ျမန္မာျပည္မွာ ျမန္မာစာ ေျဖာင့္ေအာင္မေရးနိုင္ၾကတာ ဘာေၾကာင့္လဲ

"ေခါင္နွင့္တူေသာ စာနယ္ဇင္းမီဒီယာမ်ားကပါ ျမန္မာစာ ေျဖာင့္ေအာင္ မေရးနိုင္ေသာ အားနည္းခ်က္ေတြ ရိွပါက ၾကမ္းျပင္နွင့္တူေသာ စာဖတ္ပရိသတ္တုိ႔ၾကားတြင္ ထင္သလို ေရးေနၾကသည္မွာ အံ့အားသင့္စရာ မဟုတ္ေတာ့ပါ"

 


က်ေနာ္တုိ႔ ျမန္မာစာအေရးအသား ည့ံဖ်င္းလာတ့ဲအေၾကာင္းရင္းေတြထဲမွာ

(၁) အဂၤလိပ္စာနဲ႔ IT နည္းပညာေတြကို ပိုျပီး အေရးေပးလာၾကျခင္း၊
(၂) ေက်ာင္းစာ အလြတ္က်က္ျပန္ေရးမွ အမွတ္ေပးသည့္စနစ္ ဆုိတ့ဲ အခ်က္ေတြ ပါတယ္ တ့ဲ။

ဒီေန႔ထုတ္ ေၾကးမုံသတင္းစာပါ ေဆာင္းပါးကုိ ကူးယူ ေဖာ္ျပလုိက္ပါတယ္။

ည့ံဖ်င္းလာရျခင္းေတြထဲမွာ အေရးႀကီးတ့ဲတျခားအေၾကာင္းရင္းေတြလည္း ရိွမွာပါ။ တခ်ဳိ႕က (၁) မွာ ပါတ့ဲ အဂၤလိပ္စာနဲ႔ IT နည္းပညာေတြကို မေလ့လာေပမယ့္ ျမန္မာစာ အားနည္းၾကပါတယ္။

ျမန္မာစာအားနည္းခ်က္ နည္းလမ္းရွာျပဳျပင္ပါမွ
ေျမနီသစၥာ ~

''မ်ဳိးဆက္သစ္လူငယ္ေတြ ျမန္မာစာအေရးအသားမွာ အားနည္းခ်က္ေတြရိွလာတယ္''ဟု အျငိမ္းစားျမန္မာစာပါေမာကၡ ေဒါက္တာခင္ေအးက သံုးသပ္တင္ျပထားပါသည္။ ယင္းသုိ႔ဆိုလွ်င္ မ်ဳိးဆက္သစ္လူငယ္ေတြ ျမန္မာစာအေရးအသားမွာ ဘာေၾကာင့္ အားနည္းခ်က္ေတြ ရိွလာရပါသနည္း။

''အဓိကက်တဲ့အေၾကာင္းတစ္ခုက ျမန္မာစာကို သိပ္အေလးမထားေတာ့တာလည္း ပါတယ္။ အဂၤလိပ္စာနဲ႔ IT နည္းပညာေတြကို ပိုျပီး အေရးေပးလာၾကတဲ့အျပင္ ျမန္မာစာကို ေမြးကတည္းကတတ္ထားတာမုိ႔ သိပ္ျပီးအားထုတ္ဖုိ႔ မလိုဘူးလုိ႔ ယူဆလာၾကတယ္'' ဟု ေဒါက္တာခင္ေအးကရႈျမင္လ်က္ ''စာကို အလြတ္က်က္ျပီး ျပန္ေရးတာေတြကလည္း ဆိုးက်ဳိးတစ္ခုျဖစ္လာတယ္'' ဟု ဆိုပါသည္။

''ေက်ာင္းေနကတည္းက စာကိုအလြတ္က်က္ျပီးျပန္ေရးမွ အမွတ္ရတယ္ဆိုတာမ်ဳိးေတြေၾကာင့္ ကေလးေတြက မစြန္႔စားရဲေတာ့ဘဲနဲ႔ အလြတ္က်က္ျပီးေတာ့ပဲ ျပန္ေရးတယ္။ ကိုယ္တိုင္ အားထုတ္ႀကဳိးပမ္းျပီး ေရးရမယ့္ အခြင့္အလမ္းမရိွတဲ့ ကေလးေတြ စာေမးပဲြေအာင္ျပီးလုိ႔ လုပ္ငန္းခြင္ထဲ ေရာက္လာတဲ့ အခိ်န္မွာလည္း အဲဒီအက်င့္က ပါလာတယ္။ ဒီလို ပါလာတဲ့အခါမွာ လူငယ္ေတြေကာ လူၾကီးေတြေကာ ျမန္မာစာေျဖာင့္ေအာင္ မေရးနိုင္တဲ့ အားနည္းခ်က္ေတြ ရိွေနတယ္''

ေဒါက္တာခင္ေအး၏ ယင္းရႈျမင္သံုးသပ္ခ်က္ကို ေလ့လာဆန္းစစ္လွ်င္ အေျခခံအခ်က္ၾကီးနွစ္ခ်က္ကို ေတြ႔လာရသည္။

၁။ ျမန္မာစာေပကို ယခင္ကလို အေလး မထားေတာ့ျခင္း။
၂။ လူငယ္ေကာ လူၾကီးပါ ျမန္မာစာကို ေျဖာင့္ေအာင္ မေရးနိုင္ေတာ့ျခင္း။

ယင္းအခ်က္နွစ္ခ်က္နွင့္ပတ္သက္၍ Media စာနယ္ဇင္းတုိ႔ဘက္မွာ အဓိက တာဝန္ရိိွေနပံုကို ျမန္မာစာေပပညာရွင္ ဆရာၾကီး ဦးေဖေမာင္တင္က ၁၅-၉-၁၉၅၈ ေန့တြင္ သတင္းစာပညာ အတတ္သင္ေက်ာင္း (စာေပဗိမာန္)မွာ ဤသုိ႔ လမ္းညႊန္ခဲ့သည္။

'' သတင္းစာဆရာဆိုတာ လူထုကိုေရွ႕ေဆာင္ရမယ့္ ပုဂၢိဳလ္ေတြပါ။ လူထုၾကီးသိသင့္သိထိုက္တဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြကို ပညာေပးေရးသားရမယ္။ လူထုသိသင့္ သိထိုက္တဲ့ သတင္းေဆာင္းပါးေတြကို ေဖာ္ျပေပးရမယ္။ အဲသလို လူထုေရွ႕ေဆာင္ ပုဂၢိဳလ္ေတြဟာ ကိုယ့္ျမန္မာစာေပရဲ့ ေရးထံုးေတြကို ဂရုတစိုက္လိုက္နာေရးသားဖုိ႔ အထူးလိုအပ္ပါတယ္။ ဒါမွသာလွ်င္ မွန္ကန္တဲ့သတင္းေတြနဲ႔ေဆာင္းပါးေတြ၊ ေခါင္းၾကီး (Editorial Perspective) ေတြကို ေျဖာင့္ေျဖာင့္မွန္မွန္ ေပးေဝျဖန္႔ခိ်နိုင္မွာပါ။

ဆရာၾကီး ဦးေဖေမာင္တင္ ဆိုမိန္႔ညႊန္ၾကားသလို လူထုေရွ႕ေဆာင္ မီဒီယာတုိ႔က လည္း ျမန္မာစာေပေရးထံုးေတြကို ဂရုတစိုက္လိုက္နာေရးသားဖုိ႔ အထူးလိုအပ္ပါလ်က္ မ်က္ကြယ္ျပဳေနၾကသည္။ ဂ်ာနယ္အခ်ဳိ့တြင္ မ်က္နွာဖံုးကအစ ကို(ကံပစၥည္း)၊ အား(လက္ခံပစၥည္း)၊ ကနွင့္မွ(ပစၥည္း) တုိ႔ကို မွားယြင္းစြာ သံုးနႈန္း ေဖာ္ျပေနၾကပါသည္။

(ေစာင့္စည္း ထိန္းသိမ္းထားလိုပါ၍ ဂ်ာနယ္အမည္တုိ႔ကို မေဖာ္ျပပါ။ သက္ေသအေထာက္အထားတုိ႔ကို အသင့္ စုေဆာင္းထားရိွပါသည္။)

ေခါင္နွင့္တူေသာ စာနယ္ဇင္းမီဒီယာမ်ားကပါ ျမန္မာစာ ေျဖာင့္ေအာင္ မေရးနိုင္ေသာ အားနည္းခ်က္ေတြ ရိွပါက ၾကမ္းျပင္နွင့္တူေသာ စာဖတ္ပရိသတ္တုိ႔ၾကားတြင္ ထင္သလို ေရးေနၾကသည္မွာ အံ့အားသင့္စရာ မဟုတ္ေတာ့ပါ။

စင္စစ္ျမန္မာစာေျဖာင့္ေအာင္ မေရးနိုင္သည့္ကိစၥသည္ အမ်ဳိးသားေရးကိစၥျဖစ္သည္။ မသိက်ဳိးကြ်န္ျပဳေနပါက အားလံုးနွင့္ဆိုင္သည့္ ယင္းအမ်ဳိးသားေရးကိစၥသည္ တစ္ေန့တျခား နိမ့္ပါးေလွ်ာက်ေနေပေတာ့မည္။

ယင္းေၾကာင့္ ဤအမ်ဳိးသားေရးကိစၥကို စာနယ္ဇင္းမီဒီယာမ်ားကအစ သက္ဆိုင္သူ စာေပပညာရွင္မ်ားအပါအဝင္ ျပဳျပင္နိုင္စြမ္းရိွသူ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ပါမက်န္ အခိ်န္မီနည္းလမ္းရွာ၍ ျပဳျပင္ကုစားၾကပါရန္ ေလးစားစြာ တင္ျပနိႈးေဆာ္အပ္ပါသည္။ ။
From -ဧရာ၀တီ