တရုတ္သစ္ခိုးထုတ္မွဳ ျပသနာ ဘယ္လို အေျဖရွာမလဲ

အခုရက္ပိုင္းအတြင္း ျပည္သူေတြ စိတ္အ၀င္စားဆံုး သတင္းတစ္ပုဒ္ကေတာ့ အစိုးရ စစ္တပ္ကေန ကခ်င္ျပည္နယ္မွာ သစ္ေမွာင္ခို ၀င္လုပ္တဲ့ တရုတ္ႏုိင္ငံသားေတြ အပါအ၀င္ သစ္တင္ကား၊ အျခား ယာဥ္နဲ႔ ယႏၱယား အမ်ားအျပား ဖမ္းဆီးလိုက္တဲ့ သတင္းပါ။ အစိုးရရဲ႕ သစ္ေမွာင္ခို ဖမ္းဆီးမွဳ သမိုင္းမွာ ႏုိင္ငံျခားသား အမ်ားဆံုးနဲ႔ သစ္တင္ကား အမ်ားဆံုး ဖမ္းဆီးရမိမွဳအျဖစ္ မွတ္တမ္း၀င္သြားပါျပီ။ တဆက္တည္း တရုတ္ႏုိင္ငံ ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ၾကီးဌာနကလည္း ျမန္မာအစိုးရအေနနဲ႔ တရုတ္ ႏုိင္ငံသားေတြကို မွ်မွ်တတ ကိုင္တြယ္ဖို႔ ေတာင္းဆိုလိုက္ပါျပီ။ သစ္ေမွာင္ခို ဖမ္းဆီးရမိမွဳ ဘယ္ေလာက္ ၾကီးက်ယ္သလဲ၊ ဒီ ဖမ္းဆီးမွဳဟာ ဘာသေဘာ ေဆာင္သလဲ၊ အစိုးရအေနနဲ႔ ဒီကိစၥ ဘယ္လို ကိုင္တြယ္သင့္သလဲ ဆိုတာ ေဆြးေႏြးတင္ျပသြားပါ့မယ္။

ဇန္န၀ါရီ ၂ ရက္ကေန ၅ ရက္ေန႔အတြင္း ကခ်င္ျပည္နယ္ ၀ိုင္းေမာ္ျမိဳ႕နယ္ ဆဒံုးေဒသမွာ ဖမ္းဆီးရမိတဲ့ သစ္ေမွာင္ခို သမားေတြနဲ႔ ယာဥ္ယႏၱယား အေရအတြက္ အလြန္မ်ားျပားပါတယ္။ ဖမ္းဆီးရမိတဲ့ သစ္တင္ယာဥ္ အပါအ၀င္ ယာဥ္ယႏၱယား စုစုေပါင္း အစီး ၄၇၀ ေက်ာ္ရွိတာေၾကာင့္ တကယ့္တကယ္ အဲဒီနယ္ေျမထဲ ေရာက္ေနတဲ့ လူအေရအတြက္ဟာ ယာဥ္ေမာင္းသက္သက္ပဲ အေယာက္ ၅၀၀ ၀န္းက်င္ ရွိႏုိင္ပါတယ္။ သစ္ခုတ္၊ သစ္တင္ အလုပ္သမားေတြ၊ သူတို႔ကို ခ်က္ျပဳတ္ေကၽြးေမြးသူေတြ အားလံုးကိုပါ ထည့္ေပါင္းရင္ လူေပါင္း ေထာင္ဂဏန္းေလာက္ ၀င္ေရာက္ လုပ္ကိုင္ေနမယ္လို႔ ခန္႔မွန္းရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အစိုးရ တပ္ဖြဲ႕ စစ္ေၾကာင္း ၀င္ေရာက္ စီးနင္းတာေၾကာင့္ တစ္ခ်ိဳ႕ နယ္စပ္နဲ႔ နီးတဲ့ ေနရာေတြမွာ ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္သြားတာမ်ိဳး ရွိႏိုင္တဲ့အတြက္ ပထမ ရက္ပိုင္းမွာ တရုတ္ အေယာက္ ၁၂၀ ေက်ာ္၊ ေနာက္တစ္ရက္မွာ ၁၇ ေယာက္ စုစုေပါင္း အေယာက္ ၁၄၀ ေက်ာ္ပဲ ဖမ္းဆီးရမိခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအရည္အတြက္ဟာ အစိုးရအေနနဲ႔ ျပီးခဲ့တဲ့ ၄ ႏွစ္တာကာလ အတြင္း သစ္ခုိးထုတ္မွဳနဲ႔ ဖမ္းဆီးရမိခဲ့တဲ့ ႏုိင္ငံျခားသား အေယာက္ ၁၃၀ နဲ႔ ႏွိဳင္းယွဥ္ရင္ေတာင္ မ်ားေနပါေသးတယ္။

တကယ္ေတာ့ တရုတ္ႏိုင္ငံဘက္ကေန ျမန္မာ့ သစ္ေတြ ခုိးထုတ္ေနတာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာျမင့္ေနပါျပီ။ အရင္ ၁၉၉၀ မတိုင္ခင္ ကခ်င္ျပည္နယ္နဲ႔ ရွမ္းျပည္နယ္မွာ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီနဲ႔ ေကအိုင္အို အဖြဲ႕ အေျခခ်ေနစဥ္ကတည္းက တရုတ္ဘက္ကို သစ္ထုတ္ယူေနခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီအခ်ိန္ကာလ တရုတ္ဘက္က လိုအပ္ခ်က္ နည္းေနေသးတာ၊ လမ္းေဖါက္တာနဲ႔ သစ္ထုတ္လုပ္တဲ့ နည္းေတြ ေခတ္မမီေသးတာေၾကာင့္ ေနာက္ပိုင္းကာလေလာက္ အမ်ားအျပား ထုတ္ယူႏုိင္ျခင္း မရွိပါဘူး။ တကယ့္တကယ္ သစ္ေတြ အလံုးအရင္း အမ်ားအျပား ထုတ္ယူႏိုင္ခဲ့တာကေတာ့ ၁၉၉၀ တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ေတြ ဗကပ ေခါင္းေဆာင္မွဳေအာက္ကေန ခြဲထြက္၊ စစ္အစိုးရနဲ႔ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲျပီးခ်ိန္ ေနာက္ပိုင္းမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ တပ္ဖြဲ႕ေတြဟာ အစိုးရဆီက ပါမစ္နည္းနည္းယူ သစ္ကို မ်ားမ်ားထုတ္ ဆိုတဲ့ နည္းနဲ႔ တရုတ္ဘက္ကို ထုတ္ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။

သစ္ထုတ္လုပ္ေရး လုပ္ငန္း လုပ္ရတာကလည္း လြယ္ကူပါတယ္။ လက္နက္ကိုင္ တပ္ဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ ဘယ္သစ္ကြက္ေတြကို ဘယ္သူယူေစ ဆိုျပီး ခြဲေ၀ယူၾကပါတယ္။ အဲဒီ ရထားတဲ့ သစ္ကြက္ေတြက သစ္ေတြ ထုတ္ယူဖို႔ တရုတ္ ကုန္သည္နဲ႔ စကားေျပာ၊ ညွိႏွိဳင္းထားတဲ့ ေငြေၾကးပမာဏ တစ္ခု ရယူျပီး ထုတ္လုပ္ဖို႔ ခြင့္ေပးလိုက္တာမ်ိဳးပါ။ တခါတရံ တရုတ္ကုန္သည္ဘက္က ကမ္းလွမ္းတဲ့ သစ္ကြက္ေတြကို လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕ဘက္က ခ်ေပးတာမ်ိဳးလည္း ရွိပါတယ္။ သစ္ထုတ္လုပ္ခြင့္ရသြားတာနဲ႔ တရုတ္ ကုမၸဏီေတြဟာ တရုတ္ နယ္စပ္ဘက္ကေန သစ္ထုတ္လမ္းေတြ ေဖါက္ပါတယ္။ အဲဒီ သစ္ထုတ္လမ္းရဲ႕ နယ္စပ္ ထြက္ေပါက္ေတြမွာ လက္နက္ကိုင္ တပ္ဖြဲ႕ေတြရဲ႕ အေကာက္ခြန္ စခန္းငယ္ေလးေတြ လာေရာက္ဖြင့္လွစ္ျပီး သစ္အေပၚ အခြန္ေကာက္တာမ်ိဳး ရွိေပမယ့္ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူ ကိစၥေတြေၾကာင့္ အဖြဲ႕အစည္းအတြက္ အခြန္နည္းနည္းပါပါးေလာက္ပဲ ရၾကပါတယ္။ ဒီလိုနည္းနဲ႔ တရုတ္ ကုန္သည္ေတြဟာ ကခ်င္ျပည္နယ္ထဲက သစ္ေတြ ေတာျပဳန္း ေတာင္ျပဳန္း ျဖစ္ေလာက္ေအာင္ အျမစ္ပါမက်န္ တူးယူ ထုတ္လုပ္ခဲ့ၾကပါတယ္။

ေနာက္ပိုင္း သစ္ေမွာင္ခို ျပသနာ အဲဒီထက္ နက္ရွိဳင္းလာပါတယ္။ အစိုးရ ထိန္းခ်ဳပ္ထားတဲ့ နယ္ေျမက သစ္ေတြကိုလည္း အဲဒီ တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ေတြ ထိန္းခ်ဳပ္ထားရာ နယ္စပ္ေတြကေနပဲ ထုတ္ယူတာမ်ိဳး လုပ္လာပါတယ္။ ဒီလိုနည္းနဲ႔ ကခ်င္ျပည္နယ္၊ စစ္ကိုင္းတိုင္းနဲ႔ ရွမ္းျပည္နယ္၊ အထူးသျဖင့္ ကခ်င္ျပည္နယ္ထဲမွာ သစ္ေတာ့ျပဳန္းတီးမွဳ ျပသနာ ဆိုးဆိုးရြားရြားၾကံဳခဲ့ရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံတကာ ေလ့လာေစာင့္ၾကည့္ေရး အဖြဲ႕ေတြက ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ ေခါင္မိုးလို႔ ေခၚႏိုင္တဲ့ ကခ်င္ျပည္နယ္က မိုးသစ္ေတာေတြ ျပဳန္းတီးကုန္လို႔ ေခါင္မိုးေပါက္သြားခဲ့ျပီလို႔ တင္စား ေခၚေ၀ၚသည္အထိ ျဖစ္ခဲ့တာပါ။

အဂၤလန္ႏိုင္ငံ အေျခစိုက္ သဘာ၀ ပါတ္၀န္းက်င္ စံုစမ္းစစ္ေဆးေရး အဖြဲ႕ EIA ရဲ႕ အစီရင္ခံစာ တစ္ေစာင္မွာ ၁၀ ႏွစ္တာကာလအတြင္း တရုတ္ႏိုင္ငံဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံက သစ္ တန္ဘိုး အေမရိကန္ေဒၚလာ (၆) ဘီလ်ံနီးပါးဖိုးေလာက္ ခုိးထုတ္ခဲ့တယ္လို႔ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ အဲဒီေငြေတြ လက္နက္ကိုင္ တိုင္းရင္းသား တပ္ဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ တစ္ခ်ိဳ႕ကလြဲျပီး ဘယ္သူမွ သိပ္ရၾကတာ မဟုတ္ပါဘူး။ အစိုးရက မရသလို၊ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ တပ္ဖြဲ႕ေတြက ရတာေတြကလည္း စစ္လက္နက္ပစၥည္းနဲ႔ စစ္အသံုးစားရိတ္ေတြထဲပဲ ေရာက္သြားတာ မ်ားပါတယ္။

အခုဆုိရင္ ျမန္မာအစိုးရဟာ သစ္ေတာ ျပဳန္းတီးမွဳကို ကာကြယ္ဖို႔၊ သစ္အေခ်ာထည္ တင္ပို႔မွဳ လုပ္ႏုိင္ဖို႔ အတြက္ ႏိုင္ငံျခားကို သစ္အလံုးလိုက္ တင္ပို႔မွဳ ရပ္ဆိုင္းခဲ့ျပီလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ နယ္စပ္ကေန ေမွာင္ခို ထုတ္ေနတာေတြကို မတားဆီးႏိုင္တဲ့အတြက္ အိတ္ေပါက္န႔ဲ ဖါးေကာက္သလိုပဲ ျဖစ္ေနတာပါ။ အခုျဖစ္စဥ္မွာ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ဟာ အရင္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ လ်စ္လ်ဴရွဳထားခဲ့တဲ့ တရုတ္ သစ္ေမွာင္ခိုကိစၥ အခုမွ ဘာေၾကာင့္ ဖမ္းဆီးအေရးယူမွဳ လုပ္ရသလဲ စဥ္းစားစရာပါ။ သိပ္မၾကာေသးခင္တုန္းက တရုတ္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ အာေဘာ္ The Global Times သတင္းစာမွာ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ျမန္မာႏုိင္ငံက ထြက္ေျပးသြားတဲ့ ကိုးကန္႔လက္နက္ကိုင္ တပ္ဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ ဖုန္ၾကားရွင္းက ေကအိုင္ေအ နဲ႔ ေပါင္းျပီး သူ႕နယ္ေျမကို ျပန္တုိက္ယူမယ္ ဆိုတဲ့ အင္တာဗ်ဴး ေဖာ္ျပခဲ့လို႔ ဆိုျပီး ထင္ျမင္ယူဆ သူေတြလည္း ရွိေနပါတယ္။

ဘယ္လိုအေၾကာင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ျဖစ္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ျမန္မာ့သစ္ေတြ ခုိးထုတ္ေနတဲ့ တရုတ္သစ္ေမွာင္ခို ကိစၥ အစိုးရအေနနဲ႔ အေရးယူကိုင္တြယ္ ေျဖရွင္းသင့္ပါျပီ။ ဒီ သစ္ေမွာင္ခိုက ရတဲ့ေငြေတြဟာ လက္နက္ခဲယမ္းေတြအျဖစ္ ေျပာင္းသြားျပီး ညီအစ္ကိုခ်င္း တုိက္ခိုက္ေနၾကတဲ့ ျမန္မာျပည္ ျပည္တြင္းစစ္ကို ပိုျပီးလည္းရွည္ၾကာေစပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အစိုးရအေနနဲ႔ တရုတ္အစိုးရကို ျပည္တြင္းျငိမ္းခ်မ္းေရး တည္ေဆာက္ႏိုင္ေအာင္ အားေပးကူညီဖို႔၊ သစ္၊ ေက်ာက္မ်က္နဲ႔ သတၱဳသယံဇာတ ေမွာင္ခို ထုတ္ယူေနတာေတြကို ရပ္ဆုိင္းေပးဖို႔ တရား၀င္ အေရးဆိုသင့္ပါေၾကာင္း သံုးသပ္တင္ျပလိုက္ရပါတယ္။

ဦးစည္သူေအာင္ျမင့္

VOA