ယေန႔ ၾသဂုတ္လ ၁၅ ရက္ေန႔တြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံ၌ ကြန္ျမဴနစ္၀ါဒ အသက္၀င္ခဲ့သည္မွာ ၇၅ ႏွစ္ တင္းတင္း ျပည့္ေျမာက္ခဲ့ျပီ ျဖစ္ပါသည္။ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း ၇၅ ႏွစ္၊ ၁၉၃၉ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ ၁၅ ရက္ေန႔တြင္ ရန္ကုန္ျမဳိ႔ အေရွ႔ပိုင္းရပ္၊ ၄၈ လမ္း ေနအိမ္တစ္လုံးတြင္ မက္စ္၀ါဒ ယုံၾကည္သူ ျမန္မာလူငယ္တစ္စုက ကြန္ျမဴနစ္ပါတီကို စတင္ဖြဲ႔စည္းခဲ့ပါသည္။ ပါတီစတင္ထူေထာင္သူမ်ားမွာ သခင္စုိး (လူထုေခါင္းေဆာင္)၊ ရဲေဘာ္ဂုိရွယ္ (စည္း႐ုံးေရးမွဴးႏွင့္ လွ်ဳိ႕ဝွက္လုပ္ငန္း)၊ သခင္ဗဟိန္း (ေက်ာင္းသားစည္း႐ုံးေရး)၊
သခင္လွေဖ (ဘ႑ာေရးမွဴး)၊ ရဲေဘာ္နတ္ (စာၾကည့္တုိက္မွဴး)ႏွင့္ သခင္ေအာင္ဆန္း(အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး) တို႔ျဖစ္ၾကပါသည္။
ယခုေသာ္ အေျခအေနမ်ား ေျပာင္းျပန္ကြာျခားခဲ့ျပီး မက္စ္၀ါဒသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ေရပန္းမစားေတာ့ပါ။ သို႔ေသာ္ တစ္ခ်ိန္က မက္စ္၀ါဒီအျဖစ္ ျပင္းထန္စြာ ယုံၾကည္ခဲ့ၾကေသာ ကြန္ျမဴနစ္အိုၾကီးမ်ား၏ ေန၀င္ခ်ိန္တြင္ေတာ့ ေနာင္တတရားတို႔ႏွင့္ ေရာျပြမ္းေနေသာ အေတြးအျမင္မ်ားကို ရရွိခဲ့ပါသည္။ စာဖတ္သူမ်ား ေ၀ဖန္ဆန္းစစ္ႏုိင္ရန္ ေမးျမန္းတင္ျပလိုက္ရပါသည္။ေမး-ဦးအေနနဲ႔ ကြန္ျမဴနစ္ေဟာင္းတစ္ေယာက္လည္း ျဖစ္တဲ့အျပင္ လက္ရွိ လႊတ္ေတာ္ႏုိင္ငံေရးအထိ သိမွီခဲ့သူတစ္ဦးအေနနဲ႔ အေလးစားဆုံး ႏုိင္ငံေရးသမားတစ္ဦးကို ေျပာျပပါ။
ေျဖ- တစ္ေယာက္တည္း ေျပာရမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ သခင္စိုးပဲ။ ႏုိင္ငံေရးသီအိုရီနဲ႔ သေဘာတရားအရ ေျပာတာေနာ္။ ကိုယ္တို႔က သခင္စိုးကို ဘုရားတစ္ဆူလို ကိုးကြယ္ခဲ့တာ။ သူ႔အမူအက်င့္ကို ေျပာတာ မဟုတ္ဘူးေနာ္။ သခင္စိုးအျပင္ ေနာက္တစ္ေယာက္ ဆိုရင္ေတာ့ သခင္ေအာင္ဆန္းပဲ။ သူကေတာ့ ရွင္းျပစရာ လိုမယ္ မထင္ပါဘူး။
ေမး-ကြန္ျမဴနစ္၀ါဒ ဘာေၾကာင့္ က်ဆုံးခဲ့ရတာလဲ။
ေျဖ- ကြန္ျမဴနစ္၀ါဒကို ျပန္ၾကည့္။ ျပင္သစ္က စတာ။ စာရြက္ေပၚက အေတြး အေခၚေပါ့။ ဒါေပမယ့္ လက္ေတြ႔က်င့္သုံးတာက ဆိုဗီယက္၊ တရုတ္၊ အေနာက္ဥေရာပ ။ ကဲ.စဥ္းစားၾကည့္မယ္ ဆိုရင္ မက္စ္က လူေတြကို ကလပ္စ္ ခြဲျပီးၾကည့္လိုက္တယ္။ အလ်ားလိုက္ၾကည့္တာေပါ့။ ဓနရွင္စနစ္က လူေတြကို ေဒါင္လိုက္ခြဲျပီး ၾကည့္တယ္။ မက္စ္ေရာ အိန္ဂ်ယ္ေရာ တစ္ကယ္တမ္းမွာ စိ္တ္ကူးထဲမွာ ႏုိင္ငံတည္ေဆာက္ၾကည့္ခဲ့တာ။ လူတန္းစား ခြဲျခားျပီး ၾကည့္ျမင္တဲ့အခါမွာ ငါ မဟုတ္ရင္ မင္း ဆိုတဲ့ အျမင္ ထြက္လာတယ္။ လူတန္းစားညွိတယ္ ဆိုတာက သဘာ၀ကို လြန္ဆန္ႏိုင္ဖို႔ ၾကဳိးစားတာပဲ။ ခ်မ္းသာတဲ့သူက ခ်မ္းသာမယ္။ ဆင္းရဲသူက ဆင္းရဲမယ္။ ဒါကို လူေတြက အတင္း အဓမၼ လူတန္းစားညီမွ်ေရး လုပ္ဖို႔ ၾကဳိးစားတယ္။ စိတ္ကူးထဲမွာေတာ့ ဘုံလူ႔အဖြဲ႕အစည္းၾကီး တည္ေဆာက္တာေပါ့။ တစ္ကယ္တမ္း လက္ေတြ႔မွာေတာ့ သဘာ၀နဲ႔ ကင္းကြာလို႔ သရုပ္မမွန္ခဲ့တာလို႔ ေျပာႏိုင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ ေကာင္းတယ္။ ကိုယ္တို႔လည္း ဒါကို ယုံၾကည္တယ္။ ဒါကို သခင္စိုးက အရင္းက်မ္းနဲ႔ ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာျပတယ္။ အမွန္က ဘယ္ရယ္ဒီမိတ္ အက်ၤ ီ မဆို အားလုံးနဲ႔ ေတာ္မယ္ ဆိုတာ မျဖစ္ႏုိင္ဘူး။ မက္စ္၀ါဒီေတြက တစ္ပုံစံတည္း ခ်ဳပ္ျပီးသား ယူျပီး၀တ္ၾကတာ။ ဒီေတာ့ မေတာ္တာေတြ၊ က်ပ္ေနတာေတြ၊ ေခ်ာင္ေနတာေတြ ျဖစ္ကုန္တာပဲ။ အမွန္ကန္ ကိုယ့္ခႏၶာကိုယ္နဲ႔ ေတာ္မယ့္ ပုံစံ ျပန္ျပင္ရမယ္။ အဓိကအခ်က္က အဲဒါ။ အဲဒီ မူလဗီဇ သမူဟနဲ႔ လြဲလို႔ က်ဆုံးခဲ့တာပဲ။
ေမး-ဒါဆို ဒီေန႔ တရုတ္ျပည္ ေအာင္ျမင္ေနတာ ကြန္ျမဴနစ္ပါဒေၾကာင့္လား။
ေျဖ-တရုတ္ျပည္ ေအာင္ျမင္ေနတာက တရုတ္ကိုယ္တိုင္းနဲ႔ ေတာ္ေအာင္ ျပင္ျပီး ခ်ဳဴပ္ပစ္လိုက္လို႔ပါပဲ။ ဒီကေန႔ တရုတ္ျပည္ ဒီလမ္းေၾကာင္းေပၚ ေရာက္လာတာက တိန္႔ေရွာင္ပင္းေၾကာင့္ပဲ။ တိန္႔က ဥာဏ္ၾကီးရွင္။ ဒါေတြပဲ စဥ္းစားေနတာ။ ယဥ္ေက်းမႈ ေတာ္လွန္ေရးကတည္းက တိန္႔က ေဘးကၾကည့္ျပီ ဘာမွားေနသလဲ စဥ္းစားေနတဲ့လူ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကိုယ္တို႔က တိုက္ရဲ၊ သတ္ရဲ၊ ေသရဲတဲ့ အလံနီ လုပ္ေနၾကတာ။ တိန္႔ရဲ႔ သေဘာတရားက ႏိုင္ငံေရးမွာ လူတန္းစားညွိမယ္။ စီးပြားေရးမွာ တံခါးဖြင့္ေပးမယ္ ဆိုတဲ့မူပဲ။ အဲဒါကလည္း ဒို႕ဆီမွာ ၈၈ သူတို႔ဆီမွာ တိန္အင္မင္ ျဖစ္ျပီးေတာ့ ေျပာင္းပစ္တာ။ မေျပာင္းလို႔ မရေတာ့ဘူး။ လူေတြက ငတ္ေနျပီ။ လမ္းေပၚထြက္ေနျပီ။ အစိုးရကို ျဖဳတ္ခ်ေနျပီ။ စီးပြားေရးကို ေျပာင္းမွကို ရေတာ့မယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဗမာျပည္က က်ဆုံးသြားျပီ။ ျမန္မာ့နည္းျမန္မာ့ဟန္ ဆိုရွယ္လစ္နဲ႔ က်ဆုံးသြားတာ။ ဒီေတာ့ တရုတ္နည္းတရုတ္ဟန္ ကြန္ျမဴနစ္ဆိုျပီး ေျပာင္းလုပ္တယ္။ အဓိကအခ်က္ကေတာ့ ၀တ္မယ့္ ကိုယ္ခႏၶာနဲ႔ လိုက္ဘက္ေအာင္ အကၤ် ီကို ျပင္လုိက္တာပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ေအာင္ျမင္တာ။ ဒါေပမယ့္ တရုတ္ပုံစံအတိုင္း တရုတ္အကၤ် ီ ေကာင္းတယ္ ဆိုျပီး ယူျပီး ဗမာျပည္မွာ ၀တ္ၾကည့္။ ဘယ္ရမလဲ။ အေျဖက အဲဒါပဲ။
ေမး-ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေပၚ ဘယ္လိုျမင္သလဲ။
ေျဖ-စိတ္ဓါတ္မာတယ္။ ေတာ္တယ္။ ဘာသာစကားရတယ္။ ႏိုင္ငံတကာက လက္ခံတယ္။ ေခါင္းမာတယ္။ ႏိုင္ငံေရးသမား ပီသတယ္ေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ႏိုင္ငံေရးသမား မဆန္ဘူး။ ႏုိင္ငံေရးသမား မဟုတ္ဘူး။ သူက ဘယ္လိုမ်ဳိးနဲ႔ ကိုက္မလဲ ဆိုရင္ အိႏၵိယက ဂႏၶီၾကီးလို Moral Leader ေပါ့။ စံျပဳထိုက္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေပါ့။ သူ႔လိုလူမ်ဳိးက ကုလသမဂၢလိုေနရာမ်ဳိးမွာ လူ႔အခြင့္အေရးေတြ ကာကြယ္ေပး၊ ကေလးေတြ၊ အမ်ဳိးသမီးေတြအတြက္ ေတာင္းဆိုေပး ဆိုတာမ်ဳိးနဲ႔ ကိုက္တယ္။ ဒို႔ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ သမၼတ လုပ္ဖို႔၊ ေခါင္းေဆာင္လုပ္ဖို႔ေတာ့ မေတာ္လွဘူး။ ဗမာျပည္မွာ ေခါင္းေဆာင္လုပ္ရင္ အႏု အၾကမ္း စြယ္စုံရဖို႔လိုတယ္။ ဗမာေတြက မင္းေလာင္းေမွ်ာ္သလို ကိုးကြယ္တတ္ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေရရွည္မွာ ဘယ္သူက ဘာ ဆိုတာ သိတတ္ၾကတယ္။ ေနာက္ျပီးေတာ့ ဒီေလာက္ရႈပ္ေထြး ေပြလီတဲ့ ဗမာျပည္ႏုိင္ငံေရးကို ဦးေဆာင္ျပီး ရွင္းမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ သူသာ ရူးသြားရင္ ရူးသြားမယ္။ ထူးျပီး ေကာင္းလာဖို႔ မျမင္ဘူး။ ဒို႕လူေတြက ေဒၚစုကို ပိုတြက္ထားၾကတယ္။ ေဒၚစုမွာ ၁၀ ေလာက္ပဲ ရွိေနတာကို ၁၀၀ ေလာက္ဆိုျပီး တြက္ပစ္လိုက္တယ္။ စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ စိတ္နဲ႔ပဲ ဖန္တီး လွည့္စားပစ္ၾကတာ။ ျပီးေတာ့ ဘာပဲ ေျပာေျပာ သူ႔သားေတြက အဂၤလိပ္ေတြ ျဖစ္ေနတယ္။ ဒါေတြက သူ တစ္ကယ္လို႔ သမၼတ ျဖစ္ရင္ ပိုဆိုးလိမ့္မယ္။ သူ႔သားေတြက သမၼတ အိမ္ေတာ္လိုေနရာမ်ဳိးမွာ အခမ္းအနားေတြ လုပ္ၾကလို႔ တက္တယ္ ဆိုပါစို႔။ ျပည္သူေတြ စိတ္ထဲ ဘယ္လို ေနမလဲ။ ေနာက္ ႏိုင္ငံျခားဆက္ဆံေရးမွာလည္း တစ္ခုခု ဆိုရင္ အဂၤလိပ္ေတြ ေနာက္က ဘာေတြ ညႊန္ၾကားေနသလဲ ဆိုတာမ်ဳိး စိတ္ထဲမွာ ၀င္လာမွာ ေသခ်ာတယ္။ ေဒၚစု သမၼတျဖစ္ရင္ ပိုဆိုးလိမ့္မယ္။ ဘဂၤလီကိစၥ ဆိုရင္ ေဒၚစု ဘယ္လို ကိုင္မလဲ။ သူ ဘယ္ေလာက္ပဲ မွန္တဲ့ဘက္က လုပ္ပါတယ္ ေျပာေျပာ။ သူ႔ကို လူေတြက မယုံေတာ့ဘူး။ အဲဒီအခါ လူထုက မုန္းတီးသြားရင္ ပိုဆိုးမယ္။ ဒီေတာ့ ေဒၚစုအေနနဲ႔ လက္ေတြ႔က်တဲ့ ႏိုင္ငံေရးကို က်င့္ၾကံတတ္ဖို႔ပဲ လိုမယ္။ ဒါဆိုရင္ သူ႔အတြက္ေရာ..ႏုိင္ငံအတြက္ပါ အရမ္းေကာင္းသြားမယ္။
ေမး-ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ လုပ္ေဆာင္မႈေတြကို ဘယ္လို အမွတ္ေပးခ်င္သလဲ။
ေျဖ- ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာရမယ္ ဆိုရင္ မဟာဗ်ဴဟာက်က် ႏုိင္ငံေရးကစားတတ္ဖို႔ အမ်ားၾကီး လိုတယ္။ သူ႔မွာ ႏုိင္ငံတကာ ႏုိင္ငံေရးအၾကံေပးေတြ၊ ျပည္တြင္းအၾကံေပးေတြ အမ်ားၾကီး ရွိပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီေန႔အထိေတာ့ ေလာက္ေလာက္လားလား ကစားကြက္ မျမင္ရေသးဘူး။ ဒီခ်ဳပ္ရဲ႔ ႏုိင္ငံေရးသေဘာတရားက ဘာလဲ။ ဒီမိုကေရစီဆိုတာ ႏုိင္ငံေရးသေဘာတရား မဟုတ္ဘူးေလ။ ဒါနဲ႔ ေရာၾကိတ္လို႔ မရဘူး။ ဒီသေဘာတရားမွာ အေျခခံျပီး ႏုိင္ငံကို ဘယ္လမ္းေၾကာင္းအတိုင္း သြားမလဲ ဆုံးျဖတ္ရတာမ်ဳိး။ အထင္ၾကီးေလာက္တဲ့၊ သမိုင္းမွာ က်န္ရစ္ေလာက္မယ့္ ႏုိင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈ ဘာတစ္ခုမွ မရွိေသးဘူး။ ဒီလိုေျပာလို႔ စိတ္ဆိုးရင္လည္းဆိုးေစေတာ့။ (ဆက္ရန္)
PP™
ျပည္သူ႕အာဏာ
No comments:
Post a Comment