ရာဇ၀င္ထဲမွာပဲ အေမ့ကိုထားရစ္ခဲ့

၂ဝ၁၅ ၊ ႏိုဝင္ဘာလ ၈ ရက္မွာ က်င္းပမည့္ အေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲ ႀကီးကားနီးသည္ထက္ နီးလာေခ်ေပၿပီ။ လက္ခ်ဳိးေရတြက္ရွိေသာ္ ရက္ပိုင္းမွ်သာလိုေတာ့၏။ တိုင္းသူျပည္သားမ်ားသည္ NLDပါတီ အႏိုင္ရေရး၊ NLDပါတီအစိုးရတစ္ရပ္ ဖြဲ႕စည္းႏိုင္ေရးကိုသာ လိုလားလ်က္ရွိၾက၏။ သို႔ေသာ္
NLDပါတီဥကၠ႒ႀကီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ NLDပါတီ ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္အဖြဲ႕၏ ႏိုင္ငံေရးလိမၼာပါးနပ္မႈ မရွိျခင္းေၾကာင့္ ပါတီတြင္းျပႆနာမ်ား တိုးပြားလာေနသည့္အျပင္ မီဒီယာအသိုင္းအဝိုင္းႏွင့္ ႏုိင္ငံတကာစာမ်က္ႏွာတြင္လည္း ကယ္တင္ရွင္သူရဲေကာင္းအသြင္ အထူးတလည္သူေကာင္းျပဳမႈ မခံယူရေတာ့ေပ။

၁၉၈၈ ခုႏွစ္မွစ၍ လူထုႏွင့္တစ္သားတည္းျဖစ္ခဲ့ ေသာ၊ သံဃာႏွင့္တစ္ေသြးတည္းျဖစ္ခဲ့ေသာ NLDပါတီ၏ ၾသဇာတိကၠမသည္ ၂ဝ၁၂ ခုႏွစ္ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ ပြဲကာလတုိင္ေအာင္ အရွိန္အဟုန္ႀကီးစြာ ထိုးတက္လာခဲ့၏။သို႔ေသာ္ အစြမ္းကုန္ေတာက္ပသည့္ ေနမင္းသူရိန္၏ မြန္းတည့္ခ်ိန္ပမာမွ်သာ
ျဖစ္ခဲ့ေပသည္။ ထိုမွစ၍ တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ က်ဆင္းလာခဲ့သည္မွာ မသိမသာေရာသိသိသာသာပါ ျမင္ေတြ႕ၾကရေပသည္။
ေတာ္လွန္ေရးကာလတစ္ေလွ်ာက္လုံး သံဃာထုႏွင့္ တစ္သားတည္းရွိခဲ့ေသာ၊လူထုႏွင့္ တစ္ေသြးတည္းရွိခဲ့ေသာ NLDပါတီသည္ ယခုအခါ၌ အမ်ဳိးသားေရးအင္အားစုမ်ားႏွင့္ အထူးသျဖင့္ သံဃာထုတစ္ရပ္လုံးႏွင့္ ျပဒါးတစ္လမ္းသံတစ္လမ္း ျဖစ္သြားခဲ့၏။
ထိုသို႔ျဖစ္ရျခင္းမွာ NLDပါတီ၏
ရပ္တည္ခ်က္ပင္ျဖစ္ေလသည္။
NLDပါတီ ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္ ဦးဥာဏ္ဝင္းက NLDပါတီသာ အာဏာရခဲ့လွ်င္ (၁၉၈၂)ႏုိင္ငံသားျဖစ္ခြင့္ဥပေဒကို ျပင္ဆင္ပစ္မည္ဟု VOA သတင္းဌာနသို႔
တရားဝင္ေျပာၾကားခဲ့ဖူး၏။ ထိုသို႔ျဖစ္ရျခင္းမွာ မြတ္ဆလင္ အက်ဳိးစီးပြားကို
အေလးထားျခင္းေၾကာင့္မွန္း သိသာခဲ့ရ၏။ အေၾကာင္းမွာ ၁၉၈၂ႏုိင္ငံသားျဖစ္ခြင့္ဥပေဒတြင္ ျမန္မာတစ္မ်ဳိးသားလုံး၏ အုတ္တံတိုင္းႀကီးသဖြယ္ အမ်ဳိးသားလုံၿခံဳေရးအတြက္ ခံတပ္ႀကီးတစ္ခု
ျဖစ္ခဲ့ေသာ္လည္း ဘဂၤါလီမ်ားအတြက္မူ အတားအဆီး အေႏွာင့္အယွက္
တစ္ခုျဖစ္ေနေတာ့၏။ ၁၉၈၂ ႏိုင္ငံသားျဖစ္ခြင့္ဥပေဒကို ျပင္ျခင္းျဖင့္
တရားမဝင္ခိုးဝင္ ဘဂၤါလီတစ္သန္းေက်ာ္ကို တရားဝင္လူစာရင္းသြင္းကာ
အိမ္ရွင္ႏွင့္တန္းတူ သားသမီးအရင္းႏွင့္ အညီအမွ် အခြင့္အေရးရေအာင္
ယူေပးလိုက္ျခင္းျဖစ္ရာ ဘဂၤါလီတို႔၏ ခိုကိုးရာ ဒုတိယအလႅာပါတီ ျဖစ္ျခင္းမက ျဖစ္သြားရေပမည္။
ဤသည္မွာ NLDပါတီ၏ ရပ္တည္ခ်က္မွားယြင္းမႈ အခ်က္အလက္တစ္ခုပင္ ျဖစ္ေပသည္။NLDပါတီဥကၠ႒ႀကီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ ရဲဝံ့ျပတ္သား မိန္႔ခြန္းမ်ား၊ မေၾကာက္တရား ၾသဝါဒ မ်ား အၿမဲေဟာၾကားေလ့ရွိ၏။ ရဲရင့္ျပတ္သားေသာ လူထုေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္အျဖစ္လည္း လူထုက အသိအမွတ္ျပဳၾက၏။ သူမ၏ ျပတ္သားမႈမ်ားက တစ္ဖက္သတ္ရပ္တည္ခ်က္မွာသာ ပီျပင္လာသည့္အခါ အခ်စ္ႀကီးခ်စ္ရာမွ အမုန္းႀကီးမုန္းသြားၾကသူမ်ား ေပၚထြက္လာၾကေပေတာ့၏။
NLDပါတီ၏ က်ေနအလား ၾသဇာမွိန္ျပသြားရသည္မွာ NLDပါတီဥကၠ႒ႀကီး
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ရပ္တည္မႈက ပဓာနက်ေနေပသည္။ ၂ဝ၁၂ ၊ ဧၿပီလ ႏွင့္ေမလတြင္ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ ကခ်င္ျပည္နယ္ ဖားကန္႔ၿမိဳ႕ နယ္၊ စိုင္းေတာင္ရြာ၊မႏၲေလးတိုင္း ေက်ာက္ပန္းေတာင္းၿမိဳ႕၊ မေကြးတိုင္း ပြင့္ျဖဴၿမိဳ႕ႏွင့္ ရခိုင္ျပည္နယ္ ေတာင္ကုတ္ အေရးအခင္းတို႔၌ သူရဲေကာင္းမႀကီးက တိုင္းရင္းသားတို႔အား ျပင္းထန္စြာ ကန္႔ကြက္႐ႈတ္ခ်ခဲ့၏။ ထိုသို႔ ႐ႈတ္ခ်ခံရေသာ္လည္း အစြဲႀကီးေသာ ေရႊျမန္မာမ်ားက 'ခ်စ္ရင္ အျပစ္မျမင္'
သေဘာထားႏိုင္ခဲ့ၾက၏။
၂ဝ၁၂ ခုႏွစ္ ဇြန္လ ၈ ရက္ေန႔ မြန္းလြဲ ၁ နာရီခန္႔တြင္ ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ ရခိုင္ျပည္နယ္ ေျမာက္ပိုင္း ေမာင္ေတာၿမိဳ႕နယ္
အၾကမ္းဖက္တိုက္ခိုက္ခံရမႈႏွင့္အတူ ရေသ့ေတာင္ စစ္ေတြတို႔၌ ဗုဒၶဘာသာဝင္ရခိုင္တုိင္းရင္းသားမ်ား အတုံးအ႐ုန္း သတ္ျဖတ္ခံရသည့္အခါ၌ကား အာသီး
နတ္ကိုင္ ခံရသည့္အလား ႏႈတ္ဆြံ႕သြားခဲ့၏။ ထိုအခါ ၾကည့္တတ္ျမင္တတ္သူအေပါင္းက သူမ၏ ရဲရင့္ျပတ္သားမႈသည္ ဆန္ရင္း
နာနာဖြတ္သည့္စနစ္မွ်သာဟု သိျမင္လာခဲ့ၾက၏။
ထိုကဲ့သို႔ မိမိတိုင္းရင္းသား ျပည္သူမ်ားကို အၾကမ္းဖက္တိုက္ခိုက္ခဲ့ေသာ
ဘဂၤါလီမ်ားကို ကန္႔ကြက္႐ႈတ္ခ်ျခင္း မရွိသည့္အျပင္ နစ္နာသူတိုင္းရင္းသားမ်ားကို အားေပးစကား တစ္ခြန္းတစ္ပါဒမွ်ပင္ ယခုအခ်ိန္ထိ ဖြင့္ဟေျပာၾကားျခင္း အလ်ဥ္းမရွိခဲ့ေပ။ ရခိုင္ဘုန္းေတာ္ႀကီးတစ္ပါးက
''ေဒၚစုကို အေမစုလို႔ မေခၚၾကပါနဲ႔ဗ်ာ။ ေဒၚစုမွာ မိခင္စိတ္ဓာတ္ မရွိပါဘူး'' ဟု ရင္ဖြင့္သည္ကို ေထာက္လွ်င္ ရခိုင္တိုင္းရင္းသားတို႔၏
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေပၚ ထားရွိေသာ
ဒီမိုကေရစီေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ လင္းေရာင္ျခည္သည္ သဲထဲေရသြန္ ျဖစ္ခဲ့ရေလသည္။
ထိုသို႔ ရပ္တည္ခ်က္မွားျခင္းမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစု ၾကည္ထံ သတင္းအခ်က္အလက္
အျပည့္အစုံမေရာက္ျခင္း၊ သတင္းမွားမ်ားသာ ေရာက္ရွိျခင္းေၾကာင့္ဟု ထင္မွတ္ခဲ့ၾကေသာ္လည္း အေမရိကန္ခရီးစဥ္၌ အေဝးေရာက္ ျမန္မာပရိသတ္ကိုေျပာၾကားမႈတြင္ ကုလားဟု ေခၚေဝၚသုံးႏႈန္းသူမ်ားကိုပင္ မိမဆုံးမဖမဆုံးမအတန္း သြင္းပစ္လိုက္ျပန္သည္ကို ေတြ႕ရသည့္အခါ သူမသည္ ျပည္သူတို႔ ၏ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ားကို ႐ိုက္ခ်ိဳးပစ္သူဟု ထင္ျမင္ယူဆလာမိသည္။
ျပည္သူလူထု၏ခံစားခ်က္ကို လူထုေခါင္းေဆာင္ အမ်ဳိးသမီးႀကီး သတိျပဳမိဟန္ မတူေပ။ သူမသည္ အသက္အရြယ္အားျဖင့္
အဘြားအိုတစ္ေယာက္ပင္ ျဖစ္ေသာ္လည္း ေမာ္ဒယ္ဂဲလ္တစ္ေယာက္အလား စတန္႔ထြင္ေနဆဲ၊ စတိုင္ဖမ္းေနဆဲျဖစ္၏။ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးတို႔၏ ဝတ္စားဆင္ယင္မႈအတိုင္း လုံၿခံဳေသာ၊ မဟာဆန္ေသာ ဝတ္ဆင္မႈကို ဝတ္ဆင္ထားေသာ္လည္း ပဝါစတိုင္က
ပုံစံမက်ေသးေပ။ ႏွစ္ဖက္ပဝါစမ်ားကို ပခုံးႏွစ္ဖက္မွ ဝဲယာရင္ဘတ္သို႔
အစဥ္ခ် ထားျခင္းမ်ဳိး၊ ခ်၍ဝတ္ဆင္သည့္ ျမန္မာယဥ္ေက်းမႈပုံစံမ်ဳိး
မဝတ္ဆင္တတ္ေသးေပ။ ရံဖန္ရံခါ ကုလားမေတြလိုပင္ စလြယ္သိုင္းလိုက သိုင္း၊ေနာက္ျပန္ခ်လိုက ခ်၊ လည္ပင္းမွာ ပတ္လိုကပတ္ႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈမ်က္စိျဖင့္ၾကည့္လွ်င္ လြန္စြာအက်ည္းတန္လွေပသည္။ အေသးအဖြဲကိစၥပင္ ျဖစ္ေသာ္လည္း
ယဥ္ေက်းမႈျမတ္ႏိုးသူမ်ား၏ အမွတ္ေလ်ာ့နည္းမႈကို ခံလိုက္ရေတာ့၏။
စင္ေပၚတက္သည့္အခါ ပရိသတ္ကို လက္အုပ္ခ်ီ ႏႈတ္ဆက္ျခင္း၊
ႏိုင္ငံတကာဧည့္သည္ေတာ္မ်ား၊ ႏိုင္ငံ တကာေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား၊ ႏိုင္ငံတကာအခမ္းအနားမ်ား၌ လက္အုပ္ခ်ီ ဂါရဝျပဳႏႈတ္ဆက္ဖို႔ ေကာင္းလွေသာ္လည္း
လုပ္ရေကာင္းမွန္းပင္ သိပုံမေပၚေပ။ မစၥတာအိုဘားမားႏွင့္သာ အျပန္အလွန္လက္အုပ္ခ်ီႏႈတ္ဆက္ဖူးသည္ကိုသာ ေတြ႕ရ၏။ အကယ္၍သာ မစၥယင္လတ္လို လက္အုပ္ခ်ီ
ဂါရဝျပဳတတ္ပါမူ သူမစတိုင္သည္ ကမၻာမွာ ေရပန္းစားမည့္စတိုင္ျဖစ္ကာ
သူမေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာလူမ်ဳိးတို႔ ၏ လက္အုပ္ခ်ီယဥ္ေက်းမႈသည္လည္း
ကမၻာ့ျပည္သူတို႔၏ အသိအမွတ္ျပဳမႈကို ခံယူရမည္ျဖစ္၏။ အေသးအဖြဲကိစၥမ်ားဟု
မွတ္ထင္ႏိုင္ေသာ္လည္း အက်ဳိးအျမတ္က ႀကီးမားေပသည္။ ထိုကဲ့သို႔
အကင္းမပါးေသာေၾကာင့္ သူမကို အားမရ ျဖစ္ေနၾကျခင္းျဖစ္၏။
လက္ခုပ္ၾသဘာမ်ား မဲဆႏၵအမွတ္မ်ား ကဲ့ယူသဲ့ယူႏိုင္မည့္ အခြင့္အလမ္းမ်ား
ရရွိေနပါလ်က္ ယူရေကာင္းမွန္း မသိေသာေၾကာင့္ အခြင့္အေရးမ်ား
ဆုံး႐ႈံးရသည္မွာ အေသးအဖြဲေလးမ်ားကို အေလးမထားျခင္းေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္ေခ်၏။
ထို႔အျပင္ မစၥတာအိုဘားမားႏွင့္ ႏွစ္ႀကိမ္ေတြ႕ဆုံရာတြင္ ပထမအႀကိမ္က
လက္သင့္ခံ႐ုံမွ်ျဖစ္၍ မႀကီးက်ယ္ခဲ့ေသာ္လည္း ဒုတိယအႀကိမ္တြင္မူ မစၥတာအိုဘားမားကို ႀကိဳဆိုေသာ ဘယ္ညာအနမ္းမ်ားျဖင့္ လိုလိုလားလား ဧည့္ခံလိုက္႐ုံတင္မကဘဲ ခါးကိုဖက္ၿပီး အခန္းတြင္းသို႔ပင္ ဝင္သြားလိုက္ပါေသး၏။ ဤကဲ့သို႔ ျပဳမူျခင္းသည္ ႏိုင္ငံေရးကို ေအာက္ေၾကးေခၚ၍
ေပးေပါင္းျခင္းပင္ ျဖစ္ေနေတာ့၏။
ကမၻာ့မီဒီယာမ်ား ေရွ႕ေမွာက္၌ အနမ္းျဖင့္
ႀကိဳဆိုဝံ့ေသာသူမသည္ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈကို ဂ႐ုမစိုက္သူဟု ထင္ျမင္ကုန္ၾက၏။
အမွတ္မရဘဲ အမွတ္ေလ်ာ့သြားခဲ့ျပန္ေလသည္။
သူမသည္ NLDပါတီေထာင္ခါစ၌ အေထြေထြ အတြင္းေရးမႈး လုပ္ခဲ့၏။ ေနာက္ဆုံးေထာင္မွလြတ္သည့္အခါ ပါတီဥကၠ႒လုပ္ျပန္၏။ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲ၌လည္း
ဝင္ၿပိဳင္လိုက္ေသး၏။ လႊတ္ေတာ္အမတ ္ျဖစ္သြားျပန္ပါ၏။ ၂ဝ၁၆သမၼတရာထူးကိုလည္း အထူးစြဲလမ္းေန၏။ သူမ၏လုပ္ရပ္မွန္သမွ်ကို ငယ္ေမြးၿခံေပါက္ပါတီဝင္မ်ားက
မေဝဖန္ရဲေလာက္ေအာင္ပင္ သူမက သူမပါတီ၌ ဘုရင္မတစ္ပါး ျဖစ္ခဲ့ေလသည္။
ပါတီဥကၠ႒ရာထူးျဖင့္ သမၼတ၊ လႊတ္ေတာ္နာယကမ်ားႏွင့္
ပါဝါတန္းတူကစားႏိုင္စြမ္းရွိပါလ်က္ အမတ္ဝင္ လုပ္လိုက္သည့္အခါ သမၼတႏွင့္
နာယကေအာက္အဆင့္သို႔ က်ဆင္းသြားခဲ့ရေပသည္။ ဆိုနီယာဂႏၵီကဲ့သို႔ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ႏွင့္ သမၼတတို႔ကို ခ်ဳပ္ကိုင္ကစားမည္ဆုိလွ်င္ တစ္ကမၻာလုံး၏ အသည္းႏွလုံးပင္ ျဖစ္လာႏုိင္ပါလ်က္
သမၼတျဖစ္ခ်င္လြန္းသည့္ ရမၼက္ေၾကာင့္ အခ်ိန္ကုန္ လူပန္းေသာ္လည္း
အက်ဳိးမရွိ နိရစၧာက ျဖစ္ခဲ့ရေတာ့၏။
အာဏာရမၼက္ငန္း အားႀကီးမႈေၾကာင့္ မွားမွန္ ေကာင္းဆိုး ေၾကာင္းက်ဳိးကိုမွ်
မသိျမင္ မခြဲျခားႏိုင္ေတာ့ဘဲ အမွားေပါင္းမ်ားစြာ က်ဴးလြန္မိေတာ့၏။
သားသမီးအရြယ္ ကေလးငယ္မွ်သာျဖစ္ေသာ ပြင့္လင္းလူငယ္မ်ားထံ နည္းခံရ၏။ ၅၉(စ)ဗ်ဴဟာမွ ၄၃၆ ဗ်ဴဟာသို႔ ေျပာင္းလဲပစ္ရ၏။၄င္းဗ်ဴဟာသည္လည္း တပ္ကုန္းအဘိုးအိုႏွင့္ ေတြ႕ရသည့္အခါ အႏူလက္သီးႏွင့္ အတီးခံလိုက္ရ၏။ အရွက္တကြဲ အက်ဳိးနည္း ျဖစ္ခဲ့၏။ သူမ၏ လုပ္ရပ္မ်ားသည္ ခ်န္ပီယံကို အလဲထိုးဖို႔ မျပင္ဆင္ဘဲ
ခ်န္ပီယံျဖစ္လွ်င္ ဝတ္ဆင္ဖို႔ ခါးပတ္ကို သူမ ႏွင့္ေတာ္ေအာင္တိုင္း၍ ခ်ဳပ္ခိုင္းေနသည္ႏွင့္ တူေနေလေတာ့၏။
လႊတ္ေတာ္တြင္းသို႔ မိမိအမတ္မ်ား ေရာက္ေအာင္ ျပင္ဆင္ရမည့္အစား
အႏိုင္ရလွ်င္ သမၼတလုပ္ႏိုင္မွာ၊ အဟန္႔အတန္းျဖစ္ေနေသာ ဥပေဒျပင္ဆင္ေရးကိုသာ
သဲႀကီးမဲႀကီး အားထုတ္ေနေလေတာ့၏။
ေအာင္ႏိုင္ေရးက ပထမ၊ ျပင္ဆင္ေရးက ဒုတိယ ျဖစ္မည့္အစား ျပင္ဆင္ေရးက ပထမ၊
ေအာင္ႏိုင္ေရးက ဒုတိယျဖစ္ေနေတာ့၏။ လႊတ္ေတာ္တြင္းျပင္ရမည့္ လုပ္ငန္းကိုလည္း လႊတ္ေတာ္ျပင္ပ လာလုပ္ေနေတာ့၏။
ျပင္ဆင္ေပးေရးအတြက္ ငါးပြင့္ဆိုင္ေတြ၊ ေျခာက္ ပြင့္ဆိုင္ေတြေတာင္းဆိုလိုက္ျပန္၏။ မရသည့္အခါ လူထု နည္းႏွင့္ ေတာင္းဆိုမည္ဟုဆိုကာ
ၿခိမ္းေျခာက္ေလ ေတာ့၏။
သူမ ဖခင္ တည္ေထာင္ထားေသာ တပ္မေတာ္ သည္ သူမ တပ္မေတာ္ပင္ျဖစ္၏။
ထိုတပ္မေတာ္ႏွင့္လည္း မေနတတ္ေပ။ တပ္မေတာ္သားမ်ားက သူမအေပၚ မည္သို႔
သေဘာထားသည္ကို သူမ ဖိတ္ေခၚေသာ ညစာစားပြဲက သက္ေသျပလ်က္ရွိ၏။ သူမ
ေကြၽးေမြးမည္ကို မဆိုထားဘိ သူမႏွင့္ေတြ႕ခြင့္ရေရးကိုပင္ အသည္းအသန္
အားထုတ္ ေနၾကရမည့္အစား သူမအလကားေကြၽးေသာ ထမင္းကိုပင္ မစားၾကေသာ
တပ္မေတာ္သားတို႔သည္ သူမလုပ္ရပ္ကို မႏွစ္ၿမိဳ႕ေနမွန္း သိသာေန၏။
သူမကလည္း သူမပင္။ တပ္မေတာ္သားတို႔အေပၚ ၾကင္နာမႈ တစ္ခါမွ် မျပႏိုင္ခဲ့ေပ။
ႏိုင္ငံေတာ္၏ အခ်ဳပ္အျခာကို ကာကြယ္ရင္း တုိင္းျပည္အတြက္
ေျခလက္အဂၤါစြန္႔လႊတ္ ခဲ့ရေသာ တပ္မေတာ္သားမ်ားအေပၚ စာနာဖုိ႔ေဝးစြ၊ ျမန္မာ
ျပည္ကို ကိုလိုနီျပဳခဲ့ေသာ၊ သူမအေဖကို လုပ္ႀကံခဲ့ေသာ
အဂၤလိပ္စစ္သခ်ဳႋင္းသို႔ လြမ္းသူ႔ပန္းေခြခ်ကာ ဖိနပ္စီးလ်က္ ပင္
သြားေရာက္အေလးျပဳခဲ့၏။ သူမသည္ အဂၤလိပ္ကိုသာ အထင္ႀကီးေလ့ရွိမွန္း
သိသာထင္ရွားေစေတာ့၏။
တပ္မေတာ္ကိုလည္း မစည္း႐ုံးႏိုင္၊ ပါတီေတြကို လည္း မိတ္ေဆြမဖြဲ႕ႏုိင္၊
မ်ဳိးခ်စ္တို႔ကလည္း စြန္႔ခြာ၊ သံဃာ ေတြကလည္း ရြံရွာသည့္ဘဝသို႔
ေရာက္ရွိေနေသာ သူမကို အစြဲအလမ္းႀကီးမားသူမ်ားႏွင့္ ဘုမသိ ဘမသိ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သမီးဟု သိသူမ်ားေလာက္သာ ေထာက္ခံေနၾကသည္ကို ေတြ႕ရ၏။
သမၼတအခြင့္အလမ္း လုံးဝမရွိေတာ့သည့္အခါမွ ပါတီေအာင္ႏိုင္ေရး
အစိုးရဖြဲ႕စည္းႏိုင္ေရးတို႔ကို ဖုတ္ပူ မီးတိုက္ျပဳလုပ္ေနရ၏။
လူငယ္မ်ဳိးဆက္တို႔ကို ႏုိင္ငံေရးသမားတစ္ဦး ရွိသင့္ ရွိထိုက္သည့္
ခံယူခ်က္၊ ယုံၾကည္ခ်က္၊ ရည္မွန္းခ်က္၊ လုပ္ေဆာင္ခ်က္တို႔ ျပည့္စုံေရး
သင္တန္းေပးမည္ဆိုလွ်င္ အေမရိကန္ကပင္ ကူညီမည္ျဖစ္ေပသည္။ မိမိတာဝန္လစ္
ဟင္းမႈေၾကာင့္ မိမိမ်ဳိးဆက္ ပြဲမတိုးႏိုင္ေတာ့သည့္အခါ အရပ္ကူပါ
လူဝိုင္းပါဟု တြင္တြင္ႀကီးေအာ္ဟစ္အကူအညီ ေတာင္းရေတာ့၏။
ႏိုင္ငံေရး အသိပညာကြၽမ္းက်င္သူမ်ားက ဝန္းရံလာ ျပန္သည့္ အခါ၌လည္း
အေရးတယူႀကိဳဆိုရေကာင္းမွန္း မသိဘဲ ပစ္ပယ္လိုက္ေတာ့၏။
အႏိုင္ကလည္း လိုခ်င္၊ လူေကာင္းကလည္း မရွိ၊ ခ်ဳိက်ဳိးနားရြက္ပဲ့မ်ားျဖင့္
ဖလားမရႏိုင္ေတာ့မွန္း သိလာ သည့္အခါ 'လူကိုမၾကည့္ဘဲ
ပါတီကိုပဲၾကည့္ေရြးပါ'ဟု ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္း စည္း႐ုံးလာေတာ့၏။
ထုိသို႔ဆိုလွ်င္ အျပင္လူမ်ားကိုပင္ ဖိတ္စရာမလိုေပ။
ရွိရင္းပါတီဝင္မ်ားႏွင့္ပင္ ျပည့္စုံေနၿပီျဖစ္၏။ ငယ္ေမြးၿခံ
ေပါက္ပါတီဝင္မ်ားက သူမအေပၚ သစၥာခံၿပီးသားျဖစ္ပါ တယ္။ အျပင္လူေတြကို
ဖိတ္ေခၚေနရာေပးၿပီးမွ သူတုိ႔ အသုံးမက်လွ်င္ ကြၽန္မဆုံးမမည္လုပ္လာ၏။
မေန႔တစ္ေန႔ ကမွဝင္လာေသာသူေတြက ဦးေဆြးဆံျမည့္ ထမ္းရြက္ခဲ့ ေသာ
ပါတီပါတီဝင္ေဟာင္းမ်ားေလာက္ ပါတီအေပၚ သံေယာဇဥ္ႀကီးမည္ေလာ။ သူမစကားကို
နာခံၾကမည္ေလာ သူမ ေစာေၾကာႏိုင္စြမ္း မရွိေတာ့ေပ။
လက္ရွိခ်န္ပီယံကို တစ္ပြဲတိုးစနစ္ျဖင့္ အလဲထိုးႏိုင္ ရန္ ၿပီးေဆးေဖာ္
သိဒၶိတင္ မန္းမႈတ္ေနေတာ့၏။ ထို႔ထက္ ဆိုးသည္မွာ ဦးေရႊမန္းႏွင့္
ပူးေပါင္းကာ ၫြန္႔ေပါင္းဖြဲ႕ၿပီး ဦးေရႊမန္းကို သမၼတတင္ဖို႔
ႀကံစည္လာျခင္းျဖစ္၏။ ¤င္းကို ကိုယ့္တပ္ကိုယ္နင္းသည္ဟုလည္းေကာင္း၊
ဒီမိုကေရစီကို သစၥာေဖာက္သည္ဟုလည္းေကာင္း ႏုိင္ငံေရးအင္အားစု မ်ားက
႐ႈျမင္ခံစားလာၾက၏။
ဦးေရႊမန္း အၾကဥ္ခံရၿပီ။ ႏိုင္ငံေရးပုေရာဟိတ္ႀကီး အေရးနိမ့္သြား၍
ဘုရင္မႀကီး အ႐ူးကြက္လည္း နင္းလာ ႏိုင္၏။
ဘုရင္မႀကီးက ၾသဇာႀကီးသည္။ အာဏာျပင္း သည္။ ေတာ္တန္႐ုံ ေမာ္မၾကည့္ရဲၾက။
တိုင္းအဆင့္(တိုင္း စည္း)ေလာက္မဆိုထားႏွင့္ ဗဟိုအဆင့္ ဗဟိုအလုပ္အမႈ
ေဆာင္မ်ားကိုယ္တိုင္ပင္ ေခါင္းညိတ္ ဖ်ာလိပ္အဆင့္ပင္ ရွိ၏။ အျပဳသေဘာႏွင့္
တင္ျပရဲသူ၊ တုံ႔ျပန္ေဆြးေႏြးရဲသူ အလ်ဥ္းမရွိ။
ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္အမတ္ႀကီးျဖစ္မွ အဆူခံ အေငါက္ခံ ဘဝမ်ဳိး
လႊတ္ေတာ္အမတ္ႀကီးျဖစ္မွ အဆူခံ အေငါက္ခံဘဝမ်ဳိး ေရာက္ေနရ၍ အမတ္
ဆက္မလုပ္ခ်င္ သူမ်ားပင္ ရွိလာ၏။
ဘုရင္မႀကီးက ႀကိဳဆိုသူပရိသတ္အေပၚသာ မ်က္ ႏွာခ်ဳိ၏။ လက္ခုပ္တီးသူကိုသာ
အေလးထား၏။ ေခါင္း ညိတ္သူကိုသာ ဆက္ဆံ၏။ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္မ်ားအေပၚ တြင္
အၿမဲတမ္း ခုနစ္ေခါက္ခ်ဳိး ရွစ္ေခါက္ခ်ဳိးျဖင့္ မ်က္ႏွာ ထားတင္း၍သာ
ေနေတာ့၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ဝန္းရံသူမ်ား ဝန္းရံခြင့္မရေတာ့ေပ။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္သမီးျဖစ္ေသာ္လည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႏွင့္ လြန္စြာ ကြာေလသည္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို သေဘာ႐ိုးျဖင့္ အႀကံျပဳလာ လွ်င္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က
ခ်က္ခ်င္းအေကာင္အထည္ေဖာ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အသိုင္းအဝိုင္း၌
ပညာရွိႀကီးမ်ား၊ လူႀကီး လူေကာင္းမ်ား ေပါမ်ား၏။
သူမကား အင္အားစုစည္းရေကာင္းမွန္း မသိေခ်။ ကြန္ျမဴနစ္တို႔၏ ေတာတြင္း
ျဖဳတ္ထုတ္သတ္ဗ်ဴဟာကို အေမြဆက္ခံကာ ၿမိဳ႕ေပၚျဖဳတ္ထုတ္သတ္ေရးဗ်ဴဟာကို
က်င့္သုံးေန၏။
ေျဖရွင္းရမည့္အေရးျဖစ္ပါလ်က္ မေျဖရွင္းဘဲ ျဖဳတ္ ထုတ္ပစ္ေန၏။ အမွန္မွာ
စုံစမ္းစစ္ေဆးရမည့္ၿမိဳ႕နယ္၏ ဆႏၵကို ေမးရမည္။ ၿပိဳင္ဘက္၏ အေျခအေနကို
ၾကည့္ရ မည္။ ၿမိဳ႕နယ္တာဝန္ခံမ်ားကို ပံ့ပိုးေပးရမည္။ သို႔မွသာ
အႏိုင္ရမည္ျဖစ္၏။ ယခုကား တစ္မိန္႔တစ္အာဏာစနစ္ အတိုင္း အယူခံဝင္ခြင့္မရွိ၊
အသနားခံစာတင္ခြင့္မရွိ။ တစ္ခ်က္လြတ္အမိန္႔ထုတ္ကာ အေရးယူပစ္ေန၏။
ပါတီဝင္အခ်င္းခ်င္း ေနရာလုသည္ဟု အေပၚယံ ႐ႈျမင္ႏိုင္ေသာ္လည္း တစ္ေနရာလည္းႏွစ္ေနရာလည္း မဟုတ္ေတာ့ေသာအခါ ပါတီတြင္း မေက်နပ္မႈ ျပင္းထန္ လာေနေၾကာင္းျပည္သူမ်ား သိျမင္ခြင့္ရလာေတာ့မည္ျဖစ္၏။ ထိုအခါ ဘုရင္မႀကီး မတည့္မွန္း၊ပါတီတြင္း ဒီမိုက ေရစီစနစ္မရွိမွန္း သိျမင္လာလွ်င္ ျမစ္ထဲတြင္ ကရြတ္ကြင္း
စြပ္၍ေသကိန္းဆိမ်ဳိးဆက္မ်ား အရည္ ခ်င္းရွိေအာင္ ျပဳစုပ်ဳိးေထာင္ျခင္း၊
ျပည္သူလူထုတစ္ရပ္ လုံး အသိဥာဏ္ ဗဟုသုတ အဆင့္အတန္းျမင့္မားေအာင္
ျမႇင့္တင္ျခင္း၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ကာကြယ္ႏိုင္စြမ္းရွိေအာင္ ျပဳျပင္ျခင္း၊ ရဟန္းရွင္လူ ျပည္သူလူထု တန္ဖိုးထားေသာ အမ်ဳိး ဘာသာ သာသနာအတြက္ အာမခံခ်က္ေပးျခင္း၊ အေရးႀကံဳလွ်င္ ျပည္သူ႔ဘက္မွ ရပ္တည္၍ျပည္သူကို အကာအကြယ္ေပးျခင္း၊ ေဆာင္ရြက္သင့္သူမ်ားႏွင့္ ျပည္သူ႔ အက်ဳိးကိုေရွး႐ႈ၍ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္သင့္သူမ်ားႏွင့္ ပူး ေပါင္းေဆာင္ရြက္ျခင္း၊
တပ္မေတာ္ႀကီးတစ္ခုလုံးႏွင့္ မိသားစုအသြင္ ရင္းႏွီးမႈတည္ေဆာက္ျခင္း၊
ပါတီငယ္ေလး မ်ားႏွင့္ မဟာမိတ္ဖြဲ႕ကာ ၿပိဳင္ဘက္ကို အလဲထိုးျခင္းမ်ား
မလြဲမေသြ ျပဳလုပ္ရေပမည္။
သို႔မဟုတ္လွ်င္ စြန္႔လႊတ္ျခင္း၊ ေပးဆပ္ျခင္းႏွင့္ သတၱိ ဗ်တၱိတို႔သည္ ရာဇဝင္ထဲမွာသာ က်န္ရစ္ေတာ့မည္ ျဖစ္၏။
ျပည္သူမ်ားကလည္း အားနာစြာျဖင့္ ရာဇဝင္ထဲမွာသာ ထားရစ္ၾကေတာ့မည္ျဖစ္၏။
Credit .......ZinKo Htun
မ်ဳိးခ်စ္သူ(၉၇)
( ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရး အတတ္ေဟာကိန္း )
[ စက္တင္ဘာလထုတ္"မဟာဝီရ"မဂၢဇင္းမွ ]