ပဲခူးျမစ္၊ ပုဇြန္ေတာင္ေခ်ာင္းနဲ႔ ရန္ကုန္ျမစ္တို႔ေပါင္းဆံုရာ ေရထဲမွာ ႏွစ္ ၄၀ဝ ေလာက္ နစ္ျမဳပ္ေနတယ္လို႔ ဆိုၾကတဲ့ ဓမၼေစတီ ေခါင္းေလာင္းႀကီးကို ဦးစံလင္းနဲ႔အဖြဲ႕က ဆယ္ယူဖို႔ႀကိဳးစားေနတာ ဩဂုတ္လ ၉ ရက္ေန႔ ကစၿပီး ဩဂုတ္လ ၂၆ ရက္ေန႔အထိ ရက္ေပါင္း ၂၀ ေက်ာ္လာေပမယ့္ ခုခ်ိန္ထိ ဘာမွမထူးျခားေသးပါဘူး။ ေခါင္းေလာင္းႀကီးကို ဆယ္ယူၿပီး ေရြတိဂံုကုန္းေတာ္ေပၚကို ျပန္တင္မယ္လို႔ သူတို႔အဖြဲ႕က ကတိျပဳ ႀကံဳးဝါးခဲ့ ေပမယ့္ လက္ေတြ႕မွာ ဘာမွ ျဖစ္မလာေသးပါဘူး။
ေနာက္ဆံုး သတ္မွတ္ရက္ျဖစ္တဲ့ ဩဂုတ္လ ၂၆ ရက္ေန႔မွာေတာ့ ေခါင္းေလာင္းႀကီးကို မဆယ္ႏိုင္တဲ့ အေၾကာင္းအရင္းက ေခါင္းေလာင္းႀကီးကို နတ္နဂါးေတြက ပူေဇာ္ေနလို႔ ဆယ္မရေသးတာလို႔ သတင္း ထုတ္ျပန္ခဲ့ၿပီး ေခါင္းေလာင္းႀကီးကိုလည္း ေရေအာက္မွာ စမ္းမိၿပီးေတာ့ ႀကိဳးခ်ည္ထားႏိုင္ခဲ့ၿပီ လို႔ ဆိုပါတယ္။
ဦးစံလင္းနဲ႔အဖြဲ႕ ေခါင္းေလာင္းဆယ္ဖို႔ ေနာက္ ဆံုး သတ္မွတ္ရက္က ဩဂုတ္လ ၂၆ ရက္ေန႔ ျဖစ္ေပမယ့္ ေနာက္ထပ္ ၁၇ ရက္ အထိ သက္တမ္းတိုး ဆယ္ယူဖို႔ ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီးအစိုးရကို တင္ျပခဲ့ တဲ့အျပင္ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရဆီက စက္ပစၥည္း အကူအညီပါ ရယူမယ္လို႔ ထုတ္ျပန္ေျပာဆိုပါတယ္။
ရခိုင္တိုင္းရင္းသား တဦးလည္းျဖစ္ တပ္မ ေတာ္ ေရတပ္က အၿငိမ္းစားတပ္သားတဦး ျဖစ္တဲ့ ဦးစံလင္းက ေခါင္းေလာင္းႀကီး ရရွိေရးကို ၁၉၉၇ ခုႏွစ္က စတင္ ရွာေဖြခဲ့ၿပီး အခုတႀကိမ္နဲ႔ဆိုရင္ ၈ ႀကိမ္အထိ ရွိလာပါၿပီ။ ဆယ္ယူတဲ့ အခ်ိန္တိုင္း ေခါင္းေလာင္း ႀကီးေတြ႕ၿပီဆိုၿပီး မၾကာခဏ ေျပာဆို ေပမယ့္ လက္ေတြ႕မွာေတာ့ ဆယ္ယူႏိုင္ခဲ့ျခင္း မရွိ ေသးပါဘူး။
အခုလည္း ေခါင္းေလာင္းႀကီး ေတြ႕ၿပီဆိုတဲ့ သတင္း ထုတ္ျပန္မႈ အေပၚမွာ လူတခ်ိဳ႕က ယံုၾကည္မႈ ရွိခဲ့ၾက ေပမယ့္ ဓမၼေစတီ ေခါင္းေလာင္း ဆယ္ယူ ရရွိဖို႔ ဖြဲ႕ထားတဲ့ အေထာက္အကူျပဳေကာ္မတီက မြန္အမ်ိဳးသား ဦးမင္းကြန္စြန္း ကိုယ္တိုင္ကေတာင္ ဒီေတြ႕ရွိမႈဟာ ဆလံုလူမ်ိဳး ေရငုပ္သမားေတြ ေရ ေအာက္မွာ စမ္းမိတာကို အေျခခံ ေျပာတာသာျဖစ္ ၿပီး ေခါင္းေလာင္းႀကီး ဟုတ္၊ မဟုတ္ကေတာ့ ဆယ္ ယူၿပီး ကုန္းေပၚေရာက္မွ ေသေသခ်ာခ်ာေျပာႏိုင္မယ္ လို႔ ဧရာဝတီကို ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။
ေခါင္းေလာင္းႀကီး ရွာေဖြေတြ႕ရွိၿပီလို႔ ထုတ္ျပန္ တဲ့ ဩဂုတ္လ ၂၆ ရက္ေန႔ ည ၁၂ နာရီမွာ ေခါင္းေလာင္းႀကီး ကို ေရေပၚဆြဲတင္ေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ သတင္းေၾကာင့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာ ရွိတဲ့ ျပည္သူေတြဟာ ေခါင္းေလာင္းႀကီး ဆယ္ယူတဲ့ ေနရာနဲ႔ အနီးဆံုးျဖစ္ တဲ့ သာေကတၿမိဳ႕နယ္၊ ႐ႈခင္းသာမွာရွိတဲ့ ေဘာလင္း စင္တာနားက ျမစ္ကမ္း စပ္မွာ အျပည့္ လာေရာက္ ခဲ့ၾကေပမယ့္ ေခါင္းေလာင္းႀကီး ဆယ္ယူတာမေတြ႕ရ ဘဲ လူေတြ အိပ္ေရးပ်က္တာပဲ အဖတ္တင္ခဲ့ပါတယ္။
လက္ရွိအခ်ိန္အထိ ဦးစံလင္းနဲ႔အဖြဲ႕က ရန္ကုန္ ျမစ္ဝမွာ ေသာင္တူးစက္ႀကီးနဲ႔ သဲေတြကို စုပ္ယူတဲ့ လုပ္ငန္းကို ဆက္လက္ လုပ္ကိုင္လ်က္ရွိၿပီး ေခါင္းေလာင္းႀကီး ေပၚမွပဲ သတင္းထုတ္ျပန္ေတာ့မယ္လို႔ ဦးစံလင္းနဲ႔အဖြဲ႕က ေျပာဆိုျပန္ပါတယ္။
ဦးစံလင္းက ၁၉၉၈ ခုႏွစ္တုန္းကလည္း ေခါင္းေလာင္းႀကီး ဆယ္ယူေရး လုပ္ေဆာင္ခဲ့ၿပီး ဓမၼေစတီ ေခါင္းေလာင္းႀကီးကို ေရေအာက္ ၂၇ ေပ၊ ေျမႀကီးေအာက္ ၂၅ ေပ စုစုေပါင္း ၅၂ ေပမွာ ရွာေဖြေတြ႕ရွိထား ေၾကာင္း၊ ေခါင္းေလာင္းႀကီးနဲ႔အတူ ေပၚတူဂီ သေဘၤာပ်က္ ၂ စီး ၊ အျခားေခါင္းေလာင္း တလံုး၊ ညဏ္ေတာ္ ၇ ေတာင္စီရွိ ေရႊသားအစစ္ ဗုဒၶ႐ုပ္ပြားေတာ္ႏွစ္ဆူ၊ ေက်ာက္သံပတၲျမားေတြပါတဲ့ ေသတၲာ ၁၁ လံုး ဒီေန႔အထိ ရန္ကုန္ျမစ္ထဲမွာ ရွိေနေၾကာင္း၊ ေခါင္းေလာင္းႀကီးကို မၾကာမီကုန္းေပၚကို ဆယ္တင္မွာ ျဖစ္ေၾကာင္း ၂၀၁၄ ခုႏွစ္၊ ဇူလိုင္လ ၂၅ ရက္ေန႔ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲမွာ ထုတ္ေဖာ္ ေျပာဆိုခဲ့ပါတယ္။
ဦးစံလင္းက ေခါင္းေလာင္းကို စတင္ဆယ္ယူဖို႔ ႀကိဳးစားကတည္းက နဂါးေတြနဲ႔ အဆက္အသြယ္ရွိ တဲ့ပံုစံမ်ိဳး ေျပာဆိုတဲ့အျပင္ ပုစြန္ေတာင္ ေခ်ာင္းဝ၊ ေရအနက္ ၅၂ ေပမွာ ေခါင္းေလာင္းႀကီး ရွိေနတယ္ ဆိုတာကို နဂါးကျပလို႔ သူသိထားတဲ့ပံုစံမ်ိဳး သတင္း စာရွင္းလင္းပြဲမွာ ေျပာဆိုခဲ့ပါတယ္။ ဦးစံလင္းရဲ႕ ၈ ႀကိမ္ ေျမာက္ ေခါင္းေလာင္းရွာေဖြမႈက အမ်ားျပည္သူ လွဴဒါန္းတဲ့ ေငြေၾကးေတြနဲ႔ ရွာေဖြတာျဖစ္သလိုတရက္ ကုန္က်စရိတ္ က်ပ္သိန္း ၆၀ ခန္႔နဲ႔ က်ပ္သိန္း ၂၀ဝ၀ ေလာက္အထိ သံုးမယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
ဦးစံလင္းရဲ႕ ေခါင္းေလာင္း ရွာေဖြမႈဟာ သိပၸံ နည္းက် ရွာေဖြမႈမ်ိဳး မဟုတ္ဘဲ အသက္ ၄၀ ဝန္း က်င္ေလာက္ရွိ မယ့္ ဘိုးေတာ္တပါးက အခါေပးတဲ့ အေပၚမွာ မူတည္ၿပီး ရွာေဖြတာေတြ သတင္းထုတ္ ျပန္တာေတြ ျပဳလုပ္ေန တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီဘိုး ေတာ္ဟာ အခုလူေတြၾကားမွာ ေရပန္းစားေနတဲ့ ေရႊ ေရာင္နဂါးမင္းက ဓမၼေစတီ ေခါင္းေလာင္းႀကီးကို ပူေဇာ္ေနလို႔ ေခါင္းေလာင္းဆယ္လို႔ မရေသးတာ၊ နဂါးေတြစိတ္ဆိုးမွာစိုးလို႔ သတင္း မထုတ္ျပန္ႏိုင္ တာဆိုတဲ့ ကိစၥေတြထြက္လာရတဲ့ ပင္ရင္းျဖစ္ၿပီး ဓမၼေစတီ ေခါင္းေလာင္းႀကီး တူးေဖာ္ရာမွာ အတြင္း စည္းကေန အခါေပးေနတဲ့ ဘိုးေတာ္တပါးပဲ ျဖစ္ပါ တယ္။
ဦးစံလင္းအဖြဲ႕မွာ ေခါင္းေလာင္းရွာေဖြေရး အတိုင္ပင္ခံဘိုးေတာ္ ရွိတယ္ဆိုတာကို ေခါင္းေလာင္း ႀကီး ဆယ္ယူရရွိေရး အေထာက္အကူျပဳ အဖြဲ႕ထံက သိရွိခဲ့ရတာျဖစ္ၿပီး ဘိုးေတာ္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ဓာတ္ပံု တခ်ိဳ႕လည္း ဧရာဝတီက ၾကည့္႐ႈခြင့္ရခဲ့ပါတယ္။
အဲဒီဘိုးေတာ္ရဲ႕ အခါေပးမႈေၾကာင့္ ဩဂုတ္လ ၂၆ ရက္ေန႔မွာ ဦးစံလင္းက ေအာက္ပါအတိုင္း ထုတ္ျပန္ ခ်က္တေစာင္ ထုတ္ခဲ့ပါတယ္။
“၁၃၇၆ ခုႏွစ္ ေတာ္သလင္းလဆန္း ၂ ရက္ ၊ ( ၂၀၁၄ ခုႏွစ္ ဩဂုတ္လ ၂၆ ရက္ေန႔ – အဂၤါေန႔) ဓမၼေစတီ ေခါင္းေလာင္းေတာ္ႀကီးကို က်ေနာ္ေမာင္စံ လင္း(ေျမပံု) ေကာ့ေသာင္းအဖြဲ႕မွ ေတြ႕ရွိထားၿပီး ျဖစ္သည္။ နဂါးမ်ားမွ အႀကီးဆံုး ေရြေရာင္နဂါးမင္း ႀကီးႏွင့္တကြ နဂါးအေပါင္းတို႔က ဓမၼေစတီေခါင္း ေလာင္းေတာ္ႀကီးကို အႀကီးက်ယ္ဆံုး ခမ္းခမ္းနား နား ဆီမီးပူေဇာ္ေနသည့္အတြက္ သတ္မွတ္ရက္တြင္ သတင္းထုတ္ျပန္ရန္ ေနာက္က်ေနျခင္း ျဖစ္သည္။ က်ေနာ္တို႔၏ ျမန္မာနည္း ျမန္မာ့ဟန္ ျမန္မာအဆင့္္ နည္းပညာသည္ လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္မ်ားစြာ ရွိေနျခင္း ေၾကာင့္ ႏုတ္မွဖြင့္ေျပာ၍ မရပါ။ အရိယာ ဝိဇၨာ အေပါင္းကို ခြင့္ျပဳခ်က္ ေတာင္းခံၿပီးမွ ဓမၼေစတီ ေခါင္းေလာင္းေတြ႕ရွိၿပီး ျဖစ္ေၾကာင္း အတိအလင္း ေၾကညာျခင္းျဖစ္သည္” ဆိုတာပါပဲ။
ဒါေပမယ့္ ဦးစံလင္းနဲ႔ သူ႔ကို အခါေပးေနတဲ့ ဘိုးေတာ္ရဲ႕ ထုတ္ျပန္ခ်က္ေတြေၾကာင့္ပဲ လူေတြဟာ နဂါးတကယ္ ရွိတယ္၊ မရွိဘူးဆိုတာေတြ ျငင္းခံု ၾကၿပီး ေနာက္ဆံုး ဘရာဇီးက ျမစ္ထဲမွာ ေသဆံုးေနတဲ့ ေျမြႀကီး တေကာင္ရဲ႕ပံုကို ရန္ကုန္ ျမစ္ဝမွာ နဂါးေတြ႕တယ္ ဆိုတဲ့ ဓာတ္ပံုအျဖစ္ ပံုမွား႐ိုက္ၿပီး ျဖန္႔ခ်ိေရာင္းခ်တဲ့ အထိ ျဖစ္လာပါတယ္။
ျမန္မာေရတပ္မွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အလုပ္လုပ္ ခဲ့ၿပီး ေရငုပ္ျခင္း ၊ သေဘၤာဆယ္ယူျခင္း လုပ္ငန္းေတြ မွာ အေတြ႕အႀကံဳ မ်ားစြာရွိတဲ့ ဗိုလ္ႀကီးေဟာင္း ဦးေက်ာ္သိန္းလြင္ကေတာ့ “ အခုဆလံုေရငုပ္သမား ေတြ စမ္းမိထားတဲ့အရာဟာ ေခါင္းေလာင္းႀကီးဆို တာထက္ ဒုတိယကမၻာစစ္ အတြင္းနဲ႔ေနာက္ပိုင္း မွာ အေၾကာင္း အမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ရန္ကုန္ျမစ္ထဲကို ျမဳပ္သြားတဲ့ သေဘၤာႀကီးေတြကို ႀကိဳးခ်ည္တဲ့ေနရာ မွာသံုးတဲ့ ေဗာယာ ႀကီးေတြလည္းျဖစ္ႏိုင္တယ္” လို႔ ေျပာပါတယ္။
ဦးေက်ာ္သိန္းလြင္ရဲ႕ အဆိုအရ ဓမၼေစတီေခါင္း ေလာင္းႀကီး တကယ္ရွိခဲ့ရင္ေတာင္ ျမစ္ေၾကာင္း သေဘာအရ ျမစ္ေၾကာင္း ၃ ပြင့္ဆိုင္မွာ ျဖစ္လို႔ဝဲျဖစ္ ေနၿပီး ေရေအာက္မွာလႈပ္ရွားမႈျပင္းထန္တာေၾကာင့္ ဆယ္ယူဖို႔ မလြယ္တဲ့အျပင္ ေခါင္းေလာင္းႀကီးရဲ႕ လက္ရွိအေလးခ်ိန္အရ ကုန္းေပၚတင္ဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ ဘူးလို႔ ဆိုပါတယ္။
ဦးစံလင္းရဲ႕ ေခါင္းေလာင္းဆယ္ယူမႈ သတင္း ထုတ္ျပန္မႈေတြေၾကာင့္ ျပည္သူေတြၾကားမွာ ဂမၻီရ ဆန္ဆန္ ေျပာဆိုမႈေတြ ေတာ္ေတာ္က်ယ္က်ယ္ ျပန္႔ျပန္႔ျဖစ္လာၿပီး လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ အမ်ားစုမွာလည္း ေခါင္းေလာင္း ႀကီးဆယ္ယူေရး ကိစၥကိုသာ ေျပာဆို ျငင္းခံုလာၾကပါတယ္။ ၂၀ဝ၈ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ ပုဒ္မ ၄၃၆ ျပင္ဆင္ ေရး၊ ေရြးေကာက္ ပြဲကိစၥ အပါအဝင္ ႏိုင္ငံေရး ကိစၥေတြကို ျပည္သူေတြ စိတ္မဝင္စားေတာ့ဘဲ ဓမၼေစတီ ေခါင္းေလာင္း အေၾကာင္းကိုသာ တခုတ္တရ ေျပာဆိုလာ ၾကတာ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးအတြက္ ေကာင္းတဲ့ အလားအလာ တခုေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။
ဒီမိုကေရစီ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး ကာလမွာ ဓမၼေစတီေခါင္းေလာင္းကို ဂမီၻရဆန္ဆန္ ဆယ္ယူ ေနတယ္ဆိုတဲ့ သတင္းေတြက ျပည္သူေတြ ႏိုင္ငံေရး ဘက္ စိတ္မလည္လာေအာင္ ဖန္တီးတဲ့လုပ္ရပ္တခု အျဖစ္ သံုးသပ္မႈ ေတြ ရွိေနပါတယ္။
“ ဦးစံလင္းတို႔ လွိမ့္ခ်င္တိုင္း လွိမ့္ေနတဲ့ ကိစၥ ကို အစိုးရကအခုလို လ်စ္လ်ဳ႐ႈထားတာ ေတာ္ေတာ္ ေလးကို အံ့ဩတယ္။ အခုလို ပံုစံက်ေတာ့ အစိုးရရဲ႕ စနစ္ကင္းရဲ႕လားလို႔ေတာင္ သံသယ ျဖစ္မိတယ္။ အခုက လူေတြ ၾကားထဲမွာ ၄၃၆ ျပင္ဆင္ေရးလည္း မေျပာေတာ့ဘူး။ ၂၀၁၅ မွာ သမၼတ ဘယ္သူျဖစ္မလဲ ဆိုတာလည္း စိတ္မဝင္စားေတာ့ဘူး။ လူေတြက ဦးစံလင္း ေခါင္းေလာင္းေတြ႕မလား ၊ မေတြ႕ဘူးလား ဆိုတာပဲ စိတ္ဝင္စား ေတာ့တယ္” လို႔ သတင္းစာ ဆရာ ကိုဝင္းေဇာ္လတ္က သံုးသပ္ပါတယ္။
အခုလို တိုင္းျပည္က ဒီမိုကေရစီ အသြင္ကူး ေျပာင္းၿပီး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး အားသြန္ခြန္စိုက္ ႀကိဳးပမ္းေနရမယ့္ အခ်ိန္မွာ ဓမၼေစတီ ေခါင္းေလာင္း ႀကီး ဆယ္ယူေရးဆိုတဲ့ သတင္းေတြေၾကာင့္ ျပည္သူ ေတြၾကားမွာ ထင္ေယာင္ထင္မွား ျဖစ္ေနတာေတြကို ေျဖရွင္းဖို႔ တာဝန္အရွိဆံုးက လက္ရွိ တည္ဆဲအစိုးရ ျဖစ္ေပမယ့္ လြတ္လပ္စြာ ေခါင္းေလာင္းရွာေဖြခြင့္ ျပဳထားတာက အစိုးရကိုယ္တိုင္ ျပည္သူေတြကို ႏိုင္ငံေရး အာ႐ံုမစိုက္ ေစခ်င္တဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိေနတဲ့ ပံုပါပဲ။
“က်မတို႔ဆီမွာ အေရးမပါတဲ့ ကိစၥနဲ႔ ၊ အေရးပါ တဲ့ ကိစၥေတြနဲ႔ေရာၿပီး ႐ႈပ္ယွက္ခတ္ေနတယ္။ ႏိုင္ငံ အတြက္ ႏိုင္ငံေရး အလွည့္အေျပာင္းက အေရးႀကီး ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဒါေတြဟာ မေကာင္းဘူး။ ၅၉(စ) အသံနည္းနည္း ေလး ျမည္လာတဲ့အခ်ိန္မွာမ်ိဳးေစာင့္ ဥပေဒက က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ျဖစ္လာတယ္။ ေနာက္ ၿပီး ၄၃၆ ကန္ပိန္း (လႈပ္ရွားမႈ) ေတြ မၿပီးခင္မွာပဲ။ အရွိန္အဟုန္ ရေနတုန္းမွာပဲ၊ မႏၱေလးကိစၥက ျဖစ္ ပါတယ္။ PR ကိစၥ ေဆြးေႏြးမယ္ႀကံ႐ံုရွိေသး ေခါင္း ေလာင္းက ဆယ္ေနၾကျပန္ၿပီ “ လို႔ စာေရး ဆရာမ ေဒၚစန္းစန္းႏြဲ႕ (သာယာဝတီ)က ဧရာဝတီကို ေျပာ ပါတယ္။
အၿငိမ္းစား ဒုတိယ ဗိုလ္မွဴးႀကီးလည္းျဖစ္၊ မြန္တိုင္းရင္းသားတဦးလည္းျဖစ္တဲ့ ဦးႏိုင္ရဲေဇာ္ကလည္း ေခါင္းေလာင္းႀကီး ဆယ္ယူမႈက ျပည္သူေတြ ႏိုင္ငံေရး အာ႐ံုလႊဲတဲ့ လုပ္ရပ္အျဖစ္ ႐ႈျမင္ပါတယ္။
“ဒီေခါင္းေလာင္း ျပႆနာကို ႏိုင္ငံေတာ္အေန နဲ႔ ေျဖရွင္းမယ္ဆိုရင္ လြယ္လြယ္ေလး။ ေရတပ္က စက္ကိရိယာ ေတြနဲ႔ ရွာေဖြလို႔ ရတယ္။ ေျဖရွင္းေပးလို႔ ရတယ္။ အဲဒါကို မေျဖရွင္းေပးဘဲနဲ႔ ျပည္သူလူထု ထဲမွာ သို႔ေလာ သို႔ေလာ ျဖစ္ေစတဲ့ ခံစားမႈတခုရ ေအာင္ ဘာေၾကာင့္လုပ္ထားတာလဲ “ လို႔ ဦးႏိုင္ရဲ ေဇာ္က ေမးခြန္းထုတ္ပါ တယ္။
ဦးစံလင္း အပါအဝင္ ဓမၼေစတီ ေခါင္းေလာင္း ႀကီးကို ရွာေဖြခဲ့သူ စုစုေပါင္း အနည္းဆံုး ၇ ဦး ရွိၿပီး ရွာေဖြခဲ့တဲ့ အႀကိမ္ ေပါင္းကေတာ့ ၅၀ နီးပါး ရွိေနပါၿပီ။
ဒီဓမၼေစတီ ေခါင္းေလာင္းႀကီး စတင္ရွာေဖြမႈက ေတာ့ ၁၉၈၇ ခုႏွစ္ အေစာပိုင္းမွာ ျပည္တြင္းျပည္ပ အဖြဲ႕အစည္း ေတြ ေပါင္းၿပီး ေခါင္းေလာင္းႀကီး တည္ ေနရာ ရွာေဖြဖို႔ ႀကိဳးပမ္းခဲ့ေပမယ့္ မေအာင္ျမင္ခဲ့ ပါဘူး။ ဒီဓမၼေစတီ ေခါင္းေလာင္းႀကီးကို ၁၉၉၅ ခုႏွစ္မွာ အေမရိကန္ ေရငုပ္သမား ဂ်င္ဘလန္႔ ဆိုသူက ရန္ကုန္ျမစ္ထဲကို ၁၁၆ ႀကိမ္တိုင္တိုင္ ေရငုပ္ ရွာေဖြခဲ့တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူရွာေဖြတဲ့ အေၾကာင္း မွတ္တမ္း႐ုပ္ရွင္တခု ထြက္ လာတာက လြဲလို႔ ဘာမွ မရခဲ့ပါဘူး။
ေခါင္းေလာင္း ရွာေဖြသူ ေနာက္တေယာက္က ေတာ့ ေဒၚခင္ေအးသိန္းလို႔ ေခၚတဲ့ အမ်ိဳးသမီး တဦးပါပဲ။ ၁၉၉၈ ခုႏွစ္မွာ အစိုးရရဲ႕ ခြင့္ျပဳခ်က္နဲ႔ ရွာေဖြခဲ့ရာမွာ အခုဦးစံလင္းတို႔ အဖြဲ႕ကေျပာသလိုပဲ ေခါင္းေလာင္းႀကီးရွိတယ္လို႔ ထုတ္ေဖာ္ ေျပာဆိုခဲ့ ေပမယ့္ လက္ေတြ႕မွာေတာ့ ေခါင္းေလာင္းကို မဆယ္ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။
၂၀ဝ၁ ခုႏွစ္မွာ ျမန္မာအစိုးရရဲ႕ အကူအညီနဲ႔ အဂၤလိပ္ေရေၾကာင္း သိပၸံပညာရွင္ မိုက္ဟန္ျခာ ဦးေဆာင္တဲ့ အဖြဲ႕တခုဟာ ေခတ္မီနည္းပညာေတြနဲ႔ ေခါင္းေလာင္း ဆယ္ယူရရွိဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့ပါေသးတယ္။
စမၼေစတီ ေခါင္းေလာင္းႀကီးကို ရွာေဖြဖို႔ ႀကိဳးစားေနတဲ့ သမိုင္းသုေတသီ စာေရးဆရာ ဦးခ်စ္စံဝင္းက ဧရာဝတီ ျမစ္ရဲ႕ ပို႔ခ်မႈႏႈန္းက ႏွစ္ ၁၀ဝ ၾကာတိုင္း ျမစ္ရဲ႕အေရွ႕ဘက္ကို ၃ မိုင္ ပို႔ခ် ေနတဲ့အတြက္ အခုႏွစ္ေပါင္း ၄၀ဝ ဆိုရင္ ၁၂ မိုင္ ႏႈန္း ပို႔ခ်ၿပီးျဖစ္လို႔ ဒီေခါင္းေလာင္းႀကီးဟာ ကုန္း ေပၚမွာလား ၊ ေျမႀကီးထဲမွာလား ၊ ေရထဲမွာ လားဆိုတာ အင္မတန္ မွန္းရ ခက္တယ္လို႔ သံုးသပ္ပါတယ္။ သူက ဦးစံလင္းရဲ႕ နဂါးအကူအညီယူၿပီး ေခါင္း ေလာင္း ရွာေဖြေနတယ္ဆိုတဲ့ ေျပာဆိုမႈေတြကို လည္း ေဝဖန္ေျပာဆိုပါတယ္။
“အခုလို နဂါး အကူအညီ ယူရမယ္။ ျမန္မာ့ နည္း ျမန္မာ့ဟန္ လုပ္မယ္ဆိုတာမ်ိဳးေတြက ျဖစ္ႏိုင္ ပါ့မလား။ က်ေနာ္တို႔လို ႏိုင္ငံမ်ိဳးမွာ ၂၁ ရာစုမွာ ေပါ့ဗ်ာ ။ အဲလို အေတြးအေခၚေတြနဲ႔ ေနေနသမွ် က်ေနာ္တို႔ အေနနဲ႔ အမွားေတြ လုပ္မိေနဦးမွာပဲ။ ဆင္းရဲမြဲေတ ေနဦးမွာပဲ ။ ဒါကေတာ့ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ကုသိုလ္ကံေပါ့ ။ ဘယ္လိုမွ မတတ္ႏိုင္ဘူး “ လို႔ စာေရးဆရာ ခ်စ္စံဝင္းက မွတ္ခ်က္ျပဳပါတယ္။
၂၀၁၂ ခုႏွစ္မွာ စာေရးဆရာခ်စ္စံဝင္း ကိုယ္ တိုင္ ေခါင္းေလာင္းႀကီးကို သိပၸံနည္းက် ရွာေဖြဖို႔ စင္ကာပူႏိုင္ငံက SD Mark International LLP ကုမၸဏီနဲ႔ ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္ခဲ့ေပမယ့္ အစိုးရက ခြင့္ျပဳခ်က္ မေပးလို႔ ဆယ္ယူ မႈ လုပ္ငန္းေတြ မလုပ္ ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။
ေခါင္းေလာင္းႀကီး ဆယ္ယူဖို႔ ႀကိဳးပမ္းေနသူ ေတြထဲမွာ မြန္တိုင္းရင္းသားတခ်ိဳ႕လည္း ပါဝင္ေန ပါတယ္။
ဒီေခါင္းေလာင္းႀကီးဟာ မြန္ဘုရင္ ဓမၼေစတီ မင္းႀကီး တည္ထားကိုးကြယ္ခဲ့တဲ့ ေခါင္းေလာင္းႀကီး ျဖစ္လို႔ ေခါင္းေလာင္း ရွာေဖြဖို႔ မြန္တိုင္းရင္းသား ေတြရဲ႕ အမ်ိဳးသားေရး တာဝန္တရပ္ ျဖစ္တယ္လို႔ မြန္စာေပနဲ႔ ယဥ္ေက်းမႈ အဖြဲ႕က အၿငိမ္းစား ဒုတိယ ဗိုလ္မွဴးႀကီး ႏိုင္ရဲေဇာ္က ဧရာဝတီကို ေျပာပါတယ္။
ေခါင္းေလာင္းရွာခ်င္တဲ့သူေတြထဲမွာ ပါဝင္တဲ့ ေနာက္တဦးက ေဇကမာၻ ဦးခင္ေရႊလို႔ လူသိမ်ားတဲ့ ခ႐ိုနီ ႏိုင္ငံေရး သမားႀကီးတဦး လည္းပါဝင္ၿပီး ဦးခင္ေရႊက က်ိဳက္ထီးေဆာင္ ဆရာေတာ္ႀကီးရဲ႕ နည္းေပး လမ္းျပမႈနဲ႔ ဆယ္ယူ မယ္လို႔ သတင္းထုတ္ျပန္ ေျပာဆိုပါတယ္။
ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြသာမက ကမၻာကပါ စိတ္ဝင္ တစား ရွာေဖြေနၾကတဲ့ ဒီေခါင္းေလာင္းႀကီးရဲ႕ အမည္ဟာ ၁၄၇၁ ခုႏွစ္ကေန ၁၄၉၂ ခုႏွစ္ (၁၅ ရာစု) အတြင္း ဟံသာဝတီ မြန္ဘုရင္ႏိုင္ငံကို အုပ္စိုး ခဲ့တဲ့ ဓမၼေစတီမင္းရဲ႕ အမည္ ကို အစြဲျပဳထားတာ ျဖစ္ၿပီးေတာ့ ဒီဓမၼေစတီ မင္းႀကီးက ေရႊတိဂံုေစတီမွာ ထားရွိဖို႔ သြန္းလုပ္လွဴဒါန္းခဲ့တာျဖစ္ တယ္လို႔ သမိုင္း စာအုပ္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ေဖာ္ျပထားပါ တယ္။
ေခါင္းေလာင္းႀကီး သြန္းလုပ္ၿပီးလို႔ ႏွစ္ေပါင္း ၁၀ဝ ခန္႔အၾကာမွာ အီတလီလူမ်ိဳး ကုန္သည္ ဂစပါ႐ိုဘယ္ဘီ ဟာ ေရြတိဂံုဘုရားကို ေရာက္ရွိလာ ၿပီး ဘုရားအေၾကာင္းကို မွတ္တမ္းတင္တဲ့အခါမွာ ဓမၼေစတီ ေခါင္းေလာင္းနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ စာတ ေၾကာင္းပဲ ေရးခဲ့ပါတယ္။
“က်ေနာ္ေတြ႕ခဲ့ရသည္မွာ အလြန္ခမ္းနားေသာ ခန္းမႀကီးထဲတြင္ အလြန္႔အလြန္ႀကီးမားေသာ ေခါင္းေလာင္းႀကီး ရွိၿပီး အတိုင္းအတာအားျဖင့္ ေျခလွမ္းျဖင့္ ၃ ဖန္ ၊ အထက္မွ ေအာက္သို႔ စာလံုး တခုနဲ႔တခု ပူးကပ္ေနေသာ စာမ်ားအျပည့္ ေရးသား ထားၿပီး ဖတ္ရမည့္ပံု မေပၚေပ “ ဆိုတာပါပဲ။
အဲဒီေနာက္ပိုင္း ၁၆၀၈ ခုႏွစ္ (၁၇ ရာစု အစပိုင္း)မွာေတာ့ ေပၚတူဂီလူမ်ိဳး ေၾကးစားစစ္သား Filipe de Birtoe Nicote ( ျမန္မာ အေခၚ ငဇင္ ကာ ) ဟာ အေျမာက္သြန္းလုပ္ဖို႔အတြက္ ေရႊတိဂံု ကုန္းေတာ္ေပၚမွာ ရွိတဲ့ ဓမၼေစတီ ေခါင္းေလာင္း ႀကီးကို ေအာက္ခ်လာၿပီး သန္လ်င္ကို ပို႔ေဆာင္ဖို႔ ရန္ကုန္ျမစ္ထဲကို အခ်မွာ အခုျမစ္ ၃ ခု ဆံုတဲ့ေနရာ မွာ ေဖာင္ကြဲၿပီး ေခါင္းေလာင္းႀကီး ျပဳတ္က်သြား တယ္လို႔ ေခတ္သစ္ သမိုင္းစာအုပ္တခ်ိဳ႕မွာ ေဖာ္ျပ ထားေပမယ့္ ေရွးျမန္မာစာဆိုေတြ ေရးသားခဲ့တဲ့ မွန္နန္းရာဇဝင္ ၊ တြင္းသင္းရာဇဝင္ ၊ ဦးကုလား ေရးတဲ့ မဟာ ရာဇဝင္ေတာ္ႀကီးေတြမွာ ဒီဓမၼေစတီ ေခါင္းေလာင္းႀကီးအေၾကာင္း တစံုတခုမွ ေရးသား ေဖာ္ျပထားျခင္း မရွိတဲ့အျပင္ ဒီေခါင္းေလာင္းႀကီး သြန္းလုပ္တယ္ ဆိုတာေတာင္ မပါခဲ့ပါဘူး။
ေခါင္းေလာင္းသြန္းလုပ္ခဲ့တယ္ဆိုတဲ့ ဓမၼေစတီ မင္းႀကီးက ကုသိုလ္ေကာင္းမႈေတြ ျပဳလုပ္ၿပီးတိုင္း ကမၺည္း ေက်ာက္စာေတြ ထိုးေလ့ရွိၿပီး ကလ်ာဏီ သိမ္ ေက်ာက္စာ၊ အခု ေရြတိဂံု ဘုရားေပၚမွာ ရွိေနတဲ့ ေက်ာက္စာ ၃ ခ်ပ္ အပါအဝင္ မြန္ျပည္နယ္ဘက္ မွာလည္း သူေရးထိုးခဲ့တဲ့ ေက်ာက္စာတခ်ိဳ႕ရွိေပမယ့္ ဓမၼေစတီေခါင္း ေလာင္းနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အေၾကာင္း အရာ ေဖာ္ျပထားတဲ့ ေက်ာက္စာမ်ိဳးေတာ့ မရွိခဲ့ပါဘူး။
ဓမၼေစတီ ေခါင္းေလာင္း ရန္ကုန္ျမစ္ဝမွာ နစ္ျမဳပ္သြားတယ္ဆိုတဲ့ သမိုင္းဆိုင္ရာ အေထာက္ အထားေတြ တိက် စြာ မရွိေပမယ့္ ဓမၼေစတီေခါင္း ေလာင္း ရွာပံုေတာ္က ျမန္မာျပည္သူေတြရဲ႕ စိတ္ အာ႐ံုကို ဖမ္းစားႏိုင္တာ အေသအခ်ာပါပဲ။ ထင္ ေပၚေက်ာ္ၾကားလိုသူေတြ၊ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ၊ စီးပြား ေရးသမားေတြနဲ႔ ဂမၻီရလိုင္း ယံုၾကည္မႈ ျပင္းထန္ သူေတြအတြက္ ဓမၼေစတီေခါင္းေလာင္း ရွာပံုေတာ္ က ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားမႈနဲ႔ ကိုယ္က်ိဳး စီးပြားအက်ိဳး အျမတ္မ်ားစြာ ျဖစ္ထြန္းရရွိႏိုင္တဲ့ ေနရာႀကီးတခု ျဖစ္လာတယ္ဆိုရင္လည္း မမွားႏိုင္ပါဘူး။
ထက္ႏိုင္ေဇာ္
ဧရာ၀တီ
No comments:
Post a Comment