ပရီးမီးယားလိဂ္ ပြဲစဥ္(၆)က အသင္းၾကီးမ်ား အေျခအေနကုိ ခံစားၾကည့္ျခင္း

ပရီးမီးယားလိဂ္ ပြဲစဥ္(၆)မွာ ကစားသြားခဲ႕တဲ႕ အသင္းၾကီးမ်ားရဲ႕ အေျခအေနကုိ စာေရးသူ ျမင္သေလာက္ သံုးသပ္တင္ျပခ်င္ပါတယ္။ အသင္းၾကီးေတြရဲ႕ အားနည္းခ်က္ အားသာခ်က္ေတြကို ေကာက္ႏုတ္ တင္ျပျခင္းလို႕ ေျပာရင္ ပုိမွန္ပါလိမ့္မယ္။ စာေရးသူ အေနနဲ႕ ဥာဏ္မီ သေလာက္ကုိ ထုတ္ႏုတ္ ခ်ျပျခင္း သက္သက္ ျဖစ္ပါတယ္။ စာေရးသူထက္ ျမင္တတ္တဲ႕ စာဖတ္သူေတြ ဒုနဲ႕ေဒးပါ။ စာဖတ္သူမ်ားနဲ႕ ေဆြးေႏြးျခင္းလို႕ ေျပာရင္လည္း ရပါတယ္။ တင္ျပခ်က္ေတြကုိလည္း စာဖတ္သူမ်ား အေနနဲ႕ စာေရးသူနဲ႕ အျမင္ တူမတူ၊ စာဖတ္သူတုိ႕ရဲ႕ အျမင္ေလးကုိလည္း မွတ္ခ်က္ေလး နဲ႕ ေဆြးေႏြးေပးေစ ခ်င္ပါတယ္။



စပါး ၁-၁ ခ်ဲလ္ဆီး
ပထမဦးဆံုး အေနနဲ႕ ပရီးမီးယားလိဂ္ရဲ႕ အေစာဆံုးပြဲ လန္ဒန္ ဒါဘီ စပါးနဲ႕ ခ်ဲလ္ဆီး ပြဲစဥ္ကုိ သံုးသပ္ တင္ျပသြားပ့ါမယ္။ စပါးနဲ႕ ခ်ဲလ္ဆီးတုိ႕ဟာ လန္ဒန္ ဒါဘီ ျဖစ္တာနဲ႕ အညီ ကုိယ္စီ နည္းျပ ႏွစ္ဦးကလဲ ပြဲမစခင္မွာ တစ္ေယာက္နဲ႕ တစ္ေယာက္ ဆရာ၊ တပည့္ သံေယာဇဥ္ကုိ မငဲ့ပဲ ခပ္ျပင္းျပင္း ထုိးႏွက္ ခဲ႕ၾကတယ္။ အဂၤလန္လိဂ္ရဲ႕ အစဥ္အလာ အရ Mind Game ဆင္ႏြဲ ခဲ႕ၾကတယ္။ ဒါဘီ ဆုိတဲ႕ နာမည္နဲ႕ ကုိက္ညီေအာင္ ပြဲေကာင္း တစ္ပြဲ ျဖစ္ခဲ႕ပါတယ္။ ၀ိႈက္ဟတ္လိန္းမွာ ေမာ္ရင္ညိဳဟာ အိမ္ရွင္ကုိ ၄-၅-၁ နဲ႕ ရင္ဆုိင္ သြားခဲ႕ပါတယ္။ စပါး အသင္းကလည္း ဧည့္သည္ ခ်ဲလ္ဆီးကုိ ၄-၅-၁ ကစားကြက္နဲ႕ပဲ ရင္ဆုိင္ခဲ႕ ပါတယ္။ ဒီပြဲစဥ္ရဲ႕ ပထမပုိင္းဟာ စပါးရဲ႕ ပြဲလို႕ ေျပာလိုက္ရင္ စာဖတ္သူတုိ႕ လက္ခံမယ္လို႕ ေမွ်ာ္လင့္ ပါတယ္။ စပါးဟာ ခ်ဲလ္ဆီးကုိ အဖက္ဖက္က အသာစီးနဲ႕ ကစားသြားခဲ႕တာပါ။ ဒီေနရာမွာ အသင္းၾကီးရဲ႕ အားနည္းခ်က္ အားသာခ်က္ကုိပဲ တင္ျပ ပါရေစ။ ခ်ဲလ္ဆီး ေနာက္တန္းမွာ လူး၀စ္ဇ္ဟာ အေတာ္ေလး ေရွ႕ကုိ ကၽြံေနခဲ႕ ပါတယ္။ ဗဟုိ ခံစစ္သမား တစ္ေယာက္လို ကစားသြားျခင္းမ်ိဳး မဟုတ္ပဲ၊ Box-to-box ကစားသမား တစ္ေယာက္လို ကစားသြားခဲ႕တယ္။ အဲ႕ဒီအခ်ိန္မွာ တုိက္စစ္အားသန္တဲ႕ စပါး ကြင္းလယ္ အခ်ိန္အဆက္ မိေနေတာ့ ခ်ဲလ္ဆီး ေနာက္တန္း အေတာ္ေလး ဒုကၡ ေတြ႕သြားခဲ႕တယ္။ အဖ်က္ အေနနဲ႕ ကစားတဲ႕ မီေခးလ္ဟာလည္း ဒမ္ဘီလီကုိ မထိန္း ႏုိင္ခဲ႕ဘူး။ တကယ္တမ္း လူး၀စ္ဇ္ကၽြံသြားတဲ႕ အခ်ိန္ မီးေခးလ္ဟာ ကြက္လပ္ကုိ ၀င္မျဖည့္ ႏုိင္ခဲ႕ပါဘူး။ မီေခးလ္ ကစားတဲ႕ သက္တမ္း တစ္ေလွ်ာက္ ေနာက္ခံလူ ေနရာကုိ ၀င္ျဖည့္ေပးတဲ႕ ေနရာမွာ အေတာ္ေလး အားနည္းပါ တယ္။ ျပီးေတာ့ စပါးရဲ႕ လူငယ္ ေျခတက္ေတြနဲ႕ စုစည္းထားတဲ႕ ကြင္းလယ္ကုိ ရင္ဆုိင္တဲ႕ အခါ လမ္းပတ္နဲ႕ မီေခးလ္တုိ႕လို လ်င္ျမန္မႈ အားနည္းတဲ႕ ကစားသမားေတြကုိ သံုးသြားတာလည္း စပါးကုိ အသာရသြား ေစတဲ႕ အခ်က္လို႕ ျမင္မိတယ္။



စပါးက ရသြားတဲ႕ ဦးေဆာင္ဂုိးကုိ ျပန္သံုးသပ္ ၾကည့္လိုက္ပါ။ မီေခးလ္ဟာ ဒမ္ဘီလီကုိ ရင္ဆုိင္တာ အဖ်က္ကစားသမား တစ္ေယာက္ မပီသ ခဲ႕ပါဘူး။ ဒမ္ဘီလီဟာ ေတာင္ပံထြက္ေပးတဲ႕ အဲရစ္ဆင္ဆီကုိ ေဘာလံုး ခင္းေပးလိုက္တယ္။ အဲရစ္ဆင္ဟာ လမ္းပတ္ရဲ႕ ဧရိယာထဲကေန Opening ဖြင့္ျပီး ေဘာလံုး ယူသြားတာပါ။ လမ္းပတ္အေနနဲ႕ အသည္းအသန္ လိုက္ဖ်က္ခဲ႕တာမ်ိဳး မလုပ္ခဲ႕ပါဘူး။ အဲရစ္ဆင္ဟာ (၁၈)ကုိက္နားက ဆုိလ္ဒါဒုိဆီ ခင္းေပးလိုက္တယ္။ ဆုိလ္ဒါဒုိတာ၀န္ယူေနတဲ႕ တယ္ရီဟာ တယ္ရီရဲ႕ ကစားပံုမ်ိဳး မဟုတ္ခဲ႕ပါဘူး။ အဲရစ္ဆင္ဆီက ထြက္လာတဲ႕ ေဘာလံုးကုိ ဆုိလ္ဒါဒုိက ေျပး လာတဲ႕ စီဂတ္ဆန္ လမ္းေၾကာင္းထဲကုိ ထည့္ေပးလိုက္တယ္။ စီဂူဆန္ေနာက္ကေန တစ္လွမ္း ခ်င္း ေျပးလာတာ လူး၀စ္ဇ္ပါ။ ဆုိလ္ဒါဒုိကုိ တာ၀န္ယူထားတဲ႕ တယ္ရီ စီဂတ္ဆန္ကုိ ဟန္႕တားခဲ႕ေပမယ့္ အထမေျမာက္ခဲ႕ပဲ ဂုိးေပး လိုက္ရတယ္။ Last defender အေနနဲ႕ ေဘာလံုးရွင္း ထုတ္တဲ႕ ေနရာမွာ ပုိင္ႏုိင္လြန္းတဲ႕ ကာေဟးလ္သာ ရွိခဲ႕မယ္ဆုိရင္ ရလာဒ္ တစ္မ်ိဳး တစ္ဖံု ေျပာင္း သြားႏုိင္တယ္။ ပထမပုိင္းမွာ ခ်ဲလ္ဆီးဟာ စပါးရဲ႕ ဖိအား ေအာက္ကေနပဲ ကစားႏုိင္ခဲ႕တယ္။


ဒုတိယပုိင္းမွာေတာ့ ေမာ္ရင္ညိဳဟာ မီေခးလ္ကုိ ထုတ္ျပီး မာတာကုိထည့္ ကစားခဲ႕တယ္။ နာမည္ၾကီးခဲ႕တဲ႕ မာဇက္ကာ အတြဲကို ျပန္ဖြဲ႕ေပးလိုက္တဲ႕ ေမာ္ရင္ညိဳတဲ႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ မွန္ကန္ ခဲ႕ပါတယ္။ လန္ဒန္ဒါဘီရဲ႕ ဒုတိယပုိင္းဟာ ခ်ဲလ္ဆီးပြဲလို႕ ေျပာလို႕ ရပါတယ္။ မာတာ ၀င္လာတဲ႕ ခ်ဲလ္ဆီးရဲ႕ တုိက္စစ္ဟာ စပါးေနာက္တန္းကုိ အလုပ္မ်ား ေစခဲ႕ပါတယ္။ မာတာဟာ အရင္ႏွစ္ေတြ ကလို မဟုတ္ေတာ့ပဲ ခံစစ္ အထိကုိ လိုက္ပါ ကစားေပးခဲ႕ပါတယ္။ ခ်ဲလ္ဆီးအသင္းက ရလိုက္တဲ႕ ေခ်ပဂုိးဟာလည္း မာတာရဲ႕ ေကာင္းမြန္လွတဲ႕ ျပစ္ဒဏ္ေဘာ ကန္ခ်က္ ကေနပဲ တယ္ရီေခါင္းတုိက္ သြင္းေပးခဲ႕တာပါ။ ဒီပြဲစဥ္ကုိ ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ ေမာ္ရင္ညိဳ အေနနဲ႕ တစ္ျခား ကစားသမားေတြကို ပြဲထြက္ စာရင္းကေန ခ်န္ခ်င္ ခ်န္လို႕ ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မာဇက္ကာ ဆုိတဲ႕ အတြဲကုိ ျဖဳတ္ရင္ ႏုိင္ပြဲအတြက္ အခက္ၾကံဳေန ရအံုးမွာပဲလို႕ စာေရးသူ ျမင္မိတယ္။ ျပီးေတာ့ တုိက္စစ္ပုိင္းမွာလည္း ေတာရက္စ္ဟာ ဒီပြဲမွာ အေတာ္ေလး ကစားပံု ေကာင္းခဲ႕တယ္။ တုိက္စစ္မႈးေတြ အတြက္ ဖန္တီးမႈ အားနည္းတတ္တဲ႕ ခ်ဲလ္ဆီး ကြင္းလယ္ကုိပါ ဆင္းကူျပီး၊ ေနာက္အထိကုိ ကုိယ္တုိင္ ကုိယ္က် ေဘာလံုး ဆင္းယူေပး ခဲ႕တဲ႕ ေတာရက္စ္ရဲ႕ ကစားပံုကေတာ့ ခ်ဲလ္ဆီး အတြက္ အားရစရာပါပဲ။ အီတုိးဦးေဆာင္တဲ႕ တုိက္စစ္ထက္ ျပိဳင္ဘက္ကုိ အခက္ေတြ႕ေစတယ္လို႕ ျမင္မိပါတယ္။ ခ်ဲလ္ဆီးအသင္းရဲ႕ အေျခအေနမွန္ကုိ ေမာ္ရင္ညိဳကသာ အသိဆံုး ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ ခ်န္ပီယံ လမ္းေၾကာင္း အတြက္ တုိက္ပြဲ၀င္မယ့္ အသင္းအေနနဲ႕ ဂုိးတစ္ဂုိးရဖုိ႕ ဒီေလာက္ထိ ရုန္းကန္ေနရတာဟာ ေကာင္းတဲ႕ လကၡဏာ မဟုတ္ပါဘူး။ ပြဲစဥ္(၆)ျပီးတဲ႕ အထိ တုိက္စစ္မႈးေတြ ဂုိးတစ္ဂုိးမွ မရေသးတဲ႕ အေျခအေနကုိလည္း အခ်ိန္မီ ျပင္ဆင္ဖုိ႕ လိုအပ္ေနပါ တယ္။ အခ်ိန္မီသာ ျပင္ဆင္ႏုိင္ခဲ႕ရင္ ခ်န္ပီယံ ဆုဖလား ဒါမွမဟုတ္ ခ်န္ပီယံလိဂ္၀င္ခြင့္က ခ်ဲလ္ဆီး အတြက္ မခက္ခဲေလာက္ပါဘူး။


မန္ယူႏုိက္တက္ ၁-၂ ၀က္စ္ဘရြန္း
အားလံုးကုိ အံ႕ၾသသင့္ေစတဲ႕ ပြဲတစ္ပြဲပါပဲ။ ဒီပြဲကုိ ၾကည့္မယ္ဆုိရင္ ယူႏုိက္တက္ အေနနဲ႕ မုိယက္စ္ရဲ႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေၾကာင့္ အမွတ္ေတြ ဆံုးရံႈးခဲ႕ရတဲ႕ ပြဲလို႕ ေျပာရပါမယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း ၀က္စ္ဘရြန္းရဲ႕ ကစားပံု အေတာ္ေလး ေကာင္းမြန္ခဲ႕တာလဲ ပါ ပါတယ္။ ပထမပုိင္း ၀-၀ နဲ႕ပဲ အဆံုးသတ္ခဲ႕သလို၊ အိမ္ရွင္ ယူႏိုက္တက္ ကအခြင့္အေရးေတြ ရခဲ႕ပါတယ္။ ယူႏိုက္တက္ရဲ႕ ေနာက္တန္းမွာ ၾကည့္မယ္ဆုိရင္ အီဗရာကုိ အနားေပးျပီး ဘတ္နာကုိ သံုးခဲ႕တဲ႕ အခ်က္တစ္ခ်က္၊ ဖာဒီနန္နဲ႕ အီဗန္ကုိ တြဲခဲ႕တဲ႕ အခ်က္ တစ္ခ်က္က ယူႏုိက္တက္ကို အားနည္းေစခဲ႕တယ္လို႕ ထင္ပါတယ္။ ညာေနာက္ခံလူ ေနရာမွာ ဂ်ဳန္းဟာ ရာေဖးလ္လို တုိက္စစ္ကုိ မပါေပမယ့္ ခံစစ္ ကစားပံု လံုျခံဳ ခဲ႕ပါတယ္။ ဖာဒီနန္နဲ႕ ဂ်ဳန္းဖက္ အျခမ္းက အဆင္ေျပမယ့္၊ ေရွ႕ကၽြံသြားတဲ႕ ဘတ္နာဘက္ျခမ္းကုိ အီဗန္နဲ႕ တြဲေပးတာ ဆက္စီညႊန္ အတြက္ ပုိျပီး လႈပ္ရွားလို႕ ေကာင္းေစခဲ႕ပါတယ္။ ေရွ႕ကၽြံသြားတဲ႕ ဘတ္နာ ေနရာကို အီဗန္ ျဖည့္ေပးခဲ႕ေပမယ့္၊ ဗဟုိမွာ အသက္အရြယ္ အရ ေလးလာတဲ႕ ဖာဒီနန္ တစ္ေယာက္တည္း သိပ္အဆင္မေျပ ခဲ႕ပါဘူး။ အေကာင္းဆံုး ကြင္းလယ္ တုိက္စစ္ ကစားသမားေတြထဲက တစ္ေယာက္ အပါအ၀င္ ျဖစ္တဲ႕ ကာဂါ၀ါကုိ ဘယ္ေတာင္ပံ ထုတ္တဲ႕ မုိယက္စ္ရဲ႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္က ေမးခြန္းထုတ္ စရာပါပဲ။ ကာဂါ၀ါဟာ ဘယ္ေတာင္ပံ ေနရာမွာ ကစားေပမယ့္ ကစားရွိန္ ျမွင့္လာတာနဲ႕ အမွ် သူကစားေနၾက ျဖစ္တဲ႕ ကြင္းလယ္တုိက္စစ္ ေနရာထဲ ကုိပဲ ေရာက္ေရာက္ သြားတယ္။ တုိက္စစ္ကုိ လိုက္လာတဲ႕ ဘတ္နာ အေနနဲ႕ ကာဂါ၀ါ အလယ္ထဲ ေရာက္သြားေတာ့ ေတာင္ပံမွာ တြဲလို႕ မရပဲ ျဖစ္သြားျပီးေတာ့ ေတာင္ပံ အသားေပး ကစားတတ္တဲ႕ ယူႏိုက္တက္ရဲ႕ ေတာင္ပံတစ္ဖက္ ေသေနခဲ႕တယ္။



အန္ဒါဆင္၊ ကာရစ္တုိ႕ရဲ႕ ကြင္းလယ္ ပုိင္းမွာလည္း အန္ဒါဆင္ အပ်က္မ်ားေနခဲ႕တယ္။ တုိက္စစ္ကုိ ပံ႕ပုိးမႈေတြ မလုပ္ႏုိင္ခဲ႕ဘူး။ ပထမပုိင္း (၀-၀)နဲ႕ အဆံုးသတ္ သြားတယ္။ ဒုတိယပုိင္းမွာ မုိယက္စ္ဟာ ကာဂါ၀ါကုိ ထုတ္ျပီး ဂ်န္ႏုဇ္ကုိ ထည့္ကစားခဲ႕တယ္။ (၁-၂)ရလာဒ္ရဲ႕ အဓိက အခ်က္လို႕ ေျပာရမယ္။ ၀က္စ္ဘရြန္းလို တြန္းတြန္းတုိက္တုိက္နဲ႕ အျမန္ႏႈန္းျမွင့္ ကစားတဲ႕ အသင္းကုိ အေတြ႕အၾကံဳႏုျပီး ကုိယ္ကာယပုိင္း အားနည္းတဲ႕ ဂ်န္ႏုဇ္ကုိ ထည့္လိုက္တဲ႕ အခ်ိန္မွာ ယူႏုိက္တက္ရဲ႕ ကစားအားဟာ သိသိသာသာ က်သြားတယ္။ ဒီေနရာမွာ အန္ဒါဆင္ကုိ ထုတ္၊ ကာဂါ၀ါကုိ အလယ္ထဲထည့္ျပီး နာနီကုိ ဘယ္ေတာင္ပံပုိ႕၊ ဗလန္စီယာကုိ ညာေတာင္ပံမွာ ထည့္လိုက္မယ္ ဆုိရင္ေကာ? ဒါမွ မဟုတ္လဲ ကာဂါ၀ါ အစား ဗလန္စီယာကုိထည့္မယ္ ဆုိရင္ေကာ? ဒါမွ မဟုတ္ အန္ဒါဆင္ ေနရာမွာပဲ ဖယ္လ္လုိင္နီကုိ ထည့္မယ္ဆုိရင္ေကာ? မုိယက္စ္ရဲ႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကုိ ေဘာလံုးကၽြမ္းက်င္သူေတြက အေတာ္ေလး ေမးခြန္း ထုတ္ခဲ႕ၾကတယ္။ အုိးထရက္ဖုိ႕ဒ္ရဲ႕ (၁-၂) ရလာဒ္ အဆံုးအျဖတ္က မုိယက္စ္ရဲ႕ လူစားလဲမႈလို႕ပဲ စာေရးသူ ျမင္မိတယ္။ တာထြက္ေႏွးေလ့ ရွိတဲ႕ မန္ယူႏုိက္တက္ဟာ အစဥ္အလာတုိင္း ေလွ်ာက္လွမ္းေန ဆဲ ပါပဲ။ အခ်ိန္မီ ျပင္ဆင္ႏုိင္ရင္ေတာ့ ယခင့္ ယခင္ ရာသီေတြလိုပဲ ခ်န္ပီယံလမ္းေၾကာင္းမွာ ျမင္ေတြ႕ ရမွာပါ။ ဒါေပမယ့္ အခ်ိန္မီ ျပင္ဆင္ႏုိင္ျခင္း မရွိရင္ေတာ့ ခ်န္ပီယံလိဂ္ ၀င္ခြင့္အတြက္ကုိ ရုန္းကန္သြားရ ႏုိင္ပါတယ္။


ဆြမ္ဆီး ၁-၂ အာဆင္နယ္
ဧည့္သည္ဆုိေပမယ့္ ပထမပုိင္း အာဆင္နယ္ရဲ႕ ကစားပံု အေတာ္ေလး ေကာင္းမြန္ ခဲ႕ပါတယ္။ ဆြမ္ဆီး ညံ႕လားဆုိေတာ့လည္း အာဆင္နယ္ ေနာက္တန္း အလုပ္ရႈပ္ခဲ႕ပါတယ္။ ကစားပံုတူတဲ႕ ဒီႏွစ္သင္းရဲ႕ ရင္ဆုိင္မႈကေတာ့ ပရိတ္သတ္အတြက္ ပရီးမီးယားလိဂ္မွာ ရခဲတဲ႕ ရသ တစ္မ်ိဳးပါပဲ။ တစ္ခ်က္ထိ ကစားကြက္ အသားေပးတဲ႕ အသင္း ပရီးမီးယားလိဂ္မွာ သိပ္မ်ားမ်ား စားစား မရွိပါဘူး။ သူတင္ကုိယ္တင္ ကစားသြားတာ အေတာ္ေလး ၾကည့္ေကာင္း ခဲ႕ပါတယ္။ ဒုတိယပုိင္းမွာေတာ့ အာဆင္နယ္ အတြက္ ေတာက္ေလွ်ာက္ ေျခစြမ္းျပ ေနတဲ႕ ရမ္ေဆးရဲ႕ ေဘာလံုး ကၽြမ္းက်င္မႈ၊ ျမင္တတ္မႈတုိ႕ေၾကာင့္ပဲ ညာေတာင္ပံက ဆာဂ်ီ လြတ္လြတ္ကၽြတ္ကၽြတ္ ကန္ခြင့္ ရခဲ႕တာပါ။ ကန္သြားတာလည္း ေတာ္ေတာ္ေလး ေကာင္းမြန္ ခဲ႕ပါတယ္။ ဦးေဆာင္ဂုိး ရသြားတဲ႕ေနာက္မွာ ဆြမ္ဆီးက ပုိဖိလာတယ္။ တန္ျပန္တုိက္စစ္ ကေနပဲ ရမ္ေဆး လွလွပပ ကန္သြင္းသြားတယ္။ (၂)ဂုိး ရလိုက္ျပီခ်ိန္မွာေတာ့ ဆြမ္ဆီးက ပုိပုိျပီးေတာင္ ဖိလာတယ္။ အာဆင္နယ္ ခံစစ္နဲ႕ တုန္႕ျပန္ေနခဲ႕တယ္။ ဒီေနရာ အာဆင္နယ္ရဲ႕ ကြင္းလယ္ပုိင္းမွာ ရမ္ေဆး၊ အုိေဇးလ္၊ ၀ီလ္ရွီးယား အတြဲညီ ခဲ႕သလို၊ ရမ္ေဆးကလည္း ဖလာမီနီရွိေနေတာ့ တုိက္စစ္ကုိ စိတ္ၾကိဳက္ လိုက္ပါခြင့္ ရခဲ႕တယ္။ အာဆင္နယ္ ကစားပံု ေကာင္းမြန္ခဲ႕ေပမယ့္၊ တုိက္စစ္ပုိင္းမွာ ဂ်ီရူး အဆံုးသတ္ပုိင္း လိုအပ္ခ်က္ေတြ ရွိေနတယ္။ အပုိင္ကန္ခြင့္ေတြ ရခဲ႕ေပမယ့္ ဂုိးအျဖစ္ ေျပာင္းလဲႏုိင္ျခင္း မရွိခဲ႕ပါဘူး။



ဒီေနရာမွာ စံခ်ိန္တင္ ေျပာင္းေရြ႕ေၾကးနဲ႕ ေခၚထားတဲ႕ အုိေဇးလ္ဟာ အာဆင္နယ္ အတြက္ ကစားျပီးသေလာက္မွာ အေကာင္းဆံုး စြမ္းေဆာင္ ေပးႏုိင္ခဲ႕ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကာဇုိလာ ေရာက္စက အုိေဇးလ္ထက္ပုိျပီး စြမ္းေဆာင္ရည္ ေကာင္းခဲ႕ပါတယ္။ အုိေဇးလ္ဟာ ရီးရဲလ္မွာ ကစားခဲ႕စဥ္တုန္းက မိနစ္ (၆၀)ေနာက္ပုိင္း လူစားလဲ ခံရတာ မ်ားပါတယ္။ မိနစ္ (၆၀)ပုိင္းမွာ သိသိသာသာၾကီးကုိ သက္လံုက် လာတယ္။ အာဆင္နယ္ ေရာက္မွ မဟုတ္ပါဘူး။ ၀ါဒါဘရီမင္၊ ရီးရဲလ္ ကစား ကတည္းကပါ။ ပရီးမီးယားလိဂ္လို ျမန္ႏႈန္းျမွင့္နဲ႕ တြန္းတြန္းတုိက္တုိက္ ကစားတဲ႕ ေနရာမ်ိဳးက အုိေဇးလ္အတြက္ အခက္ေတြ႕ေန ဆဲပါပဲ။ ဖန္တီးမႈ အားေကာင္းတဲ႕ အုိေဇးလ္ အေနနဲ႕ အာဆင္နယ္မွာ ရီးရဲလ္တုန္းကလို သာမန္ပြဲခ်ိန္တြင္း အေပးအယူကေန ဂုိးဖန္တီးမႈ ျပဳလုပ္ေပးထားတာ မရွိေသးပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ Team work ကုိၾကည့္မယ္ဆုိရင္ အသင္းၾကီးေတြထဲမွာ အာဆင္နယ္ အသင္းက ေျခအမွန္ဆံုး ျဖစ္ေနပါတယ္။ လက္ရွိအခ်ိန္ထိ အမွတ္ေပး ဇယားကုိ ထုိက္ထုိက္တန္တန္နဲ႕ ဦးေဆာင္ ႏုိင္ေနျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ အာဆင္နယ္ အေနနဲ႕ လက္ရွိေျခစြမ္းကုိ ထိန္းထားျပီး၊ ဇန္န၀ါရီမွာ High Profile အေထာင္တုိက္စစ္မႈး တစ္ဦးေလာက္ ၀ယ္ႏုိင္ခဲ႕ရင္ ရာသီကုန္ရင္ ခ်န္ပီယံ ဒါမွမဟုတ္ ၁-၃ မလြဲမေသြပါပဲ။

ဆန္းဒါးလန္း ၁-၃ လီဗာပူးလ္
ပြဲေကာင္းတစ္ပြဲပါပဲ။ လီဗာပူးလ္ (၁-၃)နဲ႕ ႏုိင္ခဲ႕တယ္ ဆုိေပမယ့္ ဂုိးရဖုိ႕ အေတာ္ေလးကုိ ရုန္းကန္ ခဲ႕ရပါတယ္။ နည္းျပသစ္နဲ႕ အမွတ္ေတြ ျပန္ယူဖုိ႕ ဆန္းဒါးလန္း ကစားသမားေတြ ေတာ္ေတာ္ေလး အားတက္ ေနတဲ႕ အေနအထားမွာ ရွိေနတယ္။ ကစားပံုကလည္း ေတာ္ေတာ္ေလး ေကာင္းခဲ႕တယ္။ အထူးသျဖင့္ အီတလီသား ဂီယာခ်ီရီနီကုိ လီဗာပူးလ္ ေနာက္တန္းက ေတာ္ေတာ္ေလး ထိန္းလိုက္ရတယ္။ လီဗာပူးလ္ အသင္း ခံစစ္ပုိင္းကို ၾကည့္မယ္ဆုိရင္ လံုေလာက္တဲ႕ ေနာက္ခံလူ အင္အားကုိ ပုိင္ဆုိင္ ထားတယ္။ ဂလင္းဂၽြန္ဆင္ နာေနလို႕ ညာေနာက္ခံလူ ေနရာမွာ Full back စစ္စစ္ကုိ မသံုးႏုိင္ခဲ႕ဘူး။ တုိေယးကုိ သံုးသြားခဲ႕တယ္။ ဗဟုိခံစစ္ ကစားသမား တုိေယးကုိ သံုးလိုက္ေတာ့ လီဗာပူးလ္ ေနာက္တန္း ဟာ အထုိင္ (၃)ေယာက္ ျဖစ္သြားတယ္။ ပံုမွန္ၾကည့္ရင္ေတာ့ လီဗာပူးလ္ဟာ ၄-၄-၂ ဟန္ပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ အန္ရီေကးဟာ Full back ဆုိေပမယ့္ ေတာင္ပံ ကစားသမား တစ္ေယာက္ေနရာကုိ ကစားသြားတာပါ။ တကယ္တမ္း ကစားသြားတာ ၃-၄-၃ ဟန္ပါ။ မုိးဆက္စ္ဟာ တုိက္စစ္မွာ စတာရစ္၊ ဆြာရက္ဇ္တုိ႕နဲ႕ တြဲကစား သြားတာပါ။



ကြင္းလယ္ပုိင္း ၾကည့္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ ေကာ္တင္ညိဳ မပါႏုိင္တဲ႕ လီဗာပူးလ္ ကြင္းလယ္မွာ အားနည္းခ်က္ေတြ ရွိေနခဲ႕ပါတယ္။ ဂ်ာရတ္ဟာ အသက္အရြယ္အရ ေနာက္ထိဆင္းျပီးရင္ တုိက္စစ္ကုိ ျပန္ မလိုက္ ႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။ တုိက္စစ္ပါသြားရင္လည္း ခံစစ္ထဲကို အရင္လို လိုက္ျပီး မကူညီႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။ ေကာ္တင္ညိဳ မပါတဲ႕ လီဗာပူးလ္ ကြင္းလယ္မွာ အလႈပ္သမား မရွိပဲ ျဖစ္ေနခဲ႕တယ္။ မုိးဆက္စ္လည္း ၀ီဂန္တုန္းက ေျခစြမ္းကုိ ျပန္မရေသးပါဘူး။ မုိးဆက္စ္ထက္ စတားလင္းက ပုိျပီးလႈပ္ ကစားႏုိင္ခဲ႕ပါတယ္။ မုိးဆက္စ္အစား စတားလင္း ၀င္လာတဲ႕ အခ်ိန္မွာ ဆန္းဒါးလန္း ေနာက္ခံလူေတြ ပုိျပီးေတာ့ အလုပ္ရႈပ္သြားခဲ႕ရတယ္။ တုိက္စစ္ပုိင္းကေတာ့ အရင္က စတာရစ္ တစ္ေယာက္တည္းကုိပဲ အားကုိး ေနရေပမယ့္ အခု ဆြာရက္ဇ္ ျပန္ပါလာေတာ့ တကယ့္ကုိ ေကာင္းမြန္တဲ႕ တုိက္စစ္ ျဖစ္ေနပါျပီ။ စတာရစ္ဟာ ခ်ဲလ္ဆီးမွာ ကစားတုန္းကလို တစ္ကုိယ္ေကာင္း မဆန္ေတာ့သလို၊ ဆြာရက္ဇ္နဲ႕လည္း နားလည္မႈ ရွိရွိ တြဲဖက္ ကစားႏုိင္ခဲ႕တယ္။ လီဗာပူးလ္ အသင္းဟာ လက္ရွိ ၃-၄-၃ ကစားကြက္ထက္ ၄-၄-၂ ကစားကြက္ကသာ ေရွ႕၊ လယ္၊ ေနာက္ မွ်တျပီး အသင္းအတြက္ ရလာဒ္ေကာင္း စြမ္းေဆာင္ႏုိင္ေရး ပုိျပီး ရာႏႈန္းမ်ားတယ္လို႕ ျမင္မိ ပါတယ္။ ေတာင္ပံအားျပဳ ကစားတဲ႕ ဟန္ကုိသာ အသံုးျပဳေလ့ ရွိတဲ႕ ပရီးမီးယားလိဂ္မွာ အထုိင္ (၃)ေယာက္ပဲ ထားကစားတာဟာ အႏၱရာယ္မ်ားတယ္လို႕ သံုးသပ္မိတယ္။ လီဗာပူးလ္ အသင္းအေနနဲ႕ လက္ရွိ ေျခစြမ္းကုိ ထိန္းျပီး၊ ဇန္န၀ါရီမွာ ကြင္းလယ္ဖန္တီးရွင္ တစ္ေယာက္ေလာက္ ထည့္ျဖည့္ႏုိင္ခဲ႕ရင္ ၁-၄ ေနရာ တုိက္ပြဲက ပုိျပီးေတာ့ ၾကည့္ေကာင္း ေတာ့မွာပါလို႕ တင္ျပရင္း အားနည္းခ်က္/ အားသာခ်က္ေတြကုိ ျမင္သေလာက္ တင္ျပလိုက္ ပါတယ္။


မွတ္ခ်က္။ ။ အသင္းရဲ႕ နည္းျပေတြဟာ တကယ့္ ကမၻာေက်ာ္ ေဘာလံုး ကၽြမ္းက်င္သူေတြပါ။ သူတုိ႕ အေတြးအေခၚ၊ သူတုိ႕ဗ်ဴဟာကုိ ေျခရာတုိင္း ဆရာၾကီး အထာနဲ႕ တင္ျပျခင္းမ်ိဳး မဟုတ္ပဲ၊ ပရိတ္သတ္ တစ္ေယာက္ အေနနဲ႕ ျမင္သမွ် တင္ျပျခင္း ျဖစ္သလို၊ ကေဖး အယ္ဒီတာ တစ္ေယာက္ အေနနဲ႕ Editorial က႑အတြက္ တင္ဆက္ျခင္းသာ ျဖစ္ပါတယ္။ စာေရးသူရဲ႕ ေဆြးေႏြးမႈကုိ လြတ္လပ္စြာ ေ၀ဖန္ႏုိင္ ပါတယ္။ ေကာင္းသည္ျဖစ္ေစ၊ ဆုိးသည္ျဖစ္ေစ ၾကိဳဆုိပါတယ္။

*** မန္စီးတီးပြဲ လြတ္သြားတဲ႕ အတြက္ တင္ျပႏုိင္ျခင္း မရွိခဲ႕ပါဘူး***
Written by ေအာင္ေဇာ္လတ္(မုိးနဲ)

FOOTBALL CAFE