ဂ်ိဳကိုဝီေတာ့ သမၼတ ျဖစ္သြားၿပီ

 
အင္ဒိုနီးရွား ႏိုင္ငံရဲ႕ သမၼတသစ္ မစၥတာ ဂ်ိဳကိုဝီဒိုဒို (Joko Widodo) သို႔မဟုတ္ ဂ်ိဳကိုဝီ (Jokowi) ဟာ အင္ဒိုနီးရွား ႏိုင္ငံေရး ေလာကရဲ႕ မ်က္ႏွာသစ္ တဦးပါ။ သူဟာ ႏိုင္ငံေရးနယ္ပယ္ထဲက မဟုတ္ခဲ့သလို ဩဇာႀကီးတဲ့ အင္ဒိုနီးရွားရဲ႕ တပ္မေတာ္ရဲ႕ ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံ ရွိခဲ့သူလည္း မဟုတ္ပါဘူး။အသက္ ၅၃ ႏွစ္ပဲ ရွိေသးတဲ့ ဂ်ိဳကိုဝီဟာ သူ႔ရဲ႕ Ready-made အၿပံဳးနဲ႔ ဂ်ကာတာၿမိဳ႕ထဲက လူတန္းစားမေရြးကို ေတြ႔တယ္။ အပယ္ခံ အႏွိမ္ခံ လူနည္းစု လူမ်ိဳးစုေတြကို ေဖးမတယ္။ သူဟာ ဂ်ကာတာ ၿမိဳ႕ေတာ္ဝန္ တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္စဥ္ တုန္းကလည္း မေၾကာက္မရြံ႕ဘဲ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြကို လုပ္ခဲ့တယ္။ စာေရးေတြရဲ႕ စားပြဲေတြ ေပၚမွာ ၾကန္႔ၾကာေနတဲ့ စီမံကိန္းေတြကို သူက လူခ်င္းေတြ႔ၿပီး ခ်က္ခ်င္း ေျဖရွင္း ေဆာင္ရြက္ေပးတယ္။ဒါေတြေၾကာင့္လည္း အရင္က ႏိုင္ငံေရးသမား ေဟာင္းေတြနဲ႔ ကြဲထြက္ေနၿပီး အသစ္ကို ေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တ ေနတဲ့ အင္ဒိုနီးရွား ျပည္သူျပည္သားေတြ အၾကား အခ်ိန္တိုအတြင္း လူႀကိဳက္မ်ား ေရးပန္းစား သြားခဲ့ပါတယ္။
တခ်ိန္က သမၼတျဖစ္ခဲ့တဲ့ မစၥ ေမဃာဝတီ ဆူကာႏိုပူထရီ (Megawati Sukarnoputri) ကို ေထာက္ခံခဲ့၊ ေလးစားခဲ့ ေသာ္လည္း သူဟာ အခု အခ်ိန္မွာေတာ့ သူ႔ရဲ႕႐ုပ္ေသးမဟုတ္ဘဲ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ပဲ ကိုင္တြယ္အုပ္ခ်ဳပ္သြားမယ္ လို႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္။
မစၥတာ ဂ်ိဳကိုဝီရဲ႕ ၿပိဳင္ဘက္ ပရာဘိုဝို ဆူဘီယန္တို (Prabowo Subianto)  က အခုေရြး ေကာက္ပြဲမွာ မဲလိမ္မႈေတြ အမ်ားအျပား ရွိတယ္လို႔ တန္ျပန္ စြပ္စြဲထားပါတယ္။

Prabowo Subianto ဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဟာင္း တဦးပါ။ သမၼတေဟာင္း ဆူဟာတို (Suharto) ရဲ႕ သမက္ေဟာင္းလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ သူရဲ႕ ဒီမိုကေရစီ လႈပ္ရွားသူေတြ အေပၚ ျမင္တဲ့ အျမင္ေတြ၊ လူနည္းစု တ႐ုတ္လူမ်ိဳးေတြ အေပၚထားတဲ့ က်ဥ္းေျမာင္းတဲ့ လူမ်ိဳးေရး အစြဲေတြ၊ သူတာဝန္ထမ္းစဥ္က သူ႔အထူး တပ္ဖြဲ႔ဝင္ေတြရဲ႕ အၾကမ္းဖက္မႈေတြ၊ လူ႔အခြင့္ အေရး ခ်ိဳးေဖာက္မႈေတြ၊ မတည္ၿငိမ္ေအာင္ ဆူပူေအာင္ လံႈ႔ေဆာ္ခဲ့တာေတြ၊ သာဓကေတြ အထင္အရွား ရွိခဲ့တယ္လို႔ ေရးသား ေဖာ္ျပခံရတဲ့ ယူနီေဖာင္းလဲ ထားတဲ့ ႏိုင္ငံေရးသမား တဦး ျဖစ္ပါတယ္။

အင္ဒိုနီးရွားမွာ ဩဇာႀကီးတဲ့ သမၼတ ဆူဟာတိုဟာ ၁၉၉၈ က ႐ုတ္တရက္ ရာထူးက ႏုတ္ထြက္ခဲ့ရ ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္က အာဏာရွင္ ဦးေနဝင္းနဲ႔လည္း  ေခတ္ၿပိဳင္ေတြ ျဖစ္ၿပီး  ခင္မင္ရင္းႏွီးတဲ့ သမၼတ ဆူဟာတိုဟာ အင္ဒိုနီးရွားကို ႏွစ္ေပါင္း ၃၀ ေက်ာ္ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။

ေနာက္ပိုင္း တက္လာသူက ဆူဟာတိုရဲ႕ အဆြယ္အပြား ဘီေဂ် ဟာဘီဘီ (B.J Habibie) ျဖစ္ပါတယ္။ သူက တႏွစ္ေက်ာ္ပဲ ရာထူးၿမဲပါတယ္။ အဲဒီ ေနာက္ ဆူဟာတိုရဲ႕ ႐ုပ္ေသး႐ုပ္လို႔ စြပ္စြဲခံရတဲ့  B.J Habibie ဟာ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ႐ံႈးၿပီး အဗၺဒူရာမန္ ဝါဟစ္ (Abdurrahman Wahid) တက္လာပါတယ္။ အီဂ်စ္၊ အီရတ္၊ နယ္သာလန္နဲ႔ ကေနဒါတို႔မွာ ပညာသင္ယူခဲ့တဲ့ ဝါဟစ္ဟာ ဂ်ာနယ္လစ္ ဘဝကိုလည္း ျဖတ္သန္းခဲ့ဖူးသူ ျဖစ္ပါတယ္။

အဲဒီ ကာလက ဂ်ကာတာကိုသြားၿပီး သတင္းယူ ခဲ့စဥ္တုန္းကေတာ့ လမ္းေပၚက ဆႏၵျပေနသူေတြ နဖူးမွာ အနီေရာင္စည္းထားၿပီး Reformasi လို႔ ေအာ္ဟစ္ ေႂကြးေၾကာ္ ေနသူေတြ၊ ပိုၿပီး ပြင့္လင္းလြတ္လပ္စြာ ေရးခြင့္ရလာတဲ့ မီဒီယာသမားေတြရဲ႕ ႏိုင္ငံေရး ေဟာကိန္း တြက္ဆမႈေတြနဲ႔ ဂ်ကာတာဟာ စိတ္လႈပ္ရွားစရာ ေကာင္းလွပါတယ္။

ဆူဟာတို ေနအိမ္ ဝန္းက်င္မွာေတာ့ စစ္တပ္ ေတြကို အျပည့္ခ်ထားတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ျမင္ကြင္း ေတြကေတာ့ ၂၀၁၂ ျမန္မာျပည္မွာ တံခါးဖြင့္ကာစ ျမင္ကြင္းတခ်ိဳ႕နဲ႔ သြားၿပီးဆင္ေနတယ္ လို႔ ခံစားရပါတယ္။

ဒါ့အျပင္ လူမ်ိဳးစုေတြရဲ႕ ေတာင္းဆိုသံေတြ လူမ်ိဳးေရး၊ ဘာသာေရး ပဋိပကၡေတြဟာ အခုျဖစ္ေနတဲ့ ျမန္မာ့ အခင္းအက်င္းနဲ႔လည္း သြားတူေနတာ ေတြ႔ရပါတယ္။

၂၀ဝ၁ မွာေတာ့ အမ်ိဳးသမီး ႏိုင္ငံေရးသမား ေမဃာဝတီ ဆူကာႏိုပူထရီ သမၼတ ျဖစ္သြားခဲ့ပါတယ္။ ဝါဟစ္ ဆင္းေပးရ ပါတယ္။ ေမဃာဝတီဟာ အင္ဒိုနီးရွား သမၼတႏိုင္ငံရဲ႕ ပထမဆံုးေသာ သမၼတႀကီး ဆူကာႏိုရဲ႕ သမီးလည္း ျဖစ္ပါတယ္။

လူဦးေရ သန္း ၂၅၀ ရွိတဲ့ မြတ္စလင္ႏိုင္ငံမွာ ပထမဆံုး အမ်ိဳးသမီးသမၼတ ျဖစ္လာတဲ့ မစၥ ေမဃာဝတီ တာဝန္ ထမ္းေဆာင္စဥ္ ျမန္မာျပည္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ႏိႈင္းယွဥ္ၿပီး သတင္းစာေတြက ေရးသား ခဲ့ၾကပါတယ္။

သမၼတ သက္တမ္းကာလ အတြင္း ေမဃာဝတီဟာ ျမန္မာျပည္ေရးရာ၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေသေသခ်ာခ်ာ ေလ့လာစံုစမ္းဖူးတယ္ ဆိုတာကို အင္ဒိုနီးရွားက သတင္းစာေတြမွာေရာ ဧရာဝတီ သတင္း ဌာနမွာပါ ေရးသား ေဖာ္ျပခဲ့ဖူးပါတယ္။

ေမဃာဝတီ ဆင္းသြားေတာ့ SBY လို႔ အတိုေကာက္ လူသိမ်ားတဲ့ ဆူဆီလို ဘမ္ဘန္း ယူဒိုယိုႏို (Susilo Bambang Yudhoyono) ၂၀ဝ၄ မွာ သမၼတ ျဖစ္လာပါတယ္။ သူကေတာ့ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဟာင္း တဦး ျဖစ္ၿပီး ဆူဟာတို ေနာက္ပိုင္း သက္တမ္းအရွည္ဆံုး  ေနာက္တႀကိမ္ ျပန္အေရြးခံရတဲ့ သမၼတ ျဖစ္ပါတယ္။

ႏိုင္ငံတကာ ဆက္ဆံေရးကိုလည္း တိုးျမႇင့္ခဲ့ သလို သမၼတရာထူးကို ၁၀ ႏွစ္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ၿပီး တည္ၿငိမ္မႈ ရေအာင္ လုပ္ႏိုင္ခဲ့ ပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီနဲ႔ သတင္းစာ လြတ္လပ္ခြင့္ေတြ မွာလည္း အႏုတ္လကၡဏာ ေဆာင္တာေတြ မလုပ္ခဲ့တာ ေတြ႔ရပါတယ္။

အင္ဒိုနီးရွားနဲ႔ ျမန္မာဟာ မစိမ္းပါဘူး။ ျမန္မာ စစ္အစိုးရေခတ္ တုန္းက အင္ဒိုနီးရွားမွာ က်င့္သံုးေနတဲ့ Dwifungsi ေခၚ dual function ကို ျမန္မာ စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြ ေလ့လာခဲ့ဖူးပါတယ္။  Dwifungsi ရဲ႕ သေဘာကေတာ့ စစ္တပ္က ႏိုင္ငံေရးမွာေရာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွာပါ ဦးေဆာင္မႈအခန္းက႑က ပါဝင္ဖို႔ အတြက္ ဆူဟာတို အစိုးရ ဦးေဆာင္ေရးဆြဲ ခဲ့တဲ့ လမ္းစဥ္သစ္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေန႔ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ က်င့္သံုးေနတဲ့ ပံုစံမ်ိဳး ခပ္ဆင္ဆင္ပါပဲ။

ဒီလို ေမာ္ဒယ္ကို အတုခိုးဖို႔ အတြက္ ျမန္မာစစ္ အစိုးရ ထိပ္ပိုင္း ေခါင္းေဆာင္ေတြ အင္ဒိုနီးရွားကို သြားေရာက္ ခဲ့ဖူးပါတယ္။ အဲဒီအထဲမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉး ႀကီးေဟာင္း ဦးသန္းေရႊ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေဟာင္း ဦးခင္ၫြန္႔တို႔ ပါဝင္သလို အေျခခံ ဥပေဒ ေရးဆြဲရာမွာ ပါဝင္ခဲ့တဲ့ စစ္အစိုးရေခတ္က တရားသူႀကီး ခ်ဳပ္ေဟာင္း ဦးေအာင္တိုးလည္း ပါဝင္ပါတယ္။

၂၀ဝ၉ ခုႏွစ္မွာ The Economist မဂၢဇင္းႀကီးက ၂၀ဝ၈ အေျခခံဥပေဒဟာ အာဏာရွင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊရဲ႕ Dwifungsi အေျခခံဥပေဒပဲ လို႔ ခနဲ႔တဲ့တဲ့ ေရးဖူးပါတယ္။ ၂၀၁၀ က်ေတာ့လည္း မဲလိမ္မွာ ပါပဲလို႔ ႀကိဳၿပီးေတာင္ ေဟာကိန္း ထုတ္လိုက္ ပါေသးတယ္။

အင္ဒိုနီးရွားက မ်က္ႏွာသစ္ ႏိုင္ငံေရးသမား သမၼတ ဂ်ိဳကိုဝီဟာ သူ႔ႏိုင္ငံ တခုတည္းတင္ မဟုတ္ဘဲ ဒီမိုကေရစီ ဆုတ္ကပ္ ဆိုက္ေနတဲ့ အေရွ႕ေတာင္အာရွ အတြက္ပါ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ျဖစ္တယ္လို႔ တြက္ခ်က္ထားၾက ပါတယ္။

ဂ်ာဗားကြ်န္းမွာ ႀကီးျပင္းလာခဲ့တဲ့ သမၼတသစ္ဟာ စိန္ေခၚမႈေတြနဲ႔ ျပည့္ေနတာေတာ့ အမွန္ပါပဲ။ သူရဲ႕ ယွဥ္ၿပိဳင္ဘက္ ျဖစ္တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဟာင္း ပရာဘိုဝို ဆူဘီယန္တိုကို အႏိုင္ရၿပီးခ်ိန္မွာ သူဟာ United Indonesia ဆိုတဲ့ ေႂကြးေၾကာ္သံ နဲ႔ တိုင္းသူျပည္သား ေတြ ညီၫြတ္ဖို႔၊ စည္းလံုးဖို႔ စတင္ ေဆာ္ဩလိုက္ပါ တယ္။

အေရွ႕ေတာင္အာရွမွာက ႏိုင္ငံေရး ဆုတ္ကပ္ ဆိုက္ေနတဲ့ အခ်ိန္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဂ်ိဳကိုဝီမ်ား ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ႐ံႈးခဲ့မယ္ ဆိုရင္ ေဒသတြင္း ဒီမိုကေရစီ အေရး၊ လူ႔အခြင့္အေရးနဲ႔ တန္းတူေရး လႈပ္ရွားမႈေတြ အတြက္ တကယ့္ကို အႏုတ္လကၡဏာ ျပသြားႏိုင္တာ အမွန္ပါပဲ။

ေရွ႕မတိုးေတာ့တဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး မေရမရာ အေျခအေန၊ အိမ္နီးခ်င္း ထိုင္းႏိုင္ငံရဲ႕ တပတ္ ျပန္လည္လာတဲ့ စစ္အာဏာသိမ္းမႈ ေတြဟာ ေဒသတြင္းမွာ မေကာင္းတဲ့ အရိပ္လကၡဏာေတြပဲ ျဖစ္တယ္လို႔ သံုးသပ္ေနခ်ိန္မွာ ဂ်ိဳကိုဝီရဲ႕ ေအာင္ပြဲဟာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တခုေတာ့ ေပးတယ္ လို႔ သံုးသပ္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

သူဟာ ၿမိဳ႕ေတာ္ဝန္ဘဝက လာဘ္မစားဘူး၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးရာမွာ ႏိုင္နင္းတယ္၊ သာမန္ ျပည္သူျပည္သားေတြနဲ႔ တိုက္႐ိုက္ ထိေတြ႔ဆက္ဆံ စကားေျပာဆို ႏိုင္တယ္ ဆိုတဲ့ အရည္အခ်င္းေတြနဲ႔ တိုင္းျပည္ရဲ႕ အေရးႀကီးတဲ့ ေနရာကို ေနာက္ဆံုး ရယူႏိုင္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။

အခု ေလာေလာဆယ္ သူလုပ္ရမွာက  SBY ေလွ်ာက္လမ္းခဲ့တဲ့ ပံုစံမ်ိဳး ျဖစ္တဲ့ လူမွန္ေနရာမွန္ တကယ္နားလည္ တတ္ကြ်မ္းတဲ့ သူေတြကို သူ႔ရဲ႕ ကက္ဘိနက္ထဲမွာ ထည့္ဖို႔ပါပဲ။ ဂ်ကာတာ ၿမိဳ႕ေတာ္ဝန္ေဟာင္း ဂ်ိဳကိုဝီဟာ မြတ္စလင္ အမ်ားစု ရွိတဲ့ ကမၻာ့တတိယ အႀကီးဆံုး ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံကို ဦးေဆာင္ရမွာ ျဖစ္သလို G-20 အဖြဲ႔ဝင္ ျဖစ္တဲ့ အတြက္လည္း ကမၻာ့ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ ရင္ေပါင္တန္းႏိုင္ေၾကာင္း ျပသရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

အာဆီယံမွာ ဩဇာတိကၠမ ႀကီးတဲ့ အင္ဒိုနီးရွားဟာ သမၼတ ဆူဟာတို ဆင္းၿပီးေနာက္ ၁၉၉၈ ေနာက္ပိုင္း ေရွ႕တိုး တလွည့္ ေနာက္ဆုတ္တလွည့္ ျပည္တြင္း ပဋိပကၡေတြ၊ လူမ်ိဳးစုငယ္ေတြရဲ႕ အာခံမႈနဲ႔ မတည္ၿငိမ္မႈေတြ ျဖစ္ေပၚခဲ့ ပါတယ္။ လူမ်ိဳးစုေတြနဲ႔ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရးေတြ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေတြ လုပ္ခဲ့ရတယ္။

ဒါ့အျပင္ ငတ္မြတ္ ေခါင္းပါးမႈေတြ၊ လူမ်ိဳးေရး၊ ဘာသာေရး အဓိက႐ုဏ္းေတြ၊ အစြန္းေရာက္ဝါဒီေတြ ရဲ႕ အၾကမ္းဖက္ တိုက္ခိုက္မႈေတြ ကေန တြန္းတိုးၿပီး ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့တာ ၂၀၁၄ မွာဆိုရင္ေတာ့ ၁၆ ႏွစ္ ရွိသြားခဲ့ပါၿပီ။ သူ႔ရဲ႕ Transition ဟာ ေခ်ာေမြ႔တယ္လို႔ ေျပာလို႔ မရသလို ဒီမိုကေရစီ ရင့္က်က္မႈဟာလည္း အားေကာင္းတယ္လို႔ သတ္မွတ္လို႔ မရေသးပါဘူး။

ဒါေပမယ့္ အင္ဒိုနီရွား ျပည္သူျပည္သားေတြ အမ်ားစုကေတာ့ လက္ေဟာင္း ႏိုင္ငံေရးသမားေတြနဲ႔ မတူတဲ့ ႏိုင္ငံေရး မ်က္ႏွာသစ္ ဂ်ိဳကိုဝီကို သမၼတအျဖစ္ တာဝန္ေပးခဲ့ၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ အင္ဒိုနီးရွားမွာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ရွိတယ္လို႔ ျပသ လိုက္တာပဲ ျဖစ္ပါ တယ္။

ဂ်ိဳကိုဝီ မွတ္စု

ႏိုင္ငံေရး ေလာကထဲ မဝင္ခင္ ပရိေဘာဂလုပ္ငန္း လုပ္ကိုင္ခဲ့ၿပီး စားဝတ္ေနေရး အခက္အခဲေၾကာင့္ အသက္ ၁၂ ႏွစ္မွာပဲ သူဟာ သူ႔ဖခင္ပိုင္တဲ့ အလုပ္႐ံုမွာ ဝင္လုပ္ေနရၿပီ။

၁၉၈၅ မွာ သူဟာ သစ္ေတာ စီမံခန္႔ခြဲမႈ ဘာသာရပ္နဲ႔ ေက်ာင္းၿပီးတယ္။ သူေလ့လာခဲ့တာက သစ္ေတြ အေၾကာင္း၊ တည္ေဆာက္ပံု အေၾကာင္း၊ သူေရးၿပီး တင္ခဲ့တဲ့ စာတမ္းကလည္း ဒီအေၾကာင္းပါပဲ။ သူဟာ ၁၉၈၈ မွာေတာ့ သူ႔ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ ပရိေဘာဂလုပ္ငန္း ရွိေနၿပီ။ သူ႔ရဲ႕ ဇနီးသည္နဲ႔ အတူ ကေလးတေယာက္လည္း ရေနပါၿပီ။

Surakarta နယ္မွာ ( Solo လို႔လည္း လူသိမ်ားပါတယ္) သူၿမိဳ႕ေတာ္ဝန္ အျဖစ္ အေရြးခံရတယ္။ လူဦးေရ ၅ သိန္း ေက်ာ္ ရွိတဲ့ အဲဒီၿမိဳ႕မွာ မ်က္ႏွာသစ္ မစၥတာဂ်ိဳကိုဝီကို ဘာမွ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္မယ္လို႔ အထင္မႀကီး ခဲ့ၾကဘူး။ ဒါေပမယ့္ တႏွစ္အတြင္း သူ႔ရဲ႕ ထူးျခားတဲ့ လက္ေတြ႔က်ၿပီး ေအာက္ေျခသိမ္း လုပ္ႏိုင္တဲ့ မ်က္ႏွာသစ္ ၿမိဳ႕ဝန္ေလးရဲ႕ ဂုဏ္သတင္းဟာ ဂ်ကာတာၿမိဳ႕ေတာ္ အထိ ႐ိုက္ခတ္သြားခဲ့တယ္။

သူ႔ရဲ႕ ၿမိဳ႕မွာ ႐ိုးရာေစ်းပြဲေတာ္ေတြ ေဆာက္ေပးတယ္။ ပန္းၿခံေတြ ျပင္ေပးတယ္။ မင္းလမ္းမေပၚက သစ္ပင္ႀကီးေတြ မခုတ္ဖို႔ တင္းက်ပ္တဲ့ အမိန္႔ေတြထုတ္တယ္။  The Spirit of Java ဆိုတာကို ပံုျပန္ေဖာ္ၿပီး ကမၻာလွည့္ ခရီးသြား လုပ္ငန္း ႀကီးထြားလာေအာင္ လုပ္ေပးတယ္။

အေရးအႀကီးဆံုး ျဖစ္တဲ့ ျပည္သူ႔ သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရး (Public Transportation) နဲ႔ က်န္းမာေရး လုပ္ငန္းေတြ၊ သူ႔ၿမိဳ႕က လူေတြအားလံုး အသက္အာမခံ ရရွိေရး ေတြကို လုပ္ေဆာင္ေပးခဲ့တယ္။ ဒီလို လုပ္ေဆာင္ ခဲ့တာေတြဟာ ငယ္ငယ္က ဆင္းဆင္းရဲရဲနဲ႔ အလုပ္ႀကိဳးစားၿပီး ျဖတ္သန္း ေတြ႔ႀကံဳခဲ့ရတဲ့ ဘဝေတြေၾကာင့္လို႔ တခ်ိဳ႕က သံုးသပ္ၾက ပါတယ္။

သူဟာ တကိုယ္ေတာ္ လုပ္ခဲ့တာ မဟုတ္ဘဲ အႀကံေပးေကာင္းေတြရဲ႕ အႀကံဉာဏ္ေတြကို ယူၿပီး ေဆာင္ရြက္ခဲ့တာပါ။ ဒါေၾကာင့္လည္း ဂ်ိဳကိုဝီဟာ ၂၀၁၂ မွာ ဂ်ကာတာၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီးရဲ႕ ၿမိဳ႕ေတာ္ဝန္ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ သူဟာ PDI-P ပါတီတြင္းမွာ သမၼတေဟာင္း ေမဃာဝတီရဲ႕ ေထာက္ခံမႈကို အျပည့္အဝ ရခဲ့သူ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သမၼတေလာင္း ေရြးဖို႔ ေမဃာဝတီ ကိုယ္တိုင္က တရားဝင္ ေရြးခ်ယ္ ေထာက္ခံေပးခဲ့တာပါ။ ႏိုင္ငံေရးမွာ လူသစ္ မ်က္ႏွာသစ္လို႔ပဲ ေျပာရမွာပါ။

သူရဲ႕ ပါတီျဖစ္တဲ့ PDI-P ကေတာ့ ျခစားမႈေတြ ရွိတယ္၊ အဂတိ အႀကီးအက်ယ္ လိုက္စားတဲ့ ႏိုင္ငံေရး သမားေတြ ရွိတယ္ ဆိုတဲ့ အတြက္ ဂ်ိဳကိုဝီကို ႀကိဳက္ေသာ္လည္း PDI-P ပါတီကိုေတာ့ အႀကီးအက်ယ္ ေစာင့္ၾကည့္ၾကမွာ အမွန္ပါ ပဲ။

ဂ်ကာတာမွာလည္း သူ႔ရဲ႕ အဓိက လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြက ဆင္းရဲတဲ့ ၿမိဳ႕ေတာ္သူ/သားေတြ ပညာေရးနဲ႔ က်န္းမာေရး ရဖို႔၊ အဂတိလိုက္စားမႈကို တိုက္ဖ်က္ဖို႔နဲ႔ စီးပြားေရး ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈေတြ ပိုရဖို႔ ျဖစ္တယ္။ သူၿမိဳ႕ေတာ္ဝန္ျဖစ္စဥ္ ၿမိဳ႕ေတာ္ မွာ လိုအပ္ေနတဲ့ Public Transportation ဘတ္စ္ကားလိုင္း၊ ရထားလိုင္း အသစ္ေတြ တည္ေဆာက္ဖို႔ကို ခ်က္ခ်င္း အေကာင္အထည္ ေဖာ္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ဖိနပ္မစီးဘဲ ရပ္ကြက္ထဲ ဆင္းၿပီး ေရေဘးဒုကၡသည္ ေတြကို သြားေရာက္ ေတြ႔ဆံု တာမ်ိဳးကလည္း သူ႔ကို ေထာက္ခံသူေတြ တိုးလာေစပါတယ္။

ႏိုင္ငံေရးခ်ည္းပဲလား ဆိုေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ သူဟာ  Heavy Metal ဂီတကို ႀကိဳက္တယ္ ဆိုေတာ့ က်ယ္က်ယ္ ေလာင္ေလာင္ တီးခတ္ထားတဲ့ ေပါက္ကြဲသံစဥ္ေတြကို ႏွစ္သက္တယ္။ သူကိုယ္တိုင္လည္း ဂစ္တာတီးတယ္ ဆိုပါေတာ့။
ဧရာ၀တီ