လူတစ္ဦးခ်င္းသည္ မိမိဘဝ ေကာင္းရာ ေကာင္းေၾကာင္း ႀကိဳးစားၾက ရာတြင္ မိမိအက်ိဳးစီးပြားရေရးအတြက္ အာ႐ံုုစိုုက္ၾကရသည္။
အလားတူ အသင္းအပင္း ဖြဲ႕စည္းေဆာင္႐ြက္ၾကရာတြင္လည္း အသင္းအပင္း၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္ ေအာင္ျမင္ေပါက္ေျမာက္ေရး အက်ိဳးစီးပြားအတြက္ လုုပ္ေဆာင္ၾကရသည္။
တဖန္ ႏိုုင္ငံေရးပါတီ၊ စီးပြားေရး ကုုမၸဏီတိုု႔သည္လည္း မိမိတိုု႔ ပါတီ၊ မိမိတိုု႔ ကုုမၸဏီအက်ိဳးစီးပြားအလိုု႔ငွာ ရည္ရြယ္ခ်က္ အမ်ိဳးမ်ိဳးကိုု နည္းလမ္း အသြယ္သြယ္ သံုုးကာ လုုပ္ေဆာင္ေနၾကသည္။ အျမင့္ဆံုုးဆိုုရလွ်င္ ႏိုုင္ငံအုုပ္ခ်ဳပ္သည့္ အစိုုးရသည္လည္း ၎တိုု႔ အစိုုးရအဖြဲ႕၏ အက်ိဳးစီးပြားအလိုု႔ငွာ လုုပ္ေဆာင္ၾကေပသည္။
ဤေနရာတြင္ ေျပာခ်င္သည္မွာ အက်ိဳးစီးပြားအတြက္ ရည္႐ြယ္၍ လုုပ္ေဆာင္သည့္ အခ်က္ကိုု မျဖစ္သင့္ မလုုပ္သင့္ဟုု ဆိုုလိုုျခင္း မဟုုတ္ဘဲ မည္သည့္အက်ိဳးစီးပြားက ပိုုမိုုဦးစားေပးသင့္သလဲ ဆိုုသည့္ အခ်က္ကိုု ေဇာင္းေပးေျပာဆိုုလိုုျခင္းသာ ျဖစ္ေပသည္။
ဥပမာအားျဖင့္ မိမိဘဝ ေကာင္းမြန္ရာ ေကာင္းမြန္ေၾကာင္း လုုပ္ေဆာင္ရာတြင္ အျခားသူမ်ား၏ အက်ိဳးစီးပြားကိုု မထိခိုုက္ေစရန္ ဂရုုျပဳျခင္း၊ အမ်ားအက်ိဳးစီးပြား ထိခိုုက္ၿပီးမွ မိမိအက်ိဳးစီးပြား ေအာင္ျမင္ျခင္း မ်ဳိး မျဖစ္ေအာင္ လုုပ္ေဆာင္ဖိုု႔ လိုုအပ္ျခင္းပင္ျဖစ္ သည္။
မိမိအက်ိဳးစီးပြားကိုုဦးစားေပးျခင္းသည္ မေကာင္းသည့္ ကိစၥမဟုုတ္ေသာ္လည္း အမ်ားအက်ိဳးစီးပြားကိုု မထိခိုုက္ေစဖိုု႔ သတိျပဳဖိုု႔ လိုုအပ္ေပသည္။
အလားတူအသင္းအဖြဲ႕၊ ႏိုုင္ငံေရးပါတီလိုု အဖြဲ႕အစည္းမ်ိဳးသည္လည္း မိမိအသင္းအပင္း၊ မိမိပါတီ အက်ိဳးစီးပြားသည္ အျခားေသာ အမ်ားႏွင့္သက္ဆိုုင္သည့္ အက်ိဳးစီးပြားႏွင့္ ဆန္႔က်င္ေနသည့္အခါမ်ိဳးတြင္ အသင္းအပင္း၊သိုု႔မဟုုတ္ ပါတီအက်ိဳးကိုု ဦးစားေပးမည္ လား အမ်ားအက်ိဳးကိုု ဦးစားေပးမည္လား ဆိုုသည့္ ေမးခြန္းေပၚထြက္လာမည္ျဖစ္သည္။
ယခုုလိုု နိဒါန္းပ်ိဳးေနရသည္မွာ မည္သည့္အေၾကာင္းကိုု ရည္႐ြယ္ေျပာဆိုုလိုုသနည္းဟုု စာဖတ္သူက ေမးခြန္း ထုုတ္ေကာင္း ထုုတ္လိုုေပမည္။
ရည္႐ြယ္လိုုသည့္ ကိစၥမွာ မၾကာေသးမီက ျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ ဖြဲ႔စည္းပံုုအေျခခံဥပေဒ ျပဳျပင္ေရးနွင့္ ပတ္သက္သည့္ ကိစၥပင္ ျဖစ္ သည္။
လႊတ္ေတာ္တြင္ မဲအမ်ားစုု ရရွိေသာ္လည္း လႊတ္ေတာ္၏ ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္း ကိုု ခြဲတမ္းအရ ရရွိထားသည့္ တပ္မေတာ္သား ကိုုယ္စားလွယ္မ်ား၏ ေထာက္ခံမႈကိုု မရရွိပါက ျပင္ဆင္ႏိုုင္ခြင့္ မရွိသည့္အျဖစ္ပင္ ျဖစ္သည္။ တနည္းအားျဖင့္ ဆိုုရလွ်င္ ဗီတိုုအာဏာ သေဘာသက္ေရာက္ေနျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။
၇၅ ရာခိုင္ႏႈန္းက ျပင္ဆင္လိုုသည့္တိုုင္ ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္းက သေဘာမတူပါက ျပင္၍မရႏိုုင္သည့္ အျဖစ္ ေရာက္ေအာင္ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံုုေရးဆြဲစဥ္ ကတည္းက ရည္႐ြယ္ခဲ့ျခင္းလည္း ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။
သိုု႔ေသာ္ အမ်ားအက်ိဳးစီးပြားအတြက္ ရည္႐ြယ္ကာ ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္းက မိမိတိုု႔အဖြဲ႔အစည္း အက်ိဳးကိုု ဦးစားမေပးဘဲ လိုုက္ေလ်ာျခင္း၊ သေဘာတူျခင္းျဖင့္ အမ်ားအက်ိဳး လိုုလားေၾကာင္း ျပသဖိုု႔ လိုုအပ္ေနေပ သည္။
သိုု႔ေသာ္ လက္ေတြ႔တြင္ ထိုုသုုိ႔ျဖစ္လာခ့ဲျခင္း မရွိေပ။ ထိုု႔အတြက္ေၾကာင့္ အမ်ားစုု အက်ိဳးစီးပြားထက္ မိမိအဖြဲ႕အစည္း အက်ိဳးစီးပြားကိုုသာ ဦးစားေပးေ႐ြးခ်ယ္ခဲ့သည္ဟုု ဆိုုရေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။
ယခုုျဖစ္ရပ္က ျမန္မာႏိုုင္ငံ ဒီမိုုကေရစီအသြင္ကူးေျပာင္းေရးအတြက္ မည္မွ်ေႏွာင့္ေႏွး သြားေစမည္လဲ၊ လူအမ်ားစုု၏ လူမႈ၊ စီးပြားဘဝမ်ား မည္မွ်ထိ ထိခုုိက္ေစမည္လဲဆိုုသည္က သမိုုင္းက မွတ္တမ္းတင္ေပ လိမ့္မည္ဟုုသာ ဆိုုရမည္ ျဖစ္သည္။
No comments:
Post a Comment