ထာ၀ရၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ သေဘာထားကြဲေနေသာ KIO/KIA

ဧျပီလ ၁၅ ရက္ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္
အစိုးရ၏ ပစ္ခတ္ရပ္စဲေရး ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္မႈမ်ားမွာ အားရစရာဟု ဆိုရေပမည္။ MPC တြင္ အစိုးရႏွင့္ တုိင္းရင္းသား အဖြဲ႕အစည္းမ်ား ဧၿပီလ ပထမပတ္အတြင္း တစ္ျပည္လံုးအတုိင္းအတာျဖင့္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးမႈ အတုိင္းအတာကိုၾကည့္ၿပီး ျပည္သူမ်ား အားမလို အားမရ ျဖစ္မိသည္။ အစုိးရ၏ ထာ၀ရၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရရွိေရး ႀကိဳးပမ္းခ်က္ကို KIO/KIA အဖြဲ႕က လက္မခံႏိုင္သည္ကိုလည္း အံ့ၾသမိသည္။
အစိုးရက တစ္ျပည္လံုးအတိုင္းအတာျဖင့္ ပစ္ခတ္ရပ္စဲေရးလက္မွတ္ေရးထုိးၿပီး ထာ၀ရၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရရွိရန္ ရည္မွန္းခ်က္ လမ္းျပေျမပံုအတုိင္း ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲမ်ား ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္လုိသည္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို အစိုးရက လိုလားသကဲ့သုိ႔ ျပည္သူေတြကလည္း လုိလားသည္။ ေခတ္အဆက္ဆက္ တုိင္းျပည္ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ ေနာက္က်ခဲ့ျခင္းမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကုိ ေအာင္ျမင္စြာ တည္ေဆာက္ႏိုင္မႈ မရွိျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ျပည္သူေတြသာ ဒုကၡေရာက္ၿပီး ဆင္းရဲတြင္း နက္လာသည္။ တုိင္းျပည္လည္း တုိးတက္မႈမရွိျခင္းေၾကာင့္ အာဆီယံႏိုင္ငံမ်ားတြင္ မ်က္ႏွာမလွျဖစ္ခဲ့ရသည္။

မိမိႏိုင္ငံထက္ ေနာက္မွ လြတ္လပ္ေရးရခဲ့တဲ့ ႏိုင္ငံေတြက မိမိႏိုင္ငံကုိ ေက်ာ္တက္သြားခဲ့သည္။ မိမိႏိုင္ငံထက္ ပိုမုိတုိးတက္ သြားသည္။ ျပည္သူမ်ား အမွန္တစ္ကယ္လုိလားသည္မွာ ႏိုင္ငံေအးခ်မ္းတည္ၿငိမ္ေရးပင္ ျဖစ္ေပသည္။
ျပည္သူလုိလားေသာ ထာ၀ရၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို KIO/KIA အဖြဲ႕မွ မလိုလားဘဲ အစိုးရႏွင့္ KIO/KIA အဖြဲ႕ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး လက္မွတ္ေရးထုိးရန္ ျငင္းပယ္ေနျခင္းမွာ စဥ္းစားစရာျဖစ္သည္။ KIO/KIA အဖြဲ႕က အစိုးရထက္ စစ္အင္အား ေတာင့္တင္းေနလို႔လား။ ဒါမွမဟုတ္ အစုိးရ၏ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရယူလုိမႈကုိ KIO/KIA အဖြဲ႕က အျမတ္ထုတ္ခ်င္လို႔လား.... အခြင့္အေရးယူခ်င္လုိ႔လား ...စသည္ျဖင့္ ျပည္သူမ်ား ေဒါသထြက္ေနေတာ့သည္။ အထူးသျဖင့္ ကခ်င္ျပည္နယ္အတြင္း ေနထိုင္သည့္ ျပည္သူလူထုမွာ KIO/KIA အဖြဲ႕ေပၚ ပို၍ေဒါသထြက္ ေနေတာ့သည္။ KIO/KIA အဖြဲ႕က သူတုိ႔ကုိယ္သူတုိ႔ ကခ်င္ျပည္နယ္ကို ကိုယ္စားျပဳမည္ဟု ဟစ္ေႂကြးၿပီး ၀မ္ေပါင္ သမၼတႏုိင္ငံအျဖစ္ ထူေထာင္လုိသည္။ အမွန္ေတာ့ ကခ်င္ျပည္နယ္မွာ ကခ်င္လူမ်ဳိးမ်ား အမ်ားဆံုးေနထုိင္သည္မဟုတ္ ရွမ္းလူမ်ဳိးႏွင့္ ဗမာလူမ်ဳိးအမ်ားစု ေနထုိင္သည္ကုိ ေတြ႕ျမင္ႏိုင္သည္။

KIO/KIA အဖြဲ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းရယူလိုမႈမရွိျခင္းမွာ ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းအေနျဖင့္ တရားမ၀င္စီးပြားေရး လုပ္ငန္းမ်ား၊ နယ္စပ္တစ္ေလွ်ာက္တြင္ လုပ္ကုိင္ခြင့္ရရွိျခင္းေၾကာင့္ ႀကီးပြားခ်မ္းသာေနျခင္းျဖစ္သည္။ ထုိ႔အျပင္ ျပည္သူလူထုႏွင့္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္မ်ားထံမွ လက္နက္ျဖင့္ ၿခိမ္းေျခာက္၍ ဆက္ေၾကးေကာက္ခံျခင္း၊ သယံဇာတမ်ား ခုိုးထုတ္ျခင္းျဖင့္ တျဖည္းျဖည္း ႀကီးပြားခ်မ္းသာေနျခင္းေၾကာင့္ တရားဥပေဒေဘာင္အတြင္းသို႔ မ၀င္ေရာက္လုိျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။

အစုိးရႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရယူခ်ိန္တြင္ အဆုိပါတရားမ၀င္လုပ္ငန္းမ်ားကို စြန္႔လႊတ္ရမည္ျဖစ္သလို ေခါင္းေဆာင္ပုိင္း အေနျဖင့္ လက္နက္ႏွင့္ အာဏာကုိပါ စြန္႔လႊတ္ရမည္ျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ၎တုိ႔အေနျဖင့္ ျပည္သူ၏မ်က္ႏွာကို မေထာက္ဘဲ ၎တုိ႔ ကိုယ္က်ဳိးအတြက္သာ ဦးတည္ေဆာင္ရြက္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ တစ္ဖက္တြင္လည္း ျပည္သူလူထုမွ လက္ခံယံုၾကည္လာေအာင္ စည္း႐ံုးသည့္အေနျဖင့္ အစိုးရႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးမႈမ်ား ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ အစိုးရႏွင့္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး လက္မွတ္ေရးထုိးပါက ၎တို႔၏ တရားမ၀င္လုပ္ငန္းမ်ား၊ သယံဇာတခိုးထုတ္မႈမ်ား ရပ္ဆုိင္းရမည္ ျဖစ္သျဖင့္ အစုိးရ၏ ရပ္တည္ခ်က္သေဘာထားမ်ားကို အျပစ္တင္၍ ျပည္သူလူထုႏွင့္အစုိးရကို လွည့္စာေနျခင္းသာ ျဖစ္ေၾကာင္း သိသာထင္ရွားေပသည္။

တစ္ဖက္တြင္လည္း KIO/KIA အာဏာၿပိဳင္ဆုိင္မႈမ်ား အရွိန္ျမင့္တက္လာၿပီး ေခတ္ပညာတတ္လူငယ္မ်ား၏ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး တည္ေဆာက္လိုမႈအေပၚ KIO/KIA ဗဟုိအဖြဲ႕မွ ထိန္းခ်ဳပ္ရန္ ခက္ခဲလာသည္။ အထူးသျဖင့္ ေခါင္းေဆာင္ပုိင္းတြင္ အာဏာရရွိေရး အားၿပိဳင္မႈမ်ား ျမင့္မားလာသည္။ KIA အဖြဲ႕တြင္ အာဏာရွိမွသာ လုပ္ပုိင္ခြင့္ ရွိမည္ျဖစ္သည္။ အစိုးရႏွင့္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးလက္မွတ္ေရးထုိးရန္ KIO ဗဟုိေကာ္မတီ၀င္မ်ား သေဘာထား ကြဲလြဲ႐ံုသာမက စစ္ဦးခ်ဳပ္ ဂမ္ေရွာင္ႏွင့္ ဒုစစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ ဂြမ္ေမာ္တို႔မွာလည္း သေဘာထားကြဲလြဲလာသည္။ အထူးသျဖင့္ အစုိးရႏွင့္ေတြ႕ဆံု ေဆြးေႏြး ေနသည့္ ဂြမ္ေမာ္၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္အေပၚ KIO ဗဟုိဌာနခ်ဳပ္မွ အျပစ္တင္လာသည္။

ဂြမ္ေမာ္သည္ KIO အဖြဲ႕၏ သေဘာထားကို ႀကိဳတင္ရယူျခင္းမရွိဘဲ အစိုးရႏွင့္ ေျပာဆုိမႈမ်ားအေပၚ အျမင္မၾကည္လင္ျခင္းေၾကာင့္ ဂြမ္ေမာ္အား လက္ရွိရာထူးမွ ဖယ္ရွားလုိသည့္အဖြဲ႕မ်ားရွိလာသည္။ ဂမ္ေရွာင္မွာ KIO အဖြဲ႕တြင္ အမ်ားေရြးခ်ယ္မႈျဖင့္ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ရာထူး ရရွိခဲ့ဲျခင္းျဖစ္ၿပီး ဂြမ္ေမာ္မွာ ၎၏ဆရာျဖစ္သူ ဒုဥကၠဌ အင္ဘန္လ၏ တိုက္႐ုိက္ခန္႔အပ္မႈေၾကာင့္ ရရွိလာျခင္းျဖစ္သည္။ အင္ဘန္လမွ ဂြမ္ေမာ္အား ၎ေနရာတြင္ အစားထုိးခန္႔အပ္မည္ကို ဂမ္ေရွာင္အေနျဖင့္ စုိးရိမ္လ်က္ရွိျခင္းေၾကာင့္ လုပ္သက္ရင့္ ဗဟုိေကာ္မတီ၀င္မ်ား၊ စစ္ဘက္ဆုိင္ရာ ၀ါရင့္ပုဂၢဳိလ္မ်ားကို ပိုမုိစည္း႐ံုးလာခဲ့သည္။ ဂမ္ေရွာင္၏ အားသာခ်က္မွာ တစ္ဖက္တ႐ုတ္ႏုိင္ငံအတြင္းရွိ ကခ်င္လူမ်ဳိး တုိင္းရင္းသား မ်ဳိးႏြယ္စု၀င္ ေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ ေထာက္ခံအားေပးမႈကုိ ရရွိေနျခင္းျဖစ္သည္။

ဂြမ္ေမာ္သည္ ၿငိမ္းခ်မ္ေရးေဆြးေႏြးမႈမ်ားတြင္ အင္ဘန္လဦးေဆာင္သည့္ ဗဟုိဌာနခ်ဳပ္ႏွင့္ တိုက္႐ုိက္ ဆက္သြယ္္၍ ေဆာင္ရြက္လ်က္ရွိၿပီး အခ်ဳိ႕ကိစၥမ်ားမွာ ဂမ္ေရွာင္မွ မသိရွိျခင္းေၾကာင့္ ဂမ္ေရွာင္ႏွင့္ ဂမ္ေမာ္ၾကား ဆက္ဆံေရးမွာလည္း တျဖည္းျဖည္းတင္းမာလ်က္ရွိသည္။ KIO အဖြဲ႕အတြင္း သေဘာထားကြဲလြဲမႈမ်ား ျဖစ္ေပၚျခင္းမွာ ယခုမဟုတ္ေပ။

ယခင္ကာလမ်ားတြင္လည္း အဖြဲ႕အစည္းအတြင္း သေဘာထားကြဲလြဲမႈမ်ား ျဖစ္ေပၚခဲ့ၿပီး အင္ဘန္လ ကိုယ္တုိင္ပင္ ယခင္က KIO အဖြဲ႕၏ အာဏာကို လုယူခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ယခုအခ်ိန္တြင္ အာဏာလုမႈမ်ား၊ သေဘာထားကြဲမႈမ်ား ျပင္းထန္လာသည္ကို အင္ဘန္လအေနျဖင့္ စုိးရိမ္လ်က္ရွိသည္။ ဂမ္ေရွာင္ႏွင့္ ဂြမ္ေမာ္တုိ႔မွာလည္း လက္ရွိရာထူးေနရာမ်ား ေပ်ာက္သြားမည္ကုိ စုိးရိမ္ျခင္းေၾကာင့္ အားၿပိဳင္မႈမ်ား ျဖစ္ေပၚေနျခင္းသည္ KIO အဖြဲ႕၏ သေဘာထားကြဲလြဲေနမႈကို ထင္ရွားစြာေတြ႕ျမင္ႏိုင္ေပသည္။

ဂမ္ေရွာင္ႏွင့္ ဂြမ္ေမာ္တို႔သည္ ၎တုိ႔အား ဗဟုိဌာနခ်ဳပ္တြင္ ရာထူးတုိးျမင့္ခံရၿပီး လုပ္ပုိင္ခြင့္မ်ား ထိန္းခ်ဳပ္ခံရမည္ကို စိုးရိမ္လ်က္ရွိေသာ္လည္း ဆြမ္လြတ္ဂမ္ႏွင့္ အျခားဗဟုိေကာ္မတီ၀င္မ်ား၊ လုပ္သက္ရင့္ စစ္ဘက္ဆိုင္ရာ ေခါင္းေဆာင္ပိုင္း အေနျဖင့္ KIO အဖြဲ႕အစည္းအတြင္း အားၿပိဳင္မႈမ်ားအေပၚ ထိန္းသိမ္းေဆာင္ရြက္ရန္ လုိလားလ်က္ ရွိျခင္းေၾကာင့္ KIO စစ္ဘက္ရာထူးမ်ား ေရႊ႕ေျပာင္းခန္႔အပ္မႈႏွင့္ပတ္သက္၍ အျပင္းအထန္ကန္႔ကြက္လ်က္ရွိေၾကာင္း သိရွိႏိုင္ေပသည္။

အစိုးရႏွင့္ KIO အဖြဲ႕ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး လက္မွတ္မေရးထုိးႏိုင္ျခင္းမွာ KIO အဖြဲ႕အတြင္း သေဘာထားကြဲလြဲမႈမ်ား ျဖစ္ေပၚေနျခင္းေၾကာင့္သာျဖစ္ေပသည္။ လက္ရွိအေနအထားအရ KIO အဖြဲ႕မွာ အစိုးရႏွင့္ သေဘာတူညီမႈ ရရွိေရးထက္ အဖြဲ႕အစည္းအတြင္း အာဏာလြန္ဆြဲမႈမ်ား၊ အားၿပိဳင္မႈမ်ား၊ အုပ္စုဖြဲ႕မႈမ်ား ျဖစ္ေပၚေနျခင္းေၾကာင့္ ယခင္ကကဲ့သုိ႔ အာဏာလုမႈမ်ားျဖစ္ေပၚမည္ကို စုိးရိမ္လ်က္ရွိၾကသည္။

ထာ၀ရၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရရွိေရး အစိုးရႏွင့္ လက္တြဲေဆာင္ရြက္မႈမရွိျခင္းအေပၚ ျပည္သူလူထု၏ ျပစ္တင္ေ၀ဖန္မႈကို ခံေနရခ်ိန္ တြင္ KIO အဖြဲ႕အစည္းအတြင္း ညီၫြတ္မႈမရွိျခင္းမွာလည္း KIO အဖြဲ႕ ဆက္လက္ရပ္တည္ရန္ စိန္ေခၚမႈမ်ား ႀကံဳေတြ႕ေန ရျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ေတြ႕ရွိႏိုင္ေပသည္။

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အေနျဖင့္ KIO အဖြဲ႕ အစိုးရႏွင့္ မည္ကဲ့သုိ႔ ဆက္လက္လက္တြဲႏိုင္မည္ကုိ ေစာင့္ၾကည့္ရန္သာ ရွိေတာ့ ေပမည္။

ေမာင္ၿငိမ္းေက်ာ္