ေခြးအထီးကို အမ်ိဳးသမီးက ေက်ာ္ခြလွ်င္၊ အမ်ိဳးသား၏ ဦးေခါင္ကို အမ်ိဳးသမီးက ထိလွ်င္ကိုင္လွ်င္၊ အမ်ိးသားမ်ား က ေအာက္မွာ ထိုင္ျပီး အမ်ိဳးသမီးက အေပၚမွာ ထိုင္သည့္ အေနအထား တစ္ခုတြင္ ရွိလွ်င္၊ တရားနာသည့္အခါ အမ်ိဳးသမီးမ်ားက အမ်ိဳးသားအေရွ႕မွာ ေနလွ်င္ ဘုန္းနိမ့္တတ္သည္။ ကံနိမ့္တတ္သည္ အစရွိသျဖင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ေျပာဆုိၾကသည္။ အမွန္စင္စစ္ကား မဟုတ္ရပါ။ေရွးယခင္ ေခတ္အဆက္ဆက္က အမ်ိဳးသမီးတို႔ ကႅိေျႏၵ ေရႊေပး၍ မရ အစရွိသျဖင့္ ေျပာစမတ္ ရွိခဲ့သည္။
အမ်ိဳးသမီးဟူသည္ အမ်ိဳသားမ်ားႏွင့္ မတူသည့္ အဓိက အခ်က္မွာ လက္ရံုးခြန္အား ဗလ တစ္ခု ျဖစ္ျပီး ယင္း အခ်က္ကို လူသားတို႔ သိရွိ၍ အႏိုင္မက်င့္ပဲ ကိုယ္ခ်င္စာ သနားတတ္ေစေအာင္ အားႏြဲ႔သူ ပီပီ ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်း ေနအပ္ေစသည္။ ယင္းမွာ မည္သူမွ် ဥပေဒထုတ္ တားျမစ္စရာ မလိုပဲ အမ်ိဳးသမီးမ်ား ကုိယ္တိုင္ လက္ရံုးခြန္အားဗလ အားႏြဲ႔သူ ပီပီ အမ်ိဳးသားမ်ားကဲ့သုိ႔ တန္းတူ ခြန္အားသံုး အလုပ္လုပ္ျခင္းတို႔ မလုပ္၊ လိင္သဘာဝအျဖစ္ ကြဲျပားေသာေၾကာင့္လည္း အမ်ိဳးသားမ်ားကဲ့သုိ႔ မဝတ္ဆင္။ ယဥ္ေက်းသူ ပီပီ လံုလံုျခံဳျခံဳဝတ္ေစကာ၊ ေျပာဆုိ၊ ျပဳမု အမူအရာ မ်ားက အစ ယဥ္ေစရန္ ငယ္စဥ္ကတည္းက မိဘမ်ားက သင္ၾကားေပးသည္။ အေနအထိုင္ မယဥ္ေက်း၊ သြားလာသည့္အခါ လမ္းေလွ်ာက္သည့္အခါ ခုန္လႊားျခင္း၊ ေက်ာ္လႊားျခင္းတို႔ မျပဳေစ။ အမ်ိဳးသားမ်ား ျမင္သည့္အခါ အႏိုင္က်င့္ျခင္း၊ မေကာင္းမွု ျပဳျခင္းတို႔၏ ဆန္႔က်င့္ဘက္ျဖစ္သည့္ သနားျခင္း၊ ကူညီခ်င္စိတ္ ျဖစ္ေပၚေစျခင္း၊ ေဖးမ ကူညီလိုစိတ္ျဖစ္ေပၚေစျခင္းတို႔ကို ေမြးဖြားေစရန္ ျဖစ္သည္။ စာနာ သနားတတ္လာေစရန္ ျဖစ္သည္။ ယင္းကို မသိပဲ မိမိက ဝတ္စားရာတြင္ မဆင္မျခင္ ေဖာ္ျပ ဝတ္စားျခင္း၊ သြားလာသည့္အခါ အမ်ိးသမီးကဲ့သို႔ ညင္သာမွု မရွိျခင္း တို႔က မိမိအတြက္လည္း ပို၍ မလံုျခံဳမွု ျဖစ္ေစသည္။ ဘုရားစိန္ဖူးေတာ္ တင္ သပၺါယ္ျခင္း ကဲ့သုိ႔ အမွုကိစၥ၊ ဘုရားရင္ျပင္ အျမင့္ေနရာသုိ႔ တက္ျခင္း ကိစၥတို႔သည္ ေအာက္တြင္ ရွိေသာ အမ်ိဳးသားမ်ား၏ အျမင္တြင္ မတင့္တယ္သကဲ့သုိ႔ ရွိေသာေၾကာင့္ တားဆီးမွုမ်ားကို ေခတ္အဆက္ဆက္ ျပဳလုပ္ရာမွ အမ်ိဳးသားမ်ားသာ ဝင္ရန္ကဲ့သုိ႔ ဘုရားေစတီ ေနရာမ်ား ရွိလာရသည္။
ဘုန္းၾကီး၊ ဦးဇင္းမ်ားႏွင့္ အနီးကပ္ မေနပဲ ခြာေနရန္ ဟူသည္ဟာ ဘုရားသားေတာ္ တရားအားထုတ္သူမ်ား အေနျဖင့္ တရားကို မထိခုိက္ပဲ စိတ္မ်ား အာရံုမ်ား ေလာကုတၱရာတြင္သာ ျမဲ၍ ေနေအာင္ မာတုကာမ မ်ားျဖင့္ ခြာ၍ ေနရန္ ျမတ္စြာဘုရားကိုယ္တိုင္ ပညတ္ေတာ္မူခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
အမ်ိဳးသမီးမ်ား တရားအားထုတ္က ဘုရားျဖစ္ႏိုင္ မျဖစ္ႏိုင္
တရားေဟာက တရားသိႏိုင္ေသာ တိဟိတ္ဥာဏ္ ရွိသူတိုင္းက နိဗၺာန္ေရာက္ႏိုင္သည္။ က်င့္ၾကံ အားထုတ္ ရႏိုင္ပါသည္။ အမ်ိဳးသမီးမ်ားလည္း အမ်ိဳသားဘဝ ရရွိေအာင္ က်င့္ၾကံအားထုတ္ႏုိင္ပါတယ္။ အမ်ိးသား၊ အမ်ိးသမီး ဟူ၍ ကြဲလာသည့္အခါ အဓိက ကြဲသြားသည့္ အခ်က္ တစ္မွာ ဓိပတိ ျဖစ္သည္။ ၾကိဳးစားအားထုတ္မွု ျဖစ္ျပီး အမ်ိဳးသားမ်ားက ခြန္အားျဖင့္လည္း ပိုမို သန္မာေသာေၾကာင့္ ၾကိဳးစားအားထုတ္သည့္အခါ ဇြဲ လံု႔လ ပိုမို ျပင္းထန္ေသာေၾကာင္း ဘုရားျဖစ္ရန္မွာ အမ်ိဳးသားမ်ားကဲ့သုိ႔ ဆႏၵ၊ စိတၱ၊ ဝီရိယ၊ ဝီမံသ၊ ပညာ တို႔တြင္ ဓိပတိ အားျဖင့္ သဘာဝ အေလ်ာက္ ပိုမို အားေကာင္းေသာေၾကာင့္ ဘုရားျဖစ္ရန္ ၾကိဳးစားႏိုင္သည္ဟု ဆုိလိုသည္။ ယင္းဆုိလိုမွုမွာ အမ်ိဳးသမီးတုိ႔တြင္ ရွိေသာ ၾကိဳးစားအားထုတ္မွုကို နည္းသည္ဟု မဆုိလို ေလာကမွ ထြက္ေျမာက္ရာ ျဖစ္ေသာ နိဗၺာန္သုိ႔ ေရာက္ရန္ က်င့္ၾကံရန္ လိုအပ္ေသာ အရည္အခ်င္းတို႔မွာ ကို္ယ္စီ ရွိၾက ပါသည္။ ယခု ဘဒၵကမၻာတြင္ပင္ေတာင္ ဘုရား ေနာက္တစ္ဆူသာ ပြင့္ေတာ့မွာ ျဖစ္ျပီး ယင္းဘုရားမွ သာမန္လူမ်ားထက္ ပို၍ ၾကိဳးစားအားထုတ္မွု၊ ပါရမီ ရင့္သန္႔ေသာ ရွားပါး လူသားသာ ျဖစ္သည္။
ေအာင္ခမ္း (ရိုးရာေလး)
No comments:
Post a Comment