အက်ဳိးေပးေကာင္းခ်င္လွ်င္ စာဖတ္ပါ

ကမာၻ႔ပညာရပ္အားလံုးသည္ ေယဘုယ်အားျဖင့္ စာအုပ္မ်ားထဲတြင္ ရွိၾကသည္။ မည္သူတစ္ဦး တစ္ေယာက္မွ်အသစ္အသစ္ ထြက္ေပၚ လာေသာ စာအုပ္မ်ားအားလံုးဖတ္ႏိုင္သည္ မဟုတ္ပါ။ သုိ႔ေသာ္ မ်ားမ်ားဖတ္ႏိုင္လွ်င္မွန္ကန္၍ အသံုး ၀င္ေသာ အသိပညာမ်ား တိုးပြားၾကြယ္၀လာမည္မွာ အမွန္ျဖစ္သည္။

စာအုပ္မ်ားသည္ မိတ္ေဆြေကာင္းမ်ား ျဖစ္ၾက၏။ သင့္အေနျဖင့္ ပ်င္းရိၿငီးေငြ႔ဖြယ္၊ စိတ္ပ်က္ဖြယ္ေကာင္းေ သာေန႔မ်ဳိး တြင္ သင္၏ စိတ္ႀကိဳက္စာေရးဆရာ၏ စာအုပ္ကို ငွားဖတ္ပါ။ ထုိအခါ သူသည္ သင္ႏွင့္အတူ စြန္႔စားမႈမ်ား၊ အခ်စ္ကိစၥမ်ား သို႔ မဟုတ္ သူေဖာ္ျပေသာ သတိၱေကာင္း ေယာက္်ားမိန္းမမ်ား၏ ဇာတ္လမ္းႏွင့္ စိတ္၀င္စားဖြယ္ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို ေတ႔ြရ လိမ့္မည္။ စာအုပ္မ်ားတြင္ သင့္အေ နႏွင့္ ေဖ်ာ္ေျဖမႈကို ေတြ႔ႏိုင္သည္။

တစ္ခါတစ္ရံ စိတ္၀င္စားဖြယ္မ်ားကို ေတြ႔ရမည္။ သို႔မ ဟုတ္ ရယ္စရာ ေကာင္းေသာဇာတ္ေကာင္ႏွင့္လည္း ရင္ဆိုင္ရမည္။ ၄င္းတို႔က သင့္၀ိညာဥ္အတြက္ ေဆးေကာင္းတစ္လက္ ျဖစ္လာႏိုင္သည္။ စာဖတ္ျခင္းႏွင့္ သင့္လုပ္ငန္းခြင္ကိုလည္း ကူညီေပသည္။ သင္ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ေလာက္တိုင္ေအာင္ လုပ္ငန္း ခြင္တြင္ ရွာမေတြ႔ခဲ့ေသာအထူးသတင္းရပ္မ်ားႏွင့္ ေျဖရွင္းႏိုင္ေသာ အခ်က္အလက္မ်ားကို စာအုပ္ထဲမွ ေတြ႔ လာႏိုင္သည္။

စာၾကည့္တုိက္ေကာင္းတစ္ခုသည္ အိမ္တကၠသုိလ္တစ္ေက်ာင္းပင္ျဖစ္သည္။ အီဗရာဟင္လင္ကြန္း ၏ တစ္သက္တာ ေက်ာင္းသက္တမ္း သည္ ၁၂လထက္ မပိုေပ။ သုိ႔ေသာ္ သူသည္ စာဖတ္၀ါသနာႀကီး သူျဖစ္သည္။ သူ႔ေရွ႕တြင္ ေတြ႔သမွ် စာအုပ္တိုင္းကို ဖတ္၍ ဖတ္သမွ်ကို မွတ္ထားႏိုင္သူျဖစ္သည္။

သမုိင္း၊ ဥပေဒ၊ စိတ္ကူးယဥ္၀တၳဳ၊ကဗ်ာ၊ အမ်ဳိးစံုပင္ ျဖစ္ သည္။ သူသည္ ဗဟုသုတ အၾကြယ္၀ဆံုး သမၼတျဖစ္ရံုမွ်သာမက စကားၿပိဳင္ ၍ ေျပာႏိုင္သူတစ္ေယာက္လည္း ျဖစ္ခဲ့သည္။စာအုပ္မ်ား ၏ ေပါင္းေဖာ္ မႈမွ ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ ေန႔စဥ္ ဘ၀ အတြက္မ်ားစြာေသာ တန္ဖိုးမျဖတ္ႏို င္သည့္ စိတ္၀င္စားဖြယ္ အခ်က္မ်ား ရႏိုင္သည္။ စာအုပ္တစ္အုပ္တြင္းမွ စာမ်က္ႏွာတစ္ခု၊ စာပိုဒ္ တစ္ပိုဒ္သည္ လူတစ္ေ ယာက္အဖို႔သူ ယခင္တစ္ ႀကိမ္မွ် မျမင္ဖူးေသးေသာ အမွန္တရားအတြက္ သူ႔မ်က္ေစ့ကို ဖြင့္ေပးႏိုင္သည္။ သူ႔အတြက္ သစ္လြင္ေသာ သတိၱတစ္မ်ဳိးကို ရလာႏိုင္သည္။ တစ္ကိုယ္တည္း အထီးက်န္ရွိေသာအခါ၊ စိတ္ဓာတ္သတိၱ နည္းေသာအခါ၊ စိတ္ပ်က္အားေလ်ာ့ေနေသာအခါ၊ အားသစ္အင္သစ္ကို စာအုပ္က ေပးေပလိမ့္မည္။

သင့္တြင္ စာဖတ္အက်င့္ရွိေစခ်င္သည္။ လူမ်ားစြာတို႔၌ မရွိၾကေပ။ စာဖတ္တတ္ရန္ သင္ေပးလိုက္ေ သာ ေက်ာင္းမွ ထြက္လာ ၿပီးေနာက္ပိုင္း တြင္ သူတို႔သည္ သတင္းစာေခါင္းႀကီးပိုင္းမွလြဲ၍ မဖတ္သူ အေတာ္မ်ားသည္။ ယင္းကား အလြန္အ ဖိုးတန္ေသာ အခြင့္အေရးမ်ားကို လစ္လ်ဴရႈရာ ေရာက္ေပသည္။

အာႏိုးဘက္နက္ က သူ၏ စာေပအရသာ ဟူေသာ စာအုပ္တြင္ စာေပ၏ လစ္လပ္မႈကို မ်က္ေမွာက္မျပဳတတ္သူသည္ ေမြးဖြားကတည္းက ႏုိးထမလာေသာသူပင္ ျဖစ္၏။ သူသည္ ေမြးဖြား လာသူဟုပင္ မေခၚထုိက္ေပ။သူသည္ မျမင္ႏုိင္၊ မ ၾကားႏိုင္၊ ျပည့္၀ေသာ အ သိျဖင့္ မခံစားႏိုင္ေပ။ လူသာျဖစ္၍ အသက္ရွိေနေသာ္လည္း၀က္အရွင္တစ္ေကာင္ထက္ ဘာမွ် ပိုမို မထူးျခားေခ်ဟု ေရးထား သည္။

ကၽြႏ္ုပ္ အႀကံေပးလိုသည္မွာ သင့္ဘာသာသင္ စာၾကည့္တိုက္ သို႔မဟုတ္ စာအုပ္အငွားဆိုင္သို႔သြား၍ သင္စိတ္၀င္ စားမည့္ သို႔မဟုတ္ သင္မၾကာခဏ ၾကားဖူသည့္ သင့္ကို ဆြဲေဆာင္ခ်က္ရွိမည့္ စာအုပ္ကိုသာ ဆြဲယူဖတ္ရႈရန္ျဖစ္သည္။ ထုိ ေနရာမွ စတင္ပါ။ မည္သည့္ စာ ျဖစ္ေစကာမူ ကိစၥမရွိပါ။ သင့္အား မည္သည့္စာဖတ္ရမည္ဟုကၽြႏ္ုပ္မၫႊန္ၾကားလိုပါ။ သင့္ ဘာသာသင္ရွာပါ။ ေရြးခ်ယ္ပါ။ သင္ေရြးခ်ယ္ေသာ စာအုပ္သည္ တုန္လႈပ္ေခ်ာက္ခ်ားဖြယ္ သို႔မဟုတ္ မႈခင္းႏွင့္ လွ်ဳ႕ိ ၀ွက္ သည္းဖို သုိ႔မဟုတ္ အခ်စ္ႏွင့္ ခရီးသြား စာေပ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္မည္။

ယင္းသည္ သင္ စတင္ရန္ ေျခလွမ္းသာျဖစ္သျဖင့္ ကိစၥ မရွိ ေသးပါ။အကယ္၍ ဤစာအုပ္ကို သင္ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ပါက သင့္တြင္ အခြင့္အေရးမ်ား ရွိလာေပေတာ့မည္။

ထုိလမ္းေၾကာင္း အတိုင္း သင္ဖတ္လိုသည့္ ဆႏၵအတိုင္း ဖတ္ရန္ စာအုပ္မ်ားစြာ ရွိလာေပလိမ့္မည္။ ဤနည္းသည္ သင္လုပ္ထုိက္ေသာ နည္းျဖစ္သည္။ တစ္ခါတစ္ရံ စာေရးဆရာတစ္ဦးေၾကာင့္ ဘ၀အတြက္ စိတ္၀င္ စားဆံုးအျဖစ္ လႈပ္ႏိႈးျခင္းခံလိုက္ရကာ စာဖတ္၀ါသနာပါ သြားေစႏိုင္သည္မ်ဳိးလည္း ရွိတတ္သည္။ ယင္းသည္သင္၏ စာအရ သာခံမႈ တိုးတက္လာျခင္းပင္ျဖစ္ၿပီး ေနာက္ တြင္ သင္သည္ တစ္မ်ဳိးထဲမွ တုိးခ်ဲ႕ လာေပလိမ့္မည္။သင္အေျပာင္းအလဲ ျပဳလို ေသာဆႏၵျဖစ္ေပၚလာေပမည္။ဤအခ်က္သည္ စာဖတ္သမား၏ တိုးတက္လမ္းတြင္ ဒုတိယေျခလွမ္းျဖစ္သည္။ ထုိအခါ သင္ဖတ္ခဲ့ဖူးသည့္ ဖတ္ေန က် အမ်ဳိးအစားမွ ကြဲလြဲေသာ အျခားအမ်ဳိးအစား ကို ေရြးခ်ယ္ဖတ္ရႈရန္ပင္ ျဖစ္သည္။

လိုင္းသစ္တစ္ခုေျပာင္းရန္ျဖစ္သည္။ နယ္သစ္တစ္ခု အေျခခ်ရန္ ျဖစ္သည္။ အကယ္၍ သင္သည္ စိတ္ကူးယဥ္အခ်စ္၀တၳဳမ်ားကို ႀကိဳက္ႏွစ္သက္သည္ဆုိပါက စိတ္ကူးယဥ္ မဟုတ္ေသာ စာအုပ္မ်ဳိးကို စာအုပ္စင္၌ ႀကိဳးစား၍ရွာေဖြၾကည့္ပါ၊ နာမည္ေက်ာ္ ပုဂၢိဳလ္တို႔၏ အတၳဳပၸတိၱမ်ားကို ႀကိဳးစားဖတ္ရႈၾကည့္ပါ။

အကယ္၍ ထုိစာေရးဆရာ၏ေရးဟန္သည္ သင့္အားစြဲေဆာင္ခ်က္ မရွိဟုဆိုလွ်င္ သို႔မဟုတ္ သင့္ အတြက္ အလြန္ဖတ္ရ ခက္ခဲေသာ စာအုပ္ျဖစ္ေနသည္ဆိုလွ်င္ စာအုပ္ကို ျပန္ခ်ထားလိုက္ပါ။ ေနာက္တစ္ႀကိမ္မွ ထပ္ဖတ္ရန္ ႀကိဳးစားပါ။ဂ်ီေကခ်က္စတန္ က စာအုပ္မ်ားသည္ ကၽြႏ္ုပ္ဖတ္စက ကၽြနု္ပ္အတြက္ ကေမာက္ကမႏိုင္လွသည္။သူ႔အဓိပၸာယ္မ်ား သည္ ကၽြႏ္ုပ္အတြက္ နားမလည္ႏိုင္။ ထုိစဥ္က ကၽြန္ုပ္သည္ အသက္ငယ္ေသးသည္။

ေနာင္ႏွစ္ေပါင္း အနည္းငယ္ ၾကာ၍ ကၽြႏ္ုပ္စာဖတ္နယ္ က်ယ္လာေသာအခါ ထုိစာမ်က္ႏွာမ်ားသည္ ကၽြန္ုပ္အ တြက္ အလြန္စူးရွထက္ျမက္ေသာ အေတြးအေခၚ မ်ားကိုေပးသည့္ စာေၾကာင္းမ်ားျ ဖစ္ေၾကာင္း ေတြ႔ရသည္။ကၽြႏ္ုပ္အတြက္ အေတြးအေခၚသစ္ မ်ားစြာရသည္ဟု ေရးဖူးသည္။ ဂႏၲ၀င္ေျမာက္ စာေပမ်ားသည္ သင့္အတြက္အလြန္ျမင့္လြန္းသည္ဟု ေျပာရန္မလိုပါ။ ထိုစာအုပ္သည္ ခက္သည္၊ ၿငီးေငြ႔ဖြယ္ ေကာင္းသည္၊ သို႔ေသာ္ ဤစာအုပ္၌ အလြန္အဖိုးတန္ေသာ အခ်က္မ်ားရွိ၍သာ ဤမွ်သက္တမ္းၾကာရွည္စြာ ထင္ေပၚေနျခင္း ျဖစ္မည္ဟု မွတ္ယူပါ။

ရွိတ္စပီးယား သို႔မဟုတ္ ဘားနဒ္ေရွာ ၏ ျပဇာတ္တစ္ပုဒ္ကို ျဖစ္ေစ၊ ဒစ္ကင္း၊ သက္ကေရး၊ ေဂါလ္စ္၀ါသီ၊ ၀ဲ၊ ဘဲနက္ စေသာ စိတ္ကူးယဥ္အခ်စ္၀တၳဳမ်ားထဲမွ တစ္ပုဒ္ကိုျဖစ္ေစ၊ သို႔မဟုတ္ ၀ဲ၏ ကမာၻ႔သမုိင္းအက်ဥ္းခ်ဳပ္ကိုျဖစ္ေစ ေၾကညက္ ေအာင္ ေလ့လာ မည္ဆိုပါက ၄င္းသည္ ဒုတိယအတန္းအစား စာအုပ္မ်ားႏွင့္ စာၾကည့္တိုက္တစ္တိုက္လံုးမွ စာမ်ားကို ဖတ္ ျခင္းထက္ သင့္စိတ္ဓာတ္ကို ပို၍လ်င္ျမန္က်ယ္ျပန္႔စြာ တုိးတက္ေစလိမ့္မည္။

သင္သည္ စာဖတ္ျခင္းမ်ားလာေသာအခါ ဖတ္ေပ်ာ္ေသာ စာအုပ္မ်ားဟူေသာ စာအုပ္စာရင္းမ်ဳိး၊ စာဖတ္သူ၏ေ၀ဖန္ ခ်က္ ေဆာင္းပါးမ်ဳိးကို ဖတ္ရႈေလ့လာျခင္းျဖင့္ မည္သည့္စာအုပ္မ်ဳိး ဖတ္သင့္ေၾကာင္း စာအုပ္ေကာင္းမ်ားကို ေတြ႔လာပါလိမ့္ မည္။

စာဖတ္သူကို အႀကံေပးလိုသည္မွာ လြတ္ကြက္မရွိေအာင္ ဖတ္ရန္ပင္ျဖစ္သည္။ စာအုပ္စင္တစ္မ်ဳိးမွ အျခားတစ္မ်ဳိး သို႔ အေျပာင္းအလြဲဖတ္ရန္ ျဖစ္သည္။ ဤနည္းသည္ အက်ဳိးမ်ားသည္။ ဤသို႔ဖတ္ျခင္းျဖင့္ အခ်ိန္ျဖဳန္းရာ  မေရာက္ေပ။ စာ အုပ္တိုင္းသည္ သင့္အသိဥာဏ္ကို တစ္နည္းမဟုတ္ တစ္နည္း က်ယ္ျပန္႔ေစေပလိမ့္မည္။ ခ်ဲ႕ထြင္ေပလိမ့္မည္။ အတြင္းစိတ္ အတြင္းအားကို ပိုၿပီး ေလးနက္ေစေပ လိမ့္မည္။ စိတ္ဓာတ္အင္အားႏွင့္ ၀ိညာဥ္အင္အားကို တိုင္းတာႏိုင္စြမ္း မရွိေလာက္ ေအာင္ပင္  ျပည့္ ၀ေအာင္ ျဖည့္ေပးလိမ့္မည္။

သင္သည္ မည္သည့္စာဖတ္သူမ်ဳိးျဖစ္ေၾကာင္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို သိရန္အေရးႀကီးသည္။ စာဖတ္ရာတြင္ အာရံုစူးစိုက္မႈ မရွိျခင္းသည္ အက်ဳိးမမ်ားလွေပ။ အခ်ိန္မွန္စြာ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ဖတ္ရႈျခင္းသည္ သင့္စာဖတ္အရွိန္ကိုတုိးတက္ေစလိမ့္ မည္။

စာဖတ္စတြင္ ကိုယ္ပိုင္စာဖတ္ႏႈန္းအတိုင္း ဖတ္ပါ၊ မေလာပါႏွင့္။ အခ်ဳိ႕ သူတို႔သည္ စာတစ္မ်က္ႏွာ အခန္းတစ္ခန္းကို လ်င္ျမန္စြာ ခ်ဳံး၍ ဖတ္သြားသည္။ ထုိ႔ေနာက္မွ လိုအပ္ပါက ေႏွးေကြးစြာ ျပန္ဖတ္သည္။ ဤနည္းသည္အလြန္ေကာင္းသည္။

သင့္စိတ္ကို ကင္မရာတစ္ခုကဲ့သို႔ သေဘာထားပါ။ သင့္မ်က္လံုးသည္ အေသးစိတ္ အခ်က္အလက္မ်ား၊ ရုပ္ပံုမ်ား၊ အေတြးအျမင္မ်ားကို သင္ဖတ္ေနေသာ စာအုပ္ထဲမွ ရိုက္ယူေနသည့္ မွန္ဘီလူးပင္ျဖစ္သည္။

သင္ဆုပ္ယူရရွိႏိုင္ေသာ အခ်က္ အလက္မ်ားသည္ သင့္စိတ္အာရံုက စူးစိုက္သည့္အခ်က္ေပၚတြင္သာ မူတည္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အာရံုစူးစိုက္ပါ။ နာရီ၀က္မွ် အခ်ိန္ေပးႏိုင္သည္ ဆိုပါစို႔၊ ထုိအခ်ိန္ေလးတြင္ပင္ သင့္အာရံုတစ္ခုလံုး သြင္းထားျခင္းျဖင့္ သတ္ဖတ္ေနေသာ အခ်က္မ်ား သည္ ပို၍ သိသာထင္ရွားလာမည္။ ရွင္းလင္းလာမည္။

သင့္စိတ္ထဲတြင္ ပို၍ မွတ္မိေနေပလိမ့္မည္။စာဖတ္ရာတြင္ မိမိက အေရးႀကီးဟု ထင္သမွ်ကို မ်ဥ္းသားျခင္းသည္ အစီအစဥ္ေကာင္းတစ္ခုပင္ျဖစ္သည္။ မ်ဥ္းတားျခင္းေၾကာင့္ ထုိစာမ်က္ႏွာ အေတြးရုပ္ပံုသည္ သင့္ဦးေႏွာက္ထဲသို႔ ခိုင္မာစြာ ၀င္ေရာက္လာသလုိ သင္ဖတ္သည့္ အခ်က္ ကိုလည္း စိတ္ဓာတ္အျပည့္ စူးစိုက္ေအာင္ လုပ္ရာေရာက္သည္။ ဤနည္းျဖင့္ စာဖတ္ျခင္းသည္

ပို၍နက္ရိႈင္းသျဖင့္ အက်ဳိးအ ျမတ္ရဖို႔ ေသခ်ာပါသည္။ စာဖတ္ရာတြင္ ပို၍ အဓိကထားရမည့္အခ်က္မွာ စာအုပ္မ်ားသည္ အသက္ရွိေသာလူက ေရးထား သျဖင့္ အသက္ရွိေသာ အရာပင္ျဖစ္သည္။ သင္သည္ သူတို႔၏ အေတြးမ်ားကို ေ၀မွ်ခံစားသည္။ ထုိ႔ေနာက္ သူတို႔၏ အေတြး မ်ားကို သင္ကလိုက္ေတြးသည္။အခ်စ္၀တၳဳ အတၳဳပၸတိၱ သို႔မဟုတ္ ျပဇာတ္တစ္ခုခုတြင္ စာေရးဆရာသည္ ဘ၀ကို သူျမင္ေစခ်င္သည့္အတိုင္းသင့္ အားလည္း ၾကည့္ေနခိုင္းသည္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ဆိုေသာ္ သင္သည္ လူတို႔အား သူတို႔၏ ျပႆနာမ်ား၊

အခက္အခဲမ်ား၊ ၀မ္းနည္းေၾကကြဲဖြယ္ ျဖစ္ရပ္မ်ားအားျဖင့္ လူသား၏ အေတြ႔အႀကံဳႏွင့္ ဘ၀ကို ေလ့လာေနျခင္းျဖစ္သည္။

တစ္နည္းအားျဖင့္ သင္သည္ ေယာက္်ားမ်ား၊ မိန္းမမ်ား၏ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ား၊ စိတ္ကူးယဥ္ခ်က္မ်ား၊ သူတု႔ိ၏ေၾကာက္ရြံ႕ ခ်က္မ်ား၊ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္အေသးအဖဲြမ်ား၊ သူတို႔၏ စြဲေဆာင္မႈမ်ား၊ ရံႈးနိမ့္မႈမ်ား၊ အေတြးအျမင္မ်ား၊၀ါဒေရးရာမ်ား၊ ယံုၾကည္ခ်က္ႏွင့္ သတိၱမ်ားကို စာဖတ္ျခင္းအားျဖင့္ ေလ့လာေ နျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။

သင္သည္သင့္ဘ၀အတြက္ မည္သည့္စာ မ်ဳိး ဖတ္ေနသည္ကုိ ျပန္ေတြးၾကည့္ပါ။ ထုိစာအုပ္က သင့္ဘ၀အေၾကာင္း၊အျခားပုဂၢိဳလ္မ်ားအေၾကာင္း မည္မွ်သင္ၾကားလိုက္ သည္ကိုလည္း ေတြးၾကည့္ပါ။သင္ သည္ ဧကရာဇ္၊ သူရဲေကာင္း စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ဂ်ဴလီယက္ဆီဇာ ၏ ဘ၀စာအုပ္ကို ဖတ္ျဖစ္သည္ ဆိုပါစုိ႔၊ဂ်ဴးလီ ယက္ဆီဇာ၏ အာဏာသည္ ဟစ္တလာ၊ စတာလင္ သို႔မဟုတ္ သင့္လက္ ရွိ ႏုိင္ငံေရးေ ခါင္းေဆာင္၏အာဏာႏွင့္ ႏိႈင္းယွဥ္ ေတြးၾကည့္ပါ။ အကယ္၍ သင္သည္ ရွိတ္စပီးယား သုိ႔မဟုတ္ အာသာေမလာ ၏ ျပဇာတ္တစ္ပုဒ္ကို ဖတ္ရသည္ ဆိုပါစုိ႔။ ထို စာအုပ္ထဲမွ ဇာတ္ေကာင္မ်ား၏ ပံုေဖာ္က်ဴးခ်က္သည္ သင့္အသိမ်ားထဲမွတစ္စံုတစ္ဦးကို ပို၍နားလည္သေဘာေပါက္ေ စရန္ မည္ကဲ့သို႔ ကူညီေထာက္ပံ့မႈျပဳေၾကာင္း ေတြးၾကည့္ပါ။စာအုပ္မ်ားကို သင္ဖတ္ၿပီးတိုင္း ယင္းတို႔သည္ သင့္လက္ရွိဘ၀၌ မည္မွ်အဓိပၸာယ္သက္ေရာက္ေၾကာင္းကိုလည္း ျပန္ ေမးပါ။

စာအုပ္မ်ားကို သင့္မိတ္ေဆြမ်ားျဖစ္ေအာင္ ျပဳလုပ္ပါ။ ၄င္းတို႔က သင့္အား သင္ၾကားပါေစ။ ထုိအခါ သင္ မသိမတတ္ ဖူးေသးေသာ အခ်က္မ်ားစြာကို သင့္အသိတရားအေလ်ာက္ နားလည္ျခင္း၊ သေဘာတရားကို သင္ကိုယ္တုိင္အတြက္ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ အျခားသူမ်ားအတြက္ေသာ္လည္းေကာင္း ပို၍ တတ္သိလာပါလိမ့္မည္။သင္သည္ ပ်င္းရိၿငီးေငြ႔ဖြယ္ေကာင္း ေသာ နာရီေပါင္းမ်ားစြာကို လတ္ဆတ္လန္းဆန္းသြားေအာင္ ျပဳလုပ္လာႏုိင္လိမ့္မည္။ ၄င္းျပင္ ေန႔စဥ္ ဘ၀၏ ေနထုိင္ေရးကို လည္း ေတြးလာပါလိမ့္မည္။ သင့္ဘ၀ကို အက်ဳိးေပးေကာင္းေအာင္ သင္ဖန္တီးရာ ေရာက္ပါလိမ့္မည္။