မတရားပါ ခင္ဗ်ာ . . .

(၁)

ေရႊျပည္သာ စက္မႈဇုန္ နယ္ေျမက အထည္ခ်ဳပ္ စက္႐ံု အလုပ္သမားေတြ လုပ္ခလစာ တိုးေပးဖို႔ ဆႏၵျပ ေတာင္းဆိုေနတာနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂၄ ရက္မွာ ထုတ္ျပန္ခ်က္ သံုးေစာင္ ထြက္လာပါတယ္။

အလုပ္သမား၊ အလုပ္အကိုင္ႏွင့္ လူမႈ ဖူလံုေရး ဝန္ၾကီးဌာန၊ ရန္ကုန္တိုင္း ေဒသၾကီး အစိုးရအဖြဲ႕နဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံ အထည္ခ်ဳပ္ လုပ္ငန္းရွင္မ်ားအသင္းတို႔က ထုတ္ျပန္တာပါ။

ျပီးခဲ့တဲ့ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၇ ရက္ကလည္း ရန္ကုန္တိုင္း ေဒသၾကီး အစိုးရအဖြဲ႕က သတင္းထုတ္ျပန္ခ်က္ တစ္ေစာင္ ထုတ္ျပန္ခဲ့ပါ တယ္။ အဲဒီေန႔မွာပဲ ဆႏၵျပအလုပ္သမားေတြ နဲ႔ ညွိႏိႈင္းေဆြးေႏြးမႈ လုပ္ခဲ့ပါေသးတယ္။ ေျပလည္မႈ မရခဲ့ေပမဲ့ သံုးရက္အတြင္း ေျဖရွင္းေပးမယ္ဆိုတဲ့ ကတိေျပာခဲ့ပါတယ္။



သံုးရက္အၾကာ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂ဝ ရက္မွာ ဆႏၵျပ အလုပ္သမားေတြကို အင္အားသံုး အၾကမ္းဖက္ ျဖိဳခြင္းျပီး ေျဖရွင္းခဲ့ပါတယ္။ ျပႆနာေျပလည္ေရးလမ္းစ ပိုေဝးသြားျပီး အက်ည္းတန္မႈ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

အခု ထြက္ရွိလာတဲ့ ထုတ္ျပန္ခ်က္ပါ အခ်က္ေတြကို ၾကည့္ရင္လည္း က်န္ေနတဲ့ ဆႏၵျပအလုပ္သမားေတြကို အင္အားသံုး ျဖိဳခြင္းဦးမယ့္ အရိပ္အေယာင္ ေတြ႕ပါတယ္။

ဒါေပမဲ့ အခုုျဖစ္ေနတာေတြက ကိုလိုနီေခတ္မွာ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ အလုပ္သမားသပိတ္ေတြကို သတိရေစသလို ၁၉၃၈ ခုႏွစ္မွာ ေပၚခဲ့တဲ့ ၁၃ဝဝ ျပည့္ အေရးေတာ္ပံုကိုလည္း အမွတ္ရေစပါတယ္။

အလုပ္သမားေတြကို လူလို မဆက္ဆံ၊ ကြ်န္လို ဆက္ဆံျပီး ဂုတ္ေသြးစုပ္၊ အျမတ္ထုတ္ ခဲ့ၾကလို႔ ၁၃ဝဝ ျပည့္အေရးေတာ္ပံု ျဖစ္ခဲ့ရတာပါ။

(၂)

အလုပ္သမားသပိတ္ အသြင္ေဆာင္တဲ့အထိ ျဖစ္လာတဲ့ ေရႊျပည္သာ စက္မႈဇုန္နယ္ေျမက အလုပ္သမားေတြရဲ႕ ေတာင္းဆိုမႈက လုပ္ခ တိုးေပးဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ လူျဖစ္ေနလ်က္နဲ႔ လူလို မေနရပဲ လုပ္ခေငြ ေခါင္းပံု ျဖတ္ခံေနရလို႔ ေတာင္းဆိုခဲ့တာပါ။ သူတို႔ ေတာင္းဆိုတဲ့ ပမာဏက မမ်ားပါဘူး။

ပွ်မ္းမွ်လစာေငြ က်ပ္တစ္သိန္း ေအာက္မွာပဲ ရွိေနတဲ့ သူတို႔ဝင္ေငြကို တစ္ေန႔ က်ပ္ တစ္ေထာင္ႏႈန္းနဲ႔ တစ္လ က်ပ္သံုးေသာင္း တိုးေပးဖို႔ ေတာင္းခဲ့ပါတယ္။

ဒါဟာ တက္ေနတဲ့ ကုန္ေဈးႏႈန္းကို ကာမိ႐ံု ေတာင္းတဲ့ေငြေၾကးပါ။ စက္႐ံုပိုင္ရွင္ ႏိုင္ငံျခားသား လုပ္ငန္းရွင္ေတြက တစ္လက်ပ္ ကိုးေထာင္ပဲ တိုးေပးမယ္ ဆိုျပီး တင္းခံေနပါတယ္။

ဒါေတြရဲ႕ ျပႆနာအရင္းခံက အနိမ့္ဆံုးလုပ္ခလစာ သတ္မွတ္ႏိုင္ျခင္း မရွိေသးတဲ့အခ်က္ပါ။ အစိုးရ၊ လႊတ္ေတာ္၊ သက္ဆိုင္ရာ ဝန္ၾကီးဌာန သံုးခုစလံုး ပ်က္ကြက္ေနပါတယ္။ ဥပေဒ၊ နည္းဥပေဒ ထြက္ျပီး ႏွစ္ႏွစ္နီးပါး ၾကာခ်ိန္အထိ အနိမ့္ဆံုးလုပ္ခ သတ္မွတ္ခ်က္ မထြက္ေသးပါဘူး။ အလုပ္သမားေတြ ေခါင္းပံုျဖတ္ ခံေနရပါတယ္။

အနိမ့္ဆံုး လုပ္ခလစာ ေဆြးေႏြးခ်က္ေတြ အရ အလုပ္ရွင္ေတြဘက္က တစ္ေန႔ကို က်ပ္ ငါးေထာင္ေပးဖို႔ သေဘာတူ ထားခဲ့ပါတယ္။ အလုပ္သမားေတြ ဘက္က ေတာင္းခံေနတဲ့ ပမာဏက တစ္ရက္ကို က်ပ္ ခုနစ္ေထာင္ သတ္မွတ္ေပးဖို႔ပါ။ ေရႊျပည္သာျမိဳ႕နယ္မွာ ေနထိုင္သူေတြကို ေကာက္ယူ ထားတဲ့ အစိုးရ စစ္တမ္းတစ္ရပ္မွာလည္း အဲဒီ ေဒသမွာရွိတဲ့ အေျခခံ အလုပ္သမား တစ္ဦးရဲ႕ (ကေလးမပါ) မိသားစု စရိတ္က တစ္ရက္ က်ပ္ရွစ္ေထာင္ဝန္းက်င္ ကုန္တယ္လို႔ ဆိုထားပါတယ္။

(၃)

အေျခခံ အလုပ္သမား တစ္ဦးရဲ႕ အမ်ားဆံုး ဝင္ေငြက ပွ်မ္းမွ် တစ္ရက္ က်ပ္ သံုးေထာင္ႏႈန္းထက္ မပိုတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ လုပ္သက္ ဆယ္ႏွစ္နီးပါး အေျခခံ အလုပ္သမားတစ္ဦးရဲ႕ တစ္လဝင္ေငြက ပွ်မ္းမွ် က်ပ္တစ္သိန္းခြဲ ရွိတယ္ဆိုေပမဲ့ အေျခခံအလုပ္သမားအမ်ားစုရဲ႕ တစ္လဝင္ေငြက က်ပ္ေငြ ေလးေသာင္းနဲ႔ ရွစ္ေသာင္းၾကားမွာပဲ ရွိပါတယ္။

ျဖစ္ေနတဲ့ ကုန္ေဈးႏႈန္းနဲ႔ အေျခခံအလုပ္သမားေတြရဲ႕ ဝင္ေငြ လိုက္ေလ်ာညီေထြမႈ မရွိေတာ့ပါဘူး။ ဝမ္းဝ႐ံုေတာင္ မဟုတ္ေတာ့ပဲ ငတ္ျပတ္လုနီးပါး ျဖစ္လာပါတယ္။ ဒီအတြက္ ေတာင္းဆိုၾကတယ္။ သူတို႔ ေတာင္းဆိုမႈေတြကို ပံုဖ်က္ေျပာလို႔ မရပါဘူး။

ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂၄ ရက္မွာ ထြက္ေပၚလာတဲ့ ထုတ္ျပန္ခ်က္ သံုးခုလံုးက ဆႏၵထုတ္ေဖာ္ ေတာင္းဆိုေနတဲ့ အလုပ္သမားေတြကို အျပစ္ဖို႔ခဲ့ပါတယ္။

တစ္ဖက္မွာလည္း အထည္ခ်ဳပ္စက္႐ံု ပိုင္ရွင္ ႏိုင္ငံျခားသား လုပ္ငန္းရွင္ေတြဘက္က ရပ္တည္ျပီး ေရးသားခဲ့ၾကပါတယ္။

ေနာက္ျပီး အလုပ္သမားေတြကို ေသြးထိုး လံႈ႔ေဆာ္သူေတြ ရွိေနတယ္ဆိုတဲ့ စြပ္စြဲမႈေတြကိုလည္း ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကပါတယ္။

အလုပ္သမားေတြရဲ႕ေတာင္းဆိုမႈဟာ “ဥပေဒေက်ာ္လြန္၍ လုပ္ေဆာင္ေနၾကျခင္း” ဆိုျပီး ပံုေဖာ္လာပါတယ္။

ျပႆနာျဖစ္ရျခင္း အဓိကရင္းျမစ္ကို မ်က္ကြယ္ျပဳျပီး အေျခခံအလုပ္သမားေတြရဲ႕ ပစၥကဒုကၡကို မသိက်ိဳးကြ်ံလုပ္သလို ျဖစ္လာပါတယ္။

(၄)

အဆိုးဆံုးက ထုတ္ျပန္ခ်က္ သံုးရပ္လံုးမွာ “ေပါင္မုန္႔မရွိရင္ ကိတ္မုန္႔စားပါလား” ဆိုတဲ့ ေျပာဆိုမႈ ပံုစံ မညွာမတာ ေဖာ္ျပခ်က္ေတြ ပါရွိခဲ့ပါတယ္။

 ျပင္သစ္ဘုရင္ လူဝီ ၁၆ (၁၇၇၄-၁၇၉၂) ရဲ႕ မိဖုရား ေမရီ အန္တိြဳင္းနက္ (Marie Antoinette)က အခြန္ေငြပိျပီး ငတ္ျပတ္ေနၾကတဲ့ ျပည္သူေတြရဲ႕ ဆႏၵျပေတာင္းဆိုမႈကို   “ေပါင္မုန္႔မရွိရင္ ကိတ္မုန္႔စား”ဆိုျပီး တံု႔ျပန္ဖူးပါတယ္။ ဒီစကားေၾကာင့္ ျပင္သစ္ေတာ္လွန္ေရး ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။

အစိုးရ ထုတ္ျပန္ခ်က္မွာပါတဲ့ အခ်က္ေတြကို အရပ္စကားနဲ႔ ျပန္ေျပာရင္“လုပ္ခတိုးဖို႔ အခုလို ဆႏၵျပေနတာေတြကို ႏိုင္ငံျခားသား လုပ္ငန္းရွင္ေတြက စိတ္ပ်က္ေနျပီ။ သူတို႔ မလုပ္ခ်င္ေတာ့ဘူး။ သူတို႔ စက္႐ံုေတြ ပိတ္၊ ျပန္ထြက္သြားရင္ အလုပ္လက္မဲ့ ျဖစ္ျပီး ဒုကၡေရာက္မွာ အလုပ္သမားေတြပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ဆႏၵမျပၾကနဲ႔” ဆိုတဲ့ ပံုစံမ်ိဳး ျဖစ္ပါတယ္။

အလုပ္သမား၊ အလုပ္အကိုင္ႏွင့္ လူမူလံုေရး ဝန္ၾကီးဌာန ထုတ္ျပန္ခ်က္အပိုဒ္ (၅) မွာ “... ႏိုင္ငံျခားသား လုပ္ငန္းရွင္မ်ား အေနျဖင့္ မိမိတို႔၏ လုပ္ငန္းမ်ားကို ရပ္ဆိုင္းျပီး ျပည္ပသို႔ေျ ပာင္းေရႊ႕လုပ္ကိုင္ရန္သာ ဆႏၵရွိေနေၾကာင္း ေျပာဆို ေနၾကသျဖင့္ ထိုသို႔ ေဆာင္ရြက္လာပါက အဆိုပါ စက္႐ံုမ်ားတြင္ အလုပ္ လုပ္ေနၾကသည့္ အလုပ္သမားမ်ား အလုပ္ လက္မဲ့ျဖစ္ျပီး ၎တို႔၏ စားဝတ္ေနေရး အခက္အခဲ ရွိလာမည္ျဖစ္၍ ဌာနဆိုင္ရာ တာဝန္ ရွိသူမ်ားက အလုပ္ရွင္မ်ားႏွင့္ အေက်အလည္ ေဆြးေႏြးျပီး လုပ္ငန္း ဆက္လက္ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ေရး အတြက္ ညွိႏိႈင္း ေပးထားျပီး ျဖစ္ပါသည္။ အလားတူပင္ လုပ္ငန္းမ်ား ေအးခ်မ္းစြာ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ေရး အတြက္ အစိုးရဘက္မွ ဥပေဒႏွင့္အညီ အကာအကြယ္ ေပးႏိုင္ရန္ အတြက္လည္း အလုပ္ရွင္မ်ားက ေတာင္းဆိုလ်က္ ရွိပါသည္”လို႔ေဖာ္ျပပါတယ္။

ထုတ္ျပန္ခ်က္ အပိုဒ္(၈)မွာ “... ဥပေဒမဲ့ အၾကမ္းဖက္ ေတာင္းဆိုမႈမ်ားေၾကာင့္ ျပည္ပ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈမ်ား ရပ္ဆိုင္းျပီး စက္႐ံုမ်ား ပိတ္သိမ္းသြားပါက အလုပ္လက္မဲ့ ျဖစ္မႈေၾကာင့္ ဦးစြာ ဒုကၡေရာက္မည့္ သူမ်ားမွာ အလုပ္သမားမ်ားသာ ျဖစ္သည့္အျပင္  ႏိုင္ငံေတာ္ အစိုးရအေပၚ ျပည္ပ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံသူမ်ား၏ ယံုၾကည္ အားထားမႈမ်ားလည္း ေလ်ာ့က် သြားႏိုင္သည့္အတြက္ မလိုလား အပ္သည့္ ဥပေဒမဲ့ျဖစ္စဥ္မ်ား ေနာက္ထပ္ မျဖစ္ေပၚေစေရး အတြက္ အထူးဂ႐ုျပဳ ေဆာင္ရြက္သြားရန္ လိုအပ္ပါသည္”လို႔ ေဖာ္ျပပါတယ္။

ျမန္မာႏိုင္ငံ အထည္ခ်ဳပ္ လုပ္ငန္းရွင္မ်ားအသင္းရဲ႕ သေဘာထားထုတ္ျပန္ခ်က္ အပိုဒ္(၅) မွာလည္း အလုပ္ရွင္ေတြကို အကာအကြယ္ ေပးခဲ့ပါတယ္။

“အလုပ္ရွင္မ်ား ဘက္မွ လိုက္ေလ်ာ ႏိုင္စြမ္း မရွိေသာ ဝင္ေငြ၊ ထြက္ေငြ မမွ်တႏိုင္ေသာ လုပ္ခ ပိုမို ေတာင္းဆိုမႈမ်ား ျဖစ္ေပၚလာပါက အလုပ္ရွင္မ်ားဘက္မွ မလိုက္ေလ်ာႏိုင္သည့္ အခ်ိန္တြင္ အလုပ္သမားမ်ားက မိမိ လုပ္ခ ပိုမိုရရွိေသာ လုပ္ငန္းသို႔ လြတ္လပ္စြာ ေျပာင္းေရႊ႕လုပ္ကိုင္ႏိုင္ခြင့္ ရွိပါသည္။ ယင္းသို႔ ေျပာင္းေရႊ႕လုပ္ကိုင္ျခင္းကို အလုပ္ရွင္ မွ တားဆီး ပိတ္ပင္ျခင္း မရွိေစရပါ။ အလုပ္ရွင္ ဘက္မွ ဥပေဒေဘာင္ အတြင္းမွသာ တာဝန္ယူ လုပ္ေဆာင္ေပးမည္ ျဖစ္ျပီး ညွိႏိႈင္း မရေသာ လုပ္ခ ေတာင္းဆိုမႈမ်ားေၾကာင့္ ဆႏၵျပမႈ ၾကာျမင့္ျပီး လုပ္ငန္း ရပ္စဲရပါက အလုပ္သမားမ်ားအတြက္ နစ္နာေၾကးေပးရန္ အလုပ္ရွင္မ်ားတြင္ တာဝန္မရွိပါ”လို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံ အထည္ခ်ဳပ္ လုပ္ငန္းရွင္မ်ားအသင္းက ဆိုခဲ့ပါတယ္။

(၅)

ထုတ္ျပန္ခ်က္ေတြမွာ အလုပ္သမားေတြရဲ႕ လိုလားခ်က္ ျပည့္ေအာင္ ဘယ္လို ညွိႏႈိင္း ေဆာင္ရြက္ေပးမလဲ ဆိုတာကို အေသးစိတ္ ေဖာ္ျပထားတာ မရွိပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ အလုပ္ရွင္ေတြ ဘယ္လိုနစ္နာေနရေၾကာင္းကိုေတာ့ သာသာထိုးထိုး ေဖာ္ျပခဲ့ပါတယ္။

အမွန္ေတာ့ အထည္ခ်ဳပ္စက္႐ံု လုပ္ငန္းပိုင္ရွင္ ႏိုင္ငံျခားသားေတြဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အလုပ္သမားခ ေဈးေပါလို႔ လာလုပ္ေနၾကတာပါ။ သူတို႔ ပိုေပးေနရတာက စက္႐ံု၊ ေျမေနရာ ငွားရမ္းခနဲ႔ အျခားေသာ infrastructure စရိတ္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေတြက အလုပ္ သမားေတြနဲ႔ မဆိုင္ပါဘူး။

အခု အေျခခံ အလုပ္သမားေတြ ေတာင္းဆိုေနတဲ့ ႏႈန္းထားဟာ အာဆီယံႏိုင္ငံေတြမွာ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ လုပ္ခေလာက္ မမ်ားေသးပါဘူး။ လုပ္သား အခ်င္းခ်င္း ကြ်မ္းက်င္မႈ ကြာဟခ်က္ ေျပာရေလာက္ေအာင္ မၾကီးမားပါဘူး။ တန္းတူ လုပ္ကိုင္ႏိုင္ရည္ ရွိေပမဲ့ လုပ္ခေငြ အႏွိမ္ ခံထားရတာပါ။

ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂ဝ ရက္မွာ အလုပ္သမား၊ အလုပ္အကိုင္ႏွင့္ လူမူလံုေရး ဝန္ၾကီးဌာန ျပည္ေထာင္စုဝန္ၾကီး ဦးေအးျမင့္က ေျပာပါတယ္။ အာဆီယံ စံႏႈန္းလိုခ်င္ရင္ အာဆီယံ စံႏႈန္းအတိုင္း လုပ္ႏိုင္လား၊ ဥေရာပ စံႏႈန္း လိုခ်င္ရင္ ဥေရာပ စံႏႈန္းအတိုင္း လုပ္ႏိုင္လားလို႔ သူက ဆိုပါတယ္။

ဥေရာပ စံႏႈန္းေတာ့ မသိဘူး။ အာဆီယံ စံႏႈန္းမွာေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံက အလုပ္သမားေတြ လုပ္ခအနည္းဆံုး ျဖစ္ပါတယ္။

အလုပ္သမားေတြကို အာဆီယံ စံႏႈန္း မရွိဘူးလို႔ မေျပာပါနဲ႔။ စင္ကာပူမွာ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ ေသာင္းခ်ီတဲ့ ျမန္မာ အင္ဂ်င္နီယာေတြ၊ ထိုင္းနဲ႔ မေလးရွားမွာ သြား အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ ျမန္မာေတြ၊ သူတို႔ေတြရဲ႕ လုပ္ႏိုင္ စြမ္းအား အာဆီယံ စံႏႈန္းမရွိရင္ သူတိုအလုပ္ရမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဆိုလိုခ်င္တာက ျမန္မာေတြဟာ ေျပာရေလာက္တဲ့အထိ ညံ့ေနသူေတြမဟုတ္ဘူး။ ကိုယ့္ႏိုင္ငံမွာ ႏွိမ္ခြင့္ေပးထားလို႔သာ ႏိုင္ငံျခားသား လုပ္ငန္းရွင္ေတြရဲ႕ အႏွိမ္ခံေနရတာပါ။ ေခါင္းပံုျဖတ္ ခံေနရတာပါ။

အာဆီယံႏိုင္ငံမွာ သြားလုပ္ေနတဲ့ ျမန္မာေတြကို ၾကည့္လိုက္ပါ။ သင္လြယ္ တတ္လြယ္သူေတြလို႔ သတ္မွတ္ခံရတာပါပဲ။ တကယ္သင္ေပးရင္ ႏွစ္လမၾကာပါဘူး။  စင္ကာပူမွာ ျမန္မာအင္ဂ်င္နီယာ ေသာင္းခ်ီ ရွိေနပါတယ္။
အေမရိကန္၊ အဂၤလန္မွာ အလုပ္လုပ္ေနျပီး ထူးခြ်န္ထက္ျမက္တဲ့ ျမန္မာဆရာဝန္ မ်ားစြာရွိပါတယ္။

ျမန္မာႏိုင္ငံက တကၠသိုလ္ေတြေကာင္းလို႔၊ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ပညာေရးစနစ္ေကာင္းလို႔ အာဆီယံစံႏႈန္း၊ ႏိုင္ငံတကာစံႏႈန္း မီေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။ အလုပ္ရေနၾကတာ မဟုတ္ပါဘူး။  ၾကိဳးစားလိုစိတ္နဲ႔ ပင္ကို သင္လြယ္၊ တတ္လြယ္လို႔ ေနရာရေနၾကတာပါ။

ကိုယ့္ႏိုင္ငံက လူေတြ ညံ့လို႔ ဒီေလာက္ပဲရတာဆိုျပီး လာမႏွိမ္ပါနဲ႔။

(၆)

ကုန္ေဈးႏႈန္း ၾကီးျမင့္မႈ၊ ႏိုင္ငံျခားသား လုပ္ငန္းရွင္ရဲ႕ လုပ္ခေငြခ်ိဳးႏွိမ္မႈကို ခံထားရလို႔ ျဖစ္လာတဲ့ ျပႆနာအတြက္ အလုပ္သမားေတြကို အျပစ္ပံုခ်တာ မွားပါတယ္။

ျမန္မာႏိုင္ငံက အေျခခံ အလုပ္သမားေတြရဲ႕ အနိမ့္ဆံုး လုပ္ခေငြဟာ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ နဲ႔ ကေမၻာဒီးယားႏိုင္ငံထက္ ပိုမ်ားဖို႔လိုပါတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္က အလုပ္သမားေတြကို ဘယ္သူမွ မလိုခ်င္ပါဘူး။ ျမန္မာက သူတို႔ထက္ သာပါတယ္။ အနိမ့္ဆံုး လုပ္ခလစာနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ျမန္မာ အဓိက ယွဥ္ျပိဳင္ရမွာက တ႐ုတ္၊ ထိုင္း၊ မေလးရွား၊ ဗီယက္နမ္၊ ဖိလစ္ပိုင္ ျဖစ္ပါတယ္။  အဲဒီႏိုင္ငံေတြက အလုပ္သမားေတြနဲ႔ ျမန္မာ အလုပ္သမားေတြ တန္းတူ ယွဥ္ျပိဳင္ႏိုင္ပါတယ္။ အဲဒီႏိုင္ငံေတြမွာ ျဖစ္ေနတဲ့ အနိမ့္ဆံုး လုပ္ခ အတိုင္းေပးဖို႔ ႏိုင္ငံတကာ လုပ္ငန္းရွင္ေတြကို ၾကိဳေျပာရမွာက အစိုးရပိုင္းက လုပ္ရမယ့္ကိစၥပါ။

ေနာက္တစ္ခ်က္က ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ႏိုင္ငံျခား ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈ အေျခအေနျဖစ္ပါတယ္။

The Econimist မဂၢဇင္းရဲ႕ ထုတ္ျပန္ခ်က္အရ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ႏိုင္ငံျခားရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈ (FDI) ပမာဏာက ျပီးခဲ့တဲ့ သံုးႏွစ္ (၂ဝ၁ဝ-၂ဝ၁၃) အတြင္း အာဆီယံႏိုင္ငံေတြထဲမွာ ဒုတိယအမ်ားဆံုး ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ျမန္မာအထက္မွာ ဖိလစ္ပိုင္ပဲ ရွိပါတယ္။ ႏိုင္ငံျခားရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈ တိုးေပမယ့္ လူတစ္ဦးခ်င္းရဲ႕ဂ်ီဒီပီက သိသိသာသာ တိုးမလာပါဘူး။ ၂ဝ၁၃ ခုႏွစ္ စာရင္းေတြအရ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ လူတစ္ဦးခ်င္း ဂ်ီဒီပီဟာ အာဆီယံႏိုင္ငံေတြမွာ ေနာက္ဆံုးေရာက္ေနပါတယ္။ ျမန္မာေအာက္မွာ ကေမၻာဒီးယားႏိုင္ငံပဲရွိျပီး က်န္တဲ့ႏိုင္ငံေတြ ျမန္မာအထက္မွာ ရွိပါတယ္။

ဒါကို ၾကည့္ခ်င္းအားျဖင့္ အခုဝင္လာေနတဲ့ ႏိုင္ငံျခားရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈေတြဟာ ဘယ္သူေတြကို ပိုျပီး အက်ိဳးျဖစ္ထြန္းေစသလဲဆိုတာ သိသာပါတယ္။ အေျခခံအလုပ္သမားေတြအတြက္ ဘာမွ အက်ိဳးျဖစ္ထြန္းမႈ မရွိခဲ့ပါဘူး။ ကုန္ေဈးႏႈန္းကို တြက္ခ်က္တဲ့ စားသံုးသူ ေဈးဆႏႈန္းကိန္း (CPI) ကို ၾကည့္ရင္လည္း ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ အၾကပ္အတည္းကာလထက္ ပိုေနပါတယ္။

၁၉၈၉ ခုႏွစ္မွာ CPI က ၁၈၄ ဒသမ ၁၅ ရွိပါတယ္။ ၂ဝ၁၄ ခုႏွစ္မွာ ပွ်မ္းမွ် CPI က ၁၈၅ ဒသမ ၄၇ မွာ ရွိေနပါတယ္။ ကုန္ေဈးႏႈန္းက သာမန္အေျခခံလူတန္းစား ျပည္သူေတြကို ဖိစီးေနဆဲဆိုတာကို ျပဆိုေနတာ  ျဖစ္ပါတယ္။

ဝင္လာတဲ့ ႏိုင္ငံျခားရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈနဲ႔ လိုက္ေလ်ာညီေထြျဖစ္ေစတဲ့ သာမန္ လက္လုပ္လက္စား ျပည္သူေတြရဲ႕ဝင္ေငြတိုးတက္လာမႈ မရွိျခင္းကို အေျဖထုတ္ဖို႔က အစိုးရရဲ႕ အဓိကတာဝန္ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါကို အေျဖမထုတ္ပဲ “ေပးသေလာက္ယူ၊ ဆႏၵမျပၾကနဲ႔၊ ျပန္ထြက္သြားရင္ အကုန္ဒုကၡေရာက္ကုန္မယ္”လို႔ ေျပာျခင္းဟာ ေမရီအန္တိြဳင္းနက္ရဲ႕ “ေပါင္မုန္႔မရွိရင္ ကိတ္မုန္႔စားပါလား” ဆိုတဲ့ ေျပာဆိုပံုနဲ႔ အတူတူပဲ ျဖစ္သြားပါလိမ့္မယ္။

အေျခခံအလုပ္သမားေတြက ကိတ္မုန္႔ မစားႏိုင္ပါဘူး။

(၇)

သမၼတ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရ သက္တမ္း တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ျပီးခ်ိန္က စျပီး လယ္သမားအေရး၊ ေက်ာင္းသားအေရး၊ အလုပ္သမားအေရးေတြ ဆက္တိုက္ ေပၚခဲ့ပါတယ္။ ဒီလို ေပၚေပါက္လာတာေတြက ႏိုင္ငံကို အက်ည္းတန္ေစတာ မဟုတ္ပါဘူး။

ေတာင္သူလယ္သမား၊ ေက်ာင္းသား၊ အလုပ္သမားအေရးဆိုမႈမွာ အလုပ္သမားေတြရဲ႕ အေျခအေနပိုဆိုးပါတယ္။ လယ္သမားဆိုတာက လယ္ပိုင္ ရွိႏိုင္ပါေသးတယ္။ ေက်ာင္းသားေတြကလည္း သူတို႔ ေတာင္းဆိုမႈအေပၚ လံုေလာက္တဲ့ လိုက္ေလ်ာမႈရွိရင္ ေျပေလ်ာ့သြားမွာပါ။ အလုပ္သမားေတြမွာ ဘာမွမရွိပါဘူး။ တစ္ေန႔လုပ္ တစ္ေန႔စားေတြအတြက္ ပိုဆိုးပါတယ္။

ဒီလို ဆႏၵထုတ္ေဖာ္မႈေတြမွာ တိက်ခိုင္မာ ျပတ္သားတဲ့ ညွိႏႈိင္းေျဖရွင္းမႈေတြ မရွိဘဲ အၾကမ္းဖက္ႏွိမ္နင္း ျဖိဳခြင္း၊ ဥပေဒေဘာင္ထဲကဆိုျပီး လြတ္လပ္စြာ ဆႏၵထုတ္ေဖာ္သူေတြကို ဖမ္းဆီး၊ အေရးယူ ေထာင္ခ်ခဲ့လို႔သာလွ်င္ ႏိုင္ငံ့ပံုရိပ္ ထိခိုက္က်ဆင္းစရာ ျဖစ္ခဲ့တာပါ။

ဆႏၵထုတ္ေဖာ္မႈေတြ ျဖစ္လာတိုင္း ေနာက္ကြယ္မွာ ဆူပူလိုသူ၊ ေသြးထိုးလံႈ႔ေဆာ္သူေတြ ရွိေနတယ္ဆိုတာလည္း ရာႏႈန္းျပည့္ မမွန္ပါဘူး။ ဘဝရပ္တည္မႈအတြက္ ဘာ အာမခံခ်က္မွ မရွိေတာ့သူေတြ၊ အငတ္ေဘးကို ရင္ဆိုင္ရေတာ့မယ့္ သူေတြ လမ္းေပၚထြက္လာတာ မဆန္းပါဘူး။ သူတို႔ကို ကယ္တင္ႏိုင္မယ့္ သူကို ရွာေဖြၾကတာပါ။

ကိုလိုနီေခတ္ကလည္း ဒီလိုပဲ ထြက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ အင္အားသံုး ႏွိမ္နင္းခဲ့ေပမယ့္ ျဗိတိသွ်အစိုးရက လိုက္ေလ်ာခဲ့ရတာပါပဲ။

ေရႊျပည္သာစက္မႈဇုန္က အလုပ္သမားေတြက စက္႐ံုေရွ႕ပိတ္ျပီး ဆႏၵျပတာကို ဥပေဒ ေဘာင္ေက်ာ္တယ္လို႔ တစ္ထစ္ခ် မစြပ္စြဲပါနဲ႔။

၁၃ဝဝ ျပည့္ အေရးေတာ္ပံု ကာလမွာဆို အတြင္းဝန္႐ံုးကို ပိတ္ျပီး ဆႏၵျပခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒါဟာ ျငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵထုတ္ေဖာ္နည္း တစ္မ်ိဳးပါပဲ။  ဆႏၵျပသူေတြကို ျဗိတိသွ် အစိုးရက အင္အားသံုး ျဖိဳခြင္းခဲ့တယ္။ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ကိုေအာင္ေက်ာ္ က်ဆံုးခဲ့ပါတယ္။ က်ဆံုးခဲ့သူ ကိုေအာင္ေက်ာ္ အပါအဝင္ ဆႏၵျပခဲ့သူေတြဟာ  ဆူပူ အၾကမ္းဖက္သူေတြလား၊ ေသြးထိုး လံႈ႔ေဆာ္သူေတြလား။ ကိုယ့္ရပိုင္ခြင့္အတြက္ ကိုယ္တိုင္ ေတာင္းဆိုခဲ့သူေတြပါ။  

အခုလည္း ဘာပိုင္ဆိုင္မႈမွ မရွိဘဲ စားဝတ္ေနေရးအတြက္ ႐ုန္းကန္ေနရတဲ့ အလုပ္သမားေတြကို ထုတ္ျပန္ခ်က္ေတြနဲ႔ ရာဇသံ ေပးလိုက္ျပန္ပါျပီ။ သက္ဆိုင္ရာ ဝန္ၾကီးဌာနနဲ႔ တိုင္းေဒသၾကီး အစိုးရအဖြဲ႕ရဲ႕ ထုတ္ျပန္ခ်က္မွာ “... တည္ဆဲ ဥပေဒမ်ားနဲ႔ အညီ အေရးယူ ေဆာင္ရြက္သြားမည္... ”ဆိုတဲ့ သတိေပးခ်က္ေတြ ပါခဲ့ပါတယ္။

အလုပ္သမားေတြရဲ႕ ေတာင္းဆိုမႈကို မ်က္ကြယ္ျပဳျပီး အာဏာစက္နဲ႔ ဖံုးကြယ္ဖို႔ ၾကိဳးစားမယ္၊ အင္အားသံုး ျဖိဳခြင္းမယ္ဆိုရင္ ဒါဟာ ေျဖရွင္းမႈ မဟုတ္ဘဲ ေနာက္ထပ္ ျပႆ နာတစ္ခုကို မီးထိုး ေပးသလိုသာ ျဖစ္သြားပါလိမ့္မယ္။

(၈)

အခုခ်ိန္မွာ အစိုးရလုပ္ရမွာက ၾကိဳးနီစနစ္ေအာက္မွာ အခြင့္အေရးယူခဲ့တဲ့ ခ႐ိုနီေတြနဲ႔ လာဘ္စားေနတဲ့ အာဏာပိုင္ေတြ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဟာင္းေတြကို ေဖာ္ထုတ္ရမွာပါ။ အလုပ္သမားေတြကို ဖိႏွိပ္စရာ မလိုပါဘူး။

အခုျဖစ္ေနတဲ့ ျပႆနာ အားလံုးအတြက္ အစိုးရမွာ တာဝန္ရွိပါတယ္။ ျပႆနာ အားလံုးဟာ အစိုးရရဲ႕ ၾကိဳးနီစနစ္၊ State Capitalism ေၾကာင့္ ျဖစ္လာခဲ့တာခ်ည္းပါပဲ။ ဒီျပႆနာေတြကို အထည္ခ်ဳပ္စက္႐ံုေတြ ပိုင္ဆိုင္ထားတဲ့ ႏိုင္ငံျခားသား လုပ္ငန္းရွင္၊ ျမန္မာလုပ္ငန္းရွင္ငယ္ေတြမွာ အေျဖမရွိပါဘူး။ အစိုးရမွာပဲ အေျဖရွိပါတယ္။

အစိုးရရဲ႕ ၾကိဳးနီစနစ္ကို အကာအကြယ္ယူျပီး  ႏိုင္ငံအႏွံ႔မွာ ရွိေနတဲ့ စက္မႈဇုန္နယ္ေျမေတြ၊ စက္႐ံုေတြ၊ infrastructure ေတြ အကုန္လံုးကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဟာင္းေတြနဲ႔ ခ႐ိုနီေတြကပဲ လက္ဝါးၾကီးအုပ္ခဲ့တယ္။ လာဘ္ေပး လာဘ္ယူမႈ၊ ျခစားမႈေတြ ဆက္ျဖစ္ပါတယ္။  ျပီးခဲ့အခါ ေဒသတြင္းမွာေတာင္ မရွိတဲ့၊ ျမင့္မားလွတဲ့ ငွားရမ္းခေတြနဲ႔ က်န္တဲ့ လုပ္ငန္းရွင္ေတြကို ျပန္ငွားပါတယ္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဟာင္းေတြ၊ ခ႐ိုနီေတြ ဆီကေန အဆမတန္ ေဈးေပးျပီး ျပန္ငွားခဲ့သူေတြက ေပးခဲ့တဲ့ ပမာဏအျပင္ အက်ိဳးအျမတ္ ျပန္ရေအာင္ အေျခခံအလုပ္သမားေတြကို  ေခါင္းပံုျဖတ္၊ ဂုတ္ေသြးစုပ္ပါတယ္။

အခ်ိန္ၾကာလာတာနဲ႔အမွ် အေျခခံ အလုပ္သမားေတြဟာ လူကို လူလို ဆက္ဆံ ခံရတာမ်ိဳး မရွိေတာ့ပါဘူး။ ကြ်န္သဖြယ္၊ တိရိစၦာန္သာသာ ဆက္ဆံခံရျပီး လုပ္ခေငြ ဂုတ္ေသြးစုပ္ခံရျပီး ဆင္းရဲမႈသံသရာ လည္ပါတယ္။  ေနစရိတ္ မလံုေလာက္၊ အိမ္ငွားခ မတတ္ႏိုင္ရာက က်ဴးေက်ာ္ေတြ ျဖစ္လာတယ္။ စားဝတ္ေနေရး အခက္အခဲေတြ႕လာျပီး အငတ္ေဘးကို ရင္ဆိုင္လာရတဲ့အထိ ျဖစ္လာပါတယ္။

ကိုလိုနီေခတ္မွာ သခင္ဖိုးလွၾကီးတို႔ ရင္ဆိုင္ခဲ့ရသလို ေဖာင္စီးရင္း ေရငတ္သူေတြ ျဖစ္လာပါတယ္။

ဒီလိုေတြ ျဖစ္လာေအာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဟာင္းေတြ၊ ခ႐ိုနီေတြကို ဘယ္သူေတြက လုပ္ခြင့္ေပးခဲ့တာလဲ။ ျခစားမႈေတြကို ဘယ္သူေတြက ခြင့္ျပဳခဲ့တာလဲ။ စက္႐ံုငွားရမ္းခေတြ ျမင့္မားေအာင္ ဘယ္သူေတြ လုပ္ခဲ့တာလဲ။ ကုန္ေဈးႏႈန္းၾကီးျမင့္ေအာင္ ဘယ္သူေတြ လုပ္ခဲ့တာလဲ။
အေျခခံ အလုပ္သမားေတြကို ေခါင္းပံုျဖတ္၊ ဂုတ္ေသြးစုတ္ခံဘဝ ေရာက္ေအာင္ ဘယ္သူေတြ ဖန္တီးခဲ့တာလဲ။

ရွင္းရွင္းပဲ ေျပာပါမယ္။ အခု ထုတ္ျပန္ခ်က္ ထုတ္ခဲ့သူေတြ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဟာင္းေတြ၊ ခ႐ိုနီေတြ၊ လုပ္ငန္းရွင္ေတြ... ခင္ဗ်ားတို႔ တစ္ဦးခ်င္းစီရဲ႕ ပိုင္ဆိုင္မႈေတြကို သတၱိရွိရွိ ခ်ျပပါ။  ခင္ဗ်ားတို႔ သားသမီးေတြ၊ ခင္ဗ်ားတို႔ သံုးျဖဳန္းေနတဲ့ ေငြေၾကးေတြကို ခ်ျပလိုက္ပါ။

ဘာတစ္ခုကိုမွ မတရားသျဖင့္ ယူမထားဘူး။ ပိုင္ဆိုင္ သံုးစြဲေနမႈေတြကို ခ်ျပရဲတယ္ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္ စြပ္စြဲခဲ့သမွ် အားလံုးအတြက္ ေတာင္းပန္ပါမယ္။

အခု ေနာက္ဆံုး ကၽြန္ေတာ္ ေျပာႏိုင္တာ တစ္ခုပဲရွိပါတယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔ရဲ႕ ထုတ္ျပန္ခ်က္ေတြ မတရားပါဘူး။

Eleven Media Group