“အိမ္ေထာင္က်ေတာ့ ကြၽန္မျဖင့္ ေၾကာက္လိုက္တာရွင္ ကြၽန္မမိသားစုနဲ႔ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြဆီကေန ခြဲမသြားခ်င္ဘူး” ဟု အသက္ဆယ္ႏွစ္အ႐ြယ္ ႏူဂြၽတ္အလီက ေျပာျပသည္။
ထိုအ႐ြယ္ဆိုလွ်င္ အျခားႏိုင္ငံမ်ားတြင္ အ႐ုပ္မေလးမ်ားျဖင့္ ကစားဆဲ ျဖစ္ေသာ္လည္း ႏူဂြၽတ္ကေတာ့ သူမအသက္ထက္ သုံးဆႀကီးသူႏွင့္ အိမ္ေထာင္ျပဳရေလသည္။
ယီမင္လိုမ်ဳိး ေရွး႐ိုးစြဲ မြတ္ဆလင္မ်ားစြာ ရွိေနသည့္ ႏိုင္ငံတြင္ အထက္ေဖာ္ျပပါ ဆယ္ႏွစ္သမီးေလးလိုမ်ဳိး ျဖစ္ရပ္မ်ဳိးက ဆန္းလွသည့္ ကိစၥေတာ့ မဟုတ္ေပ။
ယီမင္ အမ်ဳိးသမီးေရွ႕ေန ရွာဒါနက္စ္ဆာက ဒီလိုကေလးသူငယ္ မိန္းကေလးမ်ားကို အ႐ြယ္မတိုင္ခင္ အိမ္ေထာင္ခ်သည့္ ကိစၥအား ကာလရွည္ ဆန္႔က်င္ေနခဲ့သူ ျဖစ္သည္။ ၂၀၀၈ ႏွစ္လည္ေလာက္တြင္ တစ္ခုခု လုပ္ေပးဖို႔ အခြင့္အေရး ရခဲ့သည္။ တရား႐ုံးမွာ ေန႔စဥ္အလုပ္မ်ား လုပ္ေနရင္း ကေလးမေလး တစ္ေယာက္က ေတြ႕ခြင့္ေတာင္းေနသည္ဟု လာေျပာသည္။ ႏူဂြၽတ္ဆိုသည့္ ထိုစဥ္က ၁၀ ႏွစ္သမီးေလး ျဖစ္ေနသည္။ ထိုေကာင္မေလးက သူမစိတ္ဆင္းရဲ ေနရေၾကာင္း ခင္ပြန္းႏွင့္ ကြာရွင္းလိုေၾကာင္း ေျပာပါသည္။
အသက္ ၁၀ ႏွစ္အ႐ြယ္ မိန္းကေလးမွာ ေန႔စဥ္ အသက္ ၃၀ အ႐ြယ္ ေယာက်္ားႀကီး၏ ႐ိုက္ႏွက္ျခင္း၊ မုဒိမ္းက်င့္ျခင္း ခံေနရသည့္ ဇာတ္လမ္းကို နက္စ္ဆာၾကားရေတာ့ တုန္လႈပ္သြားခဲ့သည္။ ကေလးေသးေသးေလးက ကြာရွင္းခြင့္ လာေတာင္းသည့္ကိစၥက အရင္က မျဖစ္ဖူး၊ မၾကားဖူးေပ။ သို႔ေသာ္ ေရွ႕ေနမ နက္စ္ဆာသည္ တုံ႔ဆိုင္းျခင္း ကင္းစြာျဖင့္ အမႈ တည္ေဆာက္ပါေတာ့သည္။
“သူမနဲ႔ စကားေျပာေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ သူ႔ကို ကြၽန္မသမီးေလးလို႔ ျမင္လာမိတယ္။ ဖက္ထားလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ေျပာလိုက္တယ္။ မေၾကာက္နဲ႔ သမီးေလး။ မင္းကို အန္တီကူညီမယ္။ ကြာရွင္းခြင့္ ရေစရမယ္” ဟုလည္း အခိုင္အမာ ေျပာလိုက္ပါသည္။
ထိုအခ်ိန္မွစၿပီး ကေလးသူငယ္ သတို႔သမီးေလးမ်ားကို ကယ္တင္သည့္ လုပ္ရပ္ကို တစိုက္မတ္မတ္ ေစတနာ့ ဝန္ထမ္း စလုပ္ပါေတာ့သည္။ ယီမင္တြင္ မိန္းကေလးမ်ား တရားဝင္ လက္ထပ္ႏိုင္သည့္ အသက္ကို ျမႇင့္တင္ဖို႔ ဥပေဒ ျပ႒ာန္းႏိုင္ေရးကိုလည္း ႀကဳိးစားရသည္။
တက္ႂကြလႈပ္ရွားသူ တစ္ျဖစ္လဲ ဥပေဒပညာရွင္ နက္စ္ဆာသည္ အမ်ဳိးသမီးႏွင့္ ကေလးသူငယ္ အခြင့္အေရးကို အၿမဲတေစ ေရွ႕တန္းတင္ ႀကဳိးစား လႈပ္ရွားေပးေတာ့သည္။ နက္စ္ဆာကို ယီမင္ေတာင္ပိုင္းတြင္ ေမြးဖြားခဲ့ကာ မိသားစုက ႂကြယ္ပိုးႂကြယ္ဝရွိသည္။ (ထိုစဥ္က) ခ်က္ကိုစလိုဗက္ကီးယားႏိုင္ငံ ပရက္ဂ္ၿမဳိ႕မွ ဥပေဒဘြဲ႕ကို ၁၉၉၀ တြင္ ရရွိခဲ့သည္။ သူမ အေဖကလည္း သတင္းစာဆရာ တစ္ဦးျဖစ္ကာ သမဂၢဖြဲ႕စည္း စည္း႐ုံးသူ တစ္ဦးလည္း ျဖစ္သည္။ မျဖစ္သင့္ေသာ လူမႈေရး မမွ်တမႈမ်ားကို ငံု႔မခံ တြန္းလွန္တတ္ေသာ ဉာဥ္က ဖခင္ထံမွ အေမြရထားသည္ဟု ေျပာရမည္ပင္။
ယီမင္တြင္ ပထမဆုံး အမ်ဳိးသမီး ေရွ႕ေနမ်ားထဲမွ တစ္ဦးအျဖစ္ အလုပ္ လုပ္ကိုင္ေနရင္း မဟုတ္မဟတ္ ႏွိပ္စက္ခံေနရေသာ အမ်ဳိးသမီးေပါင္း ေျမာက္ျမားစြာကို ကာကြယ္ ခုခံေပးခဲ့သည္။ “ေရွ႕ေနတစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ လူေတြကို ကူညီႏိုင္တယ္လို႔ ကြၽန္မကေတာ့ ယုံၾကည္တယ္” ဟု နက္စ္ဆာက ဆိုပါသည္။
မိန္းကေလးမ်ားကို ငယ္ငယ္ေလးျဖင့္ အိမ္ေထာင္ ခ်ေပးသည့္ကိစၥကို ယီမင္လိုမ်ဳိး ရာစုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ထုံးတမ္းဓေလ့ ျဖစ္ေနေသာ ႏိုင္ငံမ်ဳိးတြင္ ရပ္တန္႔သြားေအာင္ လႈပ္ရွားရသည္မွာ စိန္ေခၚမႈက ဒုနဲ႔ေဒး ျဖစ္ပါသည္။ ေစာေစာစီးစီး သမီးငယ္ေလးေတြကို အိမ္ေထာင္ ခ်ေပးၾကသည္မွာလည္း သူတို႔အေၾကာင္း ရွိသည္။ ပထမတစ္ခုက ဆင္းရဲေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ႂကြယ္ပိုးႂကြယ္ဝ ရွိသူလက္ထဲ အပ္လိုက္လွ်င္ သူတို႔သမီးေလးမ်ား ေကာင္းေကာင္းေန ေကာင္းေကာင္းစား ရေတာ့မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ေသာေၾကာင့္ လက္ထပ္ေပးၾကသည္။ အပ်ဳိႀကီး ျဖစ္ေနျခင္းသည္ မေကာင္းဟု ယူဆၾကသူ မ်ားကလည္း အပ်ဳိေတာင္ မျဖစ္ေသးခင္ ျမန္ျမန္ ေပးစားလိုက္ၾကသည္။ ေနာက္ထပ္ စိုးရိမ္မႈတစ္ခုမွာ လက္မထပ္ေသးခင္ ခ်စ္သူေတြ႕သြားမွာကို ျဖစ္သည္။
ဆန္နာတကၠသိုလ္ အမ်ဳိးသမီးႏွင့္ ဖြံ႕ၿဖဳိးေရးရာဌာနက ေတြ႕ရွိခ်က္အရ ၅၀ ရာခိုင္ႏူန္းေက်ာ္ေသာ ယီမင္ အမ်ဳိးသမီးမ်ားမွာ အသက္ ၁၈ ႏွစ္ မျပည့္ေသးခင္ လက္ထပ္ၾကရၿပီး အမ်ားစုမွာ ရွစ္ႏွစ္ႏွင့္ ၁၀ ႏွစ္ၾကား သတို႔သမီးမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ၁၉၉၂ ယီမင္ဥပေဒအရ မိန္းကေလးတစ္ဦး အိမ္ေထာင္ျပဳမည္ ဆိုပါက အသက္ ၁၅ ႏွစ္ ရွိရမည္ျဖစ္ကာ မိဘမ်ား သေဘာတူပါလွ်င္ ထို႔ထက္ငယ္လည္း ျပဳႏိုင္သည္။ အလြန္ငယ္ေသးေသာ အိမ္ေထာင္ရွင္ မိန္းကေလးမ်ားကို အဆင္သင့္ မျဖစ္ေသးသည့္ အ႐ြယ္အထိ လိင္ပိုင္းဆိုင္ရာ မထိပါးရ ဥပေဒ ရွိပါေသာ္ျငား မည္သို႔မည္ပုံ ဥပေဒ အသက္ဝင္ေအာင္ ေစာင့္ၾကည့္ ၾကေပမည္နည္း။
ႏူဂြၽတ္၏ အမႈတြင္လည္း အသက္ ၂၀ မျပည့္အခ်င္း ခ်စ္တင္းမေႏွာပါဟု ကတိခံကာ လက္ထပ္ယူေဆာင္ ထားလိုက္ၿပီးေနာက္ ယခုကဲ့သို႔ ႏွိပ္စက္႐ိုက္ႏွက္ျခင္း၊ မုဒိမ္းက်င့္ျခင္းမ်ား ျဖစ္လာခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ယခုမွ ကတိမတည္ပါဘူးဟု အမ်ဳိးသားဘက္ကို မိဘျဖစ္သူမ်ားက ေဒါသထြက္ေနသည္။
ကိုယ္ဝန္ေဆာင္မိခင္ႏွင့္ ေမြးကင္းစေသႏူန္းတြင္ ယီမင္က ထိပ္တန္းေရာက္ေနျခင္းမွာ မိန္းကေလးမ်ား သိပ္ငယ္ေသးသည့္ အခ်ိန္တြင္ အိမ္ေထာင္ ခ်ေပးျခင္းကလည္း တစ္ေၾကာင္း ပါဝင္ေနသည္ဟု အထူးေလ့လာထားသူမ်ားက ေျပာၾကားၾကသည္။
နက္စ္ဆာ၏ ႀကဳိးစားပမ္းစား က်ားကုတ္က်ားခဲ အမႈလိုက္ေသာေၾကာင့္ ယင္းအမႈ ႏိုင္သြားပါသည္။ ႏူဂြၽတ္ကေလးလည္း ကေလးတစ္ေယာက္ အျဖစ္ကို ထိုစဥ္က ျပန္လည္ ရရွိသြားခဲ့သည္။ ေနာက္ထပ္ အျမတ္ရသည္မွာ ယင္းအမႈကို မီဒီယာမ်ားက အာ႐ုံစိုက္လာႏိုင္ေအာင္ ေရွ႕ေနမနက္စ္ဆာက လုပ္ႏိုင္ခဲ့သည္။ တစ္ကမာၻလုံးက သတင္းစာတိုင္းတြင္ ေခါင္းႀကီးသတင္း ျဖစ္ကုန္သည္။
“သမီးက ႀကီးလာရင္ သတင္းစာဆရာမ လုပ္မွာ။ ေယာက်္ား ျပန္မယူေတာ့ဘူး” ဟု ႏူဂြၽတ္က ေျပာျပသည္။ သူမသည္ ၁၀ ႏွစ္ဆိုသည့္ အသက္ႏွင့္ မတန္ေလာက္ေအာင္ အေတြ႕အႀကံဳေတြ ေလာကဓံ၏ ႐ိုက္ပုတ္မႈေတြကို ခံခဲ့ရၿပီး ျဖစ္ေခ်ၿပီ။ “သမီးအမႈေၾကာင့္ လူေတြ စိတ္ဝင္စားလာၿပီး မိန္းကေလးေတြ ငယ္ငယ္ေလးနဲ႔ အိမ္ေထာင္ျပဳၿပီး သမီးလိုအျဖစ္ေတြ မျဖစ္ရေအာင္ လုပ္ခဲ့တာပါ” ဟု သူက ေျပာျပသည္။
(သန္႔ဇင္စိုး)
The Voice Weekly
No comments:
Post a Comment