ဆိုလိုသည္မွာ သပိတ္မ်ားကုိ ရည္ၫႊန္းလိုျခင္း မဟုတ္ပါ။ သပိတ္မ်ားျဖစ္ေပၚလာရေအာင္ လမ္းခင္း ေပးသလို ျဖစ္ေစသည့္ အေျခအေနအရပ္ရပ္ကိုသာ ရည္ၫႊန္းလိုျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
သပိတ္မ်ားျဖစ္ေပၚလာရေအာင္ လမ္းခင္းေပးသလိုျဖစ္ေစသည့္ အေျခခံအေၾကာင္းအရင္းမ်ား ကိစၥကေတာ့ အျပန္အလွန္ အျငင္းပြားဖြယ္ျဖစ္ပါသည္။ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ လက္ရွိအစိုးရအေပၚ ပံုခ်ၾကၿပီး တခ်ဳိ႕က ေတာ့ လိုလားခ်က္၊ နစ္နာခ်က္မ်ားေတာင္းဆိုၾကသူမ်ားရဲ႕ အလြန္အကြၽံလုပ္ရပ္မ်ားကို လက္ညိႇဳးထုိးၾကသည္။ မည္သည့္အတြက္ေၾကာင့္ပင္ျဖစ္ေစ ယခုလို ဒီမိုကေရစီအေျပာင္းအလဲ ကာလမ်ဳိးတြင္ သပိတ္တိုက္ပြဲမ်ား ေပၚေပါက္လာရသည္မွာ သဘာဝက်သည့္အျပင္ ႏိုင္ငံေရးအရ ခ်ိန္ခြင္ညႇာ ထိန္းညိႇႏိုင္ေရးႏွင့္ ျပည္သူမ်ား ႏိုးၾကားေစေရး တြန္းအားျဖစ္ေစသည္ကေတာ့ အေသအခ်ာပင္ျဖစ္သည္။
သပိတ္မ်ားသည္ အေထြေထြ မေက်နပ္မႈမ်ား၊ နစ္နာမႈမ်ားေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာျခင္းျဖစ္သည္။ မိသားစု နစ္နာမႈမွအစ လူတန္းစားအလိုက္ နစ္နာမႈမ်ားအတြက္ နစ္နာသူမ်ား၊ မေၾကနပ္သူမ်ားသည္ အစပထမပိုင္း၌ သက္ဆိုင္ရာဌာနအလိုက္ အဆင့္အသီးသီး ျဖတ္သန္းသည့္နည္းကို မသံုးဘူးမဟုတ္။ သံုးခဲ့ၾကပါသည္။ ရပ္ကြက္လူူႀကီးကအစ ၿမိဳ႕နယ္၊ တိုင္း၊ ဗဟိုအထိ တက္ေရာက္တင္ျပ တိုင္ၾကားျခင္းအထိ မလုပ္မဟုတ္ လုပ္ခဲ့ၾကပါသည္။
ေနာက္ဆံုးတြင္ ထိုနည္းလမ္းအရ ေဆာင္ရြက္သည္ကို လ်စ္လ်ဴအ႐ႈခံရေသာအခါ သပိတ္ေမွာက္မႈ မ်ား၊ ဆႏၵေဖာ္ထုတ္မႈမ်ားျဖင့္ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုရသည္အထိ ျဖစ္လာရေတာ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သပိတ္တိုက္ပြဲ မ်ား၊ ဆႏၵေဖာ္ထုတ္မႈမ်ားသည္ တရားအရဆိုလွ်င္ မွန္ကန္သည့္လုပ္ရပ္ျဖစ္သည္ဟု ယူဆၾကပါသည္။
သပိတ္မ်ားျဖစ္ေပၚလာသည့္အခါ တာဝန္ရွိသူမ်ားသည္ မည္ကဲ့သို႔တုန္႔ျပန္အေရးယူ ေဆာင္ရြက္ဖို႔ လိုအပ္သနည္း။ ဖိႏွိပ္ဟန္႔တား ၿဖိဳခြင္းသည့္နည္း တစ္နည္းတည္းကိုသာ ကိုင္စြဲထားလွ်င္မူ ထိုနည္းမွာ ခါးေတာင္းက်ဳိက္တျခား၊ ဖင္တျခား လုပ္ရပ္သာျဖစ္ေပမည္။
အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ လူ႔သမိုင္း၌ ဖိႏွိပ္ၿဖိဳခြင္း သည့္နည္းျဖင့္ လူတို႔၏ မေက်နပ္မႈႏွင့္နစ္နာမႈမ်ား ပေပ်ာက္သြားေအာင္ မည္သည့္အခါကမွ် ေဆာင္ရြက္လို႔ မရႏိုင္ဆိုသည္မွာ သက္ေသအထင္အရွားရွိၿပီး ျဖစ္သည္။
အခ်ိန္အကန္႔အသတ္ တစ္ခုအျဖစ္သာ ျမင္ကြင္းမွ ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့ရၿပီး ေနာင္တခ်ိန္တြင္မူ သည့္ထက္ပိုမုိႀကီးမားသည့္ သပိတ္တိုက္ပြဲမ်ား ေပၚေပါက္ လာရမည္သာ ျဖစ္သည္။ အဆံုးစြန္ဆံုးေျပာရလွ်င္ အစိုးရမ်ားသာ ေျပာင္းသြားမည္၊ လူပုဂိုလ္မ်ားသာ ေျပာင္းသြားမည္၊ သပိတ္မ်ားက ေျပာင္းလဲသြားၾကလိမ့္မည္ မဟုတ္ေခ်။
ဤျပႆနာမ်ား ေျပလည္သြားေစေရး ေဆာင္ရြက္ၾကရာတြင္ အစိုးရဘက္က တာဝန္ရွိသူမ်ား အေပၚတြင္သာ လံုးလံုးတာဝန္ရွိေနသည္ဟူေသာ အယူအဆမွာ ျပည့္စံုျခင္းမရွိပါ။ ဆႏၵျပေတာင္းဆိုသူမ်ား ဘက္ကလည္း တံခါးေပါက္တစ္ခု ဖြင့္ေပးထားရန္လိုအပ္သလို တာဝန္ရွိသူမ်ားဘက္ကလည္း တံခါးတစ္ေပါက္ မလြဲမေသြ ဖြင့္ေပးထားရေပလိမ့္မည္။
ယင္းတံခါးေပါက္မွာ သည္ျပႆနာကို ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးညိႇွႏိႈင္း အေျဖရွာသည့္နည္းမွတစ္ပါး အျခားမရွိ ဆိုသည့္ တံခါးေပါက္ပင္ျဖစ္သည္။ ထိုတံခါးေပါက္မွတစ္ဆင့္ ႏွစ္ဦး ႏွစ္ဘက္ လက္ခံႏိုင္ဖြယ္အခ်က္မ်ား ရေအာင္ရွာေဖြကာ ျပႆနာကို နိဂံုးခ်ဳပ္ေစရမည္သာျဖစ္သည္။
ထို႔ေၾကာင့္ အစိုးရတာဝန္ရွိသူမ်ားဘက္မွျဖစ္ေစ၊ ဆႏၵေဖာ္ထုတ္ၾကသူမ်ားဘက္မွျဖစ္ေစ တံခါးကို အေသဆြဲပိတ္လိုက္သည့္အျပဳအမူ အေျပာအဆို အေတြးအေခၚမ်ား မျပဳမိၾကဖို႔ လြန္စြာအေရးႀကီးေၾကာင္း တင္ျပလိုက္ရပါသည္။
Mizzima
No comments:
Post a Comment