အေမ ... “ဦးေက်ာ္သူဆီ မေရာက္ေရာက္ေအာင္သြားကု” (4 photos)

 လူ႔ခႏၶာကိုယ္႐ိွ အစိတ္အပိုင္းမ်ားထဲတြင္ အေရးအႀကီးဆံုးအပိုင္းတစ္ခု အပါအဝင္ျဖစ္သည့္ မ်က္စိ အား ၂ဝ၁၂ ခုႏွစ္၊ ဒီဇင္ဘာလ (၈) ရက္ေန႔မွစ၍ နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္)၏ သုခကုသိုလ္ျဖစ္ေဆး ခန္း႐ိွ မ်က္စိေဆး႐ံု၌ ေခတ္မွီခြဲစိတ္ကိရိယာမ်ားျဖင့္ မ်က္စိေဝဒနာ႐ွင္မ်ားအား စကၡဳအလင္း ရ႐ိွေအာင္ ေစတနာ႐ွင္

ဆရာဝန္ႀကီးမ်ား၏ ကူညီပံ့ပိုးမႈျဖင့္ (အခမဲ့) မ်က္စိခြဲစိပ္ကုသမႈ စတင္ေဆာင္႐ြက္ေနၿပီ ျဖစ္ ပါသည္။ ၂၅.၁.၂ဝ၁၃ ရက္ေန႔ ညေန (၅းဝဝ)နာရီ ကၽြန္မတို႔လူမႈေရး ဝန္ထမ္းမ်ားအားလံုးတို႔၏ အိမ္ျပန္ သည့္အခ်ိန္တြင္ နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္) ႐ံုးခ်ဳပ္၏ လံုၿခံဳေရးဂိတ္ အေ႐ွ႕ထိုင္ခံုတြင္ မ်က္လံုး တစ္ဖက္သည္ မ်က္စိအိမ္အတြင္းမွ လြန္စြာျပဴးထြက္ေနေသာ အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦးအား အမွတ္မထင္ ေတြ႔ခဲ့ မိသည္။ ေနာက္တစ္ေန႔ နံနက္႐ံုးတက္ခ်ိန္တြင္ ၄င္းအမ်ိဳးသမီးအား ျပန္လည္ေတြ႔႐ိွခဲ့ရာ ၄င္းအမ်ဳိးသမီး အား မည္ကဲ့သို႔ ယခုလိုမ်က္စိေဝဒနာ ျဖစ္ခဲ့ရေၾကာင္းကို ေမးျမန္းခဲ့ရာသူမ၏ ျဖစ္စဥ္ျဖစ္ရပ္အား စိတ္မ ေကာင္းျဖစ္စြာ ေျပာျပခဲ့သည္။ ၄င္းအမ်ိဳးသမီးသည္ ဖ်ာပံု၊ ၁၇ ရပ္ကြက္၊ ၿမိဳ႕ပတ္တာလမ္း၊ နယ္ေျမ (၇) တြင္ ေနထိုင္သူျဖစ္သည္။ “ကၽြန္မ ေဒၚေအးၿပံဳးပါ အသက္ (၆၉) ႏွစ္႐ိွပါၿပီ ခင္ပြန္းသည္ ကြယ္လြန္တာ (၂၆) ႏွစ္႐ိွၿပီ သားႏွစ္ေယာက္နဲ႔ ဘဝကို ျဖတ္သန္းေနရင္းနဲ႔ နာဂစ္မုန္တိုင္း က်ေတာ့သား (၂) ေယာက္ စလံုးကို ဆံုး႐ွံဳးသြားခဲ့တယ္။ ဒီမ်က္လံုးျဖစ္တာက ထမင္းခ်က္ဖို႔ ထင္းခြဲရင္း သစ္ကိုင္းစက မ်က္စိကို စိုက္သြားတာ။ အ႐ိွန္ျပင္းတယ္။ တစ္ေန႔လုပ္မွ တစ္ေန႔စားရေတာ့ နာေတာ့လည္း ပိုက္ဆံမ႐ိွလို႔ မကုခဲ့ဘဲ ေနခဲ့တယ္ ျဖစ္တာက(၂) ႏွစ္ေလာက္႐ိွၿပီ။ အခု မခံမရပ္ႏိုင္ေအာင္ နာလြန္းအားႀကီးလို႔ ဆံပင္ျဖတ္ၿပီး ရန္ကုန္ကို ဆင္းလာခဲ့တာပါ။ ဆံပင္ေရာင္းတာ ၇ဝဝဝိ/- (ခုႏွစ္ေထာင္) ရတယ္။ ႐ြာမွာ႐ွိတဲ့ လူေတြက ဦးေက်ာ္သူဆီသြားဖို႔ ေျပာလို႔ေရာက္လာခဲ့တာ။ အိမ္မွာ တစ္ေယာက္တည္း ဆိုေတာ့ ေက်ာ္သူ႐ိွတဲ့ေနရာ ကို မသိဘူး။ ကၽြန္မတို႔႐ြာက (Breasts Cancer) ရင္သားကင္ဆာ ျဖစ္ေနတဲ့ သမီးတစ္ေယာက္နဲ႔ လူႀကံဳ လိုက္လာတာ။ သူကလည္း ေက်ာ္သူ႔ေဆးခန္းမွာ ကုဖို႔ဆိုေတာ့ အတူတူလိုက္လာတာ။ တည္းဖို႔က ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကို အရင္သြားတယ္။ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ ေနရာမ႐ိွေတာ့လို႔ .. ကိုယ္သိတဲ့ ဘုန္းႀကီး ေက်ာင္းကလည္း မ႐ိွေတာ့။ အခု ဒလဘက္ျခမ္း ကမ္းနားမွာ႐ွိတဲ့ တည္းခိုခန္း တစ္ခုမွာတည္းတယ္။ မခံစားႏိုင္လြန္းလို႔ ေရာက္လာခဲ့တာပါ” ဟု မ်က္ရည္ဝဲကာ ေျပာျပခဲ့သည္။ မ်က္စိသည္ အလြန္အံ့ၾသ ဖြယ္ေကာင္းေသာ အစိတ္အပိုင္းတစ္ခု ျဖစ္သည့္အျပင္ လြန္စြာမွ ဂ႐ုစိုက္ရသည့္ အစိတ္အပိုင္းျဖစ္သည္။ မ်က္စိသည္ ကိုယ္ခႏၶာအတြက္ အသံုးဝင္၍ အလြန္သိမ္ေမြ႔ႏူးညံ့ေသာ အပိုင္းတစ္ခုျဖစ္၏။ အနည္းငယ္ ေသာ ဒဏ္ရာႏွင့္ပင္လွ်င္ မ်က္စိကို ဒုကၡေပးႏိုင္ၿပီး မ်က္စိကို ကြယ္ေစႏိုင္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မ်က္စိမ်ားကို ဂ႐ုတစိုက္ ေစာင့္ေ႐ွာက္ရန္ လိုအပ္ေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သုခကုသိုလ္ျဖစ္ေဆးခန္းမွ မ်က္စိဆရာဝန္ ေဒါက္တာခ်ိဳခ်ိဳလိႈင္မွ မ်က္စိေဝဒနာ႐ွင္ ေဒၚေအးၿပံဳးအား ခြဲစိတ္ကုသရန္အတြက္ သကၤန္းကၽြန္းေဆး႐ံု မ်က္စိခြဲစိတ္ခန္းတြင္ အႀကီးစား ခြဲစိတ္ရန္အတြက္ သုခကုသိုလ္ျဖစ္ေဆးခန္းမွ ခြဲစိတ္ခန္း ကုန္က်ေငြအား ေဆးကူညီမႈစနစ္ျဖင့္ ခြဲစိတ္ကုသေပးေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။ ေဒၚေအးၿပံဳးသည္ ဆံပင္ျဖတ္၍ ေရာင္းခ်ခဲ့ သည့္ေငြျဖင့္ ခြဲစိတ္စရိတ္၊ ေဆးခန္းစရိတ္ မကုန္က်ေသာ္လည္း တည္းခိုစရိတ္၊ ခရီးစရိတ္၊ စားစရိတ္ အဘယ္ကဲ့သို႔ စခန္းသြားမည္နည္း။ ထိုကဲ့သို႔ ေတြးေနခိုက္ လူနာတိုကင္ေဆာင္မွ ဖုန္းဆက္၍ ကင္မရာႏွင့္ မွတ္တမ္းယူလာရန္ ေခၚဆို၍ သြားေရာက္ခဲ့သည္။ ထိုစဥ္တိုက္ဆိုင္စြာျဖင့္ လူနာအမ်ိဳးသမီးတစ္ဦး၏ ဒဏ္ရာသည္ ေဒၚေအးၿပံဳး ႏွင့္ဆင္တူ ျဖစ္ရပ္မတူေသာ ေဒၚေအးသန္း အသက္ (၅၇) ႏွစ္သည္ သူ၏ ေျမးေလးႏွင့္အတူ ကစားခဲ့စဥ္ ေျမးေလး၏လက္ႏွင့္ မ်က္လံုးအား မေတာ္တဆ ႐ိုက္မိခဲ့သည္။ ႐ိုက္မိခဲ့သည့္ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ရာသီဥတု အေအးဒဏ္ေၾကာင့္ ရံဖန္ရံခါ နာတစ္လွည့္ ေအာင့္တစ္ခ်က္ျဖင့္ ေနထိုင္ခဲ့သည္မွာ (၅) ႏွစ္ တာကာလသို႔ ေရာက္႐ိွခဲ့ၿပီး ယခုကဲ့သို႔ မ်က္လံုးအသားထြက္လာသည္မွာ (၇) လ ႐ွိၿပီျဖစ္သည္။ မ်က္စိမျမင္ရသည္မွာ (၃) လခန္႔႐ွိၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာၾကားခဲ့သည္။ ေဒၚေအးသန္းသည္ မြန္ျပည္နယ္၊ ေပါင္ၿမိဳ႕နယ္၊ ေကာ့ကရင္ေက်း႐ြာတြင္ ေနထိုင္သူျဖစ္ၿပီး ၄င္း မ်က္စိဒဏ္ရာျဖင့္ သားျဖစ္သူ ေနထိုင္ရာ ေကာ့ေသာင္းၿမိဳ႕သို႔ အလည္သြားေရာက္ခဲ့ရင္း ဦးေက်ာ္သူရဲ႕ နာေရးကူညီမႈအသင္း DVD အေခြကို ၾကည့္ျဖစ္ခဲ့သည္။ ေဒၚေအးသန္း၏ သားမွ “အေမ ဦးေက်ာ္သူ ဆီကို မေရာက္ေရာက္ေအာင္သြားကု .. အေမေပ်ာက္သြားတဲ့ မွတ္ပံုတင္ကို သား ေကာ့ေသာင္းၿမိဳ႕မွာ ေထာက္ခံစာ လုပ္ေပးမယ္” ဆိုၿပီး အဆင္ေျပခဲ့သည္။ ေဒၚေအးသန္း၏ မွတ္ပံုတင္သည္ သူမ၏ ေနရပ္႐ြာ သည္ “မာရမ္း” တြင္ေနထိုင္စဥ္ ရာသီဥတုေၾကာင့္ ေရလႊမ္းမိုးမႈေၾကာင့္ မွတ္ပံုတင္ေပ်ာက္သြားခဲ့သည္။ သားျဖစ္သူ လုပ္ေပးလိုက္သည့့္ မွတ္ပံုတင္ကိုယူၿပီး ေခၽြးမႏွင့္အတူ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕႐ွိ တည္းခိုခန္းတြင္ တည္းခို ေနထိုင္ကာ ဦးေက်ာ္သူ၏ ေဆးခန္းဆီသို႔ အေရာက္လာခဲ့ေၾကာင္း စိတ္႐ွည္လက္႐ွည္ ေျပာျပခဲ့သည္။ ယခု တင္ျပလိုက္ေသာ မ်က္စိေဝဒနာ႐ွင္ (၂) ဦးလံုးသည္ မ်က္စိေဝဒနာအား ႏွစ္နဲ႔ခ်ီ ခံစားခဲ့ၾက သည္။ အကယ္၍ သုခကုသိုလ္ျဖစ္ မ်က္စိေဆး႐ံုသာ မဖြင့္ျဖစ္ခဲ့လွ်င္ မည္သို႔ပင္ မခံမရပ္ႏိုင္ေအာင္ နာ က်င္မႈဒဏ္အား ႀကိတ္မွိတ္ခံစားၿပီး မ်က္စိကြယ္သည္အထိ ေနၾကေတာ့မည္လား။ စိတ္ဓါတ္ျပင္းျပေသာ လူနာမ်ားမို႔လို႔သာ ဦးေက်ာ္သူ မ်က္စိေဆး႐ံုသို႔ မေရာက္ေရာက္ေအာင္ လာခဲ့ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ ေငြေၾကး လည္း မျပည့္စံု၊ ေဝဒနာမ်ားကိုလည္း ခံစားေနရကာ စိတ္ေလ်ာ့လိုက္ေသာ မ်က္စိေဝဒနာသည္ မည္မွ်ပင္ မ်ားျပားေနဦးမည္နည္း။ မည္သို႔ပင္ ျဖစ္ေစကာမူ မ်က္စိေဝဒနာရွင္ ေဒၚေအးၿပံဳးႏွင့္ ေဒၚေအးသန္းတို႔ ႏွစ္ဦး လံုးအား သုခကုသိုလ္ျဖစ္ မ်က္စိေဆးရံုမွ ေဝဒနာေပ်ာက္ကင္းေစရန္ ေစတနာရွင္ဆရာဝန္ႀကီးမ်ား အကူ အညီျဖင့္ ျဗဟၼစိုရ္တရားေလးပါးအား လက္ကိုင္ျပဳကာ ေဆးဝါးကုသေပး ေနလွ်က္ရိွေပေတာ့သည္။ ဇူးဇူး

 

 

frm-DVB