခ်ဥ္တည္လွ်င္ တစ္ပါတ္ခန္႔ၾကာလွ်င္ စားး၍ရေၾကာင္းကိုလည္း သိရသည္။
“မုန္႔ညွင္းခ်ဥ္ကေတာ႔ ေခါက္ဆြဲနဲ႔ပဲစားစား၊ ဟင္းအေနနဲ႔ပဲစားစား ဒီေဒသမွာေတာ႔ ထုတ္လုပ္ မႈက ေလာက္ တယ္ မရွိဘူး၊ အခ်ဥ္တည္သမွ် ေရာင္းရတယ္”ဟု ျပင္ဦးလြင္မွ မုန္႔ညွင္းခ်ဥ္ထုတ္လုပ္ ေရာင္းခ်ေနသည္႔ လူမ်ဳိးျခားတစ္ဦးက ေျပာသည္။
မုန္ညင္းခ်ဥ္အနီ(ရွမ္းခ်ဥ္)ႏွင့္ မုန္လာဥခ်ဥ္တုိ႔မွာ တစ္ပိႆာႏွစ္ေထာင္က်ပ္ ေစ်းရွိၿပီး၊ မုန္ညင္းခ်ဥ္ အျဖဴ (ဗမာခ်ဥ္)မွာ တစ္ပိႆာလွ်င္ တစ္ေထာင္က်ပ္၀န္းက်င္ေစ်းရွိေၾကာင္း ျပင္ဦးလြင္ၿမိဳ႕မေစ်းအတြင္းက သိရ သည္။
မုန္ညွင္းခ်ဥ္မွာ ရွမ္းျပည္နယ္ေျမာက္ပိုင္း၌ မပါမျဖစ္စားသံုးေလ႔ရွိသည္႔ အရန္ဟင္းျဖစ္သည္။
( ျမစ္မခ )
Myit Makha Mediagroup
No comments:
Post a Comment