အသင့္ျပင္ၾက

(ေဆာင္းပါး) ဇူလုိင္လ ၇ ရက္က သမၼတဦးသိန္းစိန္ ေျပာသြားတဲ့ အေရးေပၚမိန္႔ခြန္းထဲမွာ လက္ရွိ မႏၱေလးၿမိဳ႕ေပၚမွာ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ အေရးအခင္းေတြကို ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေနေၾကာင္းနဲ႔ အၾကမ္းဖက္မႈေတြ ထဲမွာ ပါ၀င္သူေတြကို စုံစမ္းေဖာ္ထုတ္ၿပီး ျပင္းျပင္းထန္ထန္ အေရးယူ သြားမယ္လို႔ ေျပာၾကားသြားခဲ့ပါ တယ္။ ဒါ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ဒီလိုပဋိပက္ၡေတြနဲ႔ ႐ုန္းရင္း ဆန္ခတ္မႈေတြ ေပၚလာတိုင္း သမၼတႀကီးေျပာေနက် စကား၊ပးေနက်ကတိပါ။ ရခုိင္ျပည္နယ္ကို

သမၼတႀကီးသြားေရာက္ လည္ပတ္စဥ္၊ ဗုံးေပါက္ကြဲတုန္းက လည္း ဒါေတြဟာ အစီ အစဥ္ရွိရွိ လုပ္ေနၾကပုံရတယ္။ ေနာက္ ကြယ္က ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိ ေသြးထုိးလႈံ႔ ေဆာ္ ၿပီး အဓိက႐ုဏ္းျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီးေနၾက သူေတြကိုေဖာ္ထုတ္ၿပီး ျပင္းျပင္းထန္ထန္ အေရးယူ ရမယ္လို႔ ႀကိမ္း၀ါးခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ လက္ေတြ႕ကေတာ့ ေနာက္ကြယ္က ေသြးထုိးလႈံ႔ေဆာ္ ဖန္တီးေန တယ္ဆုိတဲ့လူ ဆိုလို႔ “ေခြးတစ္ေကာင္၊ ေၾကာင္တစ္ၿမီး” မွ် လက္ဆုပ္လက္ကိုင္ဖမ္းဆီးျပႏုိင္တာ မရွိ သလို ျပတ္သားျပင္းထန္စြာ အေရးယူအျပစ္ ေပးႏုိင္ခဲ့ျခင္း မရွိပါဘူး။ အစုိးရအဖြဲ႕အေနနဲ႔ ျပတ္သားျပင္းထန္းစြာ အေရးယူျပတာဆိုလို႔  UNITY ဂ်ာနယ္ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္၊ သတင္းေထာက္ေလးဦးနဲ႔ သႏ္ၲိသုခေက်ာင္း တုိက္က ဆရာေတာ္ငါးပါးေလာက္ပဲ ရွိပါ ေသးတယ္။ ေတာင္ကုတ္မွာ အသတ္ခံရတဲ့ ဗလီဆရာ ၁၀ ဦး အမႈကေန အခု မႏၱေလးမွာျဖစ္တဲ့ အေရးအခင္းေတြအထိ ဘယ္သူ ေတြ လႈံ႕ေဆာ္ဖန္တီးလုိ႔၊ ဘယ္လို အေရး ယူလုိက္တယ္ဆိုတာေတာ့ ဘာမွ မၾကားခဲ့ရပါဘူး။

သက္ဆုိင္ရာ တာ၀န္ရွိသူေတြက မ်က္စိကန္း၊ နားပင္း ဘာသတင္းမွမရသလို လုပ္ေနၾကေပမယ့္ အသိရွိတဲ့၊ သတိရွိတဲ့ မႏ္ၲေလးၿမိဳ႕သူ၊ ၿမိဳ႕သားေတြ ကေတာ့ “ေရႊ သမင္ ဘယ္တာကထြက္တယ္”” ဆိုတာ ဒက္ခနဲ သိၾကပါတယ္။ ထုံးစံအတုိင္း ရခုိင္ ျပည္နယ္ မွာ လူမ်ဳိးေရး၊ ဘာသာေရးပဋိပက္ၡ ေတြ ဖန္တီးခဲ့ၾကသလုိပဲ ျပႆနာျဖစ္ေစ လိုတဲ့ မီဒီယာေတြ၊ ေဖ့စ္ ဘြတ္ေတြကတစ္ဆင့္ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးတစ္ဦး မုဒိမ္းက်င့္ခံရတယ္ ဆုိတဲ့ ေကာလာဟလလႊင့္လုိက္ တာက စခဲ့ တာပါပဲ။ ဒါကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး လူမ်ဳိးေရး၊ ဘာသာေရး ပဋိပကၡဖန္တီးလိုတဲ့ ရဟန္း တစ္စုနဲ႔ မႏ္ၲေလးၿမိဳ႕ခံမဟုတ္တဲ့ အၾကမ္း ဖက္သမားတခ်ဳိ႕က မႏ္ၲေလးၿမိဳ႕ရဲ႕အခ်က္ အခ်ာေနရာေတြမွာ တုတ္၊ ဓားလက္နက္ ေတြကိုင္ၿပီး ၾကမ္းၾက၊ ရမ္းၾကရင္း အဓိက ႐ုဏ္းေတြ ျဖစ္ခဲ့ၾကတာပါပဲ။ ဒီအဓိက႐ုဏ္း အတြင္းမွာ ေသဆုံးသြားတဲ့ ျမန္မာ တစ္ ေယာက္ရဲ႕အသုဘကို ထုံးစံမရွိဘဲ က်ဳံးတစ္ ပတ္ပတ္၊ စည္း႐ုံးလႈံ႕ေဆာ္ေအာ္ဟစ္ၾကရင္း အေရးအခင္းကို ပိုမိုအရွိန္ျမႇင့္ေအာင္ မီးေပါင္ ျမႇင့္ေပးခဲ့ၾကတယ္။

ပဋိပကၡျဖစ္ေနၾကခ်ိန္မွာလည္း ခ်ထား တဲ့ လုံထိန္းတပ္ေတြက ျပည္သူလူထုရဲ႕ လုံၿခံဳေရးကို ထိန္းသိမ္း တာ၀န္ယူေပးျခင္း မရွိဘဲ ပြဲၾကည့္ပရိသတ္လို ရပ္ၾကည့္ေနၾက တာလည္း စဥ္းစားစရာပဲ။ ေနာက္ဆုံး တုတ္တလြင့္လြင့္၊ ဓားတ၀င့္၀င့္ လုပ္ေနသူ ေတြကိုမဖမ္းဆီးဘဲ ပုဒ္မ ၁၄၄ ခ်ဳိးေဖာက္ သူ ၃၆၂ ဦးကို အေရးယူဖမ္းဆီး လုိက္ တယ္ဆိုတာကလည္း စဥ္းစားစရာပါပဲ။ တာ၀န္ရွိသူေတြရဲ႕ လုပ္ပုံကိုင္ပုံ၊ ေျဖရွင္းပုံ ေတြကေတာ့ စဥ္းစားစရာခ်ည္းပါပဲ။

ဒီလိုနဲ႔ စဥ္းစားစရာေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ မႏ္ၲေလးၿမိဳ႕ ျမန္မာႏုိင္ငံလုံးဆုိင္ရာ သံဃသမဂၢအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ရဲ႕ အျမင္ ကေတာ့ ရွင္းပါ တယ္။ “မႏၱေလးၿမိဳ႕တြင္ ဇူလုိင္လ ၁ ရက္ ညကျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ အေရးအခင္းသည္ ေဒသခံဌာနဆုိင္ရာ အဖဲြ႕အစည္း ႏွင့္ တာ၀န္ရွိ အာဏာပိုင္တုိ႔၏ စီမံ ခန္႔ခြဲမႈ ညံ့ဖ်င္းျခင္းတုိ႔ေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚ လာရျခင္း ျဖစ္သည္” လို႔ အျပစ္တင္ ေ၀ဖန္လုိက္ ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ သံဃသ မဂ္ၢဆရာေတာ္ အရွင္ ဦးကာ ၀ိယကလည္း “ျမန္မာႏုိင္ငံ မွာ တရား ဥပေဒစိုးမိုးေရး ဆိုတာ မရွိေသးဘူး။ တရားေရး၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေတြက ပ်က္စီးေနတယ္။ ဘာမွ ရွင္းလင္းျပတ္သားတာ မရွိေသး ဘူး။ အခုျဖစ္စဥ္မွာ အေစာ ႀကီးတည္း က လူစုခြဲတာေတြ လုပ္ၾကရမွာ။ ဒါကို မလုပ္ဘဲ ရပ္ၾကည့္ေနေတာ့ လူအုပ္စု မ်ားလာၿပီး ျပႆနာ ႀကီးထြားလာတာေပါ့” ဆိုၿပီး မိန္႔ၾကားခဲ့ပါတယ္။

ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရး သမုိင္းစဥ္တစ္ေလွ်ာက္ မွာ အခုလို ဘာသာေရး၊ လူမ်ဳိးေရး အဓိက ႐ုဏ္းေတြ ျဖစ္ခဲ့ဖူးတာ ရိွပါတယ္။ ႏွစ္ေပါင္း တစ္ရာေက်ာ္ၾကာျမင့္ခဲ့တဲ့ ၿဗိတိသွ် ကိုလိုနီ ေခတ္တစ္ေလွ်ာက္လုံးမွာမွ ကုလားဗမာ အဓိက႐ုဏ္းရယ္လို႔ ေျပာစမွတ္ျပဳရေလာက္ တဲ့ အေရးအခင္းရယ္လို႔ ႏွစ္ႀကိမ္ပဲ ရွိခဲ့ဖူး ပါတယ္။ ဒါဟာ လည္း ၿဗိတိသွ် ကိုလိုနီ အာ ဏာပိုင္ေတြရဲ႕ ေသြးခြဲအုပ္စုိးမႈ (ီငမငိန ေညိ ၽြကူန) စနစ္ေၾကာင့္ ျဖစ္ရတာ မ်ားပါ တယ္။ မဆလပါလီမန္ ဒီမိုကေရစီအစိုးရ ေခတ္တစ္ေလွ်ာက္လုံးမွာေတာ့ ေျပာပ ေလာက္တဲ့ ဘာသာေရး၊ လူမ်ဳိးေရး အဓိက ႐ုဏ္းရယ္လုိ႔ ႀကီးႀကီးမားမား မျဖစ္ခဲ့ၾကပါ ဘူး။ ဖဆပလ ေခတ္မွာေတာ့ အေတာ္ျပင္း ထန္တဲ့ တ႐ုတ္-ဗမာလူမ်ဳိးေရး အဓိက႐ုဏ္း ႀကီးတစ္ခု ေပၚေပါက္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီလုိ ျဖစ္ ရတာလည္း အရင္းခံအားျဖင့္ “ရခိုင္ဆန္ လုပြဲ” ေၾကာင့္ ျဖစ္လာတဲ့ စီးပြားေရးအက်ပ္ အတည္းကို စစ္ အစုိးရက လူမ်ဳိးေရး အဓိက႐ုဏ္းနဲ႔ ႏုိင္ငံေရးအရ လမ္း လႊဲေပးဖုိ႔ ႀကိဳးစားရင္း ႀကီးထြား သြားရတာပါ။ ဆိုလိုတာက သမုိင္း မွာျဖစ္ခဲ့ၾကရတဲ့ ဘာသာေရး၊ လူမ်ဳိးေရးအဓိက႐ုဏ္းအမ်ားစုက အာဏာပိုင္အစုိးရ ေတြရဲ႕ ႏုိင္ငံေရး ဦးတည္ ခ်က္ေတြကို တစ္နည္းတစ္လမ္းအားျဖင့္ ပုံေဖာ္ေပးႏုိင္ဖုိ႔ ဖန္းတီးခဲ့ၾကေလ့ ရွိပါ တယ္။

သမၼတဦးသိန္းစိန္ အစုိးရအဖြဲ႕လက္ ထက္မွာျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ ဘာသာေရး၊ လူမ်ဳိးေရး အဓိက႐ုဏ္းေတြ ကေတာ့ ျမန္မာ့သမုိင္းမွာ မႀကံဳဖူးေလာက္ေအာင္မ်ားျပား ႐ႈပ္ေထြး လွပါတယ္။ ရခုိင္ျပည္နယ္၊ စစ္ေတြ ကေန မိတ္ၳီလာ၊ ရွမ္းျပည္နယ္၊ လား႐ိႈးအထိ၊ အခု ေနာက္ဆုံး မႏ္ၲေလးၿမိဳ႕ပါဆုိေတာ့ တစ္ျပည္လုံးအႏွံ႔ ဆိုရမေလာက္ပါပဲ။ ၿပီးခဲ့တဲ့ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ကဆုိရင္ ဘာသာေရး၊ လူမ်ဳိးေရး ဆုိင္ရာ အဓိက႐ုဏ္းေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ျမန္မာ့သမုိင္းမွာ စံခ်ိန္တင္ရမည့္ႏွစ္ပါပဲ။ တကယ္ေတာ့ စစ္ပြဲေတြ၊ အေရးအခင္းေတြ မွန္သမွ်ရဲ႕ အရင္းအျမစ္ျပႆနာဟာ ႏုိင္ငံ ေရးပါပဲ။ ႏုိင္ငံေရးပဋိပက္ၡေတြရဲ႕ တစ္ ႏြယ္ငင္တံစဥ္ပါ ျပႆနာေတြ ခ်ည္းပါပဲ။

ဒီေန႔ ေရွ႕မတုိးသာ၊ ေနာက္မဆုတ္သာ ျဖစ္ေနတဲ့ ျမန္မာ့ဒီမုိကေရစီ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးရဲ႕ အဓိကဆုံခ်က္ ကဘာလဲ။ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲ ေရးပါပဲ။ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံ ဥပေဒ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေရးဆုိရာမွာလည္း ပုဒ္ ၄၃၆ ကို မျပဳျပင္ႏုိင္သမွ် လႊတ္ေတာ္လမ္းေၾကာင္း အရ ဘာမွျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲလို႔ရမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္လည္းNLD ပါတီကပုဒ္မ ၄၃၆ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးလႈပ္ရွား မႈကို တစ္ျပည္းလုံး အရွိန္ အဟုန္ျမႇင့္ ေဆာင္ရြက္ေနတာ ျဖစ္ပါ တယ္။ အခုခ်ိန္ထိဆိုရင္ NLD ပါတီရဲ႕ တရား၀င္ ထုတ္ျပန္ေၾကညာခ်က္အရ ေထာက္ခံလက္မွတ္ ေရးထိုးသူေပါင္း တစ္ျပည္လုံးမွာ သုံးသန္း သုံးသိန္း ေက်ာ္သြားၿပီလုိ႔ သိရပါတယ္။ ဒီပမာဏဟာ အာဏာရပါတီအေနနဲ႔ အေတာ္ သတိထားစုိးရိမ္ စရာ ေကာင္းတဲ့ ၿခိမ္းေျခာက္မႈတစ္ရပ္ ျဖစ္လာ ေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ဒီလႈပ္ရွားမႈကို ဟန္႔ တားေႏွာင့္ယွက္ဖို႔ အာဏာပိုင္ အခ်ဳိ႕မွာ အစီအစဥ္ရွိပုံရပါတယ္။

ဒီလိုအေနအထားေအာက္မွာ ထူးျခားတဲ့ တုိက္ဆုိင္မႈတစ္ရပ္က ဇြန္လ ၂၇ ရက္မွာ မႏၱေလးတုိင္း NLD တာ၀န္ရွိသူေတြကို ပုဒ္မ ၄၃၆ ျပဳျပင္ေရး လူထုေထာက္ခံပြဲေတြ လုပ္ေနတာဟာ တရားဥပေဒနဲ႔ မညီၫြတ္ ေၾကာင္း၊ တာ၀န္ရွိသူေတြက သတိေပး တားျမစ္ခ်က္တစ္ရပ္ ထုတ္ျပန္ခဲ့ေၾကာင္း ၾကားသိရပါတယ္။ ဒီလို သတိေပးခ်က္ တစ္ရပ္ထုတ္ျပန္ၿပီး ေလးရက္ခန္႔အၾကာမွာ သံဃာတခ်ဳိ႕ ဦးေဆာင္ပါ၀င္တဲ့ လူမ်ဳိးေရး၊ ဘာသာေရး အဓိက႐ုဏ္းေတြ ေပၚေပါက္လာတာပါပဲ။ အဓိက႐ုဏ္းေတြေၾကာင့္ ပုဒ္မ ၁၄၄ ထုတ္ျပန္ လုိက္ေတာ့ ပုဒ္မ ၄၃၆ ျပဳျပင္ေရး လႈပ္ရွားမႈေတြဟာ သဘာ၀ က်စြာ ရပ္တန္႔သြားရၿပီေပါ့။ ဒီေတာ့လည္း အခုလို မႏ္ၲေလးၿမိဳ႕ႀကီးမွာ အဓိက႐ုဏ္းေတြ ျဖစ္ေအာင္ လႈံ႕ေဆာ္ ဖန္တီးေနၾကမႈေတြရဲ႕ ေနာက္ကြယ္မွာ ႏုိင္ငံေရး ရည္ရြယ္ခ်က္ သေဘာထားေတြ ပါေနသလားဆိုတာ စဥ္း စားစရာ ျဖစ္လာရပါတယ္။ ဆင္တစ္ ေကာင္ လုံး မျမင္ရေပမယ့္ ဆင္ေျခရာေတြကိုေတာ့ အတုိင္းသား ျမင္ေနၾကရပါၿပီ။ ဒီလို ပုဒ္မ ၄၃၆ ျပဳျပင္ေရး လူထုလႈပ္ရွားမႈေတြကို ဟန္႔တားေႏွာင့္ယွက္ေရး ႏုိင္ငံေရး ရည္ ရြယ္ခ်က္နဲ႔ အခုလို အဓိက ႐ုဏ္းေတြ ဖန္ တီးေနၾကမယ္ဆုိရင္ေတာ့ မႏ္ၲေလးအေရး အခင္းဟာ အဖြင့္တီးလုံးမွ်သာ ျဖစ္ပါလိမ့္ မယ္။ ေနာက္ဆက္တြဲ ဘီလူးဆုိင္းနဲ႔ ဗိန္း ေမာင္းသံေတြညံေနေအာင္ ဆက္ၾကားစရာ ရွိႏုိင္ပါေသးတယ္။ ျပည္သူေတြအေနနဲ႔ မ်က္စိဖြင့္၊ နားစြင့္ရင္း အသင့္ျပင္ထားၾကဖုိ႔ လိုပါလိမ့္မယ္။
ဇူလုိင္လ ၇ ရက္က သမၼတဦးသိန္းစိန္ ေျပာသြားတဲ့ အေရးေပၚမိန္႔ခြန္းထဲမွာ လက္ရွိ မႏၱေလးၿမိဳ႕ေပၚမွာ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ အေရးအခင္းေတြကို ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေနေၾကာင္းနဲ႔ အၾကမ္းဖက္မႈေတြ ထဲမွာ ပါ၀င္သူေတြကို စုံစမ္းေဖာ္ထုတ္ၿပီး ျပင္းျပင္းထန္ထန္ အေရးယူသြားမယ္လို႔ ေျပာၾကားသြားခဲ့ပါ တယ္။ ဒါ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ဒီလိုပဋိပက္ၡေတြနဲ႔ ႐ုန္းရင္းဆန္ခတ္မႈေတြ ေပၚလာတိုင္း သမၼတႀကီးေျပာေနက် စကား၊ပးေနက်ကတိပါ။ ရခုိင္ျပည္နယ္ကို သမၼတႀကီးသြားေရာက္ လည္ပတ္စဥ္၊ ဗုံးေပါက္ကြဲတုန္းက လည္း ဒါေတြဟာ အစီ အစဥ္ရွိရွိ လုပ္ေနၾကပုံရတယ္။ ေနာက္ ကြယ္က ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိ ေသြးထုိးလႈံ႔ ေဆာ္ ၿပီး အဓိက႐ုဏ္းျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီးေနၾက သူေတြကိုေဖာ္ထုတ္ၿပီး ျပင္းျပင္းထန္ထန္ အေရးယူ ရမယ္လို႔ ႀကိမ္း၀ါးခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ လက္ေတြ႕ကေတာ့ ေနာက္ကြယ္က ေသြးထုိးလႈံ႔ေဆာ္ ဖန္တီးေန တယ္ဆုိတဲ့လူ ဆိုလို႔ “ေခြးတစ္ေကာင္၊ ေၾကာင္တစ္ၿမီး” မွ် လက္ဆုပ္လက္ကိုင္ဖမ္းဆီးျပႏုိင္တာ မရွိ သလို ျပတ္သားျပင္းထန္စြာ အေရးယူအျပစ္ ေပးႏုိင္ခဲ့ျခင္း မရွိပါဘူး။ အစုိးရအဖြဲ႕အေနနဲ႔ ျပတ္သားျပင္းထန္းစြာ အေရးယူျပတာဆိုလို႔  UNITY ဂ်ာနယ္ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္၊ သတင္းေထာက္ေလးဦးနဲ႔ သႏ္ၲိသုခေက်ာင္း တုိက္က ဆရာေတာ္ငါးပါးေလာက္ပဲ ရွိပါ ေသးတယ္။ ေတာင္ကုတ္မွာ အသတ္ခံရတဲ့ ဗလီဆရာ ၁၀ ဦး အမႈကေန အခု မႏၱေလးမွာျဖစ္တဲ့ အေရးအခင္းေတြအထိ ဘယ္သူ ေတြ လႈံ႕ေဆာ္ဖန္တီးလုိ႔၊ ဘယ္လို အေရး ယူလုိက္တယ္ဆိုတာေတာ့ ဘာမွ မၾကားခဲ့ရပါဘူး။

Mizzima